"เคยไหม" ... (เมื่อคำนึงจึงเห็นความเป็นเธอ : อนุวัฒน์ แก้วลอย)
"เคยไหม"
...
เธอเคยทำอะไรเอาไว้บ้าง
หรืออยู่อย่างคนที่ไม่มีค่า
เธอเคยคิดเพื่อใครไหมที่ผ่านมา
หรือรอคอยเวลาจะช่วงชิง
เธอเคยให้เคยหยิบยื่นคนอื่นไหม
หรือว่าไม่เคยยุ่งเคยสุงสิง
เธอเคยให้ใครรักหรือพักพิง
หรือคอยแต่จะทอดทิ้งทุกสิ่งไป
เธอยืนหยัดตัดสินใจเพื่อใครบ้าง
หรือคอยหลบข้างข้างอย่างเฉไฉ
เธอเคยมอบความหวังกำลังใจ
หรือคอยแต่ใส่ไคล้มิไยดี
เธอเคยหวังให้สังคมร่มเย็นไหม
หรือคอยใช้แต่กฎเข้ากดขี่
เธอเคยฝันถึงสันติวิธี
หรือคอยทีแต่จะย่ำเข้าทำลาย
เธอเคยสร้างแบบอย่างไว้เพื่อใครบ้าง
หรือคอยถากคอยถางให้ฉิบหาย
เธอเคยแผ่เมตตาสาธยาย
หรือไม่เคยแม้ย่างกรายเข้าวัดวา
หากเธอคิดเธอทำเธอกำหนด
เธอย่อมงามหมดจดน่าคบหา
แผ่นดินนี้ที่เธอเรียกว่าชายคา
จะโอบอุ้มคุ้มชีวาน่ายินดี
เธอจะรู้เพื่อใครและใครบ้าง
เมื่อทุกอย่างเริ่มต้นจนถึงนี่
เพราะเมื่อรู้เมื่อเห็นความเป็นมี
ย่อมผูกใจเชื่อมไมตรีทุกที่ไป
ที่ผ่านมาเธอทำอะไรบ้าง
และอยู่อย่างมีค่าสักแค่ไหน
ถ้าเคยคิด-เคยทำเพื่อใครใคร
เธอย่อมเป็นคนดีได้อย่างแน่นอน...
(พิมพ์ครั้งแรกที่เนาวรัตน์ประดับหล้า เรืองโพยม : ธันวาคม ๒๕๔๙)
......................................................................................................................................
ช่องไฟอันว่างเปล่า
ผมยืนเล็งหนังสือกวีเล่มนี้ที่ซีเอ็ดฯ มาหลายเดือน และได้ตัดสินใจที่จะซื้อในวันนี้ ในวันที่กลับมาจากปางมะผ้าเป็นวันแรก และกำลังจะออกเดินทางไปทำหน้าที่ครูที่แม่ลาน้อยในวันพรุ่งนี้
เปิดหนังสือกวีเล่มนี้หลายครั้ง ประทับใจความง่ายงามของคำที่ใช้
"อนุวัฒน์ แก้วลอย" เป็นครูภาษาไทยที่เพิ่งจบปริญญาตรีไม่กี่ปีมานี้ แต่ฝึกฝนจนเชี่ยวชาญในการเขียนบทกวี ได้รางวัลของเซเว่นอวอร์ดอยู่หลายครั้ง
"เคยไหม" เปิดแล้วอ่านอยู่หลายครั้งเช่นกัน ความหมายและการเข้าถึงพร้อมพรั่งเต็มใจ
ผมนั่งเลือกภาพประกอบสำหรับบทกวีบทนี้อยู่นาน ใช้ภาพจากการเดินทางไปค่ายอาสาของนักศึกษาครูที่โรงเรียนบ้านผามอน อำเภอปางมะผ้า จังหวัดแม่ฮ่องสอน ที่ผมได้เล่าไว้หลายครั้งในอนุทิน
ภาพนี้ยิ่งดู ยิ่งน้ำตาซึม มองเห็นความขาดแคลนของเด็กที่ไม่เท่าเทียมกับเด็กไทยคนอื่นในแผ่นดินเดียวกัน
ประกอบกับบทกวีที่ยิ่งอ่านแล้วก็เหมือนยิ่งตั้งคำถามไว้ว่า "เรากำลังทำเพื่อใครหรือเปล่า" หรือ "เรากำลังเพื่อตัวเอง" และ "เรากำลังทำดี ดีจริง ๆ หรือยัง"
ความรู้สึกแทรกซึมอยู่ในความคิดตลอดเวลา
ผมชวนอ่าน ชวนคิด ชวนมองภาพ นะครับ
...
เธอเคยคิดว่าจะทำเพื่อใครไหม
หรือเธอคิดทำอย่างไรให้เธอสูง
ขึ้นเหยียบบ่าบีฑาคอยชักจูง
เพราะใจมุ่งเพียงเงินทองของแผ่นดิน
...
บุญรักษา ครับ ;)...
......................................................................................................................................
ขอบคุณหนังสือกวี ...
อนุวัฒน์ แก้วลอย. เมื่อคำนึงจึงเห็นความเป็นเธอ. กรุงเทพฯ : กากะเยียสำนักพิมพ์, ๒๕๕๔.
ความเห็น (8)
- เป็นหนังสือน่าอ่านมาก
- ชอบตรงนี้ครับ
- ที่ผ่านมาเธอทำอะไรบ้าง
และอยู่อย่างมีค่าสักแค่ไหน
ถ้าเคยคิด-เคยทำเพื่อใครใคร
เธอย่อมเป็นคนดีได้อย่างแน่นอน - ขอบคุณครับอาจารย์ที่นำมาแนะนำ
ขอบคุณบันทึกดีดี
ถึงหนังสือที่น่าอ่านเล่มนี้คะ
ชอบตรง "ที่ผ่านมาเธอทำอะไรบ้าง
และอยู่อย่างมีค่าสักแค่ไหน
ถ้าเคยคิด-เคยทำเพื่อใครใคร
เธอย่อมเป็นคนดีได้อย่างแน่นอน"
เช่นเดียวกับอาจารย์ ขจิตคะ
ได้ทั้งคำถาม และคำตอบให้กับตัวเอง
มากมายคะ
สวัสดีค่ะ
ตามมาอ่านหนังสือดีๆค่ะ แต่อ่านไปอ่านมา ชอบตรงนี้ที่สุด
===>เธอเคยคิดว่าจะทำเพื่อใครไหม
หรือเธอคิดทำอย่างไรให้เธอสูง
ขึ้นเหยียบบ่าบีฑาคอยชักจูง
เพราะใจมุ่งเพียงเงินทองของแผ่นดิน
ซีเอ็ดฯ มีขายแน่นอนครับ อาจารย์ ขจิต ฝอยทอง ;)...
ขอบคุณมากครับ
...
คำถามและคำตอบอยู่ในใจ
ช่างมากมายเหลือแสนแม้นสักนิด
การเดินทางวางวายในชีวิต
เราคงเป็นคนลิขิตชีวิตตน
...
ขอบคุณมากครับ คุณ EGA ;)...
ขอบคุณมากครับ คุณ กิ่งไผ่ ;)...
กวีบทนั้น ผมแต่งเองแหละ อิ อิ
เห็นเด็กน้อยคราใด ก็ได้รอยยิ้ม ในความขาดแคลน แต่มิเคยแล้งน้ำใจ
ยังมีอีกหลายๆ พื้นที่ในเมืองไทย ที่มีอะไรๆ น่าค้นหา ยังขาดแคลน รอคอย ...
แต่กระนั้น ทุกพื้นที่ล้วนมี ศักดิ์ศรี มีสิทธิ พื้นฐาน มีนิยาม ความงดงาม เอกลักษณ์
นิยามชัดเจน
ขอบคุณมากครับ คุณ Poo ;)...