ปัญหาขัดแย้ง แก้ได้ ใช้ใจคุยกัน
ในการประชุมพัฒนาจิตใต้สำนึก ที่ผ่านมา คนเข้าประชุมส่วนใหญ่ เป็นคนที่มีปัญหา ทั้งปัญหากับพ่อแม่ ปัญหากับสามี ภรรยา ลูก ปัญหาในที่ทำงาน ต่างคน ต่างก็มาปลดปล่อย มาปลดลอ็คจิตใต้สำนึก
ท่านวิทยากร สามารถเป็นผู้จัดกระบวนการที่ใช้ "ฐานใจ" ได้ดี แต่ ผู้เข้ารับการอบรม ส่วนใหญ่ จะใช้ "ฐานคิด"
ช่วงหนึ่ง มีน้องคนหนึ่ง มาพูดถึงปัญหาตัวเอง ไม่เข้าใจกับสามี
สมาชิกในที่ประชุมก็ให้คำแนะนำ แสดงความคิดเห็นกันหลากหลาย
เป็นคำแนะนำที่มาจาก "ฐานคิด" ทั้งนั้น บางคนก็เทศน์สั่งสอนเลย บอกให้ไปปฏิบัติธรรม บอกให้กลับมาดูลมหายใจ ให้ไปทำกรรมฐาน ซึ่งรู้สึกว่ายิ่งแนะนำ น้องก็ยิ่งเครียด
ผมได้แสดงความคิดเห็นเป็นคนสุดท้าย โดยบอกว่า เรื่องในครอบครัว ใช้เหตุผลคุยกัน จะไม่ใช่ทางออกที่ดี เพราะต่างคน ต่างก็มีเหตุผลของตัวเอง จะขัดแย้งกัน ไม่มีทางออก ทางออกที่ดี ต้องคุยกันด้วยความรัก คุยกันด้วยหัวใจ ใช้ใจคุยกัน คุยกันด้วยฐานใจ ยังไม่ควรใช้ฐานคิด
คำพูดของผมดังกล่าว ก็เป็นคำพูดที่มาจาก "ฐานคิด" เช่นเดียวกันครับ เพราะตอนนี้ อยู่ในโหมด "ฐานคิด" ก็คงต้องใช้ "ฐานคิด" ไปก่อน เพื่อไปปรับความคิด
ซึ่งคำพูดของผม ก็ได้รีบการยอมรับจากวิทยากร นำมาอ้างอิงทั้งสองวัน และ ที่ประชุมหลายท่่าน ก็ยอมรับ และ ชอบคำพูดดังกล่าว
แต่พอมาเข้ากลุ่มย่อย Group counseling
ก็ยังคงเข้มข้นไปด้วย "ฐานคิด" ต่างแสดงความคิดเห็นกันมากมาย จนน้องเสื้อดำที่เป็นพยาบาล นั่งทางซ้ายมือของผม มากระซิบบอกว่า " พอใครพูดปัญหาออกมาแล้วมีคนแนะนำ หรือ มาสอน มาเทศน์ รู้สึกว่าคนเล่าเขาจะตั้งการ์ดป้องกันตัวเอง " ผมก็รู้สึกอย่างนั้นครับ
เพราะ "ฐานใจ" เราถูกฝังไว้อยู่ใน "จิตใต้สำนึก" ครับ เรากลัวว่า ถ้าใช้ฐานใจแล้วจะไม่ปลอดภัย จึงต้องใช้ "ฐานคิด" เพื่อป้องกันตนเอง
การใช้ "ฐานใจ" เป็นทางออกที่ดีอย่างไร ขอหยิบยกมาจาก ท่าน Osho ครับ
ถ้าการคิดด้วยหัว เป็นเรื่องของการเลือกระหว่างอย่างนี้กับอย่างนั้น การใช้หัวใจ ไม่ต่างอะไรกับการเลือกทั้งสองอย่าง
หัวใจ ไม่มีตรรกะ แต่ไวต่อความรู้สึก ต่อการรับรู้ นอกจากมันจะเห็นว่า ทั้งสองอย่าง สามารถอยู่ด้วยกันได้แล้ว มันยังมองเห็นว่าจริงๆแล้ว ไม่ใช่สองสิ่ง แต่เป็นปรากฏการณ์อันเดียวกัน ที่มองจากสองมุมมองเท่านั้น
ถ้าท่านต้องเลือกระหว่างการใช้หัวคิด กับการใช้หัวใจ หัวใจมักจะให้คำตอบที่แท้จริงเสมอ ทั้งนี้เป็นเพราะคำตอบที่มาจากหัวคิดนั้น ผ่านการสร้างสรรค์ของสังคม เป็นสิ่งที่ได้มาจากการศึกษา ท่านรับมาจากสังคม มันไม่ได้มาจากการดำรงอยู่ของท่าน
หัวใจของท่านยังไม่ถูกทำให้แปดเปื้อน
หัวใจ เป็นการดำรงอยู่ที่บริสุทธิ์ ด้วยเหตุนี้ มันจึงไวต่อความรู้สึก
หากมองจากมุมมองของหัวใจ ข้อขัดแย้งทั้งหลายจะหายไป
ความเห็น (10)
ความขัดแย้ง ไม่เข้าใจกัน แม้เพียงเล็กน้อย หากปล่อยให้ล่วงเลยผ่านไปก็อาจนำมาซึ่งปัญหาใหญ่ได้ ยิ่งถ้ามีผลกระทบ กระทั่งกันเรื่องผลประโยชน์ อาจถึงขั้นรุนแรงอย่างคาดไม่ถึงครับผม จุดนี้ต้องอาศัยผู้ประสานที่ดี มีจิตใจที่ปราศจากอคติจริงๆ ดังคำกล่าวที่ว่า "เอโส หิ อุตฺตริตโร ภาราวโห ธุรนฺธโร โย ปเรสาธิปนฺนานํ สยํ สนฺธาตุมรหติ : ผู้ใด เมื่อคนเหล่าอื่นขัดแย้งกันอยู่ ตนเองเป็นผู้ประสานให้พวกเขาคืนดีกัน ผู้นั้นเป็นคนรับภาระและจัดการธุระที่ยอดเยี่ยม". (ขุ.ชา ๒๗/๑๓๓ อ้างใน "คุณธรรมสำหรับนักบริหาร". มปป : ๓๙)นักบริหารจำเป็นต้องเรียนรู้เรื่องเหล่านี้เป็นอย่างดี และตามหลักการใช้ "ใจคุยกัน" ของท่านอาจารย์ผมเห็นด้วยอย่างยิ่งครับผม หากได้ฝึกฝนจากกรณีศึกษา กระตุ้นเรื่องเหล่านี้ให้บุคลากรบ่อยๆด้วยความถี่ที่เหมาะสมผมคิดว่าได้ผลแน่นอนครับ
ขอบพระคุณท่านอาจารย์ในการแบ่งปันแลกเปลี่ยนเรียนรู้ครับ
ขอบคุณค่ะ
เคยอ่านว่า มนุษย์ต่างพยายามมีอิทธิพลต่อกันและกัน (status)
การให้คำแนะนำ แม้โดยเจตนาดี ก็ทำให้ผู้รับตั้งการ์ด
เว้นแต่ เมื่อเขารับรู้ถึงความเมตตา จนเกิดความเชื่อใจ เสียก่อน
(อดนึกถึงที่อาจารย์เคยเขียนถึง No trust No talk ไม่ได้ค่ะ :-)
พิจารณาดูแล้ว
ในชีวิตการทำงานที่ผ่านมา ก็พลาดในจุดนี้มาไม่น้อยค่ะ
คุณธนากรณ์ครับ
ที่ขัดแย้งกัน เป็นเพราะสื่อสารเข้าใจไม่ตรงกันครับ ต่างคนต่างใช้เหตุผลคนละชุดกัน เลยทำให้ไม่เข้าใจ ไม่เห็นใจกัน โดยไม่ใช้ใจคุยกัน ถ้าใช้ใจคุยกัน คือ เข้าใจและยอมรับเหตุผลของอีกฝ่าย แล้วค่อยปรับเข้าหากัน จะค่อยๆ สลายความขัดแย้งไปได้ครับ
ขอบคุณมากครับ
ท่าน อาจารย์ ป. ครับ
น่าจะตรงกับที่อาจารย์ว่ามานะครับ นั่นคือ มนุษย์ต่างพยายามมีอิทธิพลต่อกัน อย่างน้อยก็ด้วยการสอน การแนะนำละครับ
คนที่เขาเล่าปัญหาของเขามา เขาบอกว่า เขาเพียงต้องการคนฟังเขาให้เข้าใจ ยอมรับความรู้สึกของเขาว่าเขาทุกข์ เท่านั้นก็พอ ส่วนทางออกนั้น เขาแก้ของเขาเองได้ เพราะเป็นปัญหาของเขาเอง คนที่รู้ดีที่สุด คือ ตัวเขา
บรรยากาศแบบนี้ เขาต้องการคนฟังแบบ I in you ครับ แต่คนฟัง ฟังเขาแบบ I in me
ขอบคุณมากครับ อาจารย์
สวัสดีครับ หัวใจของทุกผู้คนล้วนแปดเปื้อนด้วยกระแสจิตที่มองตนเองเป็นสำคัญ การเข้าข้างตัวเองจึงเป็นปกติวิสัยในตัวคนที่แก้ยาก การที่ฝ่ายหนึ่งหยุด ฝ่ายที่รุกก็สงสัย ระยะที่หยุดนั่นแหละจะทำให้มองเห็นทางเดินของปัญหาถึงแม้จะเป็นเวลาที่สั้น ยิ่งต่างฝ่ายต่างหยุดนาน การแก้ปัญหาก็กว้างขึ้น ขอชื่นชมประเด็นที่ยกมาได้ให้มีการโต้ตอบครับ
ชอบคำนี้มาก "ฐานคิด" หากทุกครอบครัวพูดกัยด้วยภาษาใจ คือจิตว่าง ที่ไม่ต้องห่วงคำโกหก ฐานคิดคือจิตบริสุทธิ์ จะนำไปสู่ความสุขที่ยั่งยืน
คุณธนาครับ
ต้องเริ่มมาฟังกันด้วยความรักความเข้าใจครับ โดยไม่เอาตัวเองเป็นตัวแทนความถูกต้อง
ขอบคุณครับ
อ. สุวิมลครับ
คุยกันด้วยภาษาใจ ด้วยจิตที่ว่าง เป็น การคุยด้วยความรักความเข้าใจ ที่มาจากหัวใจ เป็น "ฐานใจ" ครับ
ฐานคิด เป็นเรื่องของเหตุผล ที่มาจากสมอง
ขอบคุณครับ
อยู่ที่ใจจริงๆค่ะ....บริหารใจได้..อะไรๆก็ไม่ยาก..ที่จะแก้ไข