เหตุผลที่ต้องบอก เพราะเขาเข้าใจผิด
ครูคนเดียวกันสอนเหมือนกัน คิดต่างกันทำต่างกัน
ในชีวิตผม ผมยอมรับการเปลี่ยนแปลงทุกอย่างทั้งเรื่องในบ้าน ในสังคม และในโลกใบนี้ เป็นการเปลี่ยนแปลงแบบเลขยกกำลัง ซึ่งเป็นการเปลี่ยนแปลงที่มนุษย์สร้างขึ้น และเรามักไม่คำนึงถึงผลกระทบเสมอ
การเปลี่ยนแปลงที่สำคัญของชีวิตอย่างหนึ่งคือการเลือกเข้าศึกษาในระดับอุดมศึกษา ชนชั้นนี้ได้ถูกเรียกอย่างกว้างขวางว่า "ปัญญาชน" นับว่าเป็นการเปลี่ยนแปลงที่ยิ่งใหญ่ ในชีวิตตอนนั้นก็ว่าได้เพราะมหาวิทยาลัยคือตัวชี้ถึงอาชีพ ความมั่นคง การรับรองหน้าที่การงานในอนาคต จึงเป็นเรื่องที่ข้องข้างหนักใจ
ตอนนั้นผมคิดอยู่อย่างเดี่ยวว่า คุณภาพมหาวิทยาลัยก็ไม่สำคัญเท่าคุณภาพผู้เรียน ผมเป็นคนที่คิดไม่ค่อยเหมือนคนอื่น จนครูที่ได้คุยกับผมทุกคนต้องพูดว่า ผมเป็นคนแรกที่ครูเจอแล้วคิดแปลกที่สุด และครูทุกคนที่ผมพูดด้วยจะสนิทกับผมทุกคน และท่านจะเสนอแนวคิดดีๆมาให้ไว้คิดเสมอ
ก่อนจบผมคิดกับเพื่อนเสมอว่าจะไปเรียนที่ไหน สำหรับวิชาที่ได้รับการถ่ายทอดจากสำนัก วรนารีเฉลิม ก็ถือว่าเกร่งกล้าพอควรที่จะท่องยุทธจักรประเทศไทยได้ทุกที่
ห้องผมมี 46 ท่านด้วยกัน ล้วนแต่มีวรยุทธ แต่ละด้านไม่ซ้ำกัน ผมถามเค้าว่าจะเรียนที่ไหน ส่วนใหญ่บอกว่า มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ ซึ่งเป็นระดับอุดมศึกษาที่เด็กไทยส่วนใหญ่ก็อยากไขว่คว้าเช่นกัน
ผมก็ถามอีกว่าใครจะเรียน มรภ. บ้าง เพื่อนก็บอกว่าไม่มีใครเรียน และมีเหตุผลมาว่า มรภ.ไม่ค่อยดี ผมก็งงว่า มรภ. ไม่ดีตรงไหน เขาไม่เคยสอนให้ใครเป็นคนชั่ว เขาไม่เคยสอนให้คนทำร้ายใคร เขาไม่สอนให้แก่งแย่งชิงดีเหมือนบางที่ซ่ะด้วยซ้ำ บางคนบอกว่ามันง่ายเกินไปชอบอะไรที่หนักๆ (ตอนนี้ผมก็อยากถามเขาว่าแล้วออกทำไม ชอบหนักไม่ใช่หรอ) หาก มรภ. วิชาการไม่ดีก็ไปเรียนให้ได้ 4.00 ก่อนแล้วกันแล้วค่อยบอกเขา เพื่อนผมถามผมว่าแล้วจะเรียนที่ไหน ผมบอกเพื่อนว่า มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ เขาก็บอกว่าสุดท้ายก็คิดเหมือนกัน
แต่ผมมีเหตุผลที่มาเรียนที่นี่ มก.ฉกส
ที่เขาว่าไกลจากมาตุภูมิยิ่งนัก
อยากจะตอบทั้งเพื่อนที่รัก(ว.ฉ.) และรุ่นพี่ที่เคารพ(มก.ฉกส)ซึ่งยังคาใจทุกคนอยู่
ด้วยที่คิดไม่เหมือนใครรวมทั้งการสั่งสอนจากทางบ้านและครูทุกท่าน ท่านไม่เคยบอกแบบตรงๆแต่ท่านจะให้คิดเองเสียมากกว่า ร่ำเรียนในรั่วโรงเรียนมา 14 ปี ทำให้ผมคิดเสมอว่า ที่เรียนของผมต้องไม่เป็นที่เดือดร้อนของใครและผมต้องเป็นประโยชน์ต่อที่นั้นด้วย ทำไมถึงไม่เรียนภาคใต้ซึ้งมีมหาวิทยาลัยที่ดีพร้อมมากมายแถมสบายอีกต่างหาก ทำไมต้องมายอมลำบากที่นี่
จิตสำนึกผมสอนตัวผมอยู่เสมอว่าคนมีสิทธิเท่าเทียมกัน ไม่ใช่ผมไม่อยากเรียนที่ภาคใต้ผมอยากบอกว่าผมอยากเรียนมากที่สุดและคิดถึงเสมอด้วย แต่ผมมาเรียนที่นี่ก็เพราะผมอยากเปิดโอกาสให้คนที่มีโอกาสน้อยกว่าผม คนที่มีทุนน้อยกว่าผมเขาได้เรียนที่ที่มีคุณภาพ ที่ที่อยู่ใกล้บ้านของเขา ที่ที่จะช่วยลดรายจ่ายของเขา ที่ที่จะยกระดับฐานะของเขาให้ดีขึ้นเมื่อเรียนจบ คนพวกนี้น่าสงสารมาก นิสัยดี เรียนดีไม่มีทุน จะรอทุนจากที่ต่างๆก็คงยากเพราะคนเหล่านี้มีมากจริงๆ เขาสอบได้ใน กทม. หรือที่ไกลบ้าน พ่อแม่ก็ไม่ให้ไปเรียน เพราะกลัวไม่มีเงินส่งทำให้เขาขาดโอกาส จึงทำให้ผมอยากมาเรียนที่นี่(มก.ฉกส)เพื่อเปิดโอกาสให้คนที่มีทุนต่ำกว่าผมได้เรียนใกล้บ้าน เพราะผมเป็นคนที่ไม่ชอบความเหลื่อมล้ำในสังคม
แล้วที่เลือกที่นี่ไม่มาแย่งคนที่มีทุนน้อยหรือ?
มก.ฉกส ยังต้องการบุคลากรทางการศึกษาอีกเยอะมากเพื่อสร้างรากฐานให้เป็นที่ยอมรับของ นักเรียนที่จบ ม.6 จำเป็นที่จะต้องมีนิสิตมากจากทุกที่ของไทย เพื่อที่จะให้เขาเชื่อว่า มก.ฉกส มีคุณภาพจริงเพราะขนาดเด็กต่างภาคยังต้องการมาเรียนที่นี่
อีกอย่างหนึ่งคือหากต้องการจะพัฒนา มก.ฉกส ให้ดีขึ้นก็ต้องมีนิสิตที่มากพอควรเพื่อที่จะของบประมาณรัฐบาลซึ่งให้งบโดยใช้รายหัวของบุคลากรนิสิต ยิ่งมาเรียนเยอะยิ่งมีอาคารงอกขึ้นทุกปี
นี่คือเหตุผลง่ายๆที่มาเรียนที่นี่
สำหรับพี่ที่ผมใจน้อยเข้าทุกวัน
"เกษตรอยู่กันแบบพี่น้อง" คำที่สืบทอดกันมาจากรุ่นสู่รุ่น ที่กำลังกลายเป็นทฤษฏีเข้าทุกทีคือไม่สามารถปฎิบัติได้ จริงผมเป็นคนที่ให้ความสำคัญกับสถาบันมากเพราะถือว่าเป็นของสูง แต่คนนั้นมาจากทุกที่คนไม่ดีก็เรียนได้เพราะเก่ง แต่เป็นคนไม่ดี ผมจึงไม่ค่อยสนใจ เพราะเขาทำตัวให้ผมไม่สนใจเอง
ตอนมาสอบพูดซ่ะดีทุกอย่าง พอมาอยู่กลับเป็นอีกคนนึง แบบนี้มันหมายความว่าเป็นอย่างไร
ในความหมายของคุณผมไม่รู้ว่าความหมายของพี่คืออะไรแต่สำหรับที่บ้านผมพี่คือพ่อแม่ยามท่านไม่อยู่ พี่จะไม่กินหากผมยังไม่อิ่ม พี่ยังไม่นอนหากผมยังไม่ง่วง พี่ยังดูแลผมแม้กระทั้งผมใหญ่ขนาดนี้และนี่แหละความหมายคำว่าพี่ ของผม และผมก็ทำแบบนี้กับน้องของผม พี่กับน้องน่ะอย่าแบ่งแยกชนชั้นกันได้มั้ย คุณทำตัวดีเราพร้อมที่จะนับถือคุณหากคุณทำตัวไม่ดีอย่าหวังว่าสองมือนี้จะได้ประกบต่อหน้าคุณ
อย่ามาหาว่าผมมาเอาแค่ใบปริญญา หากผมมาเอาใบปริญญาแค่อย่างเดียวผมคงไม่เดินทางมาถึงที่นี่หรอกครับ ที่บ้านผมเขาก็มีให้เยอะแยะ
ความเห็น (21)
อึม..................
ชอบบันทึกนี้ค่ะ มีหลายมุมมองที่มองมุมเดียวกันค่ะ
- ไม่ผิดหวังเลยที่สรุปเนื้อหาในบันทึกของคุณ "ศักดา-สกุลเสือ" ไว้ในคู่มือการเรียนรู้วิชาพฤติกรรมมนุษย์กับการพัฒนาตน ฉบับปี 2554 หน้า 117 และจะนำไปให้นักศึกษาวิเคราะห์พฤติกรรมในการสอบกลางภาค จันทร์ที่ 19 ธ.ค. 2554 (จะผนวกบางข้อความในบันทึกนี้ไว้ด้วย) ในฐานะที่เป็น "คนคุณภาพของประเทศไทย" เพื่อสร้างแรงบันดาลใจให้กับนักศึกษา
- เป็นที่ยอมรับกันว่า นักเรียนที่จบม.ปลายและเข้าเรียนในมรภ.โดยเฉลี่ยมีคุณภาพทางวิชาการด้อยกว่านักเรียนที่เข้าเรียนในสถาบันอุดมศึกษาที่มีชื่อเสียง
- ไม่ทราบจะมีอาจารย์สักกี่คน แต่ที่แน่ๆ มีผศ.วิไล แพงศรีอยู่คนหนึ่ง ที่ได้ใช้เวลาเข้าปีที่ 35 ในการทุ่มเทด้วยงจิตวิญญาณในการสร้างแรงจูงใจและยุทธวิธีต่างๆ เพื่อให้นักศึกษาได้พัฒนาตนเองทั้งด้านวิชาการและด้านอื่นๆ เพื่อสร้างภาพลักษณ์ใหม่ให้กับบัณฑิตที่สำเร็จการศึกษาจากมหาวิทยาลัยราชภัฏ
- เปลี่ยนรูปให้งงซะงั้น
- วรนารีกว้างใหญ่
- เคยฝึกสอนที่นี่สมัยเรียน มศว สงขลา
- ตอนนี้มีอาจารย์เก่าๆหลายท่านที่เกษียณไปแล้ว
- ขอให้มีความสุขกับการเรียน เรียนให้ได้ความรู้ มากๆ ปริญญาเป็นผลพลอยได้ครับ
- เอามาฝากลูกพระพิรุณ 555
ขอขอบคุณทุกท่านที่ได้เข้ามาทักทาย
เรียน อาจารย์ ผศ. วิไล แพงศรี ผมดีใจมากที่ได้พูดคุยกับอาจารย์ ผมต้องดีใจกับศิษย์ของอาจารย์ด้วยที่มีอาจารย์คอยสอน รากฐานความเจริญมั่นคงของชาติก็ขึ้นอยู่กับความสามารถด้านการศึกษา การศึกษาไม่ใช่วิชาที่ช่วยตัวเองให้มีชีวิตรอดเพียงคนเดียว แต่ต้องช่วยชีวิตผู้อื่นด้วย การศึกษาอย่างเดียวก็ไม่ได้ ต้องมีคุณธรรมจริยธรรมด้วย ยิ่งเรียนเยอะก็ยิ่งมีเหตุผลมาสนับสนุนตัวเองเยอะ เวลาทำผิดก็หาเหตุผลมาทำให้มันไม่ผิด นี่คือขาดจริยธรรม ผมขอบคุณท่านมากจริงๆ
เรียน อ.ขจิต ฝอยทอง
ภาพน่ารักครับ เห็นเจ้าตัวนี้แล้วคิดอะไรฮาๆได้
วันก่อนไปฟาร์มสัตว์ ผมเห็นเพื่อนเจ้าตัวนี้เดินกินหญ้าอยู่เลยคิดอะไรเล่นๆ แล้วถามเพื่อนว่า
คิดว่าความคิดคนกัฐความคิดควายอะไรดีกว่า
เพื่อนบอกว่าความคิดคนสิ
ผมเลยบอกว่า ผิด ควายต่างหาก เพื่อนทำหน้า งง เลยถามว่ายังไง
ผมบอกว่า เห็นหญ้า มั้ย แล้วคิดว่าอะไร
เพื่อนก็บอกว่า ก็หญ้าสิ แล้วคิดยังไง เพื่อนก็บอกว่า หญ้า วัชพืช คิดไกลหน่อยก็อาจเป็นพลังงานทดแทนในอนาคต อีกต่างๆนาๆ
แล้วผมบอกว่ารู้มั้ยว่าควายมันคิดยังไง
ควายมันคิดแค่ 2 อย่าง คือ กินได้ กับกินไม่ได้ ความคิดมันไม่เคยคิดไกลเกินจริง และเป็นความคิดที่ปฎิบัติได้ และพิสูจน์ได้
แต่คนบางที่คิดแบบ ไม่คิด พูดไปตามปากเห็นบางครั้งไม่เคยพิสูจน์ว่าจริง รึ ปล่าว
สมมุติผมเดินกับเพื่อนสาวซึ่ง สนิทกันมาก บางคนก็พูดว่า เป็นเพื่อน เป็นแฟน เป็น.... และเคย....แล้ว ซึ่งอันนี้ทำให้คนอื่นเสียหายมาก เพราะเราพูดแบบไม่คิด ไม่ถาม เชื่อในความคิดตัวเองเสมอ ซึ่งยังคิดไม่ออกเลยว่าจะแก้ไขยังไง จะบอกว่าแก่ตัวที่ตัวเราเอง คำนี้ใช้ได้กับทุกงานทุกเทศกาลแต่ไม่เคยมีอะไรดีขึ้น ผมงงกับโลกนี้จริงๆ
คิดไกลซับซ้อนขนาดนั้น ฮาได้อีก...
สวัสดีครับศักดา
จะมีสักกี่คนที่มีความอิสระในการคิด
จะมีสักกี่คนที่กล้าพอที่บอกกล่าวเรื่องราวหลายเรื่องผ่านสาธารณะ
สิ่งเหล่านี้เป็นการเพาะบ่มจากการสนใจเรียนรู้ของน้องศักดาเอง ขอให้รักษาคุณสมบัติเช่นนี้ไว้นะครับ
ผมเป็นกำลังใจให้ครับ
เดี๋ยวนี้ ความรู้ เรียนทันกันหมด เรียนที่ไหนก็ได้ สถาบันมิสำคัญ เท่าใจที่มุ่งมั่นและรู้เป้าหมายตัวเองค่ะ ขอชื่นชม และส่งกำลังใจค่ะ :)
อย่าไปใส่ใจ หรือให้ความสำคัญ กับคำพูดเหล่านั้น มันเสียเวลา ไม่ดีต่อสุขภาพจิตเปล่าๆ
เราเรียน พยายามนำความรู้ที่ได้มาใช้ประโยชน์ให้มากที่สุด อย่าไปยึดติดกับสถาบันเลย
เม้นท์มากไป เดี๋ยวจะเลยไปถึง หัวโขน
-มาขอบคุณสำหรับดอกไม้ที่มอบให้นะครับ
-มาอ่านบันทึกที่แน่นด้วยความจริงแห่งตนเองนี้ด้วยคนนะครับ
"ชยพร กล้วยไม้ป่า"
- มาสวัสดีปีใหม่
- ตั้งใจเรียนนะครับ
สวัสดีจ้ะมาขอบคุณที่ไปให้กำลังใจกัน
- ตามมาไปหนังสือแล้ว
- ชอบการสรุปในหน้าสุดท้าย
- เป็นเรื่องเศรษฐกิจพอเพียงได้เลยครับ
สวัสดีปีใหม่ค่ะพี่ศักดา(ถึงจะช้าไปหน่อย)
ขอให้มีความสุข คติหรือความตั้งใจที่คิดไว้ก็ขอให้สมหวังค่ะ
บันทึกของพี่อ่านแล้วทำให้หนูคิดต่อว่า ตอนนี้เรามีเป้าหมายชีวิตที่ดีพอแล้วหรือยัง
ขอบคุณบันทึกของพี่ ที่ช่วยให้ฝึกคิดสิ่งดีๆมากยิ่งขึ้นค่ะ
I came to see you and to thank you for "Stop Killing Mother Fish".
I like your writing, your thinking and your growing.
One day, we may have a chance to get know each other better.
Keep well and keep safe -- I think Thailand can do with more of you.
Cheer.
- ผมคิดว่า เรียนอะไร ที่ไหน สำคัญน้อยกว่า เรียนแล้ว จะเอาไปใช้ให้เกิดประโยชน์กับตนเองและสังคมอย่างไร
- ขอให้ความหวัง ความฝัน เป็นจริงนะครับ
มีหลาน 5 คน เรียน ม.ร.ภ. ต่างจังหวัด 2 ในกรุงเทพ 1 สอบบรรจุครู ได้ 3 คน อีกคนไม่ชอบเป็นครู สอบชิงทุนไปเรียนการโรงแรม ที่อังกฤษ หลานที่เหลือ 2 คน ยังเรียนมัธยมประจำอำเภอ ก็ปลูกฝังให้เรียน ม.ร.ภ. เหมือนกัน (คณะที่เขาชอบ) เพราะใกล้บ้าน ไปกลับได้ ประหยัดค่าใช้จ่าย ที่สำคัญ ดูแลได้ใกล้ชิด ไม่ต้องเสี่ยงกับการเรียนไม่จบ หรือเสียคน
มหาวิทยาลัยราชภัฎ......ไม่ดีตรงไหน ในความรู้สึกส่วนตัว เขามีดีมากกว่าไม่ดี นะ แต่ที่เริ่มจะไม่ดีมานานหลายปี ตั้งแต่ ผู้เขียนซึ่งจบวิทยาลัยครู เห็น คำว่า ราชภัฎ ที่ได้รับพรพราชทานนามมา แต่มีคนบางกล่มโหยหาคำว่า มหาวิทยาลัย อันนี้หรือเปล่าไม่รู้ ที่ทำให้ราชภัฎตามเขาไม่ทัน บางครั้งหลงทางด้วย ในมุมมองส่วนตัวนะ และการที่ราชภัฎอยู่ในท้องถิ่น แทนที่เล่นเรื่องที่ตนเองถนัด ทำเรื่องที่ทำได้ ทำในสิ่งที่น่าทำ เช่น ศิลปวัฒนธรรมฯลฯ กลับไปวิ่งตามอารยะธรรมในเมือง เรื่องนิสิตหญิง นุ่งสั้นจู๋ เห็นแล้วจะอ้วก มีเห็นดาษดื่นในราชภัฎ มันควรมีไหมละ เพราะส่วนใหญ่จบไปเป็นครูสอนคน จะแก้เกี้ยวว่าเปิดหลากหลายแล้ว ก็คงไม่ใช่ ต้องกลับไปเปิดวัคถุประสงค์ของสถาบันดูด้วย เรื่องการแต่งกาย ลองคณบดี อธิการบดี ไปพูดเข้าสิมีหวังหัวขาด รับราชการไม่รุ่ง เบื้องบนระดับรัฐมนตรีก็รู้ก็เห็น จะทำให้เป็นวาระแห่งชาติ ก็ไม่ทำ อีกหน่อย ระบาดหนักและแก้ยากยิ่งกว่ายาเสพติด และฉาวโฉ่ไปทั่วอาเซียน
บันทึกนี้สะท้อนสิ่งที่เกิดขึ้นที่นี่ (มก.ฉกส.) ได้เป็นอย่างดี ผมไม่ได้มีหน้าที่ในส่วนกิจการนิสิตแต่ก็รับรู้เรื่องราวที่เกิดขึ้นและพยายามชักนำสู่การเปลี่ยนแปลงที่ดีขึ้นเสมอ แต่ดูไม่ค่อยมีพลังในส่วนของรายบุคคลขอให้เชื่อมั่นว่า ไม่ชอบสิ่งใดก็อย่างทำสิ่งนั้นกับน้อง ชอบสิ่งใดก็ปฏิบัติแบบนั้นกับน้อง ผมชอบนิยามความเป็นพี่ที่ปรากฎในบันทึกนี้มากครับ เมื่อจำนวนนิสิตที่คิดได้แบบนี้มีมากพอ นั่นคือการเปลี่ยนแปลงที่รอมานานสำหรับการเอาตัวรอดจากความไม่สบายใจ อาจนึกเสียว่า ชีวิตคนเรามีเวลาจำกัด ใช้มันกับสิ่งที่ดี ที่มีประโยชน์ อย่าเสียไปกับสิ่งที่ทำให้เราทุกข์ใจเลยขอเป็นกำลังใจสำหรับอดีตที่ผ่านมาและขอให้ฝ่าฟันสู่สิ่งที่ดีกว่าต่อไปครับ ปล.ผมสอนวิชาฟิสิกส์ที่ มก.ฉกส. มา 5 ปีครับ