คืนกำไรให้แผ่นดิน (ล่องเรือ แลนก ชมเล เล่าประวัติศาสตร์ เกาะหมากปากพะยูน)

เปิดโอกาสให้ เด็ก/ เยาวชน /คนด้อยโอกาส / หญิงม้าย /คนพิการ และผู้สูงวัย ได้เข้าถึง บริการท่องเที่ยวเชิงประวัติศาสตร์ปากพะยูน

เรือด่วนน้ำตื้น ตัวเรือจมน้ำ 28 เซ็นต์

เดินทางตอนกลางคืนกับรถศรีตรังทัวร์ สาย ภูเก็ต- หาดใหญ่ ตามคำบัญชา ของคนพันธ์เดียวกัน อาจารย์ สมพร สุวรรณเรืองศรี ครูแห่งบ้านแหลมกรวด ตำบลเกาะหมาก ที่ยื่นคำขาดบอกผู้เขียน ตอนที่ร่วมงานเลี้ยงรุ่น เลี้ยงน้ำชา ที่โรงเรียนบ้าน บ่อแสนจังหวัดพังงา ว่า"ทำปรือก็ได้ให่ผู้เขียนมาให้ทันเวลา 08. 00 น. ที่ท่าเรือโดยสาร ปากพะยูน พัทลุง........

ตีสามผู้เขียนมาถึงบ้าน.....

โครงการนี้ อาจารย์สมพร เปิด โอกาสให้ เด็ก เยาวชน หญิงม้าย คนด้อยโอกาส และคนชรา ได้มีโอกาสเข้าถึงการท่องเที่ยวเชิงประวัติศาสตร์ของปากพะยูน โดยให้การบริการฟรี ........หนึ่งวัน

นายหวังดี ผู้พิการ ร่วมเดินทาง

วันนี้...... บริการ ตั้งแต่เด็กอายุ 2 ขวบ ไปจนถึงคนสูงวัย อายุ 72 ขวบ เรือออกจากท่า เวลา 09 น. เพราะต้องรอบางคนที่ยังไม่เสร็จภาระกิจ.......

คนหลายวัยหลายอาชีพหลายสถานะ

แล้วเราก็ล่องเรือมุ่งหน้ามาทางการเดินเรือสายประวัติศาสตร์ ลำปำ-ปากพะยูน - สงขลา- ระโนด เลี้ยวเข้าลอดสะพานปากเหล็ก* มาหยุดให้ข้อมูลตำบลเกาะหมากที่ ปากคลองบางพลอง ทางแยกไปตำบลเกาะนางคำ เรือลอยลำพอเล่าเรื่องจบก็มุ่งหน้าสู่เกาะแพ ไปแลธรรมชาติ บนเนื้อที่ 28 ไร่ ที่ยังไม่มีใครจับจอง เหมาะเป็นที่พัก ผูกเปลกางเต้นท์ ที่ไม่มีเสียงรบกวน

สะพานปากเหล็ก เชื่อมระหว่าง ต.เกาำหมากกับเกาะนางคำและปากพะยูน

ณ.ที่นี้มีต้นไม้ใบหญ้าสมุนไพรหลายชนิด ทั้ง "หนมนก* นมแมว เถาวัลย์เปรียง เนียน เม่านา กะพ้อ และ ชายโค๊ะ ยังคงมีให้เห็น ผู้เขียน สาธยายพันธ์ไม้ให้เด็กฟัง ถึงสรรพคุณทางยาที่ควรค่าแก่การอนุรักษ์

รอยพระบาทที่เกาะเสือน้อย ยังไม่รู้ว่ามีมามื่อพศ.ใหน

เรือมุ่งหน้ามาสู่เกาะเสือน้อย มาดูรอยพระบาท ประวัติเรื่องนี้ผู้เขียนยังสืบตำนานไม่พบ ล่องเรือหลบมาทางเกาะบรรทม(เกาะท๋อม) มุ่งหน้าสู่ อุทยานนกน้ำคูขุด กินข้าวเที่ยง ณ.ที่ทำการรักษาพันธ์สัตว์ป่า ไม่ได้นัดหมายเจ้าหน้าที่มาให้ความรู้ เราจึงบอกเล่ากันเอง ฝนห่าใหญ่มาพร้อมลมทะเล ต้องรอให้ฝนซาแล้วเราก็ลงเรือล่องมาสู่เกาะโคบเพื่อไปดู บ่อน้ำโบราณที่คนเล ฝั่งสงขลาต้องขับเรือมาเอาน้ำที่นี้ มีบ่ออยู่ให้เห็นเป็นหลักฐาน ไกล้กัน มีเนินเขาหิน นาม"เขาทวดหัวเกาะโคบ" มีตำนานการแห่เรือพระน้ำจากสงขลามาที่นี้เมื่อร้อยปีก่อน สมัย สะทิงปุระ เป็นสถานที่ศักดิ์สิทธ์ เป็นที่นับถือบนบานศาลกล่าวของคนเลมาถึงทุกวันนี้ วันนี้ดีคืนดีทวดเกาะโคบ สำแดงเดชให้เห็นเป็นงูใหญ่ หลายคนได้เห็นได้พบ

เรือเลี้ยวเข้าคลองลัดตัดไปสู่ เกาะมดแดง เพียงผ่านไม่ลงแวะ เป้าหมายอยู่ที่เกาะเหียง อันมีจุดชมวิวให้เห็นรอบเกาะ ไปดูถ้ำค้างคาวมีค้างคาวแม่ไก่ ตัวใหญ่บินว่อน ปากถ้ำปกคลุมด้วยม่านเถาวัลย์"งด" มีกรูดผี ขี้แรด*หลายต้นข้างปากถ้ำ คนนำทางนำสู่จุดชมวิว ณ.จุดนี้ มีต่อรังโตอยู่บนเถาวัลย์ หากไม่สังเกตุให้เห็นก่อนมีหวัง โดนต่อต่อยไปหลายคน

ออกจากเกาะเหียงเลยเที่ยงมากแล้ว แวะเข้าไปชม หมู่เกาะรังนกที่บริษัทเขารับสัมทาน เกาะหน้าเทวดา สักการะ รูปเหมือนรัชกาลที่ห้า ก็มุ่งหน้ามาเกาะกระ สถานท่องเที่ยวทั้งไทยมาเลย์เซียสิงคโปร์นิยมมาทัศนาเป็นคณะ....

เด็กดูไม่มีทีท่าจะเหนื่อยเหน็ด แต่ผู้เฒ่าหลายบอกว่าเข็ดเมื่อย แถมถามว่าโอกาสหน้ายังมีอีกมั้ย.......

เรื่องนี้ต้องอาจารย์สมพร สุวรรณเรืองศรีเป็นคนตอบ ว่าจะคืนกำไรให้แผ่นดินอีกเมือไหร่

ลูกนมแมว

ลูกชายโข๊ะ(ชายโค๊ะ)

ลูกกะพ้อ นานปีกว่าจะไดเเห็นสักครั้ง

สำรวจเกาะแพ บนเนื้อที่ 24 ไร่

บรรยากาศน่ากางเตนท์นอน

หมู่บ้านคูขุด

บ่อน้ำโบราณที่ชาวเลสาบสองฝั่งใช้ร่วมกัน

ถ้ำค้างคาง

มีค้างคาวแม่ไก่อยู่

รังต่ออยู่บนหัว หากไ่สังเกตุ มีหวังโดนต่อย

สักการะพระพุทธเจ้าหลวงแล้มาถ่ายภาพร่วมกันที่ เกาะหน้าเทวดา

ผู้ใหญ่ใจดี อ.สมพร อ.ยุวนิตย์ สุวรรญเรืองศรีมอบโอกาสให้

ผู้เฒ่าขอคารวะแทนทุกคนด้วยดอกไม้ช่อนี้

*คลองปากเหล็ก= ตามตำนานมีจรเข้ดุร้ายเฝ้าที่นี้ แต่จะไม่ทำร้ายคนดีประเภท เข่นพาล อภิบาลคนดี มีปากที่แข็งแรงเปรียบปรดุจเหล็ก ต่อมาคนรุ่นหลังจึงเรียกชื่อคลองนีว่าคลองปากเหล็กเพื่อรำลึกถึงทวดปากเหล็ก

*งด = เถาวัลย์เนื้อเหนียว ใบใหญ่ มักเกาะอยู่บนโขดหิน

*ขี้แรด = ต้นหนามขี้แรด ตอนเด็กๆชอบกินลูกขี้แรด

*กรูดผี =เหมือนมะกรูดบ้าน

เขียนใน GotoKnow โดย วอญ่า-ผู้เฒ่า-natachoei--
ใน เหมือนแรงหนึ่งผลักดันให้ฉันเขียน

คำสำคัญ (Tags): #สมพร ยุวนิตย์ สุวรรณเรืองศรี#เรือด่วนสมพร#ท่องเที่ยวเชิงประวัติศาตร์ปากพะยูน

หมายเลขบันทึก: 463503เขียนเมื่อ 2 ตุลาคม 2011 19:39 น. ()แก้ไขเมื่อ 22 มิถุนายน 2012 12:06 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่าน