ช่วงที่รอประกาศผล มข.
มีมหาวิทยาลัยอื่นๆ ประกาศรับสมัครอีก แม่อยากให้ลูกไปสอบอีก แต่ลูกบอกแม่ว่าไม่ไปอีกแล้ว เพราะถึงสอบได้ ต้นไม้ก็ไม่ไปเรียน เพราะไม่มีคณะที่ต้องการ ไกลบ้าน และที่สำคัญคือ
ถ้าได้....จะกลายเป็นกันที่เพื่อนคนอื่นๆ ต้นไม่ไม่อยากไปกันที่เพื่อน
ต้นไม้สงสารพื่อนที่เขาสอบไม่ได้
แม่ฟังแล้วอึ้ง............
ขอบคุณลูกที่ทำให้แม่ฉุกใจ บางครั้งความเป็นแม่ อยากให้ลูกมีโอกาสเลือก และ ได้ ในสิ่งที่คิดว่าดีที่สุด (ในความคิดของแม่) จนลืมว่านักเรียนคนอื่นๆ ที่เขาอาจมีโอกาสน้อยกว่าลูกจะพลาดในสิ่งที่เขาหวังไป ลูกทำให้แม่นึกถึงคนที่มีโอกาสน้อยกว่า ........
ลูกชาย ด้นไม้ ไม่ค่อยพูด โลกส่วนตัวค่อนข้างสูง นิ่ง จนบางครั้งแม่คิดว่าลูกเฉื่อยๆ ไปหรือเปล่า ส่วนมากแม่ต้องเป็นฝ่ายเปิดประเด็น นานๆ ต้นไม้ถึงจะเป็นฝ่ายเปิดประเด็นที เฮ้อ............
รักลูก....
แม่ติก 20 ส.ค. 54
บันทึกที่เกี่ยวข้อง
ความรู้สึกของแม่.......ในวันพ่อ
สวัสดีค่ะน้องติกน้ำ
ชอบคำสอนของแม่และความรู้สึกจากใจของลูกถึงแม่ติก
น่ารักมากๆค่ะ
พี่กระติกคะ
อ่านแล้วก็มีความสุข น้องๆ น่ารักจริงๆ เลยค่ะ
เป็นเพราะความรักและความเอาใจใส่ของคุณพ่อคุณแม่นะค่ะ
ขอบคุณค่ะ ^_^
สวัสดีค่ะ
ตั้งชื่อบันทึกน่าสนใจมากค่ะ
และก็เป็นจริงตามชื่อนะคะ
บางครั้งความสุขที่ได้จากลูกก็หล่อเลี้ยงแม่นะคะ
น่ารักนะลูกๆ ทำให้แม่ชื่นใจได้
ตื้นตันใจจัง...บันทึกนี้ครับ
สวัสดีค่ะ
แวะมาชื่นชมด้วยคนค่ะ
ชอบมากค่ะกับประโยคเหล่านี้
เดป็นกำลังใจให้นะค่ะ
น่ารักอ่านแล้วมีความสุข สุขครอบครัว
ขอบคุณคะพี่
เราเลี้ยงลูกและลูกก็เลี้ยงเรา
เหมือนกับที่แม่เลี้ยงเรา และเราก็เลี้ยงแม่ ใช่มั้ยคะ
ขอบคุณคะ อ.ธนิตย์
ติกก็พยายามเก็บได้บ้าง ไม่ได้บ้าง หายบ้างเพราะย้ายที่เก็บ
บางทีงานของลูกอาจารย์ก็ไม่ได้ส่งคืน
งานของลูกหลายชิ้นที่แปะกระดานแล้วไม่ได้คืน
อยากให้คุณครูคืนงานให้เด็กๆ เพื่อที่พ่อกับแม่จะได้เก็บมาเป็นเครื่องหล่อเลี้ยงคะ
อ่านแล้วก็พลอยมีความสุขไปกับครอบครัวที่น่ารักและอบอุ่นไปด้วยนะคะ
ลูกเป็นตัวหล่อเลี้ยงกำลังใจให้พ่อแม่ที่จะสู้ต่อไปค่ะ...
คุณแม่กระติกน่ารักจัง
เก็บจดหมายและโปสการ์ดลูกไว้ด้วย :-)
สวัสดีครับ.... คุณพี่กระติ๊ก
ทันทีที่คุณแม่ให้กำเนิดลูก
...ลูกก็ได้ให้กำเนิดแม่...ความเป็นแม่...
ซึ่งทั้งคู่ต่างก็สอนสั่งหน้าที่ของกันและกัน...
จนกว่า...จะดับขันธ์...ไป
สวัสดีค่ะพี่กระติก คุณแม่ยังสาว
หน้าที่ของแม่ คือหน้าที่อันยิ่งใหญ่
ส่งกำลังใจ ด้วยคิดถึงเสมอค่ะ
ซึ้งจังค่ะ TT
อิจฉาครอบครัวนี้จังเล้ย หวานซะ ^^
ขอให้รักกันอย่างนี้ตลอดไปนะคะ
รักด้วยคน อิอิ ><
ใช่คะพี่
ลูกเป็นพลังอันยิ่งใหญ่ ยามท้อก็คิดถึงอนาคต
คงเหมือนพ่อกับแม่เรา ที่มองเราเหมือนที่เรามองลูกตอนนี้
พี่พยายามเก็บเท่าที่จะทำได้คะคุณหมอ ส่วนมากหายและส่วนมากอีก คือ บางทีคุณครูไม่ได้ส่งคืนเด็กๆ โดยเฉพาะการเขียนคะ
ถ้ามีลูกเป็นของตัวเองแล้ว จะรู้ว่าความสุขมากและความสุขน้อยๆ นั้นเป็นอย่างไร โดยเฉพาะตอนเลี้ยง ต้องเอานอนกับอกเลยก็มี
น่ารักจัง อ่านบันทึกนี้แล้วมีความสุข และมีความรู้สึกว่าไม่ใช่เราคนเดียวที่เป็นอย่างนี้
คนเป็นแม่คงมีความรู้สึกเหมือนๆกัน สิ่งเล็กๆที่ลูกบอก ลูกทำให้จะเก็บไว้ดูทุกครั้งที่คิดถึงเขา
แม้จะอยู่ไกลแต่ไม่มีวันไหนที่เราไม่ได้คุยกัน....ขอบคุณบันทึกนี้มากๆค่ะ
สวัสดีคะ
DreaMy
ขอบคุณคะที่เข้ามาทักทาย
มามะ มารักกัน อิ อิ
ครอบครัวนี้ รักกันมากบ้าง น้อยบ้าง แล้วแต่สถานการณ์จะเป็นไป
แต่ไม่มีวันไหนเลยที่เราไม่รักกัน ....สร้างภาพหน่อย... ^__^
"ขอบคุณลูกที่ทำให้ชีวิตของแม่มีสีสรร"
เป็นถ้อยคำที่ฟังแล้ว เกิดแรงบันดาลใจในชีวิตได้มากมายเลยนะครับ คุณกระติก
ขอบคุณบันทึกที่งดงามบันทึกนี้นะครับ