เด็กประถมวัย (0-5 ปี) เป็นช่วงที่มีพัฒนาการด้านต่างๆเปลี่ยนแปลงเร็วและยังไม่สามารถดูแลช่วยเหลือตนเองได้จำเป็นต้องพึ่งพาผู้ใหญ่ ยังต้องการความรัก ความอบอุ่นความปลอดภัยและการส่งเสริมสุขภาพด้านต่างๆ แต่เนื่องจากสภาพเศรษฐกิจและสังคม ผู้ปกครองต้องทำงานนอกบ้าน ทำให้เด็กวัยนี้จำนวนไม่น้อยต้องอยู่ในสถานรับเลี้ยงเด็กก่อนวัยเรียน การสร้างเสริมสุขภาพของเด็กก่อนวัยเรียนในสถานเลี้ยงเด็กจึงเป็นสิ่งสำคัญ เพื่อให้เด็กมีสุขภาพและคุณภาพชีวิตที่ดี
สำนักวิชาพยาบาลศาสตร์ มทส ได้ประยุกต์ทฤษฎีความสามารถในการดูแลตนเองและแรงสนุบสนุนทางสังคม เพื่อปรับเปลี่ยนพฤติกรรมการสร้างเสริมสุขภาพเด็ก ในด้านอาหาร การออกกำลังกาย บรรยากาศ สิ่งแวดล้อมที่เอื้อต่อสุขภาพ และการมีวิถีชีวิตความปลอดภัย เก็บรวบรวมข้อมูลโดยการชั่งน้ำหนัก วัดส่วนสูง ใช้กราฟมาตรฐานน้ำหนักและส่วนสูงของเด็ก เครื่องมือประเมินพัฒนาการ แบบบันทึกภาวะสุขภาพ แบบสอบถามความต้องการด้านการส่วเสริมสุขภาพ และแบบวัดความพึงพอใจ
ผลการดำเนินงานในเด็กอายุระหว่าง 10-48 เดือน จำนวน 20 คน พบว่าเด็กมีการเจริญเติบโต พัฒนาการ ภาวะโภชนาการ และสุขภาพที่ดีขึ้น และผู้ปกครองมีความพึงพอใจในกิจกรรมที่ทางสำนักวิชาฯจัดขึ้น
สำนักวิชาพยาบาลศาตร์ เสนอแนะให้มีการกำหนดนโยบายการพัฒนาด้านวิชาการและปฏิบัติการแก่ผู้ดูแลเด็กอย่างต่อเนื่อง รวมทั้งมีการสร้างเสริมสุขภาพเด็กอย่างต่อเนื่องทั้งในบ้านและนอกบ้าน
สำหรับข้อมูลการวิจัยอย่างละเอียด กรุณาติดต่อ [email protected]
ไม่มีความเห็น