กรอบสุดท้าย ( ๑๗ ) ... "คะแนนสอบ" ไม่สามารถวัด "คุณค่าความเป็นคน" ได้ ;)
................................................................................................................................................
มุมมองของนักศึกษาคนที่ ๑๗
................................................................................................................................................
................................................................................................................................................
ทุ้มอยู่ในใจ ...
................................................................................................................................................
อดีต ปัจจุบัน และอนาคต เธอคือ เด็กดอยสูงที่ได้มีโอกาสลงพื้นราบเพื่อมาเล่าเรียน และมีความตั้งใจว่า เธอจะกลับไปเป็นครูสอนที่บ้าน อันเป็นดอยสูงที่สุดของประเทศ
บุคลิกภาพเป็นผู้มีความวิตกกังวลอยู่ตลอดเวลา อันจะนำมาซึ่งโรคภัยในอนาคตได้
ปริมาณเนื้อหาที่ใช้ชอบมีหลายเรื่อง หลายประเด็น แต่นั่นไม่น่ากังวลมากเท่ากับความเคยชินเดิมทางสายวิทยาศาสตร์ว่า การสอบ คือ ความเป็นความตาย
ผมเก็บคะแนนเด็กเพียงแค่ ๑๐ % เท่านั้น แต่เอาคะแนนไปทิ้งที่ชิ้นงานถึง ๗๐ % เพื่อสอนเขาในบางเรื่องว่า
"คะแนนสอบไม่ใช่ทั้งหมดของชีวิต การดำเนินชีวิตในอนาคตก็ไม่ได้ตีค่าเป็นตัวเลขคะแนนเสียที่ไหน เพราะคะแนนเป็นเพียงแค่สิ่งที่มนุษย์สมมติขึ้นเพื่อใช้ในการแข่งขัน ยิ่งไปกว่านั้น มนุษย์บางคนเอาคะแนนนี่แหละมาตีค่า หรือ ลดคุณค่าของความเป็นคนของคนอื่นลง"
ผมจะไม่สอนแบบนั้น
คะแนนไม่ใช่ทั้งหมดของชีวิต อย่าไปไร้สาระกับความเชื่อแบบนั้น
"คุณค่าของความเป็นคน" มันสูงกว่านั้น
เด็กคนนี้ยังคงจดจำคำสอนของผมอยู่ ถึงแม้จะกังวลเหมือนเดิม
ผมไม่เชื่อว่า "คะแนนสอบ" สามารถวัด "คุณค่าของความเป็นคน" ได้จริง
แล้วเขาก็ได้รับรู้ว่า ผมต้องการให้เขาเป็นคนดี เป็นคนสู้ชีวิต สู้กับอุปสรรคในอนาคตได้มากกว่า
โชคดีครับ ;)...
...............................................................................................................................................
บันทึก ชุด "กรอบสุดท้าย"
...............................................................................................................................................
- บันทึก กรอบสุดท้าย ( ๑ ) ... เมื่อยมือสุด ๆ ;)
- บันทึก กรอบสุดท้าย ( ๒ ) ... เก็บความทรงจำดี ๆ นี้ตลอดไป ;)
- บันทึก กรอบสุดท้าย ( ๓ ) ... การเรียนรู้ไม่มีวันสิ้นสุด ;)
- บันทึก กรอบสุดท้าย ( ๔ ) ... ฉันเกิดเป็นลูกพ่อ ฉันต้องทำให้ได้ ;)
- บันทึก กรอบสุดท้าย ( ๕ ) ... เก็บประสบการณ์เพื่อนำไปใช้ประโยชน์ให้มากที่สุด ;)
- บันทึก กรอบสุดท้าย ( ๖ ) ... "นวัตกรรมทางความคิด" ก็มีด้วย ;)
- บันทึก กรอบสุดท้าย ( ๗ ) ... ขณะที่คนหนึ่งกำลังคิดฝัน แต่อีกคนหนึ่งกำลังลงมือทำอยู่ ;)
- บันทึก กรอบสุดท้าย ( ๘ ) ... นานาคำถามที่เกิดขึ้น หลังจากสอบเสร็จ ;)
- บันทึก กรอบสุดท้าย ( ๙ ) ... งานทุกชิ้นล้วนมีคุณค่าต่อตัวของนักศึกษาเองทั้งสิ้น ;)
- บันทึก กรอบสุดท้าย ( ๑๐ ) ... ถ้ายังไม่สู้ จะรู้ได้ยังไงว่าแพ้ ;)
- บันทึก กรอบสุดท้าย ( ๑๑ ) ... เรียนจบแล้ว แต่ความรู้ยังใช้ได้ตลอดไป ;)
- บันทึก กรอบสุดท้าย ( ๑๒ ) ... ความรู้ที่เบ่งบานตอนเรียน แต่เหี่ยวแห้งตอนสอบ ;)
- บันทึก กรอบสุดท้าย ( ๑๓ ) ... ข้าน้อยขอยอมแพ้ ;)
- บันทึก กรอบสุดท้าย ( ๑๔ ) ... จิตใจเรายังพิการอยู่ ยังต้องขัดเกลาและฝึกฝนให้มากกว่านี้ ;)
- บันทึก กรอบสุดท้าย ( ๑๕ ) ... การเรียนที่มีคุณค่า คือ การที่ผู้เรียนได้ลงมือทำ ;)
- บันทึก กรอบสุดท้าย ( ๑๖ ) ... ทำสิ่งใดย่อมได้สิ่งนั้น ;)
- บันทึก กรอบสุดท้าย ( ๑๗ ) ... "คะแนนสอบ" ไม่สามารถวัด "คุณค่าความเป็นคน" ได้ ;)
................................................................................................................................................
ป.ล. ลูกศิษย์ของครูคนใดแอบเข้ามาเห็น เงียบ ๆ ไว้นะครับ ;)...
................................................................................................................................................
ความเห็น (2)
ค่าของคน อยู่ที่ คนของใคร...อุ๊บ!!!
ล้อเล่นน่ะค่ะ
ความจริง คะแนนไม่ใช่ทั้งหมดของชีวิตจริงๆ ค่ะ บางคนจบมาคะแนนดี แต่ ความเป็นคน>>ไม่ดี... มีเยอะแยะเลยนะคะ
อุ๊บ ! เป็นฝารั่งเลยนะครับ นางฟ้า ;)...
เห็นด้วยกับนางฟ้านะครับ
จบออกมาคะแนนดี แต่คุณค่าความเป็นคนหาไม่เจอ
ขอบคุณครับ นางฟ้า ชาดา ;)...