วันนี้ระหว่างกำลังรอขึ้นเครื่อง
ผู้หญิง: "กำลังจะสร้างเว็บแล้วค่ะ"
ผู้ชาย: "ทำที่ Facebook เหรอ"
ผู้หญิง: "ไม่ใช่ค่ะ Facebook ก็มีแล้ว"
ผู้ชาย: "ลองบล็อกดูไหม"
ผู้หญิง: "ที่ไหนค่ะ"
ผู้ชาย: "ที่ GotoKnow ไงครับ เขาเขียนเรื่องราวแบ่งปันกัน มีประโยชน์และได้บุญดีนะ"
ดิฉันได้ยินแล้วก็ยิ้มพร้อมพูดทักทาย ผู้ชายและผู้หญิงทั้งสองคนนี้เขาไม่รู้จักดิฉันหรอกค่ะ แต่แล้วผู้ชายก็นึกหน้าดิฉันออกจนได้ เขาบอกว่ารู้จักใน GotoKnow และตอนที่ดิฉันไปเป็นวิทยากรให้ สจรส. พร้อมกับ บังหีม และ ครูฑูรย์
ทั้งคู่มาจากควนโดน จ.สตูลค่ะ ผู้ชายทำงานที่เทศบาล ส่วนผู้หญิงเป็นนักเรียนโรงเรียนควนโดน ทั้งสองกำลังจะไปร่วมงานพลังเยาวชนพัฒนาสังคมค่ะ
เขาบอกว่า เขาชอบ GotoKnow มากและได้แนะนำให้คนอื่นรู้จักอยู่เรื่อยๆ เพราะเขารู้สึกถึงบุญต่อสังคมที่ชาว GotoKnow มีให้ต่อประเทศ
ดิฉันยิ้มอย่างมีความสุขและมีกำลังใจเพิ่มขึ้น พร้อมสำหรับการนำเสนอการต่อทุนพัฒนาและดูแล GotoKnow ในวันพรุ่งนี้
วันพรุ่งนี้คงเป็นวันที่พูดด้วยความสุขอีกครั้ง
ขอบคุณมากค่ะ
ฅนรัก GotoKnow ตามมาบอกรักค่ะ
ขอบคุณค่ะพี่อุ้มบุญ
ดร. จันทวรรณ ปิยะวัฒน์ สวัสดีค่ะ
เป็นคนที่ชื่นชม และพยายามชักชวนเพื่อนพี่น้อง
มาร่วมแบ่งปันในgotoknowค่ะ
อย่างนี้ได้ยิ้มอิ่ม ไปถึงมื้อเย็นเลยไหมคะอาจารย์ สุขสันต์ ณ เมืองกรุงค่ะ
น่ารักจังเลยค่ะ อาจารย์
อ่านแล้วก็ชื่นใจ ^___^
เห็นด้วยครับ เป็นบ้านทางการบันทึกในเน็ท แห่งแรก ของผมด้วยครับ ได้แนวคิดและคำแนะนำจาก
อ.สุพักตร์ พิบูลย์ครับผม
เป็นบันทึกที่น่ารัก
และสร้างความชุ่มชื่นหัวใจดีแท้
เชื่อว่าใครได้อ่านบันทึกนี้ก็คงจะชุ่มชื่นใจเช่นกัน
สวัสดีครับ อาจารย์ จันทรวรรณ
ที่สตูล ผม"ยอน"ไว้หลายคนแล้ว ในกลุ่มพลังเยาวชน ต่อต้านยาเสพ ของมูลนิธิ ภูมิพลังไทย ภาคใต้ตอนล่าง มีบล๊อกเกอร์สาวน้ง ส ศรัณ เขียนอยู่ และ อาจารย์ ชาย ขอบก็ร่วมกิจกรรมกับกลุ่มน้องๆเขา ภายใต้ชื่อ "กู๊ดโฮบ" ให้คำปรึกษาแก่หญิงบริการ ในการลดการใช้สารเสพติด
สวัสดีค่ะ
อ่านแล้วมีความสุขตามไปด้วยเลยค่ะ
^_^
มาเชียร์นะครับอาจารย์
ขอให้ประสบความสำเร็จในการนำเสนองาน
และได้รับการสนับสนุนเป็นอย่างดีทุกฝ่ายเลยนะครับ
พี่ดาก็ยิ้มไปด้วยค่ะ ดีจังความสุข แรกของอาจารย์ที่ได้รับ "เพียงได้ยิน "ก่อนก็สุขใจแล้วนะคะ ยิ่งเมื่อคนที่พูดรู้จัก และจะมาอยู่ gotoknow ด้วยเหตุผล ที่ทราบแล้วก็ยิ่งมีความสุข ค่ะพี่ดาก็มีความสุขไปด้วย ขอบคุณนะคะ
หางนกยูงไทยค่ะ
ขอขอบคุณด้วยเช่นกัน...ขอบคุณค่ะ
เรื่องเล่าของ g2k เป็นความภาคภูมิใจที่หนูได้ส่งต่อไปให้คนอื่นเช่นกันค่ะ
ขอบคุณค่ะอาจารย์ ^__^
สวัสดีครับ...
ผมก็เหมือนกัน ชอบชวนพี่ ๆ น้อง ๆ เข้ามาอ่าน
และเข้ามาเป็นสมาชิก G2K
ไม่ได้อะไรหรอกครับ
แต่รู้จากตัวเองว่า เข้ามาแล้วความสุข และได้เรียนรู้ แบ่งปัน
ที่สำคัญ ผมว่ามีประโยชน์ต่อทุก ๆ คน ครับ
สวัสดีค่ะ
มีคนมาบอกว่าครูดาหลาเก่งขึ้น ผิดจากที่เคยรู้จัก ก็บอกเขาไปว่าตั้งแต่เป็นสมาชิก G2K มีความมั่นใจขึ้นมาก ได้รู้จักคนมาก แต่ละคนมีความรู้ดีๆแบ่งปันกัน ให้กำลังใจกัน ทำให้กล้าพูดหน้าที่ประชุมได้โดยไม่ติดขัด บอกต่อว่าที่เก่งได้เพราะG2K พร้อมกับแนะนำให้เข้ามาเยี่ยมบ้านG2K ด้วยค่ะ
ติดโกทูโนว์
รักโกทูโนว์
ขอบคุณโกทูโนว์
มาบอกอาจารย์ว่า มีมหัศจรรย์ gotoknow เรื่อยๆ มีอะไร พอให้รับใช้ได้ยินดีครับ...
มหัศจรรย์จริงๆ ค่ะอาจารย์ขจิต กามนิตหนุ่ม :) Right person & Right time :)
ต้นไม้โตมากแล้ว
ขอบคุณ ครับอาจารย์
ที่แวะมาอ่านเพราะเห็นอนุทิน ของอาจารย์ คล้ายกับชีวิตผม ที่เจ้าไวรัสกับผมจะอยู่กันด้วยความสมานฉันท์
Gotoknow ให้กำลังใจกับผมมากมายจริงๆครับ
เสน่ห์โกทูโน ;P
เป็นสมาชิก G2K ได้ไม่นาน แต่รับรู้ถึงเรื่องราวที่มีคุณค่ามากมายค่ะ
ขอให้ต้นไม้ต้นนี้เติบโตต่อไปและอายุยืนค่ะ
ชื่นชม และชื่นชอบสังคมในโกทูโน ชอบความเป็นพี่น้องและการแบ่งปัน
ขอบคุณโกทูโนที่ให้โอกาส