การเติบโตของผู้ชายตัวเล็ก ๆ คนหนึง

อดีต>ปัจจุบัน>อนาคต ของผู้ชายตัวเล็ก ๆ คนหนึง ที่ใช้นามแฝงว่า weat_it47

การเติบโตของผู้ชายตัวเล็ก ๆ คนหนึง

ในปี พ.ศ.2529 วันที่ 6 พฤษภาคม เวลา 9.00 น. เด็กชายปฏิเวธ อินทร์โต ก็ได้ลืมตาดูโลกที่สวยงาม ที่จังหวัดสิงค์บุรี ในครอบครัวเล็กๆ ที่อบอุ่น ประกอบไปด้วย พ่อ และ แม่ ผมเป็นหลานชายคนแรกและคนเดียวในตระกูล “อินทร์โต” ญาติทุกคนพร้อมทั้งเพื่อนของพ่อและแม่ ต่างพากันมาเยี่ยมและแสดงความยินดีกันใหญ่ พ่อผมดีใจมาจนถึงกับเลิกบุหรี่และเหล้า ในวันที่ผมเกิด

ตอนเด็ก ๆ ผมเป็นเด็กเลี้ยงง่ายไม่อ้อน ไม่งอแง พออายุได้ 2 ควบ กว่า ๆ พ่อและแม่ได้ตัดสิ้นใจว่าจะมาอยู่ที่เชียงใหม่ เนื่องจากต้องมารับราชการครูที่จังหวัดเชียงใหม่ เป็นจังหวัดที่น่าอยู่ และอากาศดี ผมได้มาอยู่ที่อำเภอฝาง และได้เรียนอนุบาลจนถึงประถมศึกษา ที่โรงเรียนรัฒนาเอื้อวิทยา และได้เจอกับครูนาย ครูนายครูคนแรกที่ผมเชื่อฟังที่สุดและทำให้ผมอยู่ที่โรงเรียนได้เพราะผมไม่ชอบไปโรงเรียนเนื่องจากภาษาพูดที่ไม่คุ้นเคย (คำเมือง) ถ้าไม่ได้ครูนายในวันนั้นผมคงไม่ได้เรียนหนังสือแน่นอน

ผมเป็นคนที่ตัวเล็กแต่พอเป็นอีสุกอีใส ผมกินอาหารไม่ได้เลยนอกจากนมหวาน อย่างเดียว คืนนึงประมาณ 6 กล่อง ตั้งแต่นั้นผมก็อ้วนขึ้น อ้วนขึ้นเรื่อยๆ จนถึงทุกวันนี้ พอในปีพ.ศ.2532 วันที่ 13 ตุลาคม เวลา 8.30 น. น้องสาวที่ผมรักที่สุด ได้ลืมตาดูโลก ผมช่วยพ่อและแม่เลี้ยงน้อง น้อมผมเป็นเด็กน่ารัก น้องผมเป็นคนเรียนเก่ง ซึ่งต่างจากผมที่เป็นคนไม่เก่ง แต่ถึงอย่างนั้นทั้งผมและน้องก็ทำตัวเป็นลูกที่ดีของพ่อแม่

พอเรียนจบชั้นประถมศึกษา ผมได้ไปเรียนต่อมัธยมศึกษาที่โรงเรียนรังษีวิทยา จนถึงชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 เทอม 1 ผมก็ต้องย้ายตามพ่อแม่ไปอยู่ที่อ่างทองเนื่องจากต้องไปดูแลปู่และย่า และได้เข้าเรียนที่ โรงเรียนวิเศษชัยชาญตันติวิทยาภูมิ จนถึง ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 เทอม 1 ผมก็ได้ย้ายกลับมาที่เชียงใหม่อีกครั้ง และจบการศึกษาที่โรงเรียนรังษีวิทยา จากนั้นผมก็ได้เข้ามาศึกษาต่อที่มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่ ในคณะวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี สาขาเทคโนโลยีสารสนเทศ ผมได้รับประสบการณ์ต่างๆในมหาวิทยาลัยแห่งนี้มากมาย และพัฒนาตนเองขึ้นทีละน้อยในสาขาวิชาที่ผมชอบ คือ คอมพิวเตอร์

เมื่อผมเรียนจบมหาวิทยาลัย ก็ได้มีโอกาสไปทำงานเกี่ยวกับการจัดสัมมนาของผู้บริหาร จนเริ่มรู้สึกอิ่มตัวเลยลองไปสมัครเป็น เจ้าหน้าที่คอมพิวเตอร์ที่โรงเรียนวัฒโนทัยพายัพ ในโครงการ English Program ซึ่งผมเป็นคนที่ไม่เก่งภาษาอังกฤษ แต่ทุกคนก็ต้อนรับและให้กำลังใจเป็นอย่างดี ผมได้มีโอกาสสอนคอมพิวเตอร์ให้กับนักเรียนในโครงการ English Program ทำให้ผมประทับใจและรักในการสอน ให้นักเรียนมีความรู้ในวิชาคอมพิวเตอร์มากยิ่งขึ้นและสามารถนำไปประยุกต์ใช้ในการทำงานของวิชาอื่นได้ด้วย

ปัจจุบันผมได้สมัครสอบชิงทุนของ โครงการส่งเสริมการผลิตครูที่มีความสามารถพิเศษทางด้านวิทยาศาสตร์และคณิตศาสตร์ (สควค.) เป็นทุนที่สำคัญที่สุดสำหรับผมมาก เนื่องจากเป็นโอกาสที่ผมจะได้ศึกษาวิชาชีพครูอย่างจริงจัง เพราะในอดีตผมไม่เคยได้ศึกษาวิชาที่เกี่ยวกับครูเลย มีเพียงการกระทำของพ่อแม่ ที่ทำเป็นแบบอย่างให้ผมเห็นตั้งแต่เด็กว่าการเป็นครูที่ดีนั้นเป็นแบบไหน ผมตั้งใจว่าโอกาสในครั้งนี้ผมจะตั้งใจศึกษาอย่างเต็มความสามารถที่มี เพื่อในอนาคตข้างหน้าจะได้เป็นครูทีดีและมีคุณภาพ

เขียนใน GotoKnow โดย weat_it47
ใน เปิดใจไปกับ weat_it47

คำสำคัญ (Tags): #ETI 5710#weat_it47#กิจกรรมของongkuleemarn#นวัตกรรมและเทคโนโลยีสารสนเทศเพื่อการศึกษา#นักศึกษา ป.บัณฑิต (สควค.)#ประกาศนียบัตรบัญฑิตวิชาชีพครู#ปิดใจ#รหัส54#เวธ#แนะนำตัว

หมายเลขบันทึก: 438204เขียนเมื่อ 5 พฤษภาคม 2011 14:57 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 ธันวาคม 2012 13:42 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่าน

ความเห็น (58)

Ongkuleemarn

เขียนเมื่อ 6 พฤษภาคม 2011 00:52 น. ()

ว่าที่คุณครู weat_it47 ;)...

หากเนื้อหายังไม่พร้อม ยังไม่ควรนำขึ้นสู่บันทึกครับ เพราะจะมีคนเข้ามาติดตามอ่านแล้วรู้สึกผิดหวังกลับไป อาจจะทำให้เสียกัลยาณมิตรดี ๆ ไปได้ครับ

ขอให้กำลังใจครับ ;)

sununtha

เขียนเมื่อ 7 พฤษภาคม 2011 13:32 น. ()

สวัสดีจะ น้องเวธ

พี่เป้นกำลังใจในการปฏิบัติวิชาชีพครูของน้อง

ขอให้ในอนาคตน้องทำหน้าที่ครูอยางสมบูรณ์เเบบที่ดี

เเละเป็นลูกที่ดีของคุณพ่อเเม่ด้วยนะคะ

koon_chadaporn

เขียนเมื่อ 7 พฤษภาคม 2011 13:34 น. ()

สวัสดีคะคุณ weat_it47 ;)...

" เพื่อในอนาคตข้างหน้าจะได้เป็นครูทีดีและมีคุณภาพ"

ขอให้เป็นครูที่ดีดังที่หวังไว้นะคะ

ขอบคุณคะ

Bluegreenalgae

เขียนเมื่อ 7 พฤษภาคม 2011 13:59 น. ()

สวัสดีค่ะ คุณ weat_it47

สู้ต่อไปค่ะ ขอให้เป็นครูที่ดี ดังที่ตั้งใจไว้นะคะ

เป็นกำลังใจให้ค่ะ

ขอบคุณค่ะ

Bio_Zen

เขียนเมื่อ 7 พฤษภาคม 2011 14:25 น. ()

สวัสดีครับคุณ weat_it47

มีบุคคลตัวอย่างอยู่ในครอบครัวอยู่แล้ว

จงทำให้ดีที่สุดนะครับ ครอบครัวของชาตฺิ

parrot

เขียนเมื่อ 7 พฤษภาคม 2011 15:07 น. ()

สวัสดีครับพี่ weat_it47

ขอเป็นกำลังใจให้พี่ เป็นคุณครูที่ดี ในอนาคตอันใกล้นะค่ะ

ขอบคุณค่ะ

Sigma-bomb

เขียนเมื่อ 7 พฤษภาคม 2011 15:18 น. ()

สวัสดีค่ะ คุณ weat_it47

เป็นกำลังใจให้นะ สู้ๆ ต่อไป

เด็กชายเคมี

เขียนเมื่อ 7 พฤษภาคม 2011 16:36 น. ()

สวัสดีครับ คุณ weat_it47

ประสบการณ์มันเป็นสิ่งที่สอนคนเราได้ดีจริงๆ

กว่าชีวิตของใครสักคนจะมาถึงจุดนี้ได้ต้องผ่านอะไรอีกมากมาย

ประวัติของพี่นี้ ถือว่าผ่านประสบการ์มาเยอะจริงๆ น่านับถือ

สู้ต่อไปนะครับว่าที่คุณครู

ขอบคุณครับ

Nooyui

เขียนเมื่อ 7 พฤษภาคม 2011 16:46 น. ()

สวัสดีค่ะ คุณ weat_it47

ดิฉันก็เป็นคนหนึ่งที่ดูการกระทำของพ่อกับแม่มาเป็นแบบอย่าง

แล้วผลที่ได้รับมันก็คือผลแห่งความภาคภูมิใจทั้งสิ้น ยังไงดิฉันก็ขอเป็นกำลังใจ

ให้กับว่าที่คุณครูคอมพิวเตอร์ด้วยนะคะ เราจะฝ่าฟันอุปสรรคต่างไปด้วยกัน

สู่เส้นทางการเป็นครูที่ดีในอนาคตนะคะ

ขอบคุณค่ะ

สาวิตรี

เขียนเมื่อ 7 พฤษภาคม 2011 17:46 น. ()

สวัสดีค่ะ น้อง weat_it47

ขอเป็นกำลังใจให้ว่าที่คุณครูตัวไม่เล็กแต่ใจใหญ่คนนี้ด้วยนะคะ

ขอให้น้องรักครอบครัวน้องให้มาก ๆนะ

แล้วความสำเร็จทั้งหลายที่น้องหวังไว้ก็จะตามมาเอง

ขอบคุณค่ะ

Sithasinee

เขียนเมื่อ 7 พฤษภาคม 2011 22:02 น. ()

สวัสดีค่ะ คุณ weat_it47

ทำในสิ่งที่ตนเองชอบ ผลก็คือ เรามีความสุขคะ

ขอบคุณคะ

miyoko

เขียนเมื่อ 7 พฤษภาคม 2011 22:08 น. ()

สวัสดีคะคุณ weat_it47

เป็นกำลังใจให้นะค่ะ

สู้ๆ ค่ะ เพื่ออนาคตที่สดใส

ขอบคุณมากกค่ะ

Mr.cartoon

เขียนเมื่อ 7 พฤษภาคม 2011 22:21 น. ()

สวัสดีครับคุณ weat_it47 เป็นกำลังใจให้นะครับ อนาคตเราจะกลายเป็นครูที่ดีด้วยกัน

Quantumphysics

เขียนเมื่อ 8 พฤษภาคม 2011 07:53 น. ()

สวัสดีครับ คุณ weat_it47

ยินดีกับว่าที่คุณครูด้วยนะครับ

ขอให้เป็นครูที่ดี และมีคุณภาพสมดังใจหวังนะครับ

และอย่าลืมผลิตเด็กดี ออกมาเยอะ ๆ นะครับ

ขอบคุณครับ

Nittaya

เขียนเมื่อ 8 พฤษภาคม 2011 10:48 น. ()

สวัสดีค่ะคุณ weat_it47

อนาคต....การเป็นครู อีกนิดเดียวค่ะ

เป็นกำลังใจให้นะคะ....

ก้าวไปด้วยกัน สู้สู้ \^O^\

dekdeeka

เขียนเมื่อ 8 พฤษภาคม 2011 11:14 น. ()

สวัสดีค่ะ น้องเวก พี่หนึ่งคนที่ชอบอยู่กับเด็กๆ

เป็นครูไม่ง่าย แต่ไม่ยากเกินไปค่ะ

ศักดิ์นรินทร์ รักอ่อน

เขียนเมื่อ 8 พฤษภาคม 2011 13:47 น. ()

สวัสดีครับคุณ weat_it47

เขาว่าลูกไม้หล่นไม่ไกลต้น

ของเป็นลูกไม้ที่ดีพร้อมที่จะให้ร้มเงา

ป้องกันแดดลมและพายุแก่ลูกศิษย์ต่อไป

konnarak

เขียนเมื่อ 8 พฤษภาคม 2011 13:54 น. ()

สวัสดีคะ พี่ weat_it47

ขอให้พี่ได้เป็นครูที่ดีอย่างที่พี่ตั้งใจไว้นะคะ ขอเป็นกำลังใจให้คะ

ขอบคุณสำหรับบทความดีๆ คะ

Kunkru Luna

เขียนเมื่อ 8 พฤษภาคม 2011 15:02 น. ()

สวัสดีค่ะ พี่ weat_it47

ในอนาคตน้องเชื่อว่าพี่ต้องเป็นครูสอนคอมพิวเตอร์ที่เยี่ยมยอดได้แน่นอนค่ะ

สู้ ๆ นะคะพี่ชาย :)

POND POOKAK

เขียนเมื่อ 8 พฤษภาคม 2011 16:59 น. ()

สวัสดีค่ะ คุณ weat_it47

ทำในสิ่งที่เรารัก แล้วเราจะมีความสุขกับสิ่งนั้นค่ะ

สู้ ๆ นะเป็นกำลังใจให้ค่ะ

ขอบคุณค่ะ

Chakungrao

เขียนเมื่อ 8 พฤษภาคม 2011 17:25 น. ()

สวัสดีครับน้องweat_47

พี่ขอเป็นกำลังใจให้นะครับ

แลขอให้ตั้งใจทำในสิ่งที่หวังไว้ให้สำเร็จ

ขอบคุณครับ

pittaya

เขียนเมื่อ 8 พฤษภาคม 2011 17:49 น. ()

สวัสดีครับ คุณ weat_it47

สิ่งที่เราชอบ เรามักจะทำได้ดีเสมอ

ขอเป็นกำลังใจครับ ไปให้ถึงที่หวัง

ขอบคุณมากครับ

Tarika Kuntatun

เขียนเมื่อ 8 พฤษภาคม 2011 20:17 น. ()

สวัสดีค่ะ พี่ weat_it47

ยังไงก็เชื่อว่าพี่เป็นคุณครูที่ดีได้แน่นอนค่ะ เพราะการเป็นครูที่ดีถึงจะยากแต่ก็ไม่ได้ยากที่จะเป็นจนเกินไป หากเรามีความตั้งใจจริงแล้วหละก้อต้องเป็นได้แน่ ใช่มั้ยค่ะพี่

ขอบคุณค่ะ

weat_it47