สิ่งที่ได้จากการเดินทาง
ช่วงนี้ต้องขอโทษอย่างยิ่ง การเดินทางของหิงห้อยเงียบหายไปนานมาก เนื่องจากมีภาระกิจที่ต้องทำหลายอย่าง ประการแรก เก็บข้อมูลความพึงพอใจของผู้ใช้บริการอบต. 2 .ร่วมเรียนรู้ทำหลักสูตรท้องถิ่นกับผู้อำนวยการโรงเรียน (นศ.ปโท) คณะครู นักวิชาการ 3 .ไปประชุมพัฒนาโจทย์ชุดโครงการวิจัยด้านการท่องเที่ยวตามกรอบยุทธศาสตร์การท่องเที่ยวของจังหวัด ตนเองคิดว่าหายจากวงการไปนาน วันนี้กลับมาจะนำอะไรมาฝาก เลยมองดูว่าภาระกิจที่ไปทำเราเกิดการเรียนรู้อะไร เราได้อะไร ขอstory telling จากมุมมองส่วนตัวนะค๊ะ
1.การทำงานเป็นทีมจะประสบผลสำเร็จได้ดีทุกคนในทีมต้องมีความเห็นสอดคล้องตรงกัน เห็นภาพความสำคัญของงานที่จะเกิดขึ้นชัดเจน ใครมีศักยภาพเด่นตรงไหนใช้ศักยภาพนั้นให้ถูกช่วงจังหวะโอกาส ทุกคนพยายามหาจุดโหว่ จะได้ช่วยกันปิดช่องโหว่นั้น ลักษณะนิสัยยึดมั่น ถือมั่น ตัวฉันของฉัน ขาดน้ำใจ ไร้ไมตรี เอาไปทิ้งทะเลได้เลย เพราะจะทำให้งานพังทีมพัง
2. การทำงานที่มีโอกาสผิดพลาดน้อยที่สุดเกิดจากการวางแผนที่รอบคอบ ตรวจสอบให้ละเอียดทุกมิติ จริงจังกับสิ่งที่ทำ ไม่กลัวอุปสรรค
3. คำว่า "น้ำใจ" เป็นคำง่ายๆ แต่มีความหมายลึกซึ้งมาก ทำไมส่วนใหญ่ เราจึงพบ "น้ำใจ" มากจากพี่น้องชาวชนบท อาชีพทำไร่ทำนา การศึกษาน้อย ฐานะยากจน "เงิน 20บาทของเขามีค่ามาก แต่เขาซื้อขนมให้เรา ไม่รับก็ไม่ได้เพราะเขาบอกว่า "น้ำใจครับ" และคนมีความรู้สูง อาชีพดี ฐานะร่ำรวย มี “น้ำใจ" มากแบบนี้หรือเปล่าว….. ยากไหม…ถ้าจะสร้างให้เกิดน้ำใจโดยเริ่มต้นจากเราก่อน
ความเห็น (4)
"น้ำใจ" หายากยิ่งนักครับ ยากยิ่งในสังคมนี้ หากไม่หวังกลับมี ยิ่งจะมีมากหากสังคมนั้นไม่ค่อยได้ปนเปื้อน สังคมชายขอบ ชอบมีน้ำใจให้กันและกันครับ
ได้ข้อคิดดีๆ และเป็นสัจธรรมด้วยครับ...
รอติดตามบันทึกจากหิ่งห้อย...มาระยะหนึ่ง
คิดว่าหิ่งห้อย...ไปไหน หรือ ไม่กลับมาบ้านเราแล้ว
ดีใจที่ได้้อ่านบันทึกอาจารย์อีกครั้ง 
ผมสนใจเรื่อง "หลักสูตรท้องถิ่น" ครับ มีแฟนๆ Blog ท่านหนึ่งเขียนเมลล์มาถึงผม ชวนคุยเรื่อง นี้ ...ผมเห็นว่าน่าสนใจ และผมได้ส่งเอกสารไปให้ด้วย เป็นทั้งงานวิจัย และเอกสารประมาณ How to
แต่ยังไงก็ตาม หลักสูตรท้องถิ่น สำคัญตรงที่กระบวนการที่ได้มาครับ และสุดท้ายเลยก็ต้องดูว่าเอื้อ /ตอบสนองกับการเรียนรู้ของท้องถิ่นอย่างไร มีส่วนร่วมระดับใด...
ต่อยอดและขอให้กำลังใจครับ
dandelion1(KPRUQA Team)
เห็นด้วยอย่างยิ่งกับพี่สาวคนงาม กลับจากเดินทางครั้งนี้ มีแง่คิดดีๆมาฝากพวกเราอีกแล้ว ขอบคุณมากๆค่ะ สำหรับบันทึกที่สดใสไม่แพ้เจ้าของ
By the way, PR of KPRU has their own "blog", บล็อกของหน่วยประชาสัมพันธ์ KPRU ยินดีต้อนรับค่ะ, บล็อกใหม่เอี่ยมของสาวๆ ประชาสัมพันธ์พร้อมข่าวสารร้อนๆ ชวนให้ติดตามอ่านค่ะพี่สาว
เป็นจริงที่คุณชายขอบ กล่าวว่า สังคมที่ไม่ปนเปื้อนมากด้วยน้ำใจ เพราะเจอกับตัวเองค่ะ และยังพบอีกว่าสังคมนี้มีความ "พอ"และเขาก็มีความสุขกับวิถีชีวิตที่เป็นอยู่ ขอบคุณค่ะ
ขอบคุณKPRU QA ทีมอย่างยิ่งที่เป็นกำลังใจให้พี่สาว คนนี้มาตลอด ชื่นชมกับความมุ่งมั่นในการพัฒนางานของน้องๆ พี่สาวเอาใจช่วยอยู่ค่ะ