โสภณ เปียสนิท
นาย โสภณ เปียสนิท ตึ๋ง เปียสนิท

หัวหินในสายฝน-1


ใช้การเปลี่ยนแปลงเป็นครู เป็นแนวทางในการก้าวเดินไปข้างหน้า

หัวหินในสายฝน-1

โสภณ  เปียสนิท

....................................


                การหมุนเวียนของโลกเป็นสัญลักษณ์ของการเปลี่ยนแปลง สิ่งใดก็ตามอยู่ภายใน หรือบนโลกนี้ จึงตั้งอยู่บนพื้นฐานของการเปลี่ยนแปลง การเปลี่ยนแปลงที่คนส่วนมากมองผ่านเลยเหมือนภัสมธุลีที่ไร้ค่า แต่ผู้มีปัญญาที่เฝ้ามองการเปลี่ยนแปลงด้วยความเอาใจใส่ ใช้การเปลี่ยนแปลงเป็นครู เป็นแนวทางในการก้าวเดินไปข้างหน้าสู่ความสำเร็จได้อย่างไม่สิ้นสุด

 

                ผมเขียนบทความนี้ในวันเสาร์ที่ 25 เดือนตุลาคมปีพุทธศักราช 2546 ระยะปลายฝนต้นหนาว ขณะที่สายฝนโปรยปรายลงมาบางเบา ใช่ครับขณะที่เขียนต้นฉบับอยู่นี่บางเบา แต่สองอาทิตย์กว่า ๆ ที่ผ่านมาหัวหินอยู่ในช่วงพายุดีเปรสชั่น “Depression” มีฝนตกอย่างต่อเนื่อง หนักบ้างเบาบ้างสลับกัน

 

                ฟังเสียงสายฝนหล่นกระทบพื้นท่ามกลางความมืด ไฟฟ้าดับ เนื่องจากต้นไม้ข้างตึกอำนวยการล้มทับสายไฟ น้ำประปาไม่ไหลเนื่องจากขาดไฟฟ้าปั่นเครื่องปั๊มน้ำขึ้นสู่แท็งค์ ผมวางแผนไว้ในใจคร่าวว่า เดี๋ยวจะทดลองทำในสิ่งที่ไม่เคยทำ คือออกไปรองน้ำฝนที่ชายคาตึกไว้ใช้แทนน้ำประปาแก้ความขาดแคลนไปพลาง ๆ ก่อน เสียงวงดุริยางค์ของอึ่งอ่าง หรือ อึ่งอ่างซิมโฟนี่บรรเลงกล่อมกังวาน อึกทึกและไพเราะกว่าวงที่มีชื่อในเมืองศิวิไลซ์มากมายนัก 

........................................................................................................

หัวหินในวันฝนตก ณ จุดชมวิวบนเขาหินเหล็กไฟ กลางเมืองหัวหิน

ขออภัยสำหรับผู้ติดตามบันทึกนี้

ตรวจสอบแล้ว พบว่าเคยบันทึกไว้ก่อนแล้ว

จะไม่บันทึกต่อ และจะย้ายความคิดเห็นไปเพสไว้ที่ับันทึกเก่าด้วย

อ่านบันทึกต่อได้ที่บันทึกเก่านะครับ

http://gotoknow.org/blog/up-community/363855

 


หมายเลขบันทึก: 430040เขียนเมื่อ 7 มีนาคม 2011 21:40 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 พฤษภาคม 2014 21:09 น. ()สัญญาอนุญาต: สงวนสิทธิ์ทุกประการจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (26)
  • บันทึกนี้ ตั้ง  แปดปี เชียว
  • ต้องขอบคุณ G2K นะคะนี่ที่ทำให้ได้อ่านบันทึกครู...
  • บันทึกนี้ ตั้ง  แปดปี เชียว
  • ต้องขอบคุณ G2K นะคะนี่ที่ทำให้ได้อ่านบันทึกครู...

Ico48เรียนคุณอุ้มบุญครับ

การที่บันทึกแสดงความคิดเห็นสองครั้ง

แสดงว่า มีปัญหาเดียวกัน

คือเวลาบันทึกแล้วเครื่องบ่งชี้บอกว่า

ยังไม่สำเร็จจึงบันทึกใหม่

ผมบันทึกเรื่องนี้6-7ครั้ง

สุดท้ายพอตรวจอีกที

อ้าว....7 ครั้ง

ลบเสียแย่เลยครับ

  • ชอบอึ่งอ่างซิมโฟนี่จังค่ะ
  • จากวันนั้น ... มาถึงวันนี้...  อาจารย์คงรองน้ำฝนเก่งมากแล้วซิค่ะ

Ico48เรียนคุณอัมพรครับ

กล่าวได้ว่าพูดถึงปุ๊บหูแว่วปั๊บทีเดียว

หลังฝนตกหนักๆ สัก1-2 ชม. ไม่ต้องทำกิจกรรมเกี่ยวกับการฟัง

ทั้งหมดเลยเทียว นอนฟังเสียงซิมโฟนีแบบนี้จนเพลิน

น่าเสียดายที่ไม่เห็นตัว

แม้ใช้ไฟฉายส่องลงไปที่แอ่งน้ำขังนอกหน้าต่างก็ตาม

"เสียงวงดุริยางค์ของอึ่งอ่าง หรือ อึ่งอ่างซิมโฟนี่บรรเลงกล่อมกังวาน อึกทึกและไพเราะกว่าวงที่มีชื่อในเมืองศิวิไลซ์มากมายนัก" 

•ที่บ้านสวนยามหน้าฝนมาให้ได้ฟังบ่อยๆ

•น่าจะเอาเสียงมาเปิดด้วยน่ะค่ะอาจารย์...ขอขอบคุณน่ะค่ะ

ปล.มาชวนไปฟังเสียงจั๊กจั่นค่ะ

ขออภัยสำหรับผู้ติดตามบันทึกนี้

ตรวจสอบแล้ว พบว่าเคยบันทึกไว้ก่อนแล้ว

จะไม่บันทึกต่อ และจะย้ายความคิดเห็นไปเพสไว้ที่ับันทึกเก่าด้วย

อ่านบันทึกต่อได้ที่บันทึกเก่านะครับ

http://gotoknow.org/blog/up-community/363855

Ico48เรียนคุณหนูรีครับ

เป็นเรื่องเล่าของคนชนบทที่คนในเมืองยากที่จะได้ยิน

หรือหากได้ยินก็ยากที่จะฟังไพเราะ

เพราะความไพเราะมาจากส่วนลึกของจิตใจ

สวัสดีค่ะ อาจารย์ตามมาอ่านชอบสายฝนค่ะ เวลาฝนตกใหม่ๆมีกลิ่นดินระเหยขึ้นมาหอมมาก พวกเราพี่น้อง 4 คนจะกระโดดเล่นกันบนที่นอนแม่ส่งเสียงหัวเราะกันอย่างมีความสุขและสนุกมากค่ะ 

Ico48เรียนดร.พจนาครับ

อยู่ห่างไกลบ้านย่อมคิดถึงบ้าน

กลิ่นดิน ฝังรากลึกในฆานะประสาท

เสียงจากธรรมชาติ ย่อมก้องกังวานอยู่ในโสตประสาท

อ่านแล้วก็มีความคิดแรก ๆ เหมือน ๆ กับคุณอุ้มบุญ กับคุณอัมพร แต่พออ่านที่ท่านอาจารย์ตอบคอมเม้นท์แล้วจึงถึงบ้างอ้อ...!  น่านนนนน่ะสิ...ยังคิดว่าฝนตกไม่ทั่วฟ้ารึไง ... ประจวบฯ เพิ่งประกาศเป็นเขตภัยแล้ง แล้วไหงฝนไปตกอยู่ที่หัวหินจนกบ เขียน อึ่งอ่าง พากันเดือดร้อนเล่าหนออออ....

 มาเยี่ยมชม ทำใจให้ยอมรับกับการเปลี่ยนแปลง ผู้ที่รู้และเข้าใจในเหตุการณ์ท่านว่ามีสัปปุริสธรรม ซึ่งเป็นธรรมของคนดี คนฉลาด รู้จักปรับตัวให้เข้ากับสถานการณ์แต่ก็ไม่ละเลยความถูกต้อง ธรรมชาติเองก็ต้องหมุนเวียนเปลี่ยนไปเช่นกัน ถ้าเป็นสมัยก่อนพระท่านก็เอาสิ่งที่เกิดขึ้นเฉพาะหน้ามาเป็นบทพิจารณาน้อมเข้ามาใส่ตน ทำตนให้เป็นเครื่องอุปมา บางท่านบางองค์ก็บรรลุธรรมเป็นพระอริยบุคคลในศาสนา ด้วยวิธีการอย่างนี้ ทุกสิ่งทุกอย่างล้วนเป็นครู ถ้าเรารู้จักคิดพิจารณา ด้วยใจที่ประกอบไปด้วยโยนิโสมนสิการ

 

                                                มาเยี่ยมอาจารย์ ขอให้มีสุขภาพแข็งแรง

                                                                        พระมหาวินัย.. 

Ico48เรียนคุณมะเดื่อครับ

หัวหินในวันที่บันทึกครั้งกระโน้น

นับว่าสาหัสเชียว เพราะฝนตกหนัก

ในปีนั้นจำได้ว่า ผมขึ้นไปยืนชมสายน้ำหลังฝนตก

ท่วมไปทั่วอาณาบริเวณเชียวครับ

หากเปรียบกับตอนนี้ "ฟ้ากับเหว" เชียวครับ

กำลังขาดน้ำ ให้นักศึกษาราดน้ำห้องน้ำนะครับ

Ico48นมัสการพระคุณเจ้าครับ

ขอบคุณที่มาแสดงหลักธรรมให้รับทราบกัน

อยากให้มีพระคุณเจ้า เข้ามาเป็นสมาชิกและ

นำพระศาสนาอันลุ่มลึกมาเสนอแนะไว้

ในระบบบันทึกให้มากขึ้น

นะครับ

คิดถึงความทรงจำดีดี ที่หัวหินเสมอค่ะ

นึกถึง...วงดนตรีประสานเสียงอึ่งอ่าง

เดี๋ยวนี้..แทบไม่ได้ยินนะคะ

Ico48เรียนคุณแก้วครับ

เพื่อนพ้องน้องพี่จำนวนมาก

คิดถึงหัวหินตามคำที่กล่าวมา

ประวัติของหัวหินยาวนานเหลือเกิน

กับความทรงจำ

แม้ว่าปัจจุบัน หัวหินจะกลายเป็นเมืองลูกครึ่ง ไปแล้ว นะครับ

Ico48เรียนครูป.1 ครับ

ไม่ค่อยได้ยินเหมือนครูว่าครับ

ที่นี่หลังบ้านพักผมเอง เลยแอ่งน้ำขังไป บนถนนหลังฝนตก

จะมีชาวบ้าน ช่างก่อสร้าง เดินส่องไฟบนศรีษะ มือซ้ายถือถุง

ในถุงมีเจ้าของเสียงร้องอันไพเราะอื้ออึง อึ่งอ่างนั่นเอง

พวกเขากำลังจะบำเพ็ญประโยชน์

อันยิ่งใหญ่

เรียนท่านอาจารย์

  • คุณยายแวะมาเยือนหัวหินที่เคยมาเมื่อสิบกว่าปีที่แล้วค่ะ

-สวัสดีครับอาจารย์....

-แวะมาเยี่ยม..ยามแลง....ครับ...

-ชวนอาจารย์มาเที่ยว "ฮิมปิง" ครับ...

  • สวัสดีค่ะอาจารย์
  • ชอบประโยคนี้มากเลยค่ะ "เสียงวงดุริยางค์ของอึ่งอ่าง หรือ อึ่งอ่างซิมโฟนี่บรรเลงกล่อมกังวาน "
  • ตอนนี้ที่บ้านฝนตกพรำๆ  ซักพักคงมีวงซิมโฟนี่มาขับกล่อมบรรเลงให้ฟังค่ะ
  • เพราะที่บ้านล้อมรอบไปด้วยทุ่งนา คลองส่งน้ำหน้าบ้าน บรรยากาศช่างดีเสียนี่กระไร
  • เวลานี้ทำให้อยากนอนมากกว่าทำงานค่ะ  เพราะอากาศดีมาก  ในเมืองคงยากที่จะได้สัมผัสธรรมชาติแบบนี้ค่ะ
  • ภาพนี้ถ่ายภาพหลังบ้าน ยามเช้า ขับมอเตอร์ไซด์ส่งแม่ไปนา

 

Ico48เรียนคุณยายครับ

ขอบคุณดอกไม้ดอกโตสวยงาม

หัวหินอยู่ในใจของนักท่องเที่ยวทั้งไทยทั้งเทศ

ตลอดระยะเวลาเนิ่นนานเหลือเกิน

นับแต่ยุคในหลวง ร.7 สร้างพระราชวังไกลกังวลโน่นครับ

Ico48เรียนครูบังอรครับ

แหม....ฟังการเล่าแล้วเข้าถึงวิถีชนบทได้อย่างดีเทียวครับ

ประทับอยุ่ในความทรงจำจากวัยเยาว์สู่เชิงตะกอน

ผมไม่เคยลืมเลย

แปลกจัง

Ico48เรียนคุณเพชรน้ำหนึ่งครับ

ภาพ "ฮิมปิง" คือ ริมปิงยามเย็น คงใช่นะครับ 

เห็นภาพแล้วคิดถึงเพลง "ล่อแม่ปิง" 

"ดอกบัวตองนั้นบานอยู่บนยอดดอย ดอกเอื้องสามปอยบ่เคยเบ่งบาน......"

ได้บรรยากาศมากทีเดียวค่ะ

Ico48เรียนครูต้อยติ่งครับ

ตรงนี้เป็นจุดชมวิวสำคัญของยอดเขาหินเหล็กไฟ

กลางเมืองหัวหินเทียวครับ

ใครมาแล้วยังไม่ได้ขึ้นไปชมตรงจุดนี้

ถือว่าต้องมาใหม่นะครับ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท