การเข้าร่วมประชุม/อบรมของชาวต่างจังหวัด กิจกรรมที่พลาดกันไม่ได้ คือ การท่องเที่ยว ช้อปปิ้ง นัดเพื่อนทานข้าว ซื้อของฝาก หลังการประุชุม
วันที่ 2-4 ก.พ. ที่ผ่านมา ป้าแดงเดินทางเข้ากรุงเทพ ด้วยรถปาเจโรสีดำคันงามของน้องที่ทำงาน เพื่อประชุม/อบรมเกี่ยวกับมาตรฐานวิชาชีพของป้าแดงเอง
การเดินทางกว่า 9 ชั่วโมงทำให้รู้สึกเพลียและเหนื่อยเอามากๆ ด้วยความที่เป็นคนแพ้รถ เมาทุกครั้งที่เดินทาง จึงไม่อยากจะรับปากน้องเท่าใดนัก เมื่อน้องชวนไปดูเทศกาลตรุษจีนเยาวราช
แต่...เมื่อน้องยังคงแสดงความมุ่งมั่นจึงต้องไปกับน้อง โดยขอแวะซื้อโทรศัพท์ ที่เกิดเหตุติดๆดับๆ เครื่องสำรองเสียงไมโครโพนก็เบาฟังไม่ได้ยิืน
การสื่อสารเ็ป็นเรื่องจำเป็นสำหรับป้าแดงที่ต้องเตรียมพร้อมในยามเดินทาง จึงต้องหาซื้อโทรศัพท์เครื่องใหม่ เผื่อว่าฉุกเฉินอะไรขึ้นมา โทรศัพท์เครื่องเก่าอาจจะใช้การไม่ได้
อาจารย์ที่เป็นวิทยากร บอกว่า เทศกาลตรุษจีนเช่นนี้ ห้างใหญ่ๆอาจจะมีการลดแลกแจกแถม แต่..ห้าง เงียบจัีง มีเพียงงานเปิดมหกรรมเรื่องของเงินๆทองๆ
ป้าแดง ประชุมและพักแถวๆหลักสี่ ห้าง ดังของป้าแดงก็ต้องเ็ป็นย่านลาดพร้าว น้องช่างช้อปปิ้งเก่งเหลือเกินไม่ว่าจะเป็นที่ central หรือว่า union mall
ด้วยความที่เคยเป็นสาวลาดพร้าว ป้าแดงจึงต้องเป็นไกด์นำทางให้น้อง เราเดินทางด้วยรถไฟใต้ดินจาก พหลโยธิน ไปยัง หัวลำโพง และใช้้วิธีการเดินเท้าต่อ
มืดแล้ว จำทางก็ไม่ค่อยได้จึงต้องใช้วิธีการถามทางไปเรื่อย จนในที่สุดก็มาถึง วัดไตรมิตร ถนนถูกปิดจากที่นี่......ผู้คนมากมาย การแสดงบนเวทีต่างๆ ที่อยากจะแวะดูและถ่ายรูปก็ไม่มีพื้นที่ให้แทรกกาย
จุดปลายของเราจึงเพียงเพื่อการหาของอร่อยทานกัน ซึ่งตกลงกันว่า จะกินก๋วยจั๊บกับอาหารทะเล ยิ่งเดินลึกเข้าไปตามถนนเยาวราช ผู้คนก็ยิ่งมากมายจนในที่สุดเป็นการเบียดและดัน นึกในใจว่า หากล้มไป ต้องโดนเหยียบตายแน่ๆ(นึกไปถึงเขมร) จึงชวนน้องพยายามเบียดออกจากผู้คนให้ได้ และโชคก็เข้าข้างจนได้เมื่อมาเจอซอย ร้านศรีทองพานิชย์ ซึ่งมีร้านอาหารทะเลเจ้าประจำ แต่..โต๊ะไม่ว่าง น้องก็ดูจะเกรงใจ จึงชวนกลับ
เทศกาลตรุษจีนเยาวราชปีนี้ จัดให้มีการวางของขายบนถนน ทำให้ถนนแคบลงไปมาก เพราะมีของขายเป็นแนวยาว ถึง 3 แนว ไม่รวมริมทางเดิืน หลายคนบ่นว่า "จัดการไม่ดี จัดให้มีการขายของแบบนี้ได้ไง" ทำให้นึกไปถึง ถนนคนเดินที่เชียงใหม่ ที่แม่ค้าพ่อค้าบ่นว่า"ไม่มีคนซื้อ เพราะเป็นถนนคนเดิน ไม่ใช่ถนนคนซื้อ"
เหงื่อท่วมตัว เราแวะร้านก๋วยจั๊บข้างทางที่พอมีโต๊ะว่าง และต้องรีบกินรีบลุกให้คนอื่นได้กินบ้่าง
เดินผ่านผู้คนมาได้ เจอรถเมล์จึงชวนกันขึ้นไป อย่างน้อยก็ช่วยนำเรากลับไปยังหัวลำโพง โดยที่ไม่ต้องเดินเบียดคน
เรียกแท๊กซี่หลายคันแต่ไม่รับกลับหลักสี่ เราจึงเลือกใช้บริการรถไฟใต้ดินเหมือนเคย เจอผู้คนมากมายอีกแล้ว ต้องยืนตั้งแต่หัวลำโพงจนถึงลาดพร้่าว
เราไปต่อแท๊กซี่กันที่ สวนจตุจักร น้องบ่นว่าไม่ชอบ รถใต้ดิน ชอบรถไฟฟ้ามากกว่าได้กินลมชมวิว ส่วนป้าแดงเอง ไม่ว่าจะบนฟ้าหรือใต้ดิน ก็ทำให้เมาได้พอๆกัน
เราแวะ 7-11 เพื่อหาเสบียงเติมท้องกันอีกเล็กน้อย ............."เหนื่อยแต่คุ้มที่ได้ไปเห็นสีสันปีใหม่คนจีน" เสียงพูดของน้องประโยคสุดท้าย...ที่ได้ยิน หลังเที่ยงคืน ของวันนี้.............
สวัสดีค่ะ
ม่วนหลายๆ ไปด้วยเลยค่ะ มีความสุขทุกๆวันนะคะ
สวัสดีค่ะ
ไปลุยตรุษจีนมาหรือคะ ชอบเทคนิคการถ่ายภาพจัง ตอนนี้พี่คิมเริ่มเรียนรู้ขึ้นบ้างแล้ว ไปด้อมมองกล้องอยู่ ชอบ CANON ค่ะ ยังไม่กล้าแค่ไปดูบ่อย ๆ เท่านั้นเอง ตังค์ไม่มีค่ะ
สวัสดีค่ะ
แวะมาเที่ยวตรุษจีนด้วยคนค่ะ
ขนมตรุษจีนค่ะมีมาฝาก
สวัสดีค่ะ ท่านเบ
เฮงๆๆค่ะ
ขอบคุณค่ะ
คนเยอะดีนะคะ
สวัสดีค่ะป้าแดง
สวัสดีค่ะ...