๖๓. วิธีจัดการข้อมูลภาพและทรัพยากรสื่อ : ภาพ Retouching จากภาพถ่ายและบทกลอนคุณแสงแห่งความดี

 

                                                ต.ตาลตั้งเด่นเป็นศรีส่ง                  ดูมั่นคงดั่งปณิธานที่มาดมั่น
                                                ตาลยืนต้นคนตั้งใจ..ไม่คร้ามครัน     มุ่งฝ่าฟันทางตรง ธงชีวิต
                                                คำว่า ครู บ ว ขออยู่คู่                    ร่วมศิษย์ครู มีปัญหา…ร่วมแก้ไข
                                                มุ่งวิถีแห่งปัญญาพากันไป               ถึงแดนไกลทอฝัน….วันฟ้างาม

                                                ยามอ่อนล้าคราใดได้ผักผ่อน           ไม่อาทรร้อนจิตคิดไฉน
                                                บ้านคือบ้านเป็นความสุขทุกคราไป    เพราะใส่ใจเอื้อรักผูกอาทร
                                                ถนอมจิตถนอมใจให้เหตุผล             ยลแล้วเย็นเพราะรู้…คู่มิ่งขวัญ
                                                เกิดพลังเกิดไออุ่นกรุ่นภายใน           มุ่งหมายไว้เพราะรู้…ชีวิตงาม

                                                งามภายนอก บอกได้ไม่เท่าจิต         งามเพ่งพิศภายในคือเหตุผล
                                                เพราะกล่อมเกลี้ยงเลี้ยงดูจากชุมชน   รากเหง้าตนมีหรือที่จะลืม
                                                แม่สอนไว้ฝังใจให้เข้าวัด                 แนวปฏิบัติทำไว้หลากเหตุผล
                                                วัดเป็นบ้านเป็นโรงเรียนสอนสั่งตน     เกื้อสังคมอุดหนุนสิ่งดีงาม…..

  ที่มาของภาพและบทกลอน 

คุณแสงแห่งความดี ได้ดูภาพแล้วเกิดความคึกคัก ฮึกเหิม มีกำลังใจ และได้ความบันดาลใจ ยิ่งพอได้กินข้าวอิ่วแล้วก็รู้สึกมีความสุข เลยเขียนกลอนขึ้นมาบทหนึ่ง นำมาแบ่งปัน กำนัลแด่ผมและผู้อ่าน พร้อมกับมีรูปถ่ายต้นตาลคู่สองต้นในบรรยากาศยามเย็นมาฝากกันด้วย เข้าใจว่าเป็นความต่อเนื่องที่จากบทกลอนของคุณครูปณิธิ ภูศรีเทศ(เข้าชมและอ่านได้ที่บันทึก : http://gotoknow.org/blog/pani/413798#2292713 ) ซึ่งได้แต่งกลอนขึ้นต้นแล้วปล่อยให้เป็นกลอนปลายเปิด เชิญชวนมือกลอนและคนอยากฝึกฝนประสบการณ์แต่งกลองของตนเอง ให้ได้สร้างความสนุกคิดและสะท้อนผ่านบทกลอน ต่อๆกันไป

ภาพถ่ายได้บรรยากาศความเป็นลูกทุ่งและอารมณ์ชนบทดี อีกทั้งการเกิดความคิดดีๆแล้วแสดงออกมาอย่างฉับพลันได้นั้น ก็เป็นความสดของกำลังความคิด กำลังจิตใจ และพลังสร้างสรรค์ด้วยภาวะบริสุทธิ์ ผมเลยลองเดินบวกด้วยการนำเอาภาพถ่ายของคุณแสงแห่งความดีมาทำภาพซึ่งภาษาเทคนิคคนถ่ายภาพและทำสื่อเรียกกันว่างาน Post-Production ด้วยเครื่องมือวาดภาพในโปแกรมพาวเวอร์พ๊อยต์ นำกลับมาแบ่งปันกันดูเพลินๆ ภาพไม่มีตัวหนังสือ จึงสามารถนำไปดัดแปลงทำเป็น สคส หรือทำเป็นการ์ดต่างๆต่อไปได้อีกครับ.

 

อธิบายภาพ : ภาพซ้าย ทิวทัศน์และตาลคู่ ภาพถ่ายจากกล้องดิจิตัล โดย คุณแสงแห่งความดี และภาพขวา ภาพปรับแต่งด้วยเทคนิคลดทอนและต่อเติมจากต้นฉบับด้วยเทคนิค Retouching ด้วยโปแกรมคอมพิวเตอร์ โดย วิรัตน์ คำศรีจันทร์

^{...........................................................................................................................................................................}

หมายเหตุ :

[๑] ภาพต้นตาลคู่และทิวทัศน์ชนบทยามเย็นกับบทกลอน โดย คุณแสงแห่งความดี ที่ คห. ๔ http://gotoknow.org/blog/wiratkmsr-art/414337#2293238
[๒] ภาพ CGA เทคนิค Retouching ด้วย เครื่องมือวาดภาพในโปรแกรมพาวเวอร์พ๊อยต์ โดย วิรัตน์ คำศรีจันทร์
[๓] บทกลอนได้มีการปรับแต่งข้อความบ้างเล็กน้อย โดยผู้เขียนบันทึกนี้เอง

[♥อุ้มบุญ♥]

วิรัตน์.....ดวงมณี           มีค่ายิ่ง               สมศักดิ์ศรี  

คำ.........ชี้แนะแด่        ผองชน              พ้นอบาย

ศรี.........เมืองมุ่ง          สร้างงานศิลป์      ให้ผ่อนคลาย 

จันทร์.....ส่องฉาย        สร้างใจคน           ให้ทำดี.....

 

                                                          ✿อุ้มบุญ✿

 

 

 

 

 

[Wasawat Deemarn]

สุขสันต์วันเกิดย้อนหลังนะครับ ท่านพี่ ;)...

ขอให้ท่านพี่และครอบครัวมีความสุข สนุกสนานเยอะ ๆ

[วิรัตน์ คำศรีจันทร์]

สวัสดีครับคุณอุ้มบุญครับ
มือกลอนตัวจริงเลยนะครับเนี่ย
ได้อ่านหลายบทแล้ว เพราะและให้ความหมายดีครับ

[วิรัตน์ คำศรีจันทร์]

ขอบคุณครับอาจารย์
มีความสุขเช่นกันครับ ได้ข่าวว่าไปช่วยเพื่อนถ่ายรูปงานแต่งน้องสาวหรือครับ
เพื่อนของอาจารย์ไปเล่าให้ฟังว่าเป็นที่ได้ความประทับใจมากมาย
ผมได้ฟังก็ได้ความประทับใจเช่นกันครับ รูปต้องออกมาสวยงามมาก
ได้มือกล้องทั้งมุมมองที่มีวิธีคิดแหลมคม และฝีมือศิลปะผ่านเลนส์ก็เยี่ยมยอด

[♥อุ้มบุญ♥]

• ถ่ายภาพด้วยโปรแกรม PHOTOSCAPE
• ขอคารวะแด่ท่าน อาจารย์ ..แทนคำขอบคุณ
• ให้เหมาะสมกับบันทึกที่มีค่ายิ่ง
• ขอบคุณภาพและบทกลอนของ คุณ"แสงแห่งความดี "ที่เป็นแรงบันดาลใจให้แต่งบ้าง...

 

 

 

[วิรัตน์ คำศรีจันทร์]

• เคยหัดใช้ครับโปแกรม Photo Scape น่ะครับ
• ดี สะดวก และมีเครื่องมือช่วยดีๆมากมายครับ แต่ลืมอยู่เรื่อย คิดว่าลองคลำๆดูก็จะนำมาทำงานได้ไม่ยาก
• ที่ใช้นี่ผมใช้ Photo Manager ครับ ดึงภาพออกมา แล้วใช้ Power Point นำเข้าไปทำงานด้วยเครื่องมือวาดภาพที่มีอยู่ในโปแกรม แล้วก็วาดด้วยเม้าส์แบบฟรีแฮนด์น่ะครับ
• เทียบดูแล้วก็ใช้ได้ไม่ดีเท่า Photo Scape ครับ ยิ่งตอนแรกๆนี่แสนจะลำบากครับ แต่ตอนนี้ก็รู้สึกมีนได้สไตล์และอารมณ์ของเส้นอีกแบบหนึ่ง มีเสน่ห์ดีไปอีกแบบหนึ่งครับ

[แสงแห่งความดี...]

สวัสดี ครับ อาจารย์วิรัตน์

มาอ่านบันทึกนี้แล้ว...รู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่ง จริง ๆ นะครับ อาจารย์

บทกลอนที่อาจารย์มาช่วยขัดเกลา

อ่านแล้วได้ อารมณ์ และความรู้สึกเพิ่มมากขึ้นนะครับ

ผมแต่ง..ตามประสา บทกลอนออกจากความรู้สึกที่ได้รับมาจากบันทึกที่อาจารย์เขียนเชื่อมโยงเอาไว้

ทางกลอนที่ได้อารมณ์ แรงบันดาลใจ นั้นเกิดจากความรู้สึกร่วมที่อยากเข้ามาร่วมวงด้วย ...ภาษาปักษ์ใต้เค้าว่า ต่อกลอนสด มันได้แรง!! อย่างที่อาจารย์ว่า จริง ๆ ครับ ฮึกเหิม และอิ่มเอิบ

ผมมีความรู้สึกนะครับว่า..ตัวจริงของอาจารย์ก็ไม่ต่างจากภาษาที่อาจารย์ถ่ายทอดมาเลย นะครับ ..เรียบง่าย ติดดิน เป็นกันเอง น่าเข้าใกล้(ในความหมายที่ผมพูดถึง คือมีเสน่ห์!นั้นเอง)

มาเดานะครับว่า...เวลานี้อาจารย์คงมีความสุขอยู่กับการพักผ่อน

ขอให้วันผักผ่อนของอาจารย์ เป็นวันที่สร้างพลังใจและพลังกาย ที่จะลุกขึ้นมาทำประโยชน์ให้กับสังคมที่อาจารย์รัก ..ไปนาน ๆ  นะครับ

ด้วยความเคารพรัก

[วิรัตน์ คำศรีจันทร์]

เมื่อคืน ตั้งแต่ตอนหัวค่ำกระทั่งเกือบเที่ยงคืนผมทำสิ่งต่างๆสัพเพเหระไปเรื่อยๆจริงๆแหละครับ พอใกล้เที่ยงคืนถึงได้เริ่มกลับเข้าสู่โปรแกรมการทำงาน รวมทั้งเข้ามาดู GotoKnow ด้วย เห็นบันทึกของคุณแสงแห่งความดีตั้งแต่เมื่อคืนแล้วละครับ ขอบคุณสำหรับการทักทายด้วยอัธยาศัยครับ

ต้องขอยืมสำนวนท้องถิ่น กลอนสดมันได้แรง ของคุณแสงแห่งความดี เอาไว้ใช้สักหน่อยนะครับ มันเป็นภาษาศิลปะดีครับ อันที่จริงกลอนของคุณแสงแห่งความดีนั้น ทั้งหมดนั้นแทบจะเรียกได้ว่าไม่ควรเข้าไปแตะและปรับแต่งใดๆเลยละครับ เพราะหัวใจสำคัญของมันคือความสด อ่านแล้วรู้สึกว่ามันสด ซึ่งมันลึกซึ้งและให้ความงดงามในการได้สัมผัสลึกลงไปได้มากกว่าภาษาและการปรุงแต่งด้วยวิธีการของกลอน 

แต่พอคุณแสงแห่งความดีใช้คำว่ามันได้แรงนี่ ยิ่งสื่อได้ดีหนักเข้าไปอีก คือความสดและการได้แรงนี่ มันเป็นภาวะเต๋ามากเลยละครับ อธิบายไม่ถูกและเข้าไม่ถึงได้โดยตรงเลยทีเดียวนัก มันเป็นภาวะที่ตัวเราเองมีความเป็นธรรมชาติมากที่สุด เป็นตัวของตัวเองมากที่สุด เป็นภาวะที่ข้างนอกและข้างในเป็นหนึ่งเดียวกัน อยู่ในห้วงเวลาที่จิตใจเป็นหนึ่งกับกระบี่ ภาวะอย่างนี้หากใช้ทำงานศิลปะ เขาก็จะใช้วิธีของแนวเอกซ์เพรสชั่นนิสต์ เป็นช่วงเวลาที่ความเป็นทั้งหมดในตัวเราจะอยู่ในภาวะเหมือนกระจกสะท้อนสภาพแวดล้อม สัมผัสแสงและเงาลงไปบนตนเองอย่างไรก็สะท้อนออกไปอย่างใสๆสดๆอย่างเต็มๆ ไม่มีฝ้าฟางและความขุ่น ความหม่นมัวใจ บ่งบอกหลายอย่างครับ นับแต่เป็นช่วงที่เกิดความอิ่มเต็มในใจและปัจจัยแวดล้อมที่เป็นปัจจุบันขณะในยามนั้นก็ลงตัว สัปปายะกัน หรืออาจจะเป็นช่วงที่ได้กินข้าวและอิ่มอาบอย่างมีคุณภาพกว่าครั้งอื่นๆ ทำนองนี้แหละครับ

ภาวะปัจเจกภาพอย่างนี้ เชื่อว่าทุกคนจะมีครับแต่ไม่ได้มีอยู่ตลอดเวลาในตัวเรา แต่ทำให้งอกงามและบ่มเพาะให้เกิดกำลังได้ เป็นพละที่ดีครับ หากพูดอย่างเอาภาษาการเจริญสติมาประยุกต์ใช้ในชีวิตและการงาน ก็ต้องบอกว่า ต้องเห็นและสำนึกรู้ประสบการณ์ภายในตรงนี้ให้จิตวิญญาณของเรามันจำได้ พอเห็นแล้วก็ต้องภาวนาและเจริญสติ ภาวนา ก็คือ การพัฒนา ครับ เอาแรงที่เกิดขึ้นตรงนี้ในตนเอง มาบ่มเป็นพลังที่แข็งแรงของตนเอง เมื่อเห็นอย่างนี้แล้ว ผมก็เลยขอเป็นสภาพแวดล้อมสะท้อนสิ่งดีกลับให้คุณแสงแห่งความดี ด้วยการนำมาวาดรูปและผสมผสานมิติอื่นๆเข้าไปอีกบนพื้นฐานเดิมที่มีอยู่แล้ว เพื่อสื่อให้เห็นถึงว่ามันงองกงามได้น่ะครับ

พยายามเป็นเพื่อนเรียนรู้เพื่อพาเดินกลับเข้าไปเห็นสิ่งที่ผมเคยบอกว่า ศิลปะของความรู้และความงามของความรู้นั้นมันอยู่ในตัวของเรานี่เองน่ะครับ บ๊ะ หนนี้คุยกันเหมือนศาสดาของาลัทธิอะไรสักอย่างเลยแฮะ ถือว่านี่ก็สดและมันได้แรงก็แล้วกันนะครับ