วัฒนธรรมท้องถิ่น : เธอมาเยืยนพร้อมกับสายฝน
ผมมองออกไปนอกหน้าต่างของสำนักงาน ผ่านท้องทะเลไกลสุดลูกตา เห็นฝนกำลังตกอยู่แถวพัทลุงครับ ความมืดของเมฆฝนที่คืบคลานเข้ามายังทะเลสาบสงขลาทำให้ผมต้องออกไปดูรถว่า จะปลอดภัยจากฝน กิ่งไม้ หรือไม่ เพราะคงไม่นานฟ้าร้องอยู่ทางโน้นฝนคงมาตกอยู่ทางนี้แน่ ๆ
สวัสดีครับคุณ รอยยิ้มแทนคำตอบ คุณมาจากไหนครับ มาจากอิตาลีคะ ผมจะออกไปดูรถแต่ไปเจอเธอคนนี้ เขามาเที่ยวสงขลาได้ 4 วันแล้ว พรุ่งนี้เธอจะไปกระบี่ ไปที่บ้านเขาหลักที่โดน สึนามึถล่มครับแล้วไปพังงาต่อ ผมถามว่าไปเที่ยวภูเก็ตด้วยมั้ย เธอบอกไม่ชอบ
เพราะมีนักท่องเที่ยวเยอะ
เธอเป็นครูอนุบาลอยู่ที่อิตาลี ช่วงนี้โรงเรียนหยุดเลยบินมาเที่ยวประเทศไทยครับ เธอชื่อ Baerbel . Ricdmann เมื่อคุยกันได้พอหอม
ปากหอมคาง แฮ่ ๆ เอิก ๆ. ผมก็กล่าวลาและขอบคุณที่เธอมาเยี่ยมชม
พิพิธภัณฑ์คติชนวิทยา ณ สถาบันทักษิณคดีศึกษา เธอยื่นมือมาให้ผมจับ คือมันเป็นวัฒนธรรมฝรั่งครับ อย่าคิดลึก แล้วเธอก็ขี่มอเตอร์ไซร์ลงจากภูเขาไป
ผมจึงได้จัดการกับรถและกลับเข้าสำนักงานได้สักพัก ฝนก็เทลงมา เพื่อน ๆ ในห้องทำงานบอกว่ามันเป็นพายุครับ มีลมพัดแรงมาก
ผมทำให้เพื่อนร่วมโลกคนนั้นเปียกฝนซะแล้ว เพราะยืนคุยกันนานเกินไป แต่ดูเธอก็แข็งแรงดี หวังว่าเธอคงสบายดี
เสียงลมพัดปะทะกับหน้าต่างที่ปิดสนิทดัง..อู้ ๆ ๆ ผมมองตามเสียงไปเห็นแต่เม็ดฝนเต็มท้องทะเลเลยครับ...
กระแสไฟในห้องทำท่าจะดับผมต้องรีบจบก่อนนะครับ
โปรดติดตามตอนต่อไป ด้วยความปรารถนาดี ฮา ๆ เอิก ๆ.
จาก...umi
ความเห็น (8)
ผมชอบเรื่องเล่าของอาจารย์ครับ ...และอาจารย์ก็อารมณ์ดี
ที่สนใจอีกอย่างก็คือ วิวทิวทัศน์ที่อาจารย์บรรยาย นี่ก็แสดงว่า ห้องทำงานอยู่ในจุดที่มองออกไปข้างนอกเห็นวิวทะเล..(สุดยอดเลยครับ)
เด็กบนดอย อย่างผม เห็นทะเลก็ตื่นเต้น ...แค่คิดก็อยากไปเที่ยวครับ
อรุณสวัสดิ์ คุณจตุพร
ขอบคุณที่เราได้แลกเปลี่ยนเรียนรู้กัน ถ้ามี
โอกาศล่องใต้ก็ขอเชิญมาพบคุยกันได้นะครับ
ที่บนภูเขาเกาะยอ แหล่งร่วมวัฒนธรรมท้องถิ่นภาคใต้ครับ ที่สถาบันทักษิณคดีศึกษา เปรียบเหมือนเป็นหัวแหวนเพชร ของมหาวิทยาลัยทักษิณ ครับ ฮา ๆ
ด้วยไมตรีจิตมิตรภาพ
จาก...umi
ตามมาดู..จากชื่อเรื่อง
พอเข้ามาอ่าน...มองเห็นภาพตามไปดู...
ภาพแห่งทิวทัศน์...และอารมณ์ของคนเขียน..
รวมถึงอัธยาศัยอันดี..ของผู้ต้อนรับการมา...ของผู้มาเยือน
สวัสดีครับ Dr.Ka-Poom
สิ่งที่เรียกว่าหัวใจ คือเรื่องเล่าที่บอกเรื่องราว...ชีวิต
การมีชีวิตอยู่ คือ การให้โอกาส ตน ในการเรียนรู้เรื่องราวของ ชีวิต ที่ไม่มีวันสิ้นสุดและหยุดนิ่ง
ข้าน้อย...ถอดหมวก โค้งคำนับ...คมจริงคำกล่าว
เหล่านี้...นับถือ...
ขอบคุณที่เราได้แลกเปลี่ยนเรียนรู้กันครับ
ผมเหมือนนกน้อยบินจรจากรังไปไกลแสนไกล
บางครั้งหนาวแนบเย็นยะเยือก บางครั้งร้อนระอุ
ในขั้วหัวใจ พเนจรไป ในธรรมชาติ
หวังไว้ว่า คงพบแสงสว่าง สักวัน...
ด้วยไมตรีจิตมิตรภาพ ฮา ๆ เอิก ๆ.
จาก umi
ท่าน umi
ขอน้อมรับ...คำชมที่งดงาม...
หากแต่ยังต้องขอเรียนรู้...อีกมากมาย...
โดยเฉพาะ...ประสบการณ์..ที่ผ่านหลายฤดูกาล...
ขอฝากตัวเป็นศิษย์...และ
แอบติดตามงานของท่าน...ต่อนะคะ
สวัสดีครับ Dr.Ka-Poom
ด้วยความยินดียิ่งครับ ที่เราได้แลกเปลี่ยนเรียนรู้กัน ฮา ๆ เอิก ๆ
ผมมองว่า GoToKnow คือแปลงนาผืนใหญ่ มีผู้คนหลากหลายอาชีพมาปลูกข้าวพันธุ์ดี
ผมเข้ามาเก็บเกี่ยว เอาข้าวพันธุ์ดีเหล่านั้น ไปปรุงเป็นอาหารสมอง
ท่านเหล่านั้นผมขอคารวะและชื่นชม ด้วยความจริงใจครับที่ได้มาปลูกข้าวไว้
ผมเป็นหัวขโมยดี ๆ นี้เอง ฮา ๆ เอิก ๆ
ถามว่า...ผมบาปมั๊ยน๊ะ...
ด้วยไมตรีจิตมิตรภาพ
จาก...umi
สวัสดคีครับ คุณ ชายขอบ
ฮา ๆ เอิก ๆ มิบังอาจ...หร่อยจริง...อิ๊...
ขอเชิญครับคุณชายขอบ ขึ้นไปบนภูเขาแล้วเลี้ยวขวาเข้าสำนักผมครับ ขอคารวะคุณชายขอบสัก
3 จอกนะครับ ฮา ๆ เอิก ๆ
เออ...ทางขึ้นมีด่าน ต้องใช้วิทยายุทธเอาเอง
นะครับ ฮา ๆ เอิก ๆ
ขอบคุณมากครับที่เราได้มาแลกเปลี่ยนเรียนรู้
กันครับ
ด้วยไมตรีจิตมิตรภาพ
จาก...umi