วิ่งตามอะไรกันในชีวิต
นานมาแล้วมันตรงกับวันหยุด ครูดาวเรืองและเพื่อนๆ ชวนกันไปเที่ยวห้างสรรพสินค้าชื่อดังในเมืองนครฯ
เดินซื้อของกันทั้งวัน เหนื่อยมาก (เดินวนไปวนมาในห้าง ระยะทางประมาณ 10 กม.เป็นการออกกำลังกายที่มีความสุข) กลับมาบ้านก็รื้อของในถุงออกมาอวดกัน
น้าสาวมานั่งดูด้วย เราอวดกันใหญ่รองเท้า..นี่..ก็ถูก...เสื้อตัวโน่น..ก็ถูกเพราะเขาลดราคา โชคดีที่เราไปซื้อช่วงลด ถามน้าสาวว่าพรุ่งนี้ไปมั๊ย จะไปเป็นเพื่อน ชุดชั้นในที่ซื้อมาวันนี้ยี่ห้อดังเขาลดราคา 40 % (แล้วก็หยิบมาอวดว่ายังทันสมัยอยู่เลย)น้าลุกขึ้นแล้วตอบว่า " ค่อยไปปีหน้าดีกว่าทันสมัยกว่านี้อีก "แล้วยังพูดต่อว่า ของเดิมที่มีอยู่ใช้ได้อยู่แล้วซื้อมาใหม่จะใช้ทันหรือ " สิ่งไม่จำเป็นซื้อมาตั้งเอาไว้เดี๋ยวก็ล้าสมัยเหมือนเดิม เพื่อนๆสวัสดีน้าแล้วกลับกันหมด
ยังติดค้างอยู่ในใจ วันนี้ได้รับ FW วันนี้แล้วเป็นคำอธิบายคำพูดของน้าสาวได้อย่างดี จึงนำมาไว้ในบันทึกนี้ คงมีหลายคนที่เป็นเช่นครูดาวเรือง 5555555
วิ่งตามอะไรกันในชีวิต
มีเรื่องเล่าว่า... มีพระองค์หนึ่ง...ชอบทำอะไรแปลกๆ...
วันหนึ่ง...พวกกรุงเทพฯ...เอากฐินไปทอดที่วัด...
จัดงานกันใหญ่โต...มีหนัง...มีลิเก...มีดนตรี...ผู้คนแห่กันมามืดฟ้ามัวดิน... ก่อนทอดกฐิน..ผู้คนมารวมกันเต็มศาลา...
หลวงพ่อเรียกเด็กวัดมา...บอกให้ไปเอาเนื้อจากโรงครัวมาก้อนหนึ่ง...แล้วเอาเชือกมาด้วย...
หลวงพ่อจัดการ...เอาเนื้อ...ผูกติดกับหลังหมา...
ผูกเสร็จ...ก็ปล่อยหมา ...
หมาเห็นเนื้ออยู่บนหลัง...ก็ไล่งับ...
พอหัวโดดงับ...ตัวก็ขยับหนี...
เพราะหมามันกัดหลังตัวเองไม่ถึง...
ยิ่งโดดงับเร็ว...ก้อนเนื้อก็หนีเร็ว...
โดดไม่หยุด...เนื้อก็หนีไม่หยุด...น่าสงสารหมามาก...
หมาโดดอยู่นาน...งับเท่าไหร่...เนื้อก็ไม่เข้าปากสักที...
ผู้คนบนศาลา...พากันหัวเราะชอบใจ...
หัวเราะเยาะหมา...ว่าทำไมมันถึงโง่ยังงี้...
ไล่งับ...จะกินเนื้อ...ที่ตัวเองไม่มีทางไล่ตามทัน ตลอดชีวิต...
หลวงพ่อ...มองดูด้วยความสนุกสนานจนหนำใจแล้ว...
ก็แก้เชือกออกมากหลังหมา...
แล้วหันมาพูดกับญาติโยมว่า...
มนุษย์เรา...มีความรู้สึกว่า...ตัวเองพร่อง...ตัวเองยังไม่เต็ม...
ต้องเติมตลอดเวลา...เติมไม่หยุด...เพื่อให้ตัวเองเต็ม...
อยากสวย...อยากทันสมัย...
ไปหาซื้อเสื้อผ้าที่สวยที่สุด...ทันสมัยที่สุดใส่...
ดีใจได้เดือนเดียว...มีรุ่นใหม่ออกมาอีกแล้ว...สวยกว่า...ทันสมัยกว่า...
อยากได้โทรศัพท์มือถือรุ่นใหม่...
ซื้อเสร็จ ๓ เดือน...รุ่นใหม่ก็โผล่มาอีกแล้ว...
ซื้อคอมพิวเตอร์ทันสมัยที่สุด...
๒ เดือนต่อมา...มีรุ่นใหม่กว่าออกมา...ของเราตกรุ่น...
ซื้อรถเบนซ์...ทันสมัยที่สุด...แพงมาก...
ขับได้ ๖ เดือน...มีรุ่นใหม่ออกมาอีกแล้ว...
ทันสมัยกว่า...แพงกว่า...ของเรากลายเป็นเชย...
เราต้องก้มหน้าก้มตา...ทำงานทั้งวัน ทั้งคืน...หาเงินมา...
เพื่อมาทำให้ตัวเองทันสมัย...
ซื้อเสื้อผ้าใหม่...มือถือใหม่...คอมพิวเตอร์ใหม่...รถยนต์คันใหม่...
เหน็ดเหนื่อยแสนสาหัส...
เพื่อไม่ให้ตัวเองตกรุ่น...
ปัจจุบัน...
เรากำลังไล่งับความทันสมัย...เหมือนหมาที่ไล่งับเนื้อบนหลังของมัน...
ทั้งที่รู้ว่า...ต่อให้ไล่งับทั้งชีวิต...ก็ไม่มีทางตามทัน...
น่าสงสารไหมโยม...
คนเต็มศาลา...เมื่อกี้หัวเราะครึกครื้น...
ด่าว่า...หมามันโง่...
ตอนนี้เงียบสนิท...เหมือนไม่มีคนอยู่...
ไม่รู้ว่า...กำลังสงสารหมา...
หรือ...กำลังทบทวนความโง่...ตัวเอง
ขอขอบคุณ : FW และภาพในเนตจากความเอื้อเฟื้อของ Google
ความเห็น (30)
- ผสมปนเป สงสารทั้งหมาและความโง่ของตัวเองครับ
- เป็นเช่นนั้นจริงๆ เราวิ่งไล่งับจนเหน็ดเหนื่อย แต่ก็ยังไม่สำเร็จ เพราะความไม่พอ หรือความโลภที่มีอยู่
- ขอบคุณข้อคิด สำหรับการใช้ชีวิตในโลกทุนนิยมนี้ครับ
สวัสดีครับครูดาว ถูกน้าสาวสอนเกือบเสียครู อิอิอิ
เป็นธรรมชาติของคุณผู้หญิง สุขใจที่ได้ซื้อ
ก่อนซื้อเลือกแล้วเลือกหล่าว มีสุขในการเลือก
ซื้อมาแล้วใส่ถุงนั่งมาในรถ มีโอกาสก็เอามาชื่นชม ถ้าหลายคนก็เอามาผลัดกันชื่นชม มีสุขในผลัดกันชม
กลับถึงบ้านก็เอามาชื่นชมทาบกับตัว ทั้งๆที่ลองมาแล้วจากร้าน มาถึงบ้านก็ลองอีก แล้วถามคนรอบรอบข้างว่าสวยหม้าย มีสุขที่ถูกยอ
นอนแล้วลุกขึ้นเข้าห้องน้ำ ก็เอามาลองใส่ดูคนเดียว กลัวว่าเพื่อนแกล้งยอว่าสวย มีสุขในการลองคนเดียว
เหล่านี้ล้วนเป็นธรรมชาติ ผู้ที่เห็นมองให้เป็นธรรมชาติแล้วจะไม่มีรำคาญ
อ่านแล้วก็ได้แต่คิดว่านี้แหละน๋าผู้หญิงเราไม่ว่าชาติใดต่างก็ชอบเรื่องช๊อปปิ้ง เรื่องสวยๆงามๆ ทั้งๆที่เรานะคะในเรื่องที่คุณน้าเอามาสอนนี้ แต่บ่อยครั้งที่ไปช็อปปิ้งกันมันก็ทำให้เรากลายเป็นคนโง่และคนขี้ลืมไปชั่วขณะเลยหล่ะค่ะ ลืมทุกอย่าง จำได้แต่ว่าอะไรที่เราอยากซื้อบ้าง ^^ บี๋เองก็คนนึ่งหล่ะที่เป็นคนโง่เวลาช๊อปปิ้ง ช๊อปหมดใจเลยหล่ะค่ะ ^OO^
- ครูปูก็เหนื่อยเหมือนกันค่ะ
- แต่ด้วยกิเลสที่ยังหนาอยู่ อยากโน่นอยากนี่ บางทีได้มาแล้วมันก็ไม่หายอยาก ยิ่งเหนื่อยกับตัวเองไปกันใหญ่เลยค่ะ
- จิตใจที่อ่อนแอ กิเลสยิ่งเข้มแข็ง
- ชอบใจคุณน้าจังเลยค่ะ แรงงงงงงงงงงงงง ดีจัง
สวัสดีค่ะคุณ 
ดาวเรือง
ผู้หญิงกะการชอปเป็นของคู่กันค่ะ หลายครั้งที่ชอปมาแล้วไม่ได้ใช้
แต่ยังงัยก็ยังสนุกกะการชอปอยู่ดีน่ะค่ะ ... ว่ามั้ยคะ
สวัสดีค่ะ
มาชมสินค้าใหม่ทันสมัยค่ะ แต่แค่ขอชม เพราะไม่มีอาชีพแล้วค่ะ คคิดถึงน้องสอนก็ขี่จักรยานมาเยี่ยมค่ะ
สวัสดีค่ะคุณครูดาวเรือง
- คุณยายเลิกซื้อเสื้อผ้าใหม่มาหลายปีแล้วค่ะ วันนี้ก็ใส่ชุดเดิมตั้งแต่ปี 40 เจอเพื่อนที่ห้าง เค๊าเข้ามาทัก "เฮ้ย ชุดนี้ยังอยู่อีกเหรอ?" คุณยายก็เลยบอกว่าจะใส่จนกว่าจะขาดค่ะ
ทำไงได้ล่ะคะ.....ยังปลงไม่ตก..55555
มาชื่นชมความคิดในการละตัณหา สาธุ
สวัสดียามเช้าจ้าดอกคำปู้จู้....
เคยได้รับ FM เรื่องนี้มาก่อน อ่านแล้วยังคิดเลยว่าเออเนาะทำอะไรเวอร์จนต้องโดนพระสอนเสียจน...เสีย ( หมา )....ฮา
พี่คนหนึ่งล่ะที่ชอบเดินดูของ ถ้าถูกใจซื้อค่ะซื้อ ไม่เลือกแบรนด์ด้วย..
เห็นจะต้องปรับพฤติกรรมใหม่ซะแล้วจ้า...
สุขสันต์วันลอยกระทงนะจ้ะ
ไม่ต้องตาม เพราะตามแฟชั่นไม่ทัน มีอะไรก็ใช้แบบนั้น สะอาด สว่าง สงบ สันโดษ ครับพี่ครู
สวัสดีค่ะพี่ครู
- เหมือนน้องขจิตค่ะ 55555555555+
- คือแบบว่าเป็นคน "ไม่รวย ไม่สวย ไม่เริ่ด ไม่เชิด ไม่หยิ่ง ไม่วิ่งตามใคร" อิ..อิ..อิ...ว่าเข้านั่น
- อยากเดินช้า ๆ ชื่นชมความงามของสองข้างทาง มากกว่า
- ไม่ค่อยได้ช้อปปิ้ง เพราะอยู่บ้านนอก ไม่มีห้างสรรพสินค้าให้เดิน
- แต่ก็พาลูก ๆ ไปเดินดูของตามห้างใหญ่ ๆ ที่หาดใหญ่ปีละครั้ง
- พี่ครูสบายดีนะคะ
ปกตินิสัยของผู้หญิงทุกคนนะพี่ว่า เห็นของใหม่ ทันสมัย สวยแล้วอยากๆๆๆๆได้
อย่างเวลาเห็นเขาซื้อรถใหม่ ว๊าวๆๆ แต่มีคำหนึ่งชอบพูดปลอบใจว่า ใครซื้อก่อนเดี๋ยวก็เก่าก่อน รอไว้ซื้อทีหลังจะได้ทันสมัย ฮ่า ๆๆตกลงไม่ได้ซื้อหรอกเอาไว้ซื้อรุ่นล่าสุดเรื่อยๆไง
...อ่านแล้ว...แอบคิดว่าที่ศาลา..เกิด..ความเงียบงัน..เพราะ..คนกำลังหยุดคิดว่า..จาาเป็นหมาาา..กับก้อนเนื้อ..รึ..จาาาา..เป็น..คนนนชอบชอ้อปปิ้งต่อไปดี...อ้ะะะะๆๆๆ...ยายธีเจ้าค่ะ
สวัสดีค่ะพี่สาวที่แสนคิดถึง
เข้ามาอ่านเตือนใจตัวเองค่ะ ...ยังแย่อีกมากมาย ...ขอบคุณค่ะพี่
ต้องบ่น ว่าอนิจจัง
ความไม่พอของมนุษย์หนอ
แต่เราก็ยังไม่พอ เมื่อไรจะพอ..ดี หนอ
ไม่เกือบเสีย...ห..มา..หรอกค่ะบังมันเสียไปแล้ว
- แต่ความสุขตอนที่อวดชมกันบังเข้าใจผู้หญิงจริงๆ มันมีความสุขจริง
- จนลืมหุงข้าวให้ลูกกิน โดนเตะหม้อปลิวไปหลายคนแล้ว 555555
- แต่กับน้าเล็ก..เป็นอย่างนี้แหละ แกพอเสียจนเกิน..ดี....
- ชวนไปสระผมที่ร้านแกก็ไม่ไป เพราะแกบอกว่ายาสระผมขวด 30 บาท
- สระได้ตั้งหลายครั้ง ไปร้านให้คนอื่นสระ จ่ายตั้ง 60 บาท
- หัวเราใครจะเกาได้หรอยเท่าตัวเราเอง อิๆๆ
ไปถึงห้างแล้วเราลืมทุกที ขนซื้อกันมาถึงบ้าน
บางทีไม่จำเป็นเลย มันจึงเป็นอย่างนี้แหละ
เราเป็นอย่างนั้นจริงๆค่ะครูปู ไม่เคยพอ
ถ้าอยู่บ้านไม่เป็นไร ใบละพันอย่ได้หลายวัน
เข้าห้างเมื่อไร หมดไม่ทันรู้ตัว จึงต้องเป็นหนี้ดังนี้แล......
ผู้หญิงนิสัยคล้ายๆกันนะคะ
เป็นความชอบส่วนพรรคพวกค่ะ อิๆๆ
คิดถึงพี่เช่นกันค่ะ
พี่อยากใช้เสื้อผ้าเก่าๆเหมือนน้องจัง
แต่หมดสิทธิ์ เพราะใส่ไม่ด้ายยยยยยยย
55555555555
เช่นกันค่ะ ลอยกระทงเสร็จแล้วยัง?
อธิษฐานอยากได้ลูกสาวหรือเปล่า? อิๆๆๆ
ขอบคุณค่ะที่มาให้กำลังใจ
ขอบคุณค่ะพี่ครูกีร์
เป็นวิธีที่ดีค่ะ พี่จะพยายามจะลด ละ ค่ะ อิๆๆ
สาธุ เงินคงเหลือเยอะแน่เลยทีนี้ 555555
ขอบคุณค่ะครูป.สอง มันเป็นความสุขของผู้หญิงอย่างหนึ่ง อิๆๆ
ขอบคุณยายธี ที่มาแลกเปลี่ยนค่ะ
สิ่งดีดีในตัวน้องมีมากมาย สิ่งที่เห็นชัดคือความจริงใจ
เรื่องซื้อของ เป็นเรื่องเล็กๆที่เราสามารถแก้ไขได้ค่ะ อิๆๆ