ดร.อุทัย อันพิมพ์
ดร. อุทัย ดร.อุทัย อันพิมพ์ อันพิมพ์

ธรรมจากต้นไม้


ต้นที่2

"ธรรมจากต้นไม้ ต้นที่ 2

"มื่อเขานินทาเรา ต้องหยุดนิ่ง พิจารณาดูว่า เขาว่าอะไรกัน ถ้าไม่เป็นจริงก็แล้วไป ก็หมดเรื่องกันเท่านั้นเอง

 

                เป็นหนึ่งธรรมคำสอน ของ หลวงปู่ชา สุภท.โท อดีตเจ้าอาวาสวัดหนองป่าพง เกจิอาจารย์ชื่อดังแห่งจังหวัดอุบลราชธานี เป็นธรรมคำสอนที่ติดอยู่ตามต้นไม้ภายในวัด จึงนำมาฝากพี่น้องชาว KM ประจำวันหยุดสุดสัปดาห์

ขอบคุณครับ

อุทัย   อันพิมพ์

 

  

หมายเลขบันทึก: 40475เขียนเมื่อ 23 กรกฎาคม 2006 22:37 น. ()แก้ไขเมื่อ 5 มิถุนายน 2012 10:59 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (7)

ต้นไม้สอนเรามากมาย ในทุกเรื่องผมก็เคยนั่งดูและได้ความรู้มากมายจริงๆ

  • ขอบคุณมากครับที่นำข้อคิดมาให้
  • ผมหาต้นไม้ ต้นที่ 1 ไม่เจอครับ ช่วยLink ให้ด้วยครับ

 

ความเงียบ ก็คิดว่าน่าจะใช้ได้นะคะ...เงียบ  หยุดนิ่ง พิจารณา...

สวัสดีครับอาจารย์อุทัยฯ

  • มาเยี่ยมวัดหนองป่าพงด้วยครับ
  • ไม่ได้ทักทายเสียนาน สบาบดีครับ
  • วันที่ 12 ว่าจะไปอุบลฯสักวัน ว่างๆเรียนเชิญนะครับ ที่สถานีรถไฟ อ.วารินฯ ..อิอิ

สวัสดีครับอาจารย์อุทัย

  • คึดฮอดอาจารย์บังอย่างแฮง
  • อาจารย์สอนให้เสียบผมก็เสียบเป็นแล้วครับ!..
  • หึหึ..(กิ่งไม้ครับ) ฮาฮา..
น้ำริม เครือข่ายกอไผ่

สวัสดีค่ะ...อาจารย์อุทัย

           เพิ่งได้อ่าน...ธรรมะจากต้นไม้ที่อาจารย์นำมาฝาก   เป็นสะใภ้วารินฯค่ะ...............มีโอกาสได้ไปวัดหนองป่าพงบ่อยเหมือนกันค่ะ....แต่บางครั้งเราก็ลืมพิจารณาจิตเราเหมือนกันนะ...การนินทาเป็นธรรมชาติของมนุษย์..เราก็รู้ดีค่ะ...แต่เฉยบ่อยๆ.....เจ้าประจำ....เจ้าเดิมก็ยังคงนินทาอยู่อย่างนั้น....ในที่สุดก็ต้องถามกันหน่อยหล่ะ...อะไรกันนักหนา....ไม่ได้ทะเลาะนะค่ะแต่พูดกันด้วยเหตุผล....ถามว่าเราทำอะไรให้เขาไม่สบายใจหรือเอาเปรียบเค้าหรือ...ถามเสร็จก็จบ...เราไม่ได้เกลียดเค้านะค่ะ............แต่ก็อยากสะท้อนอะไรบางอย่าง...ทุกคนทำงานเต็มกำลังความสามารถและสติปัญญาที่มี...แต่มีวิธีคิดและกระบวนการที่ไม่เหมือนกัน...หลายคนบอกว่า...จงทำดีแต่อย่าเด่นจะเป็นภัย...เราคิดว่าเราทำดีที่สุด...แต่เราไม่ได้ทำเพราะเราอยากเด่น...ที่เราทำ...เพราะเราตอบตัวเองได้แล้วว่า....เราเป็นใครและเรากำลังทำอะไรอยู่ต่างหากหล่ะ....เช้าวันรุ่งขึ้นเราก็ยังคงยกมือไหว้คนที่เราถาม....เค้าก็รับไหว้เราแบบ...งงๆ...เรานิ่งแล้ว...ยิ่งได้มาอ่าน Blog ของพี่ๆ...ยิ่งมีความสุขและค้นพบว่า...ยังมีสังคมแห่งการเรียนรู้ที่เปี่ยมด้วยมิตรภาพและไม่แก่งแย่งชิงดีชิงเด่นอยู่ในประเทศไทย..เป็นสังคมในฝันมากๆๆๆๆค่ะ...เมื่อได้อ่านหลายๆ Blog...ถึงได้รู้ว่า...โอ้ชีวิตมีอะไรตั้งเยอะแยะ...มีเกิดแก่เจ็บตายล้ายๆกัน...(ว่าไปโน่นเลย...)ตั้งแต่เข้ามา G2K  ยังไม่ได้เอาความรู้มาแลกเปลี่ยนเท่าไหร่เลยค่ะ...ส่วนใหญ่จะแนวแสดงอารมณ์ความรู้สึกซะมากกว่า....ขอความเห็นใจพี่ๆชาวG2K ระเบิดความคิดก่อนนะค่ะ(น่ากลัวจัง..อิ..อิ..)...แบบว่าแสวงหามานาน...อยากมีที่ปล่อยระเบิด...อีกสักหน่อยก็คงได้สติและเริ่มเรียบเรียงเรื่องราวได้ค่ะ......

              

                                        

ขอบคุณมากครับ คุณน้ำริม เครือข่ายกอไผ่

หากมีโอกาสได้มาเที่ยวที่วารินฯ ก็อย่าลืมแวะมาเที่ยวที่ ม.อุบลฯ ด้วยนะครับ

ด้วยความยินดี

อุทัย

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท