ในค่ำคืนนั้น เรานั่งล้อมวงกันในห้องประชุมอย่างสบายๆ เพื่อร่วมทบทวนกิจกรรมที่เราได้แลกเปลี่ยนเรียนรู้กันมาแล้วทั้งวัน จากการอบรมหลักสูตร SHA FA เป็นการทำ after action review การเรียนรู้ของกลุ่ม
บรรยากาศตอนเริ่มแรกค่อนข้างเกร็ง สัมผัสได้ถึงความไม่ผ่อนคลายสักเท่าไหร่ ผู้เข้าร่วมอบรมคงไม่ทราบว่าในตอนต่อไปลักษณะการแลกเปลี่ยนจะเป็นเช่นไร?
จึงต้องเริ่มต้นจากความผ่อนคลาย ความเป็นกันเอง แม่ต้อยจึงชวนให้FA ประจำกลุ่มคุยแบบสบายๆๆกันก่อน พี่เสาะ พี่เลี้ยงประจำกลุ่ม เริ่มต้นด้วยลีลาและน้ำเสียงที่ชวนสนุกสนาน ทำให้การเรียนรู้เริ่มผ่อนคลายและทุกคนอย่ากร่วมในการแลกเปลี่ยน
ด้วยบรรยากาศเช่นนี้จึงทำให้น้องๆทุกคนกล้าพูดในสิ่งที่ตัวเองคิด นับได้ว่าเป็นการเปิดใจที่ดีทีเดียว
“ เมื่อตอน อาจารย์ ดวงสมร บรรยายนั้นไม่เข้าใจเลย
( ฮ่า..ๆๆ )
และพออาจารย์ เรวดีมาพูดซ้ำอีกครั้ง ก็ยังไม่เข้าใจอีก
( โห...เอาไงเนี่ย )”
“ แต่พอมาแลก เปลี่ยนกันในกลุ่ม ฟังเรื่องราวจากที่เพื่อนเล่า จึงได้รู้ว่าอ๋อ มันคืออันนี้นี่เอง” น้องอธิบายเป็นฉากๆ ชวนให้จินตนาการไปถึงไหนต่อไหน....
ความคิดบางอย่างจะตกผลึกเมื่อเราค่อยๆได้ไตรตรองและฟังอย่างเข้าใจและลึกซึ้ง และบางครั้งตัวแนวคิดล้วนๆไม่สามารถสื่อความหมาย หรืออธิบายความหมายได้อย่างชัดเจน
การเรียนรู้ที่ได้มีโอกาสแลกเปลี่ยนกันจากงานที่ทำจริง เห็นของจริง ได้เรียนรู้ ความคิด วิธีคิดของเพื่อนๆ และเมื่อนำมาเชื่อมโยงกับแนวคิด หรือ หลักการแล้วเราจะเข้าใจได้อย่างชัดเจน และความเข้าใจนี้จะฝังอยู่ในใจต่อไปอย่างนานแสนนานเลยทีเดียว
คล้ายๆกับเป็นความรู้ที่ค้นพบได้ด้วยตนเอง เกิดความภาคภูมิใจ ในความรู้อันนี้
ในคืนนั้นแม่ต้อยจึงดีใจมากๆ ไม่เสียใจสักนิดที่น้องกล้าแลกเปลี่ยนเช่นนี้ แสดงว่ากลุ่มมีพลังมากจริงๆ
คุณหมอ จากรพ.โกสุมพิสัย ก็แลกเปลี่ยนความรู้สึกที่ดีมากๆในตอนหนึ่ง
“ แต่ก่อนผมไม่เข้าใจ ไม่ได้ทำเรื่องคุณภาพเลยครับ วันๆก็ตรวจคนไข้ ไม่ได้มายุ่งเกี่ยวอะไรเลย และไม่เข้าใจด้วยว่าเป็นอย่างไร?
“ วันนี้ครับ ผมคิดว่าผมเข้าใจมากขึ้น และคิดว่าเป็นสิ่งที่ดีสำหรับการทำงานของพวกเรา ผมสัญญาว่าผมจะมาช่วยทำเรื่องคุณภาพให้กับโรงพยาบาลครับ”
นี่แม่ต้อย แอบดีใจ แอบภาคภูมิใจแทนรพ. เสียจริงๆ
คืนนั้นเราจึงแยกย้ายกันเข้าที่พักอย่างมีความสุขถ้วนหน้า
ทุกๆกิจกรรมจะค่อยๆเปลี่ยนแปลง ความรู้สึก ค่อยเปลี่ยนแปลง ความรู้ และค่อยๆเปลี่ยนใจคนทำงานให้เห็นคุณค่าของงานที่ทำ มีความภูมิใจในงานที่รับผิดชอบอย่างเต็มเปี่ยม
ในวันสุดท้ายก่อนจากกัน จึงได้เห็นภาพของเพื่อนๆที่ร่ำลากันด้วยความอาลัย แม่ต้อยเชิญผู้แทนออกมากล่าวจากใจถึงเพื่อนๆ
“ เพื่อนๆที่มาในครั้งนี้ครับ ถึงแม้ว่าบางคนจะมาเพราะถูกเลือกให้มา หรือบางคนก็มาเพราะความเต็มใจ อย่างไรก็ตาม ผมเพียงขอให้รับรู้ว่า นี่เป็นความภาคภูมิใจอย่างที่สุดของเรา ที่ได้มาร่วมกันเรียนรู้ในครั้งนี้ เราจะกลายเป็นผู้ที่มีคุณค่าในการพัฒนาคุณภาพสำหรับองค์กรของเราต่อไป..”
“ มาครั้งนี้ เป็นการมาด้วยความตั้งใจมากๆ และยังได้ชวนเพื่อนหมอด้วยกันมาอีก และคิดว่าไม่ผิดหวังในการเรียนรู้ครั้งนี้”
แต่ที่แม่ต้อยถึงกับอึ้งก็คงจะเป็นเจ้าของคำพูดนี้.....จากคุณหมอคนหนึ่ง และแม่ต้อยยังจำได้ก้องในหัวใจจนทุกวันนี้
“ อาจารย์ ครับ ผมอยากจะขอพูดประโยคนี้ครับ”
คนพูดหยุดสักครู่หนึ่ง ก่อนจะพุดต่อไป คล้ายๆเรียบเรียงคำพูดที่อยากจะเอ่ยออกมาให้ดีที่สุด
“ เมื่อก่อนที่จะเข้ามาเรียนรู้ ผมคิดว่า ผมเป็นเพียงแค่ คนที่รักษาคนไข้ครับ”
การเรียนรู้ครั้งนี้ทำให้ผมคิดว่า หลังจากวันนี้ไป ผมจะเป็น
“ หมอ” ที่ดีครับ
ไม่มีคำพูดใดใด ที่หลุดรอดจากปากได้ สิ่งที่ทำได้ในตอนนั้นเพียงแค่ โอบกอดคุณหมอ และบอกว่า
“ จะขอเป็น กำลังใจให้ ตลอดไป “
แม่ต้อยจึงได้เห็นการเปลี่ยนแปลงที่งดงาม ราวกับแสงเทียนเปล่งแสงแวววิบวับ ไล่เรียงทะยอยกันเพิ่มแสงสว่างทีละน้อยๆ และค่อยๆกลายเป็นแสงสว่างอันงดงาม และมีความหวัง เป็นการเปลี่ยนแปลงที่เริ่มจากปัจเจก ค่อยๆ กลายเป็นพลังที่ยิ่งใหญ่ งดงามอยุ่ในที่ต่างๆของบ้านเมืองที่เราแสนรักนี้
ขอให้สิ่งที่ดีดี ได้เกิดขึ้นกับชีวิตของผู้ตั้งใจทำดีทุกๆคนด้วยเทอญ
สวัสดีคะ
เรียนแม่ต้อยที่นับถือ
สวัสดีค่ะแม่ต้อย
ในทางจิตเวชคิดถึงจิตบำบัดแบบซาเทียร์ค่ะ เป็นการเปลี่ยนแปลงจากภายในบุคคล เปลี่ยนแปลงและเติบโต
อ่านบันทึกนี้แล้วมีกำลังใจในการทำงาน เป็นแรงบันดาลใจให้สร้างสิ่งดีๆ พัฒนางาน พัฒนาตนค่ะ
ขอบคุณค่ะ
"การเรียนรู้ที่ได้มีโอกาสแลกเปลี่ยนกันจากงานที่ทำจริง เห็นของจริง ได้เรียนรู้ ความคิด วิธีคิดของเพื่อนๆ และเมื่อนำมาเชื่อมโยงกับแนวคิด หรือ หลักการแล้วเราจะเข้าใจได้อย่างชัดเจน และความเข้าใจนี้จะฝังอยู่ในใจต่อไปอย่างนานแสนนานเลยทีเดียว" เเม่ต้อยขากุ้งเห็นด้วยกับประโยคนี้ที่สุดค่ะ มาเชียร์ SHA เเม่ต้อยให้ชงอร่อยไปนานเเสนนานเช่นเดียวกันค่ะ คิดถึงนะคะ
วันนี้ได้รับการเยี่ยมโครงการ SHA จากอ.หมอชาญชัย(ยางตลาด) อ.โกศล(สรพ.) อ.อังศนา(หนองวัวซอ) รู้สึกดีมากๆค่ะ มีกำลังใจทำงานคุณภาพ เพิ่มขึ้นเยอะเลย
ขอบคุณบันทึกที่ให้ความสุขและคุณค่าของการแลกเปลี่ยนเรียนรู้เช่นนี้ค่ะ..ขอให้กำลังใจนะคะ..มีดอกกล้วยไม้ฉ่ำน้ำฝนที่บ้านมาฝากค่ะ..
..ช่างเป็นการเปลี่ยนแปลงที่งดงามเสียจริงๆ..
แม่ต้อยครับ บางครั้งการที่ได้ข้อมูลย้อนกลับจากผู้เข้าร่วมกิจกรรมเป็นเหมือนทางสวรรค์ที่เป็นการสะท้อน(Reflection) ที่ดีมากเลยครับ มีเบอร์ พรพ เข้ามาครับ แต่ไม่ทราบว่าใคร ...
สวัสดีครับ แม่ต้อย รพ. ปากพะยูน ได้รับการตรวจเยี่ยมจาก อ. โกเมธ และอ.วิจักษณา มาแล้วเมื่อ ตค,นี้ครับ
เห็นหลายคนยังไม่ยิ้ม คงเป็นลางไม่ดีน่ะครับ
อรุณเสาร์สวัสดีค่ะแม่ต้อย เชื่อมั่นในพลังแห่งปัจเจก ศรัทธาในความดี . ขออาราธนาคุณพระศรีฯ และสิ่งศักดิ์สิทธิ์ฯ ดลบันดาลให้แม่ต้อยสุขภาพแข็งแรง และทุกความฝันของแม่ต้อยดั่งใจปรารถนา .. สุขสันต์วันคล้ายวันเกิดเจ้าค่ะ ;)
สวัสดีค่ะ แม่ต้อย สวยมาก ๆ ค่ะ ชื่อต้อยเหมือนกันเลยค่ะ