วิ่ง (๒ : วิ่งเพราะลีวายส์ 501)
.....
เคยตั้งใจจะวิ่งจริง ๆ จัง ๆ สักคราวหนึ่งเมื่อหลายปีที่แล้ว
คราวนั้นตั้งใจมาก ซื้อรองเท้า ถุงเท้า กางเกงและเสื้อเพื่อการนี้โดยเฉพาะ จำได้ว่าถูกใช้ไปอยู่ ๒ ครั้ง รองเท้าคู่นั้นถูกวางสงบนิ่งอยู่ที่ชั้นของมัน เสื้อกางเกงกลายเป็นชุดลำรอง
ช่วงที่กลับมาสนใจวิ่งเมื่อปีกลาย รองเท้าที่ใช้ไปสองครั้ง ปรากฏว่าพื้นเปื่อยเนื่องจากไม่ได้ใช้งาน เป็นอันต้องโยนทิ้งไป เพราะเกินกำลังช่างซ่อม
ผมจำเหตุผลในการตัดสินใจเตรียมอุปกรณ์มาวิ่งออกกำลังกายในคราวโน้นไม่ได้แล้ว จำได้เพียงเหตุผลในการวิ่งครั้งใหม่เมื่อปีกลาย
เหตุผลสำคัญก็คือ บรรดากางเกงที่ผมใช้งานอยู่ ที่เคยสวมใส่ได้อย่างสบาย ตอนนี้เริ่มคับและตึงเต็มที
กางเกงที่ว่าเป็นกางเกงยีนส์เกือบ ๑๐ ตัวครับ กางเกงยีนส์ลีวาย ๕๐๑ แท้ ๆ ที่กัดฟันซื้อมา และก็หมุนเวียนใส่แต่กางเกงพวกนี้ไม่ว่างานหลวง งานราษฎร์ หรือโอกาสใด ๆ ซึ่งหากผมอวบอ้วนขึ้นแล้วใส่กางเกงเหล่านี้ไม่ได้มันจะเป็นเรื่องใหญ่โตมาก ๆ ในชีวิต
ตอนผมแต่งงานน้ำหนักตัวราว ๕๕ ก.ก. ระยะเวลาผ่านมา ๕ ปี น้ำหนักตัวเพิ่มพรวดเป็น ๖๕ ก.ก.
นั่นแหละครับเป็นจุดเริ่มต้นจริง ๆ จัง ๆ ในการวิ่งออกกำลังกายของผม
.....
การตัดสินใจวิ่งออกกำลังกาย เป็นช่วงท้าย ๆ ของการทำงานประจำ ซึ่งสำนักงานอยู่ที่อาคารสำนักงานข้างสะพานเบลเยี่ยม หัวมุมถนนสาธรตรงข้ามกับสวนลุมฯ
สวนลุมพินีที่อยู่ตรงข้ามกับสำนักงานฯ ที่ผมทำงานอยู่นั้น เป็นแหล่งรวมของการออกกำลังกายของคนในเมืองหลวง ที่นั่นมีถนนสำหรับการวิ่งออกกำลังกายที่ดีมาก ๆ มีต้นไม้ร่มรื่น มีสนามหญ้า มีสระว่ายน้ำ มีฟิตเนส ฯลฯ ให้เลือกออกกำลังกายได้ตามความชอบใจ
เพื่อนร่วมงานหลายคนมีชะตากรรมเดียวกันกับผม คือ เริ่มอวบอ้วน ร่างกายเป็นที่สะสมของไขมันและคลอเรสเตอรอล การชักชวนไปออกกำลังกายแม้จะยากกว่าการออกไปสังสรรค์แต่ก็เกิดขึ้นจนได้
รองเท้าคู่ที่ซื้อไว้เมื่อหลายปีก่อนพังไปแล้ว จึงต้องหาซื้อรองเท้าคู่ใหม่
ผมแวะซื้อรองเท้าคู่หนึ่งจากเต้นท์ขายรองเท้าเก่าหน้าหมู่บ้าน ยี่ห้อ NIKE ราคา ๑๐๐ บาท หลังจากนัดแนะวันเริ่มต้นกับเพื่อนผู้มีหัวอกเดียวกันได้แล้ว
วันแรกที่เริ่มต้นวิ่ง แทบตายครับ จำได้เลยว่าวิ่งได้ไม่ถึงครึ่งรอบ ระยะเวลาไม่ถึง ๑๐ นาที ก็ต้องหยุดเดินลิ้นห้อย...
วันที่สองเริ่มใหม่ คราวนี้แข็งใจวิ่งได้ยาวขึ้นแต่ก็ไม่ครบรอบ เป็นอย่างนี้อยู่เกือบสัปดาห์
สัปดาห์ที่สองผมเริ่มอยู่ตัว สามารถวิ่งได้ถึงสองรอบ และเริ่มเห็นความงดงามในสวนลุมทั้งทัศนียภาพ บรรยากาศและผู้คน
ทันที่ที่ติดลมกับการวิ่งที่สวนลุม ผมก็หมดวาระการทำงานที่นี่ จำต้องโบกมืออำลาสวนลุม...
.....
ความเห็น (29)
มาให้กำลังใจในการออกกำลังกาย..ชวนน้องเฌวาด้วยนะคะ...พี่ใหญ่มีกิจกรรมนี้ทุกเช้าค่ะ..
สวัสดีค่ะ
วันนี้พี่ไปขี่จักรยานบ่ายแก่ ๆ ตอนนี้รอเพื่อนมาจากอุตรดิตถ์ จะรับไปเลี้ยงข้าว ตกลงพี่ได้ไฟล์ ๘ โมง ล่วงหน้ามากินกาแฟที่ กทม.สักวัน
สบายใจเมื่อเห็นคนไทยใส่ใจสุขภาพค่ะ.
ขอบคุณค่ะ สำหรับการวิ่งเพื่อสุขภาพ ( วิ่งเพราะลีวายส์ 501 ) ตอนนี้ก็กำลังลดนำหนักอยู่ค่ะ จากก่อนมีน้อง 53 กก. หลังคลอด 3 ปี ก็ยังคง 63 กก. กำลังหัดเล่น ฮูล่าฮุบ อยู่ค่ะ ใครมีวิธีการลดที่ดีช่วยแนะนำหน่อยค่ะ
ตอนนี้ก็กำลังอวบอ้วนอยู่.. มาอ่านทำให้รู้สึก เราน่าจะต้องทำอะไรเพื่อตัวเองบ้างได้แล้วนะคะ ... ตอนเรียนจบปริญญาตรี 48 ตอนนี้ 59 อ่ะ เมื่อ 2 ปีที่แล้ว จะประมาณ 56 ปี ก็พอทนได้อยู่นะคะ แต่ปีนี้เริ่มทนไม่ได้แล้วค่ะ (จบมา 17 ปี แล้วค่ะ).....อายนะเนี่ย
ผมเองเคยวิ่งจริงๆจังๆ เมื่อสองปีที่แล้ว ช่วงเข้าพรรษา สามเดือน เห็นผลครับ พุงยุบไปเลย ตอนนี้ กลับมา "บวม" เหมือนเดิมแล้วครับ
สวัสดีครับ พี่ใหญ่ - นาง นงนาท สนธิสุวรรณ
ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมครับ
ปกติผมจะชวนเฌวาไปเล่นที่สนามเด็กเล่นตอนเย็นอยู่เรื่อย ๆ ครับ
ช่วงนี้ฝนตกจึงงดไป ส่วนผมแอบเฌวาไปวิ่งตากฝนครับ
สวัสดีครับ พี่ ครูคิม
เพิ่งไปสิ่งมาเมื่อเย็นนี้เหมือนกันครับ วิ่งได้ไม่ครบตามเป้าเพราะหมดเวลาเสียก่อน (ร.ร.จะปิดรั้ว)
เพื่อนจากอุตรดิตถ์ เป็นบ้านบ้าน G2K หรือเปล่าครับ
สวัสดีครับ ครูแป๋ม
ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมครับ
สวัสดีครับ คุณ สายใจ ปล้องทับ
ผมถนัดวิ่งอย่างเดียวครับ
เมื่อก่อนเล่นแบตฯ บ้างแต่ก็ไม่สะดวก จะปั่นจักรยานก็ไม่มีที่ จึงมาลงเอยที่วิ่ง เพราะมีลู่วิ่งรอบสนามบอลของโรงเรียนใกล้บ้าน
สวัสดีครับ คุณหมอ pranrx
ผมเข้าใจหัวอกเลยครับ
ตอนนี้ผมลดมาเหลือ ๖๑ ครับ จาก ๖๕
ตอนมันขึ้นเนี่ยพรวดพราดเลย เวลาจะลงเนี่ยมันช่างยากเย็นแสนเข็ญจริง ๆ
แหะ แหะ ไม่ต้องอายครับ คิดซะว่ามันคืออนิจจังก็แล้วกันครับ
สวัสดีครับ อาจารย์ small man
ผมเคยเว้นช่วงไปพักนึง แป๊บนึงกลับมาบวมอีกแล้ว
เรื่อง “พุง” เนี่ยประสาทไม่ได้เลยนะครับ ฮิ ฮิ..
ช่วงนี้ผมก็ต้องวิ่งครับ
วิ่งแก้บนเป็นเพื่อนแฟนครับ
ยังไม่ครบเลยครับ
เด็กๆผมชอบลีวายส์มากครับ ไม่มีเงินแต่ไปไถพ่อ แม่มาท่าไหนไม่รู้ มีทั้ง 501 ริมแดง ซูเปอร์แบล็ค
บ้านไม่ค่อยมีเงินแต่ผมมันบ้ายี่ห้อครับ
ตอนนี้มีลีวายส์ตัวเดียว ที่เหลือก็ยี่ห้ออื่น เพราะผมชอบใส่ยีนส์ครับ แต่หัวใจคนไทยนะครับ เสื้อผ้ามันก็แค่เครื่องแต่งตัวนะครับ...
เรียนท่าน
ที่นับถือ
- แสดงว่าภรรยาดูแลดีค่ะถึงได้อุดมสมบูรณ์ขึ้น
- งานนี้สสส.ต้องขอบคุณกางเกงลีวายส์นะคะ อิอิ
คิดเหมือนคุณยายค่ะ อิ..อิ..อิ...
"ภรรยาดูแลดีค่ะถึงได้อุดมสมบูรณ์ขึ้น"
- สวัสดีค่ะ
- บุษราแวะมาส่งความสุขกับวันทำงานดี ๆ ค่ะ (วิ่งไม่ไหว ปั่นจักรยานแล้วกันนะค่ะ)...
- ขอบคุณค่ะ
- สวัสดีครับ
- มาเป็นเพื่อนออกกำลังกายครับ
- จะได้มีสุขภาพแข็งแรง ครับ
ต้องทำบ้าง
หนึ่ง-อวบอ้วนขึ้นมาก
สอง-มีลีวายส์501 นอนรอเราหยิบใช้หลายตัว รอแล้วรอเล่า หลายเดือน....
เอาะอ๋อ....มีแรงบันดาลใจจากกางเกงคู่ใจนี่เอง
ไม่ได้ๆๆๆพี่ต้องเอามั่ง
จะค้นเอากางเกงตัวเก่งมาเป็นแรงบันดาลใจเผื่อจะได้ผอมเพรียวกะเขามั่ง
ป่ะ...ไปออกกำลังกันเล๊ย...
ถึงแม้ดาวจะไม่ได้มีเป้าหมายในการลดน้ำหนัก แต่อ่านบันทึกท่านหนานแล้วอยากไปวิ่งค่ะ
จะไปวิ่งชมต้นไม้เขียวๆ รอบวังสวนจิตรฯทีไร ฟ้าฝนไม่เป็นใจตลอด
ช่วงนี้เลยไปซื้อฮูลาฮูปมาฝึกเล่น เป็นการออกกำลังกายแทนการวิ่งไปพลางๆ 555
อิอิ หนานพี่ไม่พยายามแร่ววว.. ทรมารทรกรรมกับการเล่นห่วง ฮูลาฮูล้า โย้โย้ ๆๆ ก็เหนื่อยๆๆ จะหยุดก็จะตกใส่เท้า โอ้ยๆๆ เหนื่อยแต่ ทำไมยังน้ำหนักเท่าเดิม อิอิ นี่เอากางเกงมาล่อนะคะ
ก็น่าเสียดายอยู่นะ..ราคาไม่ใช่น้อยๆ
ถ้ามันไม่ไหวจริงนะน้องชาย...พี่แนะนำ
ลองเอาตัวเก่าไปเทิร์น..แลกเอว 34 มาใส่
จะได้สบายๆกว่านี้ ร้านค้ามือ 2 คงยินดีนะ..55555
พี่ครับ...
ถูกต้องเลย ภรรยาเลี้ยงดี
กำลังกังวลว่าไปเยือนพี่คราวนี้ จะบวกกลับมาอีกไม
- ลูกผู้ชาย(ฮา) ยิ่งช่วงเริ่มเป็นหนุ่ม ใครไม่รักไม่ชอบลีวายส์ ถือว่าแปลกได้มั้ยครับ? เอาตัวเองเทียบ(ฮา)
- ขอบคุณครับ
สวัสดีครับ
แม่นแล้วครับ
เพราะ "เตี่ยว" แต้ ๆ เลย...
- ธุค่ะ..
เห็นแล้วอยากวิ่งมั่ง อิอิ ด้วยความที่เมื่อก่อนต้อมตัวเล็กๆ (พยายามนึกภาพตามนะ อิอิ) พอจ้ำม้ำขึ้นมาทีก็จะมีวิธีลดความอ้วน ก็คือ กัดฟันซื้อเสื้อหรือกางเกงราคาแพงๆ จะได้เป็นการบังคับตัวเองให้รีบจัดการน้ำหนักส่วนเกินซะ
แต่ตอนนี้ตัวควายๆ เพราะเมามันกับการกินบุฟเฟต์มาตลอดระยะเวลาสองสามปี แถมยังไม่มีแรงบันดาลใจจะลดความอ้วนอีก ดังนั้นเสื้อผ้าที่ใส่ไม่ได้แต่ยังเก็บไว้อยู่เพราะมีความหวังว่าจะกลับไปใส่ได้ก็มีเป็นกอง
เกลียดที่สุดเวลามีคนมาอุทานใกล้ๆ ว่า "ทำไมปล่อยเนื้อปล่อยตัวให้อ้วนจัง!" เออ..ตกลงมันเนื้อตัวข้าพเจ้า หรือมันไปหนักอวัยวะส่วนไหนของคนอุทานกันล่ะเนี่ย
เคยชวนเพื่อนที่ทำงานเล่นปิงปองกัน ตีแบดกัน ในวันที่ไม่มีแขก หรือเจ้านายไม่อยู่ แต่มักไม่ค่อยได้เล่นนานๆ และพอเวลาผ่านไปก็เบื่อ เคยอยากจะวิ่งแต่..ขี้เกียจจัง อิอิ นึกถึงสมัยยังเป็นล่ะอ่อน พ่อชอบพาออกวิ่งเป็นระยะทางไกลๆ ไกลขนาดต้องนั่งรถโดยสารกลับบ้านกัน ฮา
เห็นบันทึกคุณหนานเกียรติแล้ว..อยากวิ่งจัง ไม่ใช่เพราะอยากลดความอ้วน แต่อยากวิ่งก็คืออยากวิ่ง อิอิ เดี๋ยวนะ จะหาแรงบันดาลใจเพื่อออกวิ่งแล้วค่ะ
โห สิงห์ลี เลยนะคะเนี่ย สมัยนั้นเห็นเค้าฮิตริมแดงกัน ด้วยค่ะ ... ขอโม้ช่วงอยู่เชิงดอย วิ่งได้ตั้ง ๘ รอบสนามฟุตบอลแน่ะคะ ตอนนี้แค่รอบเดียวก็หอบค่ะ ๕ ๕ ชอบรองเท้าจังค่ะ