ได้มีโอกาสดูหนังสั้นเรื่อง ทัศนา ทางช่อง TPBS เมื่อวันอังคารที่ผ่านมาตอนสองทุ่มกว่าเนื้อเรื่องเกี่ยวกับหญิงตาบอดซึ่งไม่เคยเห็นกรุงเทพเลย แล้ววันหนึ่งเธอก็พบกับคนที่เรียกตัวเองว่า เทวดา มาพาเธอไปพบกับกรุงเทพเมืองฟ้าอมรที่เธอไม่รู้จัก ทำให้เธอเข้าใจเมืองหลวงในมุมของเธอ หนังสั้นจะยังมีออกอากาศอีกหลายเรื่องคืนวันจันทร์ อังคาร ตอนสองทุ่มสิบห้าช่อง TBPS โดยผู้กำกับมากฝีมืออีกหลายท่าน ใครสนใจลองติดตามดูนะครับ
ดูจบแล้วก็มีตอนสัมภาษณ์ผู้กำกับ คือ คุณ วิศิษฐ์ ศาสนเที่ยง คุณวิศิษฐ์กล่าวอยู่ ประโยคหนึ่ง ซึ่งน่าคิดมาก จำได้ประมาณนี้
อายตะภายในของเราที่สมมุติ เรียกว่า ตา จริงๆแล้วเราเห็นอะไร ในทางพุทธศาสนา คือ เราแค่เห็นสีสันต่างๆที่ตัดกัน แล้วเราจึงแปรความตามสิ่งที่เราบันทึกไว้ในหัวสมอง หรือ ที่เราเรียกว่า สัญญา แล้วเราจึงคิดออกมา ว่า สิ่งเหล่านั้น มัน คืออะไร เป็นบ้าน รถ ผู้ชาย ผู้หญิง สัตว์ เรา เขา ฉัน เธอ พ่อ แม่ พี่น้อง สามี ภรรยา ลูก
ลองคิดดูเวลาเราเจอสิ่งที่เราไม่รู้จัก มีรูปร่างแปลกๆ เราก็จะงง บอกไม่ได้ ว่ามัน คืออะไร เพราะมันไม่อยู่ในหน่วยความจำของเรานั่นเอง คิดแล้ว คิดอีกก็ไม่รู้จัก เพราะมันไม่มี สัญญา เกี่ยวกับสิ่งที่กำลังเห็น ไม่สามารถ recall ได้
สิ่งที่จะเห็นได้ รู้ได้ นั้นยังมีสิ่งที่อยู่เหนือการรับรู้ของสมมุติบัญญัติ หรือ ที่เราเรียกว่า ปรมัตถธรรม ซึ่งจะเข้าถึงได้ด้วยใจที่ผ่านการฝึกฝนมาบ้าง ซึ่งอายตนะที่รับรู้ คือ ใจ ของเรานั่นเอง
ใจ ที่จะคอยสำรวจตรวจสอบว่า ใจเรา มีขึ้น มีลง ผันเปลี่ยน เวียนแปร อยู่ตลอดเวลา ด้วยการระลึกรู้ที่เป็นแบบธรรมชาติ ที่ไม่ย่อหย่อน และ ไม่แข็งเกร็ง...
พรพล
๒๓ กรกฎา ๕๓
ขอบคุณคุณพรพลมากครับ จริงๆๆด้วย บางอย่างต้องใช้ใจดู สบายดีนะครับ
ขอบพระคุณ ท่านอาจารย์ ขจิต ที่มาเยี่ยมเยือนนะครับ...
หัวใจที่ไม่มีการหยุดพักเลยเมื่อเกิดมา ใจ สำคัญที่สุด เราต้องมีพลังใจ กำลังใจ ตั้งใจ ใช้ใจดู อีก ด้วยใจของตัวเอง หัวใจต้องรักษาให้แข็งแรงไว้เสมอนะคะ
ใช่แล้วค่ะ
ตาลว่า คนทุกคนต้องมีหัวใจเป็นของตัวเอง และเป็นเจ้าของของมัน
แล้วถ้าเรายังไม่รู้ใจตัวเอง " คงดูแย่นะคะ "
เพราะขนาดตัวเองยังไม่รู้ใจตัวเองเลย แล้วจะไปรู้ใจคนอื่นได้ยังไง....
นำภาพงานบุญเล็กๆ ของนิสิตมาฝากครับ..
พวกเขายังไม่ได้กลับบ้าน
แต่รวมพลังถวายเทียนพรรษาต่อเนื่องมาสองวัน...
สุขกายสบายใจกันถ้วนหน้า...
คืออีกนิยามเล็กๆ ของการเรียนรู้ในวันหยุดท่ามเทศกาลวิถีพุทธ,วิถีไทย
และมุ่งสู่การให้บริการแก่ชุมชนรายรอบมหาวิทยาลัยไปในตัว..
เป็นการกระตุ้นให้นิสิตเห็นบทบาทและสถานะของตนเองที่มีต่อสังคม
และรับผิดชอบต่อสังคมเท่าที่บทบาทและสถานะเขาพึงกระทำได้...
...ขอบพระคุณครับ..
แวะมาอ่านบทความดีๆ ของพี่พรพลนะครับ
สวัสดี คุณ กานดา ครับ
ใจเป็นใหญ่ ใจเป้นประธาน อะไรก็เกิดดับที่ใจนะครับ...
สวัสดี คุณ alone ครับ
มัวแต่รู้ใจคนอื่น
แต่ไม่รู้ใจตนเองก็น่ากลัวนะครับ
ขอบคุณที่มาเยือนครับ...
สวัสดี ท่านอาจารย์ แผ่นดิน ครับ
ขอบพระคุณที่นำรูป และ กิจกรรมงานบุญ ของน้องๆมาฝากนะครับ
อนุโมทนาบุญด้วยครับ....
สวัสดี น้อง ณัฐวรรธ์นะครับ
"ดวงตาสื่อภาษาจากดวงใจ ใช้สายตาบอกถึงภาษารัก ความจริงใจและความเข้าใจ แม้จะไม่ได้พูดก็ตาม แต่ในปัจจุบัน ดวงตาก็ยัง
สื่อถึงกิเลส อารมณ์ ความรู้สึก รัก โลภ โกรธ หลง ล้วนแสดงออกมาจากแววตา"
ขอบพระคุณที่มาเยี่ยมชม และ มาเติมเต็มนะครับ...
แวะมาเยือนค่ะ....อ่านแล้วก้ได้รสมาก...คำคมมากมายเลยนะคะ