หนานเกียรติ
เกียรติศักดิ์ หนานเกียรติ ม่วงมิตร

จักรยานสร้างสุข


     “...บ่คือ บ่คือ บ่คือดอกหลวงพ่อ บ่เคยเห็น พระขี่จักรยานเป๋นจังได๋ บ่เคยเห็น จั้งใด๋มันสิคือบ่ ?...”

     ชาวบ้านคนหนึ่งในที่ประชุมกล่าวขึ้นอย่างไม่เห็นด้วย เมื่อพระปลัดสมบูรณ์ สุมงฺคโล เจ้าอาวาสวัดป่าธรรมศิลาราม เอ่ยปากกับที่ประชุมชาวบ้านว่าจะขอปั่นจักรยานไป-กลับ วัดและโรงเรียนเพื่อไปสอนศีลธรรมให้แก่นักเรียน และไม่อยากจะรบกวนเวลาทำมาหากินของชาวบ้านที่ต้องคอยไปรับไปส่ง

     ท่านได้รับนิมนต์จากทางโรงเรียนให้ไปสอนศีลธรรมแก่นักเรียนในทุกวันศุกร์ การเดินทางไปทำหน้าที่ของท่านในปีแรก ครูจากโรงเรียนจะมารับ-ส่งทุกครั้ง แต่พอขึ้นปีที่สองครูที่เคยมารับส่งเกษียณอายุ ที่โรงเรียนเหลือเพียงครูผู้ชายคนเดียวซึ่งเป็นผู้อำนวยการ นอกนั้นเป็นครูผู้หญิงทั้งหมด วันใดที่ผู้อำนวยการไปประชุมการเดินทางไปโรงเรียนก็จะยากลำยากขึ้น บางคราวต้องว่าจ้างรถจักรยานยนต์ให้ไปส่ง และบ่อยครั้งต้องเดินไป-กลับ ระยะทางเกือบ ๘ กิโลเมตร

     ความจำเป็นดังกล่าวนี้เอง เป็นที่มาของการเดินทางไป-กลับ โรงเรียนด้วยการปั่นจักรยาน

     ในที่สุด ภาพพระสงฆ์กำลังบั่นจักรยานไปตามเส้นทาง ก็เริ่มเป็นภาพชินตาของผู้คนแถบตำบลปราสาท อำเภอบ้านกรวด จังหวัดบุรีรัมย์ และต่างก็อนุโมทนาสาธุในกุศลเจตนาของท่าน ที่ยอมเหนื่อยยากเดินทางไป-กลับ ระยะทางหลายกิโลเมตรด้วยรถจักรยาน เพื่ออบรมสั่งสอนกุลบุตร-ธิดา ซึ่งเป็นลูกหลานของพวกเขา

     ขาไปท่านปั่นจักรยานไปลำพัง แต่ขากลับเวลากลับเป็นเวลาเลิกเรียน การปั่นจักรยานกลับวัดจึงมีบรรดาลูกศิษย์ลูหาปั่นจักรยานล้อมหน้าล้อมหลังตามมาส่งถึงวัด และวันเสาร์อาทิตย์ก็มารวมตัวกันที่วัดอีก การมาวัดของเด็ก ๆ เหล่านี้ล้วนปั่นจักรยานคู่ใจเดินทางมา

     เมื่อมีเด็กจำนวนมากมาวัดในวันหยุดเสาร์-อาทิตย์ ท่านจึงใช้โอกาสนี้จัดกิจกรรมเรียนรู้นอกสถานที่ โดยการปั่นจักรยานไปเป็นขบวน ในเย็นวันศุกร์เด็ก ๆ เหล่านี้จะได้เรียนธรรมภาคทฤษฎี แต่ในวันหยุดเด็ก ๆ ก็จะได้เรียนธรรมภาคปฏิบัติ บ้างก็ไปเรียนรู้ตามวัดต่าง ๆ ในละแวกนั้น บางสัปดาห์ก็จะไปทำกิจกรรมบำเพ็ญสาธารณประโยชน์ เช่น เก็บขยะ ทำความสะอาดสถานที่ เป็นต้น

     ทั้งมวลนั้นเป็นการใช้จักรยานสื่อธรรม และเป็นที่มาของ “ชมรมจักรยานเด็กใจวิเศษ” ที่ท่านจัดตั้งขึ้น ท่านกล่าวว่า การจัดตั้งชมรมนี้ขึ้นเพื่อที่จะให้ความสำคัญกับศีลธรรมที่ไม่แยกออกไปจากวิถีการดำเนินชีวิตประจำวันของเยาวชน ทำให้เห็นว่าธรรมะศักดิ์สิทธ์จริงด้วยการคิด-พูด-กระทำ ที่อยู่ภายใต้สัมมาทิฏฐิ สามารถล่วงพ้นจากความทุกข์ได้จริงด้วยความเพียรแห่งตน ที่มิใช่การบนบาน อ้อนวอน ร้องขอ ฯลฯ

.....

 

     สายวันหนึ่ง ขบวนจักรยานหลายสิบคัน ค่อย ๆ เคลื่อนตัวออกจากวัดป่าธรรมศิลารามมุ่งหน้าไปยังเทศบาลตำบลบ้านกรวด และโรงเรียนบ้านกรวดวิทยาคาร ระยะห่างออกไปกว่า ๑๐ ก.ม. เพื่อเดินทางไปเรียนรู้ปัญหาจากขยะและกระบวนการจัดการขยะ

     พวกเขาประกอบด้วยนักเรียนตั้งแต่ชั้นประถมศึกษาเรื่อยไปจนถึงมัธยมศึกษาตอนปลาย กว่า ๕๐ คน มาค้างแรมที่วัดตั้งแต่คืนก่อนเพื่อเข้าค่ายฯ ที่มีเนื้อหาเกี่ยวกับการจัดการปัญหาขยะ ค่ายฯ นี้จัดต่อเนื่องมาเป็นครั้งที่สามแล้ว พวกเขาบางคนมีโอกาสเข้าค่ายทั้งสองครั้งที่ผ่านมาด้วย ในขณะบางคนก็เพิ่งจะมาเข้าค่ายฯ นี้เป็นครั้งแรกจากคำชักชวนของเพื่อน

     วันนี้ทั้งวันเด็ก ๆ ได้เรียนรู้เรื่องราวเกี่ยวกับปัญหาขยะ การจัดการกับปัญหาขยะด้วยวิธีการต่าง ๆ ได้ฝึกปฏิบัติการจัดการขยะผ่านฐานการเรียนรู้ต่าง ๆ ได้แก่ ธนาคารขยะ, น้ำหมักชีวภาพ และศิลปะจากขยะ ฯลฯ และหลังจากนั้นระหว่างทางที่ขบวนจักรยานเดินทางกลับวัด บรรดาขยะต่าง ๆ ระหว่างทาง ก็ถูกเก็บจากน้ำมือน้อย ๆ ของพวกเขาคนละไม้ละมือ

      “...คนทิ้งขยะขาดคุณธรรมข้อใด ?...” 

     คำถามจากพระปลัดสมบูรณ์ สุมงฺคโล เอ่ยถามเด็ก ๆ ขณะที่กำลังช่วยกันเก็บขยะบริเวณข้างทางอย่างขะมักเขม้น

     เด็ก ๆ แย่งกันตอบคำถาม ไปพร้อมกับช่วยกันเก็บขยะจนหมดจด วันนี้ไม่เพียงได้ความรู้และได้ทำประโยชน์เพื่อส่วนรวมแล้ว พวกเขายังได้ปฏิบัติธรรมที่สอดคล้องไปกับวิถีปฏิบัติตลอดทั้งวัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งการปั่นจักรยาน ที่จะได้ทั้งการฝึกสติ ฝึกความสามัคคี ความอดทน และความเพียรพยายาม ฯลฯ

     กิจกรรมตลอดทั้งวันนี้ ซึ่งสืบเนื่องมาตั้งแต่เมื่อวานและจะไปสิ้นสุดในเย็นวันพรุ่งนี้ เป็นความพยายามในการปลูกฝังคุณธรรมผ่านปฏิบัติการต่าง ๆ ในชีวิตประจำวัน รวมทั้งการปรับเปลี่ยนทัศนคติพื้นฐานสู่สุขภาวะทางปัญญา โดยเฉพาะการทำให้เด็ก ๆ ได้ประจักษ์ด้วยตนเองว่าความสุขนั้นสามารถเกิดขึ้นได้และมีจริงโดยไม่จำเป็นต้องพึ่งพาวัตถุเพียงประการเดียว ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของโครงการที่ได้รับการสนับสนุนจากเครือข่ายพุทธิกาและสำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ ภายใต้ชุดโครงการสุขแท้ด้วยปัญญา

     การเข้าค่ายฯ ต่อเนื่องทั้งสามครั้ง เด็ก ๆ จะ พักค้างแรมและทำกิจกรรมที่วัดป่าธรรมศิลาราม ซึ่งมิได้มีความเป็นอยู่ที่สะดวกสบายมากนัก ตรงกันข้ามค่อนจะออกไปทางยากลำบากด้วยซ้ำไป เด็ก ๆ จะนอนรวมกันที่ศาลา ไม่มีที่นอนหนานุ่ม ต้องตื่นมาทำวัตรสวดมนต์ตั้งแต่ตีห้า ต้องทำงานที่ได้รับมอบหมาย ไม่มีเครื่องอำนวยความสะดวก อาหารที่รับประทานก็เป็นอาหารพื้น ๆ ไม่สามารถทำอะไรตามใจตนเองได้ทั้งหมดหรือเป็นส่วนใหญ่ ต้องอยู่ในกฏเกณฑ์กติกาในการอยู่ร่วมกัน บางคราวก็ต้องปั่นจักรยานไปยังแหล่งเรียนรู้ในระยะทางไกล ฯลฯ

     แม้ว่าสภาพความเป็นอยู่ในค่ายฯ จะค่อนไปทางยากลำบาก แต่เด็ก ๆ ทุกคนก็มีความสุขจากการเข้าค่ายฯ ไม่น้อย ทุกคนกลับมาเข้าค่ายฯ อีก บางคนยังชักชวนเพื่อนมาเพิ่ม และเมื่อหลังจากสิ้นสุดค่ายฯ แล้ว ก็ยังแวะเวียนมาทำกิจกรรมสาธารณที่วัดอีกอย่างต่อเนื่อง

     เด็ก ๆ ทั้งหลายได้รับการตอกย้ำและปลูกฝังทัศนคติ แต่ละคนต่างประจักษ์ด้วยตนเองว่าความสุขไม่จำเป็นต้องเกิดขึ้นจากการพึ่งพาวัตถุเท่านั้น ความสุขที่แท้ยังสามารถเกิดจากการได้ทำงานร่วมกับผู้อื่น การสร้างสรรค์ผลงานด้วยตนเอง ความสำเร็จของงานที่เกิดจากความเพียรของตนเอง ฯลฯ ได้อีกด้วย

     วันนี้คุณธรรมกำลังเคลื่อนไปในใจของเด็ก ๆ ชมรมจักรยานเด็กใจวิเศษ ที่พระปลัดสมบูรณ์ สุมงฺคโล พยายามคิดค้นกิจกรรมสนุก ๆ มาเป็นกุศโลบาย โดยมีชาวบ้านพ่อแม่ผู้ปกครองเด็ก ๆ ให้ความช่วยเหลือ ไม่เว้นแม้แต่ผู้ที่เคยไม่เห็นด้วยกับการเดินทางของท่านด้วยการปั่นจักรยาน

 

หมายเลขบันทึก: 367209เขียนเมื่อ 17 มิถุนายน 2010 16:27 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 23:04 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (25)

สวัสดีค่ะน้องหนานเกียรติ

  • อ่านบันทึกนี้แล้วยิ้ม  ๆ ค่ะ
  • น่าศรัทธาจริง ๆ ค่ะ
  • ที่โรงเรียนพี่อิง มีครูผู้หญิงทั้งหมดค่ะ
  • วันใดที่จะต้องไปรับครูพระสอนศีลธรรม ก็จะเอาเด็กผู้ชายนั่งไปในรถด้วย 1 คนค่ะ
  • ขอบคุณที่นำเรื่องราวดี ๆ มาแบ่งปันค่ะ

ชื่นชมกิจกรรมนี้มากๆ..พี่ใหญ่ขอร่วมรณรงค์การเดินทางด้วยจักรยานค่ะ..ได้ออกกำลัง..ประหยัดพลังงาน..ลดมลภาวะ..ฯลฯ

 

ชอบปั่นจักรยานมากๆค่ะ ได้ชมวิวใกล้ชิด ได้สัมผัสบรรยากาศถ้วนทั่ว ดีต่อสุขภาพ ท่านหนานฯ สบายดีนะคะ น้องเฌวาเป็นไงบ้างคะ รอชมภาพหลาน ขอบคุณค่ะ

สวัสดีค่ะ

ม่ความลับจะเล่า

ดิฉันขี่จักรยานไม่เป็นค่ะ

แต่ชอบเดิน เลยใช้สองขาแทนสองล้อ อิอิ

ในความงามมีศีล ในกิจกรรมมีศีล ศรัทธาพระคุณเจ้าพระปลัดสมบูรณ์ คงมีโชคได้ไปกราบเยี่ยมเป็นศิริมงคล

ชอบค่ะ อยากปั่นจักรยานค่ะ

สวัสดีค่ะ

มีผู้ตั้งชมรมมอบจักรยานเพื่อลูกรัก  เอาให้บ้านไหนดี บ้านห้วยปลาหลดอยากได้ไหมคะ เป็นร้อย ๆคันค่ะ จักรยานใหม่เอี่ยมทุกคัน  วิทยสัมพันธ์เคยได้แล้วและแบ่งไปให้โรงเรียนอื่นด้วย

ขอร่วมชื่นชมกับกิจกรรมของชมรมนี้ที่...หายากมากเพราะเป็นการนำธรรมมาเป็นตัวตั้งในการสอนเด็ก  ทำให้เด็กเกิดความซึมซับคุณธรรมเข้าไปโดยไม่รู้ตัวและไม่น่าเบื่อด้วย

อีกทั้งชุมชนก็ให้ความร่วมมือและสนับสนุน  น่าจะนำไปเป็นตัวอย่างให้แก่ชุมชนและโรงเรียนอื่นๆได้ด้วย

ขอบคุณกับบันทึกดีๆและน่ารักค่ะ

เป็นกุศโลบายที่เข้าที

จักรยาน..บ้านพี่เขาขี่กันเพราะ..เท่

ไม่ได้ขี่..เข้าหาธรรม

โมทธนาสาธุ..ถ้ากิจกรรมเช่นนี้ผุดขึ้นเป็นดอกเห็ดละก็...บ้านเมืองเราคงจะดีขึ้นเรื่อยๆ...นะเจ้าคะ....

สิ่งนี้แหละคือสิ่งที่กออยากให้เกิดค่ะ

ไม่ศรัทธาในองค์เครื่องแบบ

แต่ศรัทธาในสิ่งที่ปฏิบัติ

ทุกๆ หน้าที่เลย ไม่ได้หมายถึงใคร

บันทึกให้ความหมายใจที่แตกต่างค่ะ

มาอีกรอบไม่เก็บตังค์นะคะ  วันที่ ๓๐ มิถุนายน - ๕ กรกฏาคม ๒๕๕๓ อยู่ สพฐ.นะคะ  เขาให้มาเป็นภารโรงค่ะ  ฮา ๆ ๆ

สวัสดีค่ะ

อ่านไปยิ้มไป จบแล้วอิ่มเอมใจ  ชื่นใจ ประทับใจในสิ่งที่พระปลัดสมบูรณ์ สุมงฺคโล  ท่านกระทำอยู่  อีกทั้งกุศโลบายอันแยบยลของท่านที่หล่อหลอมปลูกฝังคุณธรรมผ่านปฏิบัติการต่าง ๆ ในชีวิตประจำวัน เยี่ยมมากค่ะ

ขอบคุณมากค่ะ ที่มอบบันทึกแห่งความสุขนี้ให้ชาว G2K

ขออนุโมธนาสาธุค่ะ

 

 

ส่งจักรยานฝ่าสายฝนมาร่วมโครงการดีๆ แบบนี้ด้วยค่ะนะคะ

 

 

มาอ่านสาระดีๆจากที่นี่แล้วก็สุขใจ และได้ข้อคิดที่ดีในการนำไปปฏิบัติท่านพระปลัดมีความตั้งใจสูงส่งจริงๆค่ะ..

* ตามมาส่งความระลึก และชื่นชมกิจกรรมของท่านพระปลัดสมบูรณ์ สุมงฺคโล แห๋ม....

  “...บ่คือ บ่คือ บ่คือดอกหลวงพ่อ บ่เคยเห็น พระขี่จักรยานเป๋นจังได๋ บ่เคยเห็น จั้งใด๋มันสิคือบ่ ?...”

* แต่สุดท้าย  เห็นมั้ยล่ะ... ผลลัพธ์เกินความคาดหมาย... ตอนนี้ชาวบ้านคงเปลี่ยนคำพูดใหม่  "มันสิคือ  มันสิคือ  เอาแห๋ม  เอาแห๋มเด้อ!...

* สุขสันต์วันศุกร์นะคะ

 

 

  ครั้งแรกที่ฝึกขี่จักรยาน  รุ่นนี้เลยค่ะ  จักรยานของพ่อที่สร้างสุขกันทั้งครอบครัว

ขอบคุณบันทึกดีๆค่ะ

อนุโมทนาด้วยค่ะ

ชอบปั่นจักรยานค่ะ...

สมัยเด็ก ๆ มีจักรยานคู่ใจ ปั่นไปโรงเรียนและท่องเที่ยวรอบเมือง

เดี๋ยวนี้รถเยอะ เส้นทางจักรยานเลยหายไป

ร่วมเป็นกำลังใจกับกิจกรรมดี ๆ ในชุมชนค่ะ

หากมีโอกาสคงได้ขยายแนวคิดไปสู่ชุมชนอื่น ๆ ด้วยนะคะ

ขอบคุณค่ะ...^_^

จักรยาน เป็นมากกว่าจักรยาน

เป็นการเรียนรู้ อิอิ

คิดถึงจ้า พี่..... น้องงานเข้า ไม่ค่อยได้มาทักทาย

ณัฐวัชต์ ศิริสวัสดิ์

ขออนุโมทนา พระคุณเจ้า

ขอบคุณ หนานเกียรติที่บอกเล่าเรื่องราว

ขอให้มีความสุข มากๆ นะครับ

ธีระวัธน์ สิงหบุตร

สวัสดีครับ ได้มีโอกาสมาเยี่ยมเยียนคุณหนานเกียรติ ทำให้รู้ว่าการเปลี่ยนแปลงวิธีคิด จะทำให้เปลี่ยนวิธีทำ(ปฏิบัติ) ผลย่อมเปลี่ยนแปลง วันนี้ผมมีสหายธรรม กิจกรรมจักรยานสร้างสุข ของท่านพระปลัดสมบูรณ์ สุมงฺคโล ถึงจักรยานทัวร์ธรรม ที่ชำฆ้อพิทยาคม ขอบคุณมากครับที่ได้มีโอกาสรับรู้ถึงกิจกรรมดีๆ หวังว่าคุณหนานเกียรติคงยังไม่ลืมกัน....

สวัสดีครับ พี่ครู อิงจันทร์ 

ดีใจที่ชอบบันทึกนี้ครับ เรื่องราวของท่านพระอาจารย์สมบูรณ์น่าสนใจมาก ๆ เลยครับ
ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมนะครับ...

 

สวัสดีครับ พีใหญ่ - นาง นงนาท สนธิสุวรรณ 

 ขอบคุณพี่ใหญ่มาก ๆ ครับ ที่แวะมาเยี่ยมเยียนและให้กำลังใจเสมอมาครับ

 

สวัสดีครับ คุณ poo 

 ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมครับ
เฌวาสบายดีครับ ซนเป็นปกติ ตอนนี้ไปโรงเรียนครับ

 

สวัสดีครับ พี่ ณัฐรดา 

 แหะ แหะ เดินก็ได้ออกกำลังกายเหมือนกันครับ
ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมนะครับ

 

สวัสดีครับ ครูหยุย - นาย วัลลภ ตังคณานุรักษ์ (ครูหยุย) 

 ขอบพระคุณที่แวะมาเยี่ยมนะครับ ผมเป็นอโชก้ารุ่นน้องของท่านครับ...
หากท่านมีเวลาอยากจะเชิญชวนไปแวะที่วัดนี้ครับ มีกิจกรรมเพื่อเยาวชนที่น่าสนใจหลายกิจกรรมมากเลยครับ...

 

สวัสดีครับ คุณ berger0123 

 ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมครับ

 

สวัสดีครับ พี่ ครูคิม 

 สภาพภูมิประเทศขอแงบ้านห้วยปลาหลดอาจจะไม่เหมาะสมกับการใช้จักรยานสักเท่าไรครับพี่
แต่มีหลายพื้นที่ที่เหมาะสมครับ เดี๋ยวผมจะลองสำรวจแล้วส่งข่าวนะครับ

 

สวัสดีครับ krugui Chutima 

 ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมนะครับ
กิจกรรมที่นี่น่าสนใจหลายอย่างเลยครับ มีการประยุกต์สอนธรรมโดยที่เด็ก ๆ ไม่เบื่อครับ

 

สวัสดีครับ คุณพี่ ครู ป.1 

 คุณพี่ เท่ ด้วย ได้ธรรม ด้วยก็ทำได้นะพี่...

 

สวัสดีครับ ยายธี 

 ขอบคุณยายธีที่แวะมาเยี่ยมครับ
อยากให้กิจกรรมดี ๆ เหล่านี้เกิดขึ้นมาก ๆ อย่างที่ยายธีว่าครับ
ศาสนาจะได้เข้าไปอยู่ในชีวิตคนจริง ๆ ซะที

 

สวัสดีครับ น้อง กอ - ไผ่ไม่มีกอ 

 ขอบคุณน้องกอที่แวะมาเยี่ยมและแบ่งปันความเห็นครับ

 

สวัสดีครับ พี่ครูคิม 

 เจอกันที่กรุงเทพฯ สักมื้อนะครับพี่...

 

สวัสดีครับ คุณครูใจดี 

 ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมนะครับ
ขอบคุณภาพจักรยานที่นำมาฝากครับ “ชอบมาก”

 

สวัสดีเจ้า คุณครู rinda 

 ขอบคุณจ้าดนักเจ้าตี้แวะมาแอ่ว

 

สวัสดีครับ คุณ namsha 

 จักรยานรุ่นนี้ไม่ธรรมดาเลยครับ...
ยังใช้อยู่หรือเปล่าครับ

 

สวัสดีเจ้าพี่ สีตะวัน  

ขอบคุณที่แวะมาแอ่วหาครับ...

 

สวัสดีครับ คุณน้องคำหล้า ♥paula .`๏'- ที่ปรึกษาตัวน้อย.`๏'- 

 คิดถึงและงานชุกเหมือนกันครับ...

 

สวัสดีครับ คุณ ณัฐวัชต์ ศิริสวัสดิ์ [IP: 118.173.192.116] 

 ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมนะครับ

 

สวัสดีครับ อาจารย์ ธีระวัธน์ สิงหบุตร [IP: 180.180.238.151] 

 ดีใจมากครับที่อาจารย์แวะมาเยี่ยม ผมจะลืมอาจารย์ได้อย่างไรครับ เรื่องราวที่ซฎฆ้อยังอยู่ในความทรงจำผมอยู่เลยครับ เสียดายที่อาจารย์ย้านยไปซะแล้ว มีโอกาสจะแวะไปเยี่ยมที่โรงเรียนใหม่ของอาจารย์นะครับ

 

 

อนุโมทนากะเจ้าของกระทู้.....และทุกคำชื่นชมทุกท่าน

ที่ช่วยเผยแผ่กิจกรรม.....ชมรมจักรยานเด็กใจเศษ

เรื่องและภาพสื่อได้ตรงสู่ใจทีเดียว

ทำให้ใจของผมได้ยินเสียงหัวเราะของเด็กๆ และเสียงฮึ ฮึ ของหลวงพี่ด้วย

นมัสการครับ พระอาจารย์

ว่าจะไปเยี่ยมอีกสักคร้ัง ยังหาเวลาไม่ได้เลยครับ
พระอาจารย์สบายดีนะครับ 

สวัสดีครับคุณหมอ นพ. ชาตรี เจริญศิริ 

กิจกรรมที่เขียนเล่าในบันทึกนี้เป็นส่วนหนึ่งของโครงการที่ได้รับทุนจาก สสส. ในชุดโครงการเสริมสร้างสุขภาวะทางปัญญา โดยเครือข่ายพุทธิกา ครับ
ดีใจที่คุณหมอแวะมาอ่านครับ 

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท