***********************
************************
ขอบคุณข้อมูลจากแหล่งที่มารายงานอุบัติเหตุช่วงเทศกาลสงกรานต์ 2553
อุบัติเหตุบนถนนเกิดขึ้นเสมอ
เสี้ยววินาที..หมายถึงชีวิต
ขอให้น้องสาวคนนั้น...สู่สุขคติเถอะค่ะ
เสี้ยววินาที..หมายถึงชีวิต
ขอให้น้องสาวคนนั้น...สู่สุขคติเถอะค่ะ
ขอบคุณนะคะพี่นงเยาว์ จริงดังคำพี่ว่า...แค่เสี้ยววินาทีเท่านั้นเองจริงๆ ค่ะพี่
แล้วพี่นงเยาว์ต้องไปงาน K.M. ที่แอมบาสเดอร์รึปล่าวคะเนี่ย
น้องเห็นครูที่โรงเรียนออกเดินทางไปแล้วน่ะค่ะ...ได้ข่าวเจ้าตุ๊กแกก็ไปด้วยเช่นกัน
ขอบคุณมากนะคะ..........คิดถึงพี่เสมอค่ะ
ขอแสดงความเสียใจด้วยค่ะพี่แอน และขอให้เพื่อนรักพี่แอนไปสู่สุคติค่ะ
เป็นครั้งที่สองแล้วสินะคะในรอบ 2 เดือนนี้ที่น้องเจอบันทึกลักษณะเดียวกันนี้ของพี่
แต่บันทึกนี้ขอฝากเป็นข้อคิดสำหรับนักเดินทาง/ผู้ขับขี่ยวดยานพาหนะตลอดจนผู้ใช้เส้นทางน่ะค่ะ
เหมือนอย่างเพื่อนพี่เธอกำลังหลับน่ะค่ะ...หลับแล้วจากไปเลยในเสี้ยววินาทีแห่งชีวิต
และมันเป็นเช่นนั้นเอง...ถึงเวลาของเธอแล้วน่ะค่ะ
ขอบคุณนะคะน้องปู......โชคดีกับทุกเส้นทางของการเดินทางนะคะ
สวัสดีค่ะน้องLioness_ann
ขอแสดงความเสียใจกับครอบครัวผู้เสียชีวิตด้วยค่ะพี่แอน..
คนเราเป็นกับตายใกล้กันนิดเดียวนะคะ..ต้องไม่ประมาทค่ะ..
...
คิดถึงพี่แอนนะคะ..ดูแลตัวเองด้วยค่า..^^
อ้าว...เพื่อนแอนเค้าเป็นคนบ้านเดียวกับพี่อิงด้วยเหรอคะ
พี่อิงอยู่สิงหนครด้วยเหรอคะพี่....มีคนในหมู่บ้านของเพื่อนแอนบางครอบครัวเค้าก็ย้ายมาอยู่ที่หมู่บ้านแอนก็หลายคนอยู่ค่ะ
อาจจะเป็นไปได้ค่ะพี่....คงจะเป็นช่วงเส้นทางที่ยาวไปหน่อยของ จ.ประจวบฯ ประจวบกับเพื่อนแอนเค้าออกเดินทางเย็นและจะไปถึงช่วงดึกๆ เอาก็ตรงที่ประจวบคีรีขันธ์พอดีน่ะค่ะพี่....ช่วงดึกหลับในง่ายนักเชียวค่ะ
พรุ่งนี้สายๆ น้องก็คงเดินทางไปเยี่ยมศพเพื่อนอีกเช่นเคย...
เพราะตั้งใจแล้วค่ะที่จะทำหน้าที่ของเพื่อนให้ดีที่สุดเป็นครั้งสุดท้ายให้เค้าค่ะพี่อิงจันทร์
บุญรักษาให้ปลอดภัยนะคะพี่อิง......ขอบคุณค่ะ
ช่วงสองเดือนที่ผ่านมานี่พี่เจอเรื่องราวสาหัสสากรรจ์เหลือเกินในชีวิต
เดือนก่อนก็งานศพของพ่ออันเป็นที่รักที่พรากจากกันด้วยความกะทันหัน
มาเดือนนี้เพื่อนรักของพี่จากไปโดยไม่ได้ร่ำลากันอีกเช่นกัน
แต่ดีหน่อยตรงที่พี่เจอเรื่องเลวร้ายมาแล้วในเดือนก่อนนี้...เมื่อมาเจอเรื่องเพื่อนอีกคราเลยค่อนข้างรับและปรับจิตใจได้ดีขึ้นกับการยอมรับกฎแห่งธรรมชาติในกฎแห่งธรรม
ดูแลตัวเองเช่นกันนะคะน้องรัก...ขอบคุณมากจ๊ะ
ขอแสดงความเสียใจด้วยนะคะ
สวัสดีค่ะ..คุณแอน..
สวัสดีค่ะน้องแอน
สวัสดีค่ะ
วันจันทร์ที่ 12 เมษายน 2553 มันเป็นวันสุดท้ายที่เรายังอยู่สนุกสนานกันอยู่เลย
ไม่คิดว่าเช้าวันอาทิตย์จะมาได้รับข่าวร้ายขนาดนี้ มันช่างเป็นช่วงเวลาที่รวดเร็ว
เหลือเกิน ชีวิตคนกับความตายมันใกล้กันก็จริง แต่ไม่คิดว่ามันจะมาเกิดกับคนใกล้
ตัวเช่นนี้ ขอให้ดวงวิญญาณของพี่ยาไปสู่สุขคติ ทุกๆคนที่ STD ยังรำลึกและ
คิดถึงเสมอ..เธอจะอยู่ในจัยของพวกเราตลอดไป...
ขอให้น้องไปสู่สุขคติ.....หลับให้สบายนะ
ขอให้น้องรู้ว่า....พี่และเพื่อน ๆ รักและรำลึกถึงน้องตลอดไป
ขอบพระคุณสำหรับข้อคิดเตือนใจนะครับ
รู้สึกว่าผมดูข่าวนี้ในทีวีเช่นกันครับ
พักผ่อนให้เต็มที่ก่อนขับ อย่าขับเร็วมาก อย่าประมาท
ขอแสดงความเสียใจกับครอบครัว ญาติ เพื่อน ของคุณจริยาด้วยครับ
ความตายอยู่ในเนื้อในตัวเรานี่เองนะครับ
ขอบพระคุณสำหรับบทความให้ช่วยเจริญมรณานุสติครับ
ขอให้คุณ Lioness ann และครอบครัวเข้มแข็งเช่นกันนะครับ...
ขอแสดงความเสียใจด้วยค่ะ
เป็นกำลังใจให้นะคะ
สวัสดีค่ะพี่เต้ย
ขอแสดงความเสียใจกับการสูญเสียเพื่อนที่ดีที่สุดค่ะ พี่ครูแอน
ขอให้คุณ จริยา จอกลอย จงสู่สุคติคะ
สวัสดีค่ะคุณปาย.........เมืองในฝัน
ขอบคุณมากค่ะคุณปาย...
คงเป็นเรื่องที่เตือนสติให้ต้องขบคิดตลอดเวลาแห่งการใช้ทุกๆ เส้นทางการเดินทางน่ะค่ะ
โชคดีและปลอดภัยทุกเส้นทางนะคะคุณปาย....ขอบคุณจากใจค่ะ
เมื่อบ่ายวันนี้พี่ได้ขับรถไปเยี่ยมศพเธออีกครั้ง....
พร้อมๆ กับนำความอาลัยจากสมาชิกฯ ที่ส่งผ่านไปถึงเธอ และขอให้เธอไปสู่สุคติไปบอกเธอมาน่ะค่ะ....พี่หวังว่าเธอคงจะรับรู้ได้....
ในวันพรุ่งนี้พี่ก็จะไปร่วมพิธีฌาปนกิจ....เผาร่างของเธอค่ะ....
คงเป็นหน้าที่ของเพื่อนที่จะทำให้เพื่อนรักได้เป็นครั้งสุดท้าย.....ร่วมกับครอบครัวอันเป็นที่รักของเธอ และรักเธอเป็นที่สุด
ขอบคุณน้องพอลล่ามากค่ะ
พี่แอนขาน้องตาลเอง
ตาลอ่านข้อความที่พี่แอนเขียนให้พี่ยาแล้วจะร้องไห้ค่ะ
คิดถึงพี่ยามากๆ อยู่กรุงเทพเหงาๆค่ะ
เงียบแบบบอกไม่ถูก ปกติต้องคิดถึง ต้องโทรหากัน แต่ตอนนี้ได้แต่คิดถึง นึกถึง
แต่คุยไม่ได้ บอกไม่ได้ ได้แต่บอกตัวเองว่าพี่ยาไปสบายแล้วค่ะ
คิดถึงพี่แอนนะค่ะ
สวัสดีค่ะพี่แอน
... ฟ้าหลังฝน เรามักจะเห็นรุ้งงาม เป็นกำลังใจให้ครูพี่แอน
มาทายทักด้วยระลึกถึงค่ะ ...
ไม่ได้เจอน้องแอน แต่เจอครูอานนท์กับหนูนุ้ย
ก็เหมือนเจอน้องแอนเลยนะ..น่ารักมากๆ
สู่การเดินทางอันนิรันดร์ครับ..
ความตาย คือสิ่งที่ให้ความยุติธรรมกับทุกชีวิต เพียงแต่ว่า จะมาเยือนช้าหรือเร็วไปกว่ากัน
....
ขอเแสดงความเสียใจกับครอบครัวสำหรับการจากไปของพี่ผู้เป็นที่รักยิ่งของทุกๆคน
และเป็นกำลังใจให้ผู้ที่อยู่ข้างหลัง จงสู้ต่อไปค่ะ
จากใจจริงค่ะ
แอน รุ่นน้องรหัส 34
สวัสดีจ้าน้องสาวพี่ 27. น้องตาล
พี่เองก็ไม่แตกต่างจากตาลนักหรอกค่ะน้อง ตอนเหงาๆ พี่ก็อดนึกถึงเพื่ิอนคนนี้ไม่ได้อยู่ดี พี่แอบเข้าไปใน Hi 5 ของเค้า ทั้งๆ ทีีรู้ว่าไม่มีเจ้าของคอยตอบคอมเม้นต์แล้ว แค่เข้าไปแวะเวียนดูภาพเพื่อน แล้วก็ออกมา บางครั้งก็อยากจะลบเบอร์เมล์เค้านะ....แต่ใจนึงก็เห็นว่าไม่เห็นเป็นอะไรเลย เลยเก็บเบอร์เมล์เพื่อนไว้อย่างนั้นเฉยๆ
พี่เองก็บอกตัวเองเสมอว่าเพื่อนมันไปสบายแล้ว เหลือแต่เราที่ต้องอยู่ต่อ ทำสิ่งดีๆไว้เป็นพอ
อยู่กรุงเทพหลังผ่านพ้นวิกฤติ พี่เชื่อว่าน้องสาวพี่คงมีความสุขขึ้นนะคะตาล ไว้พี่ขึ้นกรุงเทพจะโทรหานะคะน้อง
คิดถึงน้องเช่นกันค่ะ
สวัสดีครับผม...ขจิต ฝอยทอง
เป็นศิษย์เก่า ว.ฉ.
เป็นเพื่อนรัก....
เป็นคนตัวเล็กที่ใจใหญ่เกินตัว....
ที่สำคัญที่สุด...เค้าเป็นคนที่รักเพื่อน, แคร์เพื่อนมาก...
นับถือในน้ำใจแห่งความเป็นเพื่อนของเค้าเลย
สวัสดีค่ะคุณ pikul
ขอบคุณที่เข้ามาแบ่งปันความรู้สึกร่วมกันนะคะ
ขอบคุณจริงๆ
อย่าประมาทกับชีวิตนะคะ....มีความสุขกับการก้าวไปตามทางเดินแห่งชีวิตค่ะคุณพิกุล
สวัสดีค่ะพี่นงเยาว์ ครู ป.1
พี่อานนท์เค้าก็เอาภาพเดียวกันนี้มาอวดแอนด้วยล่ะค่ะว่าเค้าไปเจอกับพี่นงเยาว์
อ๋อ...เจอกับพี่นายช่างใหญ่ด้วยอีกคนน่ะค่ะ
ยังงงๆ อยู่ว่าทำไมถึงไม่ยักกะเจอเจ้าน้องครูตุ๊กแกด้วยเหรอพี่อานนท์
แอนจะแอบเอาเบอร์พี่มาจากครูอานนท์แล้วค่อยโทรไปหาพี่นะคะพี่สาว
คิดถึงนะคะ...
สวัสดีจ้าน้องแอน 33. Adjana Sannarin
ขอบคุณนะคะสำหรับการเข้ามาพบพี่ในการณ์นี้
ขอบคุณสำหรับกำลังใจที่น้องส่งต่อมาให้จนถึงใจพี่แล้ว
ขอบคุณที่สร้างรอยยิ้มเล็กๆ ให้พี่ในวันนี้ที่ได้มีโอกาสพบเจอกับน้องอีกครั้งหนึ่ง
แอนจ๋า...น้องเข้าไปพบพี่ที่เมล์พี่เลย ตรงข้างบนที่เขียนว่า อีเมลติดต่อ นี่เลยน้อง
แล้วเราจะได้เจอกันหลังไมค์ 5555
อ้อ...เจอ นายขจิต แล้วยัง เค้าก็อยู่นี่เหมือนกันนะแอน
คิดถึงและจดจำวันเก่าๆ ได้เสมอค่ะ....พี่แอน
สวัสดีค่ะพี่แอน สบายดีไหมคะ เปิดเทอมใหม่ เด็กน้อยของครูพี่เป็นไงบ้างคะ คงได้เรียนรู้กันอย่างมีความสุข คิดถึงค่ะ
เพิ่งเปิดเทอมค่ะ แต่ก็เริ่มลงตัวแล้วเช่นกัน ปีนี้ต้องมารับหน้าที่เป็นที่ปรึกษาห้องใหม่ค่ะ จากปีที่แล้ว 3 ปีกับการรับมือเจ้าตัวแสบที่เพิ่งส่งพวกเค้าถึงฝั่ง ม.3 ไป บ้างก็กระจายย้ายไปเรียนที่ใหม่ บ้างก็เรียนชั้น ม.4 ที่เดิม
อย่างเมื่อศุกร์ที่ผ่านมาพวกที่เค้าไปเรียนที่อื่น....เค้ากลับมาเยี่ยมพี่ที่โรงเรียน....เค้ากลับมาบอกพี่ว่า "ที่ครูสอนไปนั้น...หนูเจอหมดเลยครู....หนูเข้าใจแล้วครู" พี่ก็เลยขอให้เค้าประคองตัวดีๆ ในสังคมใหม่ที่ไปเจอะเจอ แค่นี้เอง...หน้าที่ของครู
น้อง Poo คงสบายดีนะคะ ตอนนี้อยู่ใต้อยู่มั๊ยคะนั่น
ดูแลตัวเองดีๆ นะคะ / ขอบคุณค่ะ