วันนี้เป็นอีกวันที่ผมคงต้องเก็บมิตรภาพและความทรงจำของความเป็นเพื่อน เป็นพี่ เป็นอาจารย์ และเพื่อนร่วมงาน (ทุกความทรงจำที่ผ่านมาท่านเป็นอาจารย์และเพื่อนร่วมงานที่ผมนับถือมากๆครับในหลายๆด้าน) ของ อ.อิรฟัน มะแซสาอิ อดีต (เพราะมันก็คงกลายเป็นอดีตไปแล้ว) อาจารย์ประจำคณะวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี มหาวิทยาลัยอิสลามยะลา
(ว่าที่ ดร.อิรฟัน มะแซสาอิ(ผมดุอาอฺและเชื่อในความมุ่งมั่น
และความเมตตาจากพระเจ้า...ด้านหลังรวมรุ่น วอศ.ม.อ.รหัส ๔๒ ครับ)
ที่ตัดสินใจไปเรียนต่อ ดร. ที่ มหาวิทยาลัยมหิดล งานพบปะสังสรรค์ในวันนี้เต็มไปด้วยมิตรภาพและความทรงจำ หลากหลายเรื่องราวร่วมเกือบ ๓ ชั่วโมงบนโต๊ะสำรับอาหาร คือ การงานที่เราทุกคนต้องทบทวนและใคร่ครวญถึงการก้าวเดินต่อไปในบทบาทหน้าที่ของเราทุกคน หลายแง่มุม หลายมุมคิด ที่เราทุกคนสะท้อนออกมา คือ แสงสว่างที่ปลายอุโมงค์ที่ผมอยากให้ผู้ใหญ่หลายท่านควรได้ยินถึงความตั้งใจของคนรุ่นใหม่ (ไฟกำลังจะดับ อิอิ) ประสบการณ์ที่ได้รับจากที่หนึ่งๆ ขอเราเก็บความซาบซึ้งในความทรงจำ นับต่อจากนี้หนทางจะยาวไกลแค่ไหน เส้นทางที่ต้องก้าวเดินต่อไป คือ ใบปริญญาที่ต้องตอบตัวเองได้ว่ามันคือปริญญาชีวิตจริงๆ
(นี่ก็ครับอีกรุ่นศิษย์เก่า ม.อ. อีกรุ่นมากันแบบไม่ได้นัดหมาย
ที่เห็นไกลก็ทีมผู้บริหาร ร.ร.ศาสนูปถัมภ์บานาครับ คนกันเองทั้งนั้นครับ)
วันนี้มานั่งทานข้าวร้านอารีนี สาย ม.อ.ปัตตานี บอกได้คำเดียวครับนับรุ่นไม่ถูกเลย เพราะมีการพบปะสังสรรค์ของศิษย์เก่า ม.อ. กันหลายรุ่นมากครับ อิอิ แล้วผมรุ่นไหนหว่าดูจะเด็กสุด ฮ่าๆๆๆ
ณ วันนี้ผมก็ได้ทบทวนอะไรแล้วว่า การเลือกเพื่อเดินต่อไปเพื่ออนาคตและเป้าหมายของตัวเอง คือ ความสุขที่ผมควรจะเลือกเดิน มิอย่างนั้นคำว่า "มันสายไปแล้ว" ผมอาจจะพบเจอมันก็ได้
สลามอาจารย์..
ขอบคุณมากครับ
มาร่วมเป็นกำลังใจ เพื่อทำฝันให้เป็นจริง
มาแสดงความยินดี กับว่าที่ ดร.
ขอบคุณมากครับ
ขอบคุณมากครับอาจารย์
ด้วยความหวังและดุอาอฺครับ...แต่บางครั้งความฝันก็ต้องละทิ้งบางสิ่งครับ อิอิ
ว่าที่..คนต่อไปเป็นอาจารย์หรือเปล่าครับ
ขอบคุณมากครับ...
อินชาอัลลอฮฺครับ...ถ้าไปต่อในว่าที่...ดังกล่าวคงไม่ลาศึกษาครับ อิอิ
ตอนนี้ขอทำ ณ ปัจจุบันให้ดีที่สุดก่อนครับ
ว่าที่ อภิมหารองศาสตราจารย์ ดร. จัดได้สมเกียรติ
ฮ่าๆ เจ๋ง
ขอบคุณมากครับ
คนเร่ร่อน
ฮ่าๆ...พี่ชายใครหว่า
" ณ วันนี้ผมก็ได้ทบทวนอะไรแล้วว่า การเลือกเพื่อเดินต่อไปเพื่ออนาคตและเป้าหมายของตัวเอง คือ ความสุขที่ผมควรจะเลือกเดิน มิอย่างนั้นคำว่า "มันสายไปแล้ว" ผมอาจจะพบเจอมันก็ได้ "
ทางไปถึงเป้าหมาย มีเป็นร้อยวิธี
เป้าใกล้หรือไกล อยู่ที่เลือกทางเดิน
ขอบใจมากเพื่อน
เร่ร่อน
แต่วิธีไหนหละจะดีที่สุด เพราะบางครั้งทางที่เราคิดว่าดีที่สุดกลับทำร้ายคนอีกมาก อิอิ
หรือเราจำเป็นต้องเลือกเดินมัน...จริงๆ
คิดถึงคุณ นะครับ ฟูอ๊าด
เป็นกำลังใจให้คุณเสมอ
น้องฟูอ๊าด ขอแสดงความยินดีกับอาจารย์ท่านด้วยครับ ฝันให้ไกลไปให้ถึงครับน้อง
ขอบคุณมากครับพี่ อ.ดร.
เพื่อนอาจารย์ของผมคนนี้ท่านเป็นคนดีและมีความมุ่งมั่นครับพี่
ท่านเข้ามาอ่านคงดีใจครับ ขอบคุณสำหรับทุกก้าวย่างที่ผ่านมาครับ
สลาม-สวัสดีค่ะ
แวะมาส่งความระลึกถึงค่ะ
และเชิญชวนร่วมสร้างหอสมุดเฉลิมพระเกียรติ 80 พรรษา ด้วยกันนะคะ
http://gotoknow.org/blog/rongkham/349984
ขอบคุณค่ะ
บัง จัดงานเลี้ยงส่ง ไม่ชวนเลย อดเลย ไ่งั้นจะได้ส่งรอบ 3