ค ว า ม สุ ข.. อาจไม่ใช่ที่ความสำเร็จ..แต่มันคือ..การเห็นถึง"ก้าวย่างของการพัฒนาต่างหาก.".^^


แรงเสริมที่ดีที่สุดและยั่งยืนที่สุด..คือแรงจูงใจใฝ่สัมฤทธิ์หรือแรงบันดาลใจในการพัฒนาตนด้วยตนเอง..นี่ล่ะ..ยั่งยืนที่สุด..เพราะนั่นคือ การค้นพบศักยภาพของตนเองและเชื่อมั่นว่าเราทำได้...

วันก่อนกลับบ้าน..ได้มีโอกาสติวหนังสือให้กับหลานสองคนที่มีชื่อติดอยู่ในผู้ที่มีสิทธิ์สอบห้องคิง..คนแรกไม่เท่าไหร่ แต่คนน้องนี้เป็นอะไรที่เหลือเชื่อมาก..เพราะก่อนหน้านี้เพิ่งจะได้คุยกันเรื่องการพัฒนาตนเองอย่างเร่งด่วน..

พอได้ยินเสียงโทรศัพท์จากพี่สะใภ้ก็รู้สึกดีใจไปด้วย..เพราะน้ำเสียงของพี่สะใภ้มีความตื่นเต้นระคนมีความสุขมากที่ลูกชายมีชื่อติดอยู่ในผู้ที่มีสิทธิ์สอบเข้าห้องคิง

 

..ส่วนตัวผู้เขียนแล้ว..ก็ดีใจมาก..แต่ความดีใจนั้น ไม่ใช่เพราะมีชื่อติดสอบเข้าห้องคิง แต่ที่ดีใจและภูมิใจมากคือ..หลานชายมีความพยายามและมุ่งพัฒนาตนเองนั่นต่างหาก เพราะโดยส่วนตัวแล้ว..เชื่อว่า..การสอนให้เด็กมีแรงจูงใจใฝ่สัมฤทธิ์ด้วยตัวเองเกิดขึ้นในตัวถือว่าได้เพาะเมล็ดพันธุ์แห่งการพัฒนาตนเองโดยยั่งยืนขึ้นแล้ว..

...จากประสบการณ์สอนเด็กเล็กมากว่า 11 ปี พบว่า..เด็กที่ได้แรงกระตุ้น แรงเสริมจากผู้อื่น เช่น ครูหรือผู้ใกล้ชิด เป็นสิ่งสำคัญที่ก่อให้เกิดผลดีต่อพัฒนาการของเด็ก..แต่แรงเสริมที่ดีที่สุดและยั่งยืนที่สุด..คือแรงจูงใจใฝ่สัมฤทธิ์หรือแรงบันดาลใจในการพัฒนาตนด้วยตนเอง..นี่ล่ะ..ยั่งยืนที่สุด..เพราะนั่นคือ การค้นพบศักยภาพของตนเองและเชื่อมั่นว่าเราทำได้...

 

แต่สำหรับรายกรณีของหลานชายผู้เขียนนั้น..เค้ายังไม่ค้นพบตัวเองว่าเค้ามีความสามารถ แต่เราทั้งครอบครัว..มีความเชื่อมั่นว่าเค้ามีศักยภาพที่จะพัฒนาได้..และสิ่งที่ผู้เขียนพยายามบอกเค้าบ่อยๆ..คือ.."ถ้าโฟล์ค..เรียนไม่รู้เรื่องมาโดยกรรมพันธุ์จะไม่มีใครว่าโฟล์คเลย แต่นี่มันไม่ใช่..ที่ทุกคนหนักใจโฟล์ค คือความไม่ตั้งใจของโฟล์คต่างหาก.."

เพราะจากการที่ไปพบคุณครูประจำชั้นมา และคนในครอบครัวฝากฝังให้ผู้เขียนช่วยกวดขันดูแลเพราะคงคิดว่า ผู้เขียนเป็นครูเด็กและเชื่อมั่นเต็มที่ว่าสามารถที่จะพัฒนาศักยภาพของหลานชายได้ อีกทั้งยังกำชับว่า โฟล์คเชื่ออาแอ๊วที่สุดในบ้าน.(ก็ไม่รู้เพราะอะไรสงงสัยจะความเฮียบมะมั๊งอิอิ!!)ทำให้ผู้เขียนได้พูดคุยถึงความประพฤติและการเรียนของหลานๆบ่อยครั้ง

การพูดคุยของผู้เขียนไม่ว่าจะเป็นการพูดคุยปรับพฤติกรรมของเด็กนักเรียนหรือกับหลานก็ไม่ต่างกัน คือจะคุยกันด้วยเหตุผล ฟังซึ่งกันและกัน วิเคราะห์ตัวเอง กำหนดทางเลือกด้วยตนเอง และสร้างแรงจูงใจใฝ่สัมฤทธิ์ให้กับเค้าว่าเค้ามีศักยภาพ..ซึ่งถือว่าเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุด

 

..และหลังจากนั้น..โฟล์คก็เป็นคนใหม่ ที่น่าชื่นใจ คือ ขยันเรียน ไม่พูดคุยมากในขณะที่ครูสอนเหมือนเมื่อก่อน ตั้งใจฟังครูและทำการบ้าน มีความรับผิดชอบต่อตนเองขึ้นโดยไม่ต้องบอกเหมือนเเต่ก่อน และพัฒนาตนเองจนทุกคนในบ้านชื่นใจ

ถึงตอนนี้..แม้ผลการสอบคัดเลือกเข้าห้องพิเศษจะไม่มีชื่อหลานทั้งสองคนติดอยู่..แต่ผู้เขียนและคนในครอบครัวก็ไม่เสียใจ..เพราะได้เห็นถึงการมุ่งพัฒนาตนเองของเค้าอย่างเต็มที่..ได้เห็นถึงความพยายามและความมุ่งมั่นในการพัฒนาตนเองและที่สำคัญได้ยินคำพูดที่ออกจากปากของเค้าว่า..เค้าเป็นคนที่มีศักยภาพ.. ..(เขียนไป..ก็ซึ้งไป..^^)

ส่วนคนพี่..เดิมอยู่ห้องคิงก็เปลี่ยนมาอยู่ห้องคละ..ก็พยายามบอกเค้ามากๆกว่าคนน้องอีกว่าไม่ต้องเสียใจ..เอาวิกฤติเป็นโอกาสในการพัฒนาตนเอง เราจะได้ไม่ประมาทและทะนงตนเองว่าเราเก่งแล้ว ยังมีคนอื่นที่เก่งกว่าเรามากมาย และก็เล่าเรื่องของตัวเองให้ฟังว่าคนทุกคนล้วนผ่านการผิดหวัง สมหวังมาทั้งนั้น แต่ควรจะดีใจว่า สิ่งเหล่านี้เป็นโอกาสให้เราได้เรียนรู้และพัฒนาตนเอง จะทำให้เราเป็นคนที่แกร่งต่อไปในอนาคต

เห็นรอยยิ้มของหลานทั้งสองคนแล้วก็ชื่นใจ..เย็นนั้น..ก็เลยตั้งใจว่าจะฉลองให้กับประสบการณ์ใหม่นี้กับหลานๆ..วันนั้น..ดีใจ..ที่ทุกคนในบ้านไม่มีใครตำหนิหลานเลย..ทุกคนให้กำลังใจและชื่นชมในการทำเต็มที่ของเค้า..และผู้เขียนก็ใช้ประสบการณ์นี้สอนพวกเค้าว่า..อาแอ๊วดีใจที่พวกเราได้เรียนรู้ความผิดหวังตั้งแต่เล็กๆ..นอกจากเราจะได้ประเมินเพื่อพัฒนาตนเองแล้ว..อย่างน้อยเราก็ได้เรียนรู้กับมันเพื่อเสริมความแข็งแกร่งให้กับตัวเอง...

 -----------------------------------------------------------

สิ่งละอันพันละน้อย..กับสิ่งที่ผู้เขียนพูดแลกเปลี่ยนกับเด็กบ่อยๆเพื่อสร้างเสริมศักยภาพให้กับเด็กคือ

  • จงเชื่อมั่นว่าเราทำได้ 

  •  เหนื่อยครั้งเดียวเอาให้เต็มที่

  • อย่าโกรธถ้ามีใครมาดูถูกเรา..แต่หน้าที่ของเราคือ พยายามทำสิ่งนั้นให้ได้เพื่อพิสูจน์ตัวเอง

  • ใช้แรงกดดันเป็นแรงขับ

  • เมื่อทำดีที่สุดแล้ว ผลออกมาอย่างไรไม่ต้องเสียใจ

  • ผิดพลาดบ้างเพื่อเพิ่มความเข้มแข็งให้กับตัวเอง

  • คนเรามีทั้งผิดหวังและสมหวังคละเคล้ากันไปทุกคน

  • ไปให้ใกล้เป้าหมายที่สุด ไม่ใช่ก็ใกล้เคียง(ล่ะน่า)

  • ไม่มีใครทำให้เราต่ำต้อยด้อยค่าได้..นอกจากตัวเราเอง

  • เรียนรู้ทุกอย่าง..อย่างมีความสุข..

หมายเลขบันทึก: 346285เขียนเมื่อ 22 มีนาคม 2010 17:24 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 22:38 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (31)

สวัสดีค่ะพี่ครูแอ๊ว เห็นด้วยอย่างยิ่ง เลยค่ะ ความสุขอาจจะไม่ใช่ความสำเร็จ แต่มนคือก้าวย่างการพัฒนาต่างหาก เข้าคอนเซป พอลล่า เลยค่ะ

คนเก่ง ไม่ใช่จะสำเร็จไปทุกเรื่อง

ความสุข เป็นสิ่งที่ทุกคนสร้างได้

ผมชอบคำว่า "แรงบันดาลใจในการพัฒนาตน" ครับ ;)

ขอบคุณครับ คุณครูแอ๊ว ;)

  • แวะมาอ่าน ว า ม สุ ข.. อาจไม่ใช่ที่ความสำเร็จ..แต่มันคือ..การเห็นถึง"ก้าวย่างของการพัฒนาต่างหาก.".^^
    แรงเสริมที่ดีที่สุดและยั่งยืนที่สุด..คือแรงจูงใจใฝ่สัมฤทธิ์หรือแรงบันดาลใจในการพัฒนาตนด้วยตนเอง..นี่ล่ะ..ยั่งยืนที่สุด..เพราะนั่นคือ การค้นพบศักยภาพของตนเองและเชื่อมั่นว่าเราทำได้...

แวะมาอ่านเรื่องราวดีๆค่ะและมาซืมซับเอาความสุขกลับไปด้วยค่ะ

สวัสดีค่ะ

แวะมาอ่านเรื่องของหนุ่มน้อย....

ชื่นชมและยินดีด้วยค่ะ

แถมพกด้วยเทคนิคข้อคิดการส่งเสริมศักยภาพให้เด็ก ๆ ด้วย

สามใบเถาที่บ้าน เรียนอยู่ในระดับ 1-3 ของห้อง เพราะคุณแม่ของเด็ก ๆ ใส่ใจมาก ๆ ใกล้สอบเห็นแล้วเห็นใจคุณแม่สามใบเถามากกว่าเด็ก ๆ เสียอีกค่ะ

(^___^)

  • สวัสดีค่ะ
  • แวะมาเยี่ยมเยือน มาพร้อมกับนำภาพน่ารัก ๆ มาฝากด้วยค่ะ

            

ซึ้งค่ะ...แอบน้ำตาซึมเล็กน้อย...

อาจเป็นเพราะตอนนี้...ตัวเองรู้สึกว่าแพ้หลานคุณครูแอ๊วอย่างราบคาบ

เพราะหัวกำลังใจจากคนอื่น...ที่บางทีก็ไม่มีให้...

ใช่แล้วค่ะ...ไม่มีใครผลักดัน...และให้กำลังใจเราได้ดี...เท่ากับตัวเราเอง...

P
 
ความสุขของพี่..อยู่ที่การเห็นถึงก้าวย่างของการพัฒนาจ้ะ..มันภูมิใจนะ..
ขอบคุณที่แวะมาแจมกันค่ะ..เราคอนเซ็บเดียวกันเลยเนอะ..^^

ชื่นใจทุกครั้งครา เวลาอ่านบันทึกครูพี่นางฟ้าค่ะ

การสอนให้เด็กมีแรงจูงใจใฝ่สัมฤทธิ์ด้วยตัวเองเกิดขึ้นในตัวถือว่าได้เพาะเมล็ดพันธุ์แห่งการพัฒนาตนเองโดยยั่งยืนขึ้นแล้ว..

มีความสุขกับการสร้างแรงบันดาลใจให้เด็กน้อยค่ะ

สวัสดีค่ะ

แวะมาอ่านบันทึกดีๆ บันทึกนี้นะคะ

ขอบคุณค่ะ^__^

หวัดดีค่ะ..พี่Pครู ป.1คะ

ก็อย่างที่เคยได้ยินนะคะ..คนที่ฉลาดกับมีปัญญา ต่างกันที่การครอบครองความสุขของชีวิตค่ะ..

แอ๊วขอเป็นคนมีปัญญาดีหว่าค่ะ..^^

จริงๆนะคะ..อาจารย์PWasawat Deemarn

แรงบันดาลใจที่สำคัญที่สุดเกิดจากตนเอง..อย่างที่อาจารย์ว่าเลยค่ะ..

สิ่งนี้..ต้องสร้างให้กับเด็กรุ่นใหม่มากๆค่ะ..

อาจารย์สบายดีนะคะ..^^

อาจารย์Pเหรียญชัย เหรียญชัย มาวงษ์คะ..

ถ้าเราสอนให้เด็กสร้างแรงบันดาลใจด้วยตัวของเค้าเองได้..เนี่ย..วิเศษเลยนะคะ..

สิ่งเหล่านี้มาพร้อมกับการรู้จักตัวตนของตัวเองด้วยค่ะ..

ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมกันค่ะ..^^

อาจารย์Pมาตายีคะ

ดีใจที่แวะมาแล้วมีความสุขค่ะ..ผู้เขียนเขียนไปก็มีความสุขด้วยค่ะ..

ขอบคุณนะคะ..^^

เรื่องหลานๆ ขอยกไว้ เห็นด้วยทุกประการ

ว่างๆ อยากแนะนำหนังสือ "คนฉลาดแสร้งโง่"

อะไหร่กันหว่า ทั้งฉลาด ทั้งโง่

แต่มีอะไรที่ดีๆ เยอะเชียว

จริงเลยค่ะ..พี่วัลภาPคนไม่มีรากคะ

ผู้ปกครองลุ้นกว่าเยอะ..โดยเฉพาะคนเป็นพ่อแม่..

เห็นแล้วก็เหนื่อยแทนนะคะ...เราทำได้เพียงให้กำลังใจและส่งเสริม..เค้าอย่างเต็มที่..เท่าที่ใจและศักภาพของเค้าจะอำนวย..แต่สิ่งที่เค้าจะต้องเรียนรู้คือ..ความรับผิดและชอบด้วยตัวเค้าเอง..ค่ะ..

^^-ขอบคุณมากค่ะ..พี่ที่แวะทักทายกันเสมอ..^^

ขอบคุณมากมายค่ะ..น้องบุษรา..Pบุษรา

พี่ชอบจริงๆนะภาพเนี่ย..ถูกใจมากๆเลยจ้า..

ค่ะ..คุณPมัยซารอฮฺ บินติอับดุลลอฮฺ^^

ที่เข้าใจมาก..เพราะเคยประสบกับตัวเองค่ะ..และจากวิกฤตก็เลยต้องพลิกให้เป็นโอกาสในการพิสูจน์ตัวเอง..ก็ทำให้เราได้รู้ถึงศักยภาพที่เรามีอยู่...

บางครั้งความผิดหวังก็เข้ามาในชีวิตให้เราได้เรียนรู้และเข้มแข็งค่ะ...

เราต้องเชื่อมั่นในศักยภาพของเราค่ะ..เป็นกำลังใจให้นะคะ..^^

สวัสดีจ้ะ..น้องPpoo

คนที่จะสร้างพลังของแรงบันดาลใจให้แก่คนอื่นได้..คนนั้นจะต้องมีพลังใจอันเกิดจากแรงบันดาลใจส่วนตัวที่มากมาย จนเพียงพอที่จะแบ่งปัน ต่อยอดพลังให้กับคนรอื่นได้..สำคัญมากมายเลยจ้ะ..

ขอบคุณน้องปูสำหรับการเป็นน้องสาวที่น่ารักและเผื่อแผ่มิตรภาพอบอุ่นสำหรับพี่เสมอนะจ๊ะ..

^^

สวัสดีจ้ะ..น้องPต้นเฟิร์น

ดีใจที่ได้แลกเปลี่ยนกับเด็กรุ่นใหม่อย่างหนูจ้ะ..

หวังว่าคงได้พูดคุยกันอีกในบันทึกต่อๆไปนะคะ..

ขอบคุณที่แวะมาทักทายกันจ้ะ^^

 

พี่ตุ่น..Pสิริพร ทิวะสิงห์ จ๋า

น่าอ่านนะเนี่ย..อิอิ..พอดีแบบว่าไม่ต้องแสร้งอะ..มันของจริงเลย.อิอิ..

^^

ดีใจๆๆพบครูแอ๊ว ตามมาเชียร์คุณครูและให้กำลังใจหลานๆๆๆ คุณครูสบายดีไหม สอน summer ไหมเนี่ย...

ดีใจๆๆๆ..เจออาจารย์ขจิตเหมือนกันค่ะ..555

ขอบคุณมากค่ะ..summer ไม่ได้สอน แต่มีภาค กศ.ปช.ค่ะ..ปิดก็เลยเหมือนไม่ปิด เฮ่อ..

อาจารย์ขจิตศบายดีปะคะ..ช่วงสงกรานต์ไปเที่ยวไหนเอ่ย..ของแอ๊วก็กลับบ้านไปเล่นสาดน้ำกะหลานๆค่ะ..รอคอยๆๆๆอย่างจดจ่อ..อิอิ..

อาจารย์ขจิต สบายดี สดใส เปล่งประกายเสมอนะคะ..^^

  • สวัสดีค่ะ
  • วันสงกรานต์นี้เที่ยวให้สนุกเดินทางด้วยความปลอดภัยนะค่ะ 
  • สุขสันต์วันสงกรานต์...ค่ะ

                        

มาส่งใจไปรอนแรม กับครูพี่นางฟ้านะคะ มีความสุขสุดเหวี่ยงเติมพลังเต็มที่ก่อนเปิดเทอมค่ะ

พระอาทิตย์ตกยามเย็นที่หาดเจ้าไหม สนุกกับไปลอดถ้ำเขากอบ เล่นน้ำเลสีมรกตนะคะ 

 

ขอบคุณสำหรับคำอวยพรดีๆ..สำหรับปีใหม่ไทยที่ผ่านมาค่ะ..

หนุกหนานอยู่บ้านเลยค่ะ..ช่วงนั้น อบอุ่นๆๆ^^

ขอบคุณนะคะ คุณPบุษรา และPสาวสวยมวยไทย

น้องปูจ๊ะPpoo 

ใช่เลยจ้ะ..ตื่นเต้นกับลอดถ้ำมรกตนี่ล่ะค่ะ..ยังไม่เคยเลย..น่ากลัวอยู่นะเนี่ย..

แต่ก็เพื่อรสชาติของชีวิตเนอะน้องปูเนอะ..

ขอบคุณสำหรับข้อมูลค่ะ..คืนนี้ล่ะค่ะ..เดินทางจากขอนแก่นกับเดอะแก๊งค์แล้วก็ขึ้นเครื่องที่กทม.ค่ะ...

กลับมาจะเอารุปมาฝากนะคะ..^^

 

 

ขอแสดงความยินดีกับอาจารย์ราชภัฏน่ะครับ (เพิ่งรู้จากพี่อ้อ)

สวัสดีค่ะ

แวะมาทักทายค่ะ

ชอบมากๆค่ะ สำหรับบทความดีๆบทนี้ ความสุขไม่ใช่ความสำเร็จ แต่มันคือการพัฒนาตัวเองไปอีกก้าว

ขอขอบคุณมากนะค่ะ

ว่างๆจะแวะมาเยี่ยมใหม่ค่ะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท