๒๐๔.รู้ไหม FAMILY ย่อมาจากอะไร...เรื่องเล่าที่ควรหยุดคิด..
|
|
|
ความเห็น (34)
ให้เวลากับครอบครัวมากขึ้น ปัญหาสังคมคงจะน้อยลงนะคะ
ใช่ค่ะ คุณแก้ว ให้เวลากับครอบครัวและพูดจากัน
จะทำให้สายใยของครอบครัวเหนียวแน่นขึ้นค่ะ
สวัสดีค่ะคุณครูแป๋ม
ได้รับเมลนี้เช่นกันค่ะ...ชอบมาก
อยากชวนมาอ่านและให้ข้อคิดเห็นในบันทึกนี้ค่ะ... เพราะคล้ายกันมากกับบันทึกของคุณครูแป๋มเลย
http://gotoknow.org/blog/betweenthelines/318061
ขอบคุณค่ะ
(^___^)
สวัสดีคะคุณครู
....บทความซึ้งสุดๆเลยค่ะ
...ตัวเองก็เคยมีเหตุการณ์คล้ายๆแบบนี้เหมือนกันค่ะ....
...บางทีก็กลัวว่า ...เมื่อเราแก่ตัวไปลูกจะทำแบบนี้กับเราเหมือนกัน
...ลูกจ๋าแม่จะพยายาม.......
สวัสดีค่ะ คุณคนไม่มีราก
- ดีจังค่ะ แป๋มเองแม้จะยังไม่มีครอบครัว.. ยังไม่มีลูก
- การทำงานแบบหามรุ่งหามค่ำในอดีตที่ผ่านมา ตอนที่อยู่โรงเรียนเดิม วันหยุดแทบไม่ได้กลับบ้านเลย
- แถมช่วงปิดภาคเรียนก็เช่นกัน ถึงเวลาอาหารพ่อจะโทรมา"ทานข้าวหรือยังลูก"
- ทุกคนจะทราบดียามที่แป๋มทำงาน จิตใจจะจดจ่อที่งาน ซึ่งเป็นตัวอย่างที่ไม่ค่อยดีนัก สุขภาพแย่แถมทำให้ผู้อื่นเป็นห่วง
- วันนี้แป๋มย้ายกลับมาอยู่บ้านเราแล้วค่ะ พ่อแม่และน้องๆค่อยคลายความกังวลว่าจะไม่ทานข้าว (เพราะลืม)
- ถึงเวลาเสียงโทรศัพท์จากชั้นล่างตามค่ะ "ลูกลงมาทานข้าวได้แล้ว"
- ช่วงนี้ไม่ได้ทำอาหารทานเองค่ะ จดจ่ออีกแล้วกับงานดุษฎีฯและทำสื่อการสอน..
- มอบหน้าที่ให้บุพการีไปก่อนค่ะ แต่อย่างน้อยการอยู่บ้านทานข้าวกับครอบครัวทุกวัน เป็นสิ่งหนึ่งที่แป๋มภูมิใจไม่เหินห่างกัน
- เป็นตัวแทนลูกทุกคนเพราะน้องๆตอนนี้ไปประจำที่ต่างจังหวัด ช่วงเขาพักก็จะกลับมาพบกันอีก เช่นนี้ตลอดค่ะ
- อ้าว..คุยเพลินเลย ได้คุยกับคุณ คนไม่มีราก แล้วเพลินค่ะ...ดูสิคะ ยาวเชียว อิอิ..
บอกรักพ่อกันกับดอกไม้วันพ่อดอกนี้กันนะคะ
สวัสดีค่ะ คุณปิ่นธิดา
- โอ้..เคยมีเหตุการณ์แบบนี้เช่นกัน ถ้าอย่างนั้นก็คงลึกซึ้งในความรู้สึก..
- ทุกอย่างอาจไม่เป็นตามที่เราคิดดอกนะคะ ครูแป๋มว่าลูกต้องเข้าใจคุณปิ่นธิดาแน่นอนค่ะ
- เป็นกำลังใจและขอเอาใจช่วยเสมอนะคะ
รักพ่อรักครอบครัวด้วยดอกไม้ประจำวันพ่อค่ะ
เป็นบทความที่ดี.....ข้อคิดที่ดี เป็นประโยชน์
ขอให้คุณเป็นคนดีของสังคมต่อไป
เรียน ท่านผอ.เลิศ
- ท่านคะ... ขอบคุณที่มาเยือนและกล่าวคำชื่นชมค่ะ
- บันทึกของท่านก็เป็นประโยชน์มิใช่น้อย
- ขอบคุณค่ะที่ให้แรงใจในการทำดีต่อไป.
ดอกไม้วันพ่อ...
สวัสดีค่ะ คุณสามารถ
- ได้ไปพบมะนาวนอกฤดูที่บันทึก ดร.ขจิต ค่ะ
- ได้เห้นภาพตัวจริงแล้วนะคะ
- ดูทะมัดทะแมงสมเป็นวิทยากรบรรยายจริงๆ
- ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมค่ะ
เอาดอกพุทธรักษามาฝากค่ะ
- มาขอบคุณครับคุณครูแป๋ม
- เอาพุทธรักษามาตอบแทนครับ
- เลือกเอาเลยงาม ๆ ทั้งสิ้น
สวัสดีค่ะครูแป๋ม
วันนี้เป็นวันสำคัญของ FATHER ของลูกค่ะ
บ้านเรามี3คนพ่อแม่ลูก
เราจึงทำกิจกรรมด้วยการปลูกดอกไม้(ที่คุณแม่ชอบ)ให้เป็นของขวัญให้คุณพ่อไว้ชื่นชม
อยากบอกครูแป๋มว่าครอบครัวสำคัญจริงๆ
สวัสดีค่ะ คุณกุ้ง
- ขอบคุณค่ะ ดอกไม้สวยๆทั้งนั้น
- ฝากความคิดถึงให้คุณพ่อหายป่วย
- สุขภาพสมบูรณ์แข็งแรงเท่าๆกับคุณลูกเลยนะคะ
ฝากพุทธรักษาไปไหว้คุณพ่ออีกทีนะคะ
สวัสดีค่ะ พี่นาง ที่คิดถึง
- ได้อ่านข้อความที่พี่นางคอมเม้นท์มา
- รู้สึกได้ถึงสายใยแห่งความผูกพันธ์ของคนในครอบครัว
- ดูสิ.. กิจกรรมที่ทำแสนจะอบอวลด้วยไอรัก..
- อยากบอกครูแป๋มว่าครอบครัวสำคัญจริงๆ
- แป๋มจะจำคำที่พี่นางบอกไว้ตลอดไปค่ะ
ครอบครัวสำคัญจริงๆค่ะ
สวัสดีค่ะครูแป๋ม
วันนี้เวรบ่ายค่ะ แต่คิดถึงครูแป๋ม เลยมาเยี่ยม
จะกลับมาอ่านอีกรอบนะคะ
สวัสดีค่ะ คุณเบดูอิน
- ขอบคุณที่แวะมาทักทายนะคะ
- สัญญาค่ะจะทำทุกวิถีทางให้พ่อมีความสุข
มอบความรักให้พ่อด้วยดอกพุทธรักษานี้นะคะ
สวัสดีค่ะ ครูแป๋ม ขอให้มีความมสุขในเทศกาลวันพ่อนะคะ
สวัสดีค่ะ พี่แดง...
- วันนี้เวรบ่ายเหรอคะ... ออกเวรก็หกทุ่มสินะคะ
- ช่วงนั้นแป๋มคงยังไม่นอน ยังมีเวลาคิดถึงพี่แดงทั้งคืนเลยจ้า
- อย่าลืมกลับมาอ่านนะคะ
พุทธรักษา..ดอกไม้ของพ่อค่ะ..
สวัสดีค่ะ คุณ(พี่)วันเพ็ญ
- ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ
- คำอวยพรของพี่จะเป็นไปตามนั้นแน่นอนค่ะ
มีความสุขกับเทศกาลวันพ่อกันค่ะ
สวัสดีค่ะครูแป๋ม อ่านแล้วน้ำตาคลอ
คิดถึงแม่ที่จากไปนานแสนนาน....
บางที่เราแคร์คนอื่นมากกว่าคนใกล้ตัวของเรานะคะ
ตัวย่อให้ความหมายดีมากๆเลยค่ะ
สุขสันต์วันหยุดนะคะ
ขอให้มีความสุขในทุกๆวัน ว่าที่ดร. คนสวย
อรุณสวัสดิ์ค่ะ พี่แดง
- เรื่องที่นำมาเล่าต่อ เป็นเรื่องจริงที่พบเห็นทั่วไปค่ะ
- ไม่เว้นแม้แต่ตัวแป๋มเอง.. ก็เคยเป็นมาแล้วตอนเป็นครูใหม่ๆ
- แต่วันนี้ได้พบเห็นโลกมากขึ้น เข้าใจสัจธรรมมากขึ้น
- เวลาสำหรับครอบครัวของเราจึงเพิ่มขึ้น โดยที่งานก็โอเคอยู่
- การแบ่งเวลาระหว่างงานกับคนที่บ้านให้สมดุลเป็นสิ่งที่พึงกระทำค่ะ
หนาวอีกแล้วค่ะ
ใช่ครับคุณแป๋ม เดย์เห็นด้วยมากเลย :)
เราสำคัญที่สุดสำหรับครอบครัวแล้วล่ะครับ เหมือนในหนังไง โลกจะแตก อุกกาบาตจะถล่ม ทุกคนอยากจะกลับไปอยู่กับครอบครัวกันทั้งนั้นเนาะ คงไม่มีใครอยู่กับงานจนวันสุดท้ายหรอก...นอกจากงานนั้นคือครอบครัวเดียวที่เหลืออยู่ของเค้า ^^
รักกันรักกัน อิอิ
อ้อ...เดย์ไปเที่ยวโคราชบ้านคุณแป๋มมาด้วยแหละครับ 555 ไปวันเดียวเที่ยวตั้ง 3-4 ที่แหนะ :P
สวัสดีค่ะ คุณเดย์
- ยืนยันว่าครอบครัวต้องสำคัญที่สุดแน่นอนค่ะ
- โดยเฉพาะครอบครัวใหม่แบบคุณเดย์ไงละคะ.. :)..
- อ้าว..แล้วกัน คุณเดย์มาโคราชเหรอคะ เพิ่งรู้ค่ะ ขออภัย..
- คงเขียนบันทึกแล้ว จะตามไปอ่านค่ะ ขอบคุณค่ะ.
สวัสดีครับครูแป๋ม
ขอบคุณมากบทความดีๆ
ทำให้คิดได้ว่า..ชีวิตคือครอบครัวที่อบอุ่น
ไม่ใช่ทุ่มเทกับงานมากจนลืมคนที่รักเรามากกว่า
สวัสดีค่ะ คุณmonbaw(หนุ่มนาสวรรค์)
- ดีใจจังได้รู้จักคนบ้านแม่(หนองคาย)อีกคนแล้ว
- ครอบครัวอบอุ่นก่อน จะเป็นแรงผลักดันให้งานประสบความสำเร็จเจริญก้าวหน้า
- แป๋มเชื่อสัจธรรมข้อนี้ค่ะ และพยายามจะแบ่งเวลาให้พ่อแม่และงานให้เหมาะสม
- ขอบคุณที่แวะมาทักทาย ขอให้คุณมีความสุขกับครอบครัวที่อบอุ่นนะคะ
นาย กฤษณศักดิ์ มงคล ม.4/6 เลขที่ 16
ผมก็คิดว่าครอบครัวนี่แหละสำคัญที่สุด
ถ้าเราขาดครอบครัวไป แล้วใครจะคอยชี้แนะแนวทางให้เรา
ถึงแม้จะรู้ด้วยตนเองได้ แต่สิ่งที่ตนรู้มักน้อยกว่าสิ่งที่ครอบครัวเราบอกเรา..
สวัสดีค่ะ นาย กฤษณศักดิ์ มงคล ม.4/6 เลขที่ 16
- ค่ะ ครอบครัวน่าจะสำคัญที่สุด
- หัวหน้าบอกมามีเหตุผลดีค่ะ
- เราไม่ได้พบกันหลายวันจัง..
นางสาวจินดารัตน์ จุลสงค์ ชั้นม.4/6 เลขที่ 17
ครูหาข้อมูลมาได้ซึ้งมากค่ะ
ความรู้สึกของคนอื่น หนูไม่รู้
แต่ในความรู้สึกของหนู หนูเป็นคนรักครอบครัวอยู่แล้วค่ะ
หนูคิดว่า การที่เราจะทำอะไรสักอย่าง
อย่านึกถึงแต่ตัวเอง
ให้นึกถึงคนที่บ้านเราบ้าง
แม้จะไม่มีใครมารักเรา
แต่อ้อมกอดของคนที่บ้าน
ที่เค้าเฝ้ารอวันเวลาเรากลับไปเมื่ออยู่ไกลบ้าน
ยังอ้าแขนรอรับเสมอ
ไม่ว่าเราจะเป็นอย่างไร เค้าก็ยังห่วงใยและรักเราที่สุด
ไม่มีใครที่จะสามารถแทนอ้อมกอดอันอบอุ่นของครอบครัวเราได้
"พึงระลึกนึกเสมอ ว่าไม่ว่าเราจะทำผิดสาหัสสากันเพียงใด ครอบครัวเราเท่านั้น ที่พร้อมจะให้อภัยเราได้เสมอ"
สวัสดีค่ะ นางสาวจินดารัตน์ จุลสงค์ ม.4/6 เลขที่17
- ความรักของคนในครอบครัว
- เป็นความรักแท้ที่แน่นอน
- ปราศจากเงื่อนไขใดๆ
- ใครที่ละเลยความสุขในครอบครัว
- อยากให้หันกลับมามองสักนิด
- แล้วคุณจะพบ..
- รักแท้.. อยู่ที่บ้านของเราค่ะ.
นาย กฤษณศักดิ์ มงคล ม.4/6 เลขที่ 16
ครูแป๋ม ผมต้องขอโทษด้วยนะ ถ้าครูถามไรมาแล้วผมไม่ได้ตอบกลับ
ผมเม้นหลายที่เลยจำสับสน
ขอโทษด้วยนะครับ
- จ้า..
- ไม่เป็นไร
- ครูแป๋มรับได้จ๊ะ
- อิอิ..
วรากร ตันสูงเนิน เลขที่ 5 ม.4/9
น่ารักจังครับ
father and mother I love you
พอคิดย้อนดูตัเองแล้วมันก็จิงครับ
เราสุภาพกับบุคคลภายนอก
แต่กลับมองข้ามบุคคลพิเศษ ๆ
ไกล้ตา ไกล้หัวใจไปซะได้
พูดแล้วซึ้งครับ T^T
ปล.ผมเป็นเด็กติดแม่น่ะ •_,•
สวัสดีค่ะ คุณวรากร ตันสูงเนิน เลขที่ 5 ม.4/9
- ดีจัง
- ครอบครัวต้องมาก่อน
- ถูกต้องแล้ว
- รักพ่อแม่ให้มากๆนะคะ.