Diary เมื่อครั้งเราเป็นทหารเกณฑ์ : โหมโรง
เราชอบเล่าเรื่องตอนเป็นสมัยตอนเป็นทหารเกณฑ์ให้ตัวเองฟังมากๆ
หรือใครก็ตามที่พูดถึงอะไรแนวๆนี้ ไม่พ้นเราที่จะแจมเอาวันวานมาเล่าให้วงสนทนาได้สูดดมกันต่อ ^^ มันสนุกและมันปากมากๆๆๆเวลาเล่าให้ใครฟัง
ด้วยเพราะช่วง 6 เดือนที่ฝึกนั้น ถือได้ว่าเป็นช่วงที่เขียวหวานและไม่มีวันที่จะลืมเลยก็ว่าได้ ผู้ชายคนไหนเคยเป็นทหารคงรู้ดี
เพราะไม่เรียน ร.ด. ด้วยเหตุผลที่ตอนนั้นเรียนวิทยาลัยเทคนิคไง แล้วอยากไว้ผมยาวด้วย ก็เลยเมินซะ ไม่ใช่ว่าอยากติดทหารหรอก ตรงกันข้าม อยากจะหลีกหนีให้ถึงที่สุดด้วยซ้ำ ก็จะไม่ให้กลัวได้ยังไงล่ะ มีแต่คนบอกว่าทหารน่ะฝึกโหดสุดๆๆๆๆ โดนโน่นโดนนี่บ้างล่ะ แล้วแต่คนเล่า(ส่วนใหญ่ไม่เคยติดทหาร)จะสนุกปาก หรือเติมน้ำจิ้มเมื่อเห็นเราหน้าเหวอ เคยคิดว่าจะผ่อนผันไปเรื่อยๆบ้างล่ะ จับใบดำใบแดงให้รู้แล้วรู้รอดไปเลยบ้าง, หรือจะหนีดี 55555
"สุดท้ายพลิกโผ...เมษายน ปี 2544 เมื่ออายุได้ 21 ปี ตกลงใจร้องขอ...สมัครเป็นพลทหารพุทธิพรเองซะงั้น!!!!!!"
เหตุผล และ ผลกระทบของ Butterfly Effect
-
เรียนจบปวส.นะ ถ้าสมัครมันก็เทียบเท่าปริญญาตรี...ติดแค่ 6 เดือน
-
ถ้าจับได้ใบแดง จะติด 1 ปี...2 เท่า 2 เท่า
-
เลือกได้ว่าจะฝึกอยู่อุดรฯบ้านเรา ไม่อยากไปตกที่จังหวัดอื่น
-
พ่อเคยเป็นทหารเกณฑ์เหมือนกัน คิดว่าเชื้อไม่ทิ้งแถว ลูกมันต้องติดแน่นอน
-
ถ้ามี Sense ว่าจะติดมันก็ต้องติดใช่ม๊า??? อย่างนั้นสมัครเลยดีกว่า วะ อะ อะ
-
วันคัดเลือกใช้เวลาสมัครแค่ชั่วโมงเดียว 3 โมงเช้าก็เสร็จ พวกรอจับใบแดง+ดำ 5 โมงเย็นยังนั่งรออยู่เลย ^^
-
ทหารเอาปากกาเคมีมาเขียนหน้าอกและหลังว่า "ร้องขอ" โอ้!!!!! เท่!!!!!!
-
ชีวิตเรา เราเลือกเองเว๊ย!!!!
เราเลือกฝึกผลัด 2 คือฝึกตั้งแต่วันที่ 1 พฤศจิกายน 2544 ถึง 30 เมษายน 2545
กว่าจะถึงปลายปีเราจะทำอะไรดีวะ???? เลยตัดสินใจลองสมัครสอบเข้า ปริญญาตรี ที่ราชภัฎอุดรธานีดู สอบเล่นๆ ไม่อ่านหนังสือ เพราะไม่คิดว่าจะสอบติดไง ก็เราจะไปเป็นทหารอยู่นี่นา...ไม่คิดอะไร...
...ปรากฏว่าดันสอบติดเฉยเลย!!!! มนุษยศาสตร์ เอกภาษาอังกฤษ!!!! โอ๊ยจะบ้าตาย!! ทีคราวที่แล้ว (2542) ตั้งใจอ่านหนังสือแทบตายเจือกไม่ติด...ชีวิต T_T
เอ้า!!!! เรียนก็เรียนวะ ดีเหมือนกัน เรียนเก๋ๆๆรอสิ้นปี ฮิฮิ พอปลายตุลามาถึงก็ดร็อปไว้เทอมนึงเลย ลาเพื่อนว่าไปเป็นทหาร...งงกันใหญ่ 55 เลยบอกว่าชาติต้องการ พี่ไปล่ะ จะมาเรียนอีกทีตอนขึ้นปี 2 เด้อ!!!!
ต่อไปนี้ผมจะคัดลอกเรื่องราวจากสมุดไดอารี่เก่าๆของพลทหารน้อยคนหนึ่งทีแอบบันทึกเรื่องราวในรั้วทหาร...ลงในรูปแบบไดอารี่ออนไลน์พร้อมภาพวาดดินสอสี ที่เมื่อตอนฝึกอยู่นั้นเขาเขียนบันทึกทุกวัน เขียนลงสมุดเรียน ทุกวันนี้เขายังเก็บไว้ มันมีค่ามากๆๆๆในภาวะนั้น ว่าเขาเจออะไร ตอบสนองอย่างไร ความคิดซื่อๆเมื่อยังเยาว์ ผมอ่านแล้วก็ยิ้มไปกับมัน..หลายๆวันเป็นวันที่ทั้งตลก และแสนฮา และแน่นอน น้องเค้าบอกว่ามีทุกรส...กับแววตาที่พูดว่า...เรื่องราวของผมน่าสนใจน๊า....
...เฮ้อ!!! ไม่ต้องเชื้อเชิญขนาดนั้นก็ได้ไอ้หนู พี่จะอ่านให้^^ และจะพิมพ์เก็บไว้ให้ด้วยอ๊ะ!! ดีใจมั้ย
ดีครับพี่...บันทึกกันเก็บไว้...เผื่อต้นฉบับหาย...น้องชายคนนั้นเค้าบอกผมมาอย่างนี้ ;)
.................................................
ตัวอย่างบันทึกหน้า... ตอน 1-10 พฤศจิกายน 2544
กล้าหาญ อดทน สู้ต๊ายยยยยย !!!!!!
ความเห็น (27)
หลานชาย(ลูกเจ้าของโรงสี)กำลัง
ไปเป็นทหารเกณฑ์ผลัดสองอยู่ที่กาญจนบุรี
พ่อแม่ปู่ย่า ขนข้าวสารอาหารแห้ง
ไปแจกอยู่ที่ค่ายนั่นแน่ะ
สวัสดีครับ น้องเดย์ ทหารเกณฑ์ (ร้องขอ...)
ผมเรียน รด.ครับ เลยไม่ได้เป็นทหารเกณฑ์ เพราะทำตามเกณฑ์ไปเรียบร้อยเเล้ว
ว่าแต่ไดอารี่ของน้องเดย์ น่ารักมากๆเลยครับ..
ผมเรียน ร.ด. ๒ ปี ไม่จบหลักสูตรครับ
ปีแรกเรียนที่ตาก
ปีสองเรียนกรุงเทพฯ
ปีสามย้ายไปเรียนพิษณุโลก อยากไว้ผมยาวกะเขามั่งเลยเลิกเรียน
อายุครบจึงต้องไปเกณฑ์
ย่าให้ข้าวเปลือกมาเมล็ดนึง ย่าบอกว่าเป็นข้าวเปลือกที่เจอในหม้อหุงข้าว ประมาณว่ารอดมาหลายรอบ
รอดรอบแรกตอนสี รอดรอบสองตอนเตรียมหุง (ปกติที่บ้านหุงข้าวต้องหาเมล์ดข้าวเปลือก หิน กรวดเอาออกก่อน) รอดที่สามคือไม่แตกปริในขณะหุง (ซึ่งเมล็ดทั่วไปเมื่อโดนความร้อนก็มักจะปริแตก) รอดที่สี่ไม่กพลัดหลงลงกะเพาะไป
เพราะข้าวเปลือกเมล้ดนั้นหรือเปล่าไม่รู้ ผมรอดจากทหารเกณฑ์ จับได้ใบดำครับ
พลทหาร adayday รายงานตัวด่วน!
ข่าววงในแจ้งว่าขณะนี้มีผู้ประสงค์ดีมั่ง-ไม่ดีมั่ง กำลังซ่องสุมกำลังอยู่แถวๆ อุดร จึงขอเรียกตัวพลทหารไปเข้ากองประจำการเพื่อซักซ้อมพร้อมรับมือ
เพื่อเป็นการสร้างขวัญและกำลังใจ กองทัพฯ (ของใครหว่า?) ยินยอมให้นำของเล่นสุดโปรดติดตัวไปได้ 1 ชิ้น (เอ้า! เลือกเลยว่าจะเป็นโนบิตะหรือวู้ดดี้...อิอิ)
ท. ทหารอดทน ตะแล็กแต๊กตึ๊ง ๆ ๆ
ท. ทหารอดทน
ค่ำคืนเขายืนเดียวดาย กอดปืนแนบกาย อุ่นใจในลมหนาว...อิ อิ
สู้ สู้ ค่ะ..
มีความเชื่อว่า...ลูกผู้ชายจะดีได้ต้องผ่านบททดสอบอยู่ 2 ด่านค่ะ คือ
1. ผ่านการเป็นทหารเกณฑ์ และ
2. ผ่านการบวช
ครบรึยังจ๊ะ..พลต๊ะหานโนบิ๊ตะ...^_^ ..หุ หุ
คุณสีตะวันครับ
แสดงว่าผมนี่ดีครึ่งเดียวครับ
บวชอย่างเดียว แต่มิได้เป็นทหารเกณฑ์
ฮิ ฮิ...
ใช้ภาพประกอบการบันทึกแบบนี้ โดนใจจัง *^__^*
ถ้ายึดตามความเชื่อของพี่สีตะวัน ผมก็มองว่า ผมไม่มีดีเลย ... :)
สวัสดีครับพี่ครู ป.1
ช่วงเดือนเมษายนของทุกปีนะครับ สำหรับชายหนุ่มทุกคน ตื่นเต้นมากๆ บางคนนี้เตรียมตัวเป็นปีสองปีเลยครับ 55
แปลกใจที่ส่วนเล็กแต่ยิ่งใหญ่นั้นมักจะทำทุกทาง บ้างก็ยอมเสียตังค์หลายหมื่นเพื่อแลกกับการที่ลูกเราจะได้ไม่ไปอยู่กินกับประสบการณ์ดีดีที่พูดตรงๆนะครับ...ซื้อหาไม่ได้ ต้องเป็นชายและพร้อมทั้งร่างกายและจิตวิญญาณ
จ้างเป็นด้วยนะ ทหารเนี่ย ผู้หญิงหลายๆคนอิจฉาครับ ^^
ขอบพระคุณมากครับพี่ครูป.1 :)
- เพิ่มเติมจากคุณสีตะวันนะคะ น้องเดย์กับน้องเอก
- ว่าลูกผู้ชายตัวจริงต้องผ่านการเป็นพ่อ...จึงจะครบสูตรค่ะ
- เป็นไงจ๊ะ...ขอ้นี้น้องเดย์ทำได้สบายมาก แต่น้องเอกต้องรอประกาศอย่างเป็นทางการก่อน
- อีกนานไหมคะเนี่ย 5555
พี่เอกครับจตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร
;)
เจ๋งเลยพี่เอก เรียนรด. ตามเกณฑ์นี้ผมว่าสนุกมากเลยนะครับ ด้วยวัยล่ะ 1 และยังไม่ถูกกักขังในกองพันอีก 555 เยี่ยมเลยครับ ผมเองที่มองไปอยาคตแล้วเห็นตัวเองในวันคัดเลือกนะ...หม่นหมองเล็กๆในใจ ^_^
รู้เหตุผลที่ผมไม่เรียน รด. แล้วใช่มั้ยพี่ เป็นเหตุผลไม่แมนเลยเนอะ ฮ่าๆๆ
ภาพเขียนดินสอสีนี้น้องชายได้แรงบันดาลใจมาจากเกมจับแมลงเครื่อง PS1 ที่ติดงอมแงมและทำให้ผมน้ำตาซึมเมื่อเล่นจบเกม...ซึ้งครับ ชื่อภาษาอังกฤษว่า เกม Summer Holiday สุดย๊อดดดด!!!!
และจะมีภาพเขียนนี้เล่าเรื่องในทุกบันทึกของผมต่อแต่นี้ไปครับ ^^
สวัสดีครับพี่หนานเกียรติ
พี่ชายรายนี้ครบเลย 555 ทั้ง รด. และ ลุ้นทหารเกณฑ์...สุดท้ายคลาดไปได้เพราะข้าวเมล็ดนั้น ว่าแต่เรื่องเล่าข้าวเมล็ดนี้เจ๋งไปเลยครับ คุณย่าพี่เป็นคนช่างสังเกตและมีความเชื่อที่น่ารักมากๆ ไม่ทราบว่าข้าวเมล็ดนั้นยังอยู่รึเปล่าเอ่ย? เก็บไว้เป็นมรดกน้องเฌวาละกันครับพี่ ;)
ขอบพระคุณสำหรับเรื่องเล่าดีดีครับพี่หนานเกียรติ ชอบๆๆๆๆๆ :)
สวัสดีครับพี่ชิวบัญชา ธนบุญสมบัติ
555 ทำเป็นเล่นไป ผมเสียวโดนเรียกนะพี่ ^^ เพราะตอนฝึกเสร็จแล้วปลดประจำการน่ะ นายสิบเค้าบอกเลยว่าถ้าประเทศชาติต้องการเดี๋ยวจะมีหมายเรียกให้มาอีก ว๊ากๆๆๆ
ป่านนี้ไม่เรียก ก็คงจะไม่เรียกอีกต่อไปแล้วล่ะม๊างง??? แต่ถ้ามนุษย์ต่างดาวบุก เดย์จะไป 555 เอาบัซไลท์เยียร์ไปปล่อยแสงเผามันเลย วะ อะ อะ (ถ้ามาจริงจะปากดีอย่างนี้มั้ยวะ 55)
- ฮาเลยน้องเดย์
- นึกว่าเรียน รด
- เสียดายไม่มีภาพที่พี่ไปช่วยทหารฝึก
- จะได้เอามาให้ดู
- ชาติ เกียรติ วินัย กล้าหาญ อดทน สู้ตาย เอี้ย บรึม
- อยู่เหล่าไหนครับ
- เข้าใจว่าเขาจะเรียกระดมพลอีก ท่าทางน้องเดย์ไม่รอด
- เพิ่งแต่งงานด้วย ก๊ากๆๆไม่รอดๆๆ
สวัสดีครับพี่หมวยสีตะวัน
ผมยังเป็นทหารไม่สุดขั้วครับ คือฝึกแค่ 2 เดือน และ 4 เดือนที่เหลือนั้นเค้าเรียกไปเป็นทหารรับใช้ ส่วนเพื่อนๆเค้าไปฝึกรบกันสนุกสนาน ส่วนเดย์ก็มีความสุขในแบบของเดย์ครับ ^^
ผมเหลือบวชคร๊าบพี่น้อง ดีครึ่งนึง เย้!!!
อ้าวดูแล้ว เหล่าราบ ไม่น่ารอดๆๆๆ
พี่หนานเกียรติและพี่เอกจตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร
พี่ชายทั้งสองครับ ถ้าเอาครบตามนั้นจริงพี่ๆก็สุดยอด the star ยอดชายในฝันเลยนะพี่!! ทุกวันนี้ก็เป็นคนดีบาดใจสาวจะแย่อยู่แล้ว ^^
ยิ่งพี่หนานมีลูกแล้วด้วยนะ 555 โคตรจะแมน ;)
สวัสดีครับพี่พิชชา
เย้ๆๆๆ ดีใจครับที่มีคนชอบ ตั้งใจแอ๊บแบ๊ววสุดฝีมือเลยนะครับนั่น รอดูภาพต่อๆไปของบันทึกทหารนะครับ บอกเล่าเรื่องราวได้ดีนักแล ;)
ขอบพระคุณครับผ๊ม (ตะเบ๊ะนิดหน่อย) _/*_*
สวัสดีครับพี่ครูอรวรรณ
ฮ่าๆๆๆๆ เดย์นี้ขอยั้งมือไว้รอพี่เอกดีกว่าครับ เดี๋ยวพี่ชายฮึดขึ้นมาแซงหน้าพวกเราจะว่าไง ^^ ตามเก็บทุกข้ออย่างรวดเร็ว
รึเราจะเป็นผู้ชายรุ่นใหม่กัน โฉบเฉี่ยวกว่ายุคไหนๆ ;)
ขอบพระคุณมากๆครับผมพี่ครูอรวรรณ ว่าแต่จะมีใครมาเพิ่ม options ความเป็นชายให้เราอีกมั้ยน๊า??? ^_^
สวัสดีครับพี่แอ๊ดขจิต ฝอยทอง 
ถ้าจะไม่ตอบคอมเมนต์นี้...ปล่อยทิ้งไว้ ทำตัววิ่งหนีหมายเรียกจะมีใครเข้าใจมั้ยเนี่ย 555
ว่าแต่พี่แอ๊ดเป็นครูฝึกมาก่อนเหรอครับ ว๊าว!!!! เหมือนนะ เหมือนนะ ;) ชาติ เกียรติ วินัย กล้าหาญ อดทน สู้ตาย เอี้ย บรึม ได้ยินแล้วขนลุกครับ วิ่งไปท่องไป จู่ๆก็ตะโกนให้หมอบ อิอิ ได้ข่าวว่าถนนเป็นลาดยางร้อนๆ กว่าจะบรรจงหมอบได้ ฮากันใหญ่ :P
กองพันเดย์เรียกเต็มๆก็ ร.13 พัน 3 ครับ หน่วยราบเป็ด อิอิ รอดๆๆๆๆ (ระหว่างนี้หาข้ออ้างดีกว่า ฮา)
ตอนเป็นเด็กๆ เรียนชั้นเด็กเล็ก ที่สนามโรงเรียน จะมี ฮ. บินขึ้นลงบ่อยๆ เพื่อรับส่งทหาร (ก็หนูเป็นเด็กชายแดนนี่ค่ะ)
เวลา ฮ. เริ่มบินขึ้น เด็กๆ ชอบออกมายืนอยู่ริมระเบียงบ้าง โผล่หน้าต่างบ้าง บางคนออกมายืนอยู่ขอบสนาม (แต่เป็นส่วนน้อย เพราะเวลานั้นในที่โล่งจะเต็มไปด้วยฝุ่น เศษใบไม้ กระดาษ ที่ปลิวว่อนจากการหมุนของใบพัด )
พอ ฮ. เริ่มยกตัวขึ้น เด็กๆ จะยกมือโบกๆๆๆๆๆๆๆ ร้อง เย้ๆๆๆๆๆๆๆ ประหนึ่งว่ากำลังส่งพ่อของตัวเองไปออกศึก รู้สึกเท่ มาก
นึกภาพว่า เด็กๆ หลายสิบคน สลอนตามหน้าต่าง ประตู ริมระเบียง โบกมือไหวๆ ทหารหาญ โผล่หน้าออกมาจากประตู ฮ. โบกมือตอบ โดยไม่ยอมปิดประตู ฮ. (ไม่ยักกลัวตกแฮะ) พอพ้นระยะสายตาแล้วจึงกลับเข้าห้องเรียน
ทำอย่างนี้เกือบทุกวัน โดยไม่รู้ว่า หลังจากโบกมือส่งแล้ว ในวันหลังคนที่เราส่งจะมีโอกาสกลับมาหรือไม่
ปล. พี่กระติกก็เคยมีผู้บ่าว เป็นทหารนะ จะบอกให้ 555555
อ้าว โง่อีกแล้ว T_T เค้าก็บอกวิธีอยู่ด้านล่างนิ 555
การอ้างอิงถึงอนุทินอื่น ทำได้โดยใส่เครื่องหมาย @ และตามด้วยเลขอนุทินที่ต้องการ ตัวอย่าง @123
ขอบคุณที่ทำให้พี่ฉลาดขึ้น
555555555
พี่กระติกครับกระติก~natachoei ที่ ~natadee
ผมว่าเสียงเฮลิคอปเตอร์นั้นขึงขังน่าฟังมากๆเลยนะครับ ชอบเหมือนกัน โอกาศเดียวของวัยเด็กที่จะได้ยลคืองานวันเด็กที่กองบินครับ โปรยลูกกวาด ให้เราๆได้เก็บกวาดกันสนุก ฮิฮิ
ทำอย่างนี้เกือบทุกวัน โดยไม่รู้ว่า หลังจากโบกมือส่งแล้ว ในวันหลังคนที่เราส่งจะมีโอกาสกลับมาหรือไม่
ทราบซึ้งกับประโยคนี้มากเลยครับพี่กระติก
ขอบพระคุณมากคร๊าบ สบายดีบ๊อ ;)
พลทหารเดย์ 1980
แวะมาขอบคุณสำหรับข้อมูลไฟลท์ไปอุบลฯ เป็นประโยชน์มากครับ
ตกลงพี่จะไปเที่ยว 13:40 วันนี้ และกลับเที่ยว 19:00 พรุ่งนี้ครับ
พี่ชิว 2509
มารออ่าน พี่ชายเรียนรด. น้องชายจับใบดำใบแดง แต่ได้ใบดำมา ส่วนน้องทีมว่าจะให้หนีทหาร 555 เอ้ย...ล้อเล่น ว่าจะให้เรียนรด.แหล่ะจะได้หมดปัญหา คือเผื่อไปเรียนเมืองนอกเมืองนากลับมาจะได้ไม่ลำบากมีปัญหาต้องกลับมาจัดการ
ครับผม ;) พี่ชายชิว 2509บัญชา ธนบุญสมบัติ
ข้อมูลดีเลย์ไปหลายชั่วโมงเลยครับพี่ 555 วันนี้กลับแล้วสินะครับ ^^
รออ่านบันทึกเรื่องเล่าครับพี่ชิว :)
พี่ซูซานครับLittle Jazz
ก็ตกใจหมดเลย นึกว่าจะพาน้องหนีทหารจริงๆ 55
ผมก็ว่าดีนะพี่ เพราะถ้าเรียน รด. ระหว่างมัธยมนะ ชีวิตฉิวเลยครัล ไม่ต้องห่วงว่าจบแล้วจะได้งาน และไหนจะมาผ่อนผัน หรือลุ้นเสี่ยงจับใบดำ-แดงกันให้ใจหายอีก อิอิ