วันวุ่นวาย แต่ชัดเจน
วันนี้ไม่รู้เป็นวันอะไรครับ วุ่นวายแต่เช้าเลย แขกมาที่บ้านตั้งแต่เช้า เว้นช่วงไว้นิดหนึ่งตอนไปปัตตานี กลับมาอีกทีก็รับแขกต่อ จนกระทั่งหกโมงเย็น แต่ก็ดีครับ มีอะไรชัดเจนขึ้นอีกหลายเรื่อง แต่ไม่แน่ใจว่า สัปดาห์หน้านี้ผมจะสับรางทำงานได้หรือเปล่า อันเนื่องจากงานที่ไปรับปากท่านผู้หลักผู้ใหญ่ไว้สองเรื่อง ปรากฏวันนี้ก็ชัดแล้วเรื่องหนึ่ง เหมือนจะรอดตัวไป (หรือเปล่า) กับงานที่วางแผนจะทำให้กับสาขาวิชา
วันนี้แขกมาบ้านเยอะครับ แต่ภายในบ้านรกมาก รกกว่าทุกวันอันเนื่องจากกำลังปรับแต่งอุปกรณ์ไฟฟ้าในบ้าน แล้วก็ฝีมือลูกๆ ที่ตื่นเช้ามาก็รื้อกันอุตลุดจริงๆ สุดท้ายเลยเลือกที่จะปูเสือรับแขกไว้หน้าบ้านเลย ฮา
ด้วยที่อยากได้ที่ดินหน้าบ้านมาเป็นของตัวเองครับ สุดท้ายวันนี้ยิ่งเพิ่มความสับสนมากขึ้นครับ แล้วก็เลยได้คุยกับเจ้าของที่ดิน สรุปว่า ที่ดินที่อยากได้มากที่สุด ต้องอดไปก่อน ไปเอาอีกที่หนึ่งใกล้ๆ กัน เพราะอันนี้ตกลงใจไปเมื่อวาน วันนี้เลยเปลี่ยนใจไ่ม่ได้ วิ่งวุ่นหาเงินมาจ่ายตามที่ตกลงไว้จนครบได้ อัลฮัมดุลิลลาห์ (ต่อไปคงต้องประหยัดเพิ่มขึ้นอีกนิดหนึ่ง)
สมัยอยู่บ้านพักข้างในมหาวิทยาลัย ปลูกผักเล็กๆ น้อยๆ ได้ครับ แต่พอออกมาอยู่ข้างนอก พื้นที่จำกัดกว่าเดิม เลยปลูกได้แค่ พริก ตะไคร้ และัถั่วฝักยาวริมรั้ว (ซึ่งอย่างหลังไม่ค่อยได้ผลเท่าไร) คราวนี้ได้ที่ดินมาเพิ่ม ซึ่งไม่ได้คิดจะสร้างอะไรครับ เนื่องจากทุนรอนยังไม่มี เลยคิดว่าจะล้อมรั้ว ปลูกผักดีกว่า (อินชาอัลลอฮ์) ส่วนที่ดินที่ตั้งใจจะซื้อแต่เงินยังไม่มี และเจ้าของที่ก็พร้อมจะขายให้เมื่อผมพร้อม เขาก็ยินดีให้ใช้ที่ดินไปพลางๆ ก่อน ฮือ อันนี้เลยคิดการใหญ่ครับ จะปลูกไม้ยืนต้นไว้เลย ได้ซื้อเมื่อไร ต้นไม้ก็โตได้กินผลเลย (อินชาอัลลอฮ์) แต่เชื่อมัยครับ ที่ดินที่ซื้อวันนี้ อยู่หน้าบ้านแท้ๆ และตั้งใจไว้ว่าตอนเย็นจะเดินไปดูสักหน่อยว่า ลักษณะดินเป็นแบบไหน สุดท้ายวุ่นจนไม่ได้เดินออกไปดูเลย
ช่วงเย็นที่ใช้เวลาเยอะก็คือ ศิษย์เก่า ป.บัณฑิต ซึ่งตอนนี้เรียน ป.เอกอยู่ที่มาเลเซียมาขอคำปรึกษากับผมในฐานะอาจารย์เก่า แต่ก็หัวอกเดียวกันคือ เป็น นศ.ป.เอก เหมือนกัน (ดูท่าว่าศิษย์จะจบเอกก่อนอาจารย์แล้วละครับ) ถ้าดูจากวิทยานิพนธ์ ผมก็รู้ึสึกว่าเราเรียนสาขาวิชาเดียวกันครับ คือ การออกแบบการจัดการเรียนการสอน ครับ แต่ถ้าดูชื่อสาขาวิชาที่สมัครเรียนทั้งของผมและของศิษย์ ชื่อไปคนละอย่างเลยครับ
โมเดลการสอนของศิษย์ผม ทำเสร็จแล้ว แต่กลับมีปัญหาเมื่อจะเอาไปทดลองใช้ คือ ไม่รู้จะเอาโมเดลไปใช้ยังงัย เลยเอาปัญหานี้มาปรึกษาผม เขาบอกผมว่า เอาไปปรึกษาอาจารย์ที่ปรึกษาเขาก็ตอบว่า ให้เอาไปทดลองก่อนแล้วจะเห็นว่าปัญหามันอยู่ตรงไหน แต่ปัญหาเกิดก่อนจะเอาไปทดลองครับ ทำต่อไม่ได้ ที่สำคัญอาจารย์ที่ปรึกษาสั่งไว้ว่า ถ้ายังไม่ทดลองก็ไม่ต้องกลับมาให้อาจารย์เห็นหน้า ฮา
คอนเซปท์ของโมเดลดีมาก น่าสนใจมากครับ เห็นแล้วก็บอกไปว่า น่าสนใจจริงๆ แนวทางมันคล้ายกับงานผมชิ้นหนึ่ง ต่างกันตรงที่ผมใช้ระบบฮัลเกาะเป็นฐานในการออกแบบโมเดล ส่วนเขาใช้ทฤษฏีผสมผสานกันหลายๆ อย่าง ปัญหาที่ผมคิดว่าเป็นสาเหตุที่ทำให้ไม่สามารถนำไปสู่การทดลองใช้ได้จริง ก็เพราะโมเดลยังไม่อธิบายให้เห็นภาพของการใช้ในห้องเรียนเท่านั้นเอง
คุยกันไปสักประมาณครึ่งชั่วโมง เขาก็บอกผมว่า เขาเห็นปัญหาที่ผมบอกแล้ว และคิดออกแล้วว่าจะแก้ไขยังงัย แต่กว่าจะจบเรื่องก็ต้องคุยกันไปอีกเกือบสองชั่วโมงครับ อันเนื่องจากคำถามที่พยายามจะให้ผมอธิบายอย่างละเอียด และให้เป็นคำตอบสำหรับวิทยานิพนธ์ไปเลย เลยต้องตัดบทว่า เอาหนังสือไปอ่านแล้วกัน ฮาฮาฮา (ขี้เกียจอธิบายแล้ว)
แหม่ คุยแนะนำคนอื่นนะดีนัก แต่งานตัวเองยังเอาตัวไม่ค่อยจะรอดเลยครับ จบดีกว่า
ความเห็น (5)
ผมว่าหลายเรื่องมันชัดในคำตอบกับคนอย่างอาจารย์นะครับ...และผมก็ทยอยเห็นภาพบางอย่างัดขึ้นครับ
เป็นเหมือนกันเลยครับของตัวเองไม่ค่อยจะรอดแต่งานชาวบ้านเห็นภาพัดเจน อิอิ
ขออัลลอฮฺทรงชี้นำแนวทางครับ
ขอบคุณครับอาจารย์ เสียงเล็กๆ فؤاد
ได้รับเมลข่าวดีจากอาจารย์แล้วครับ อัลฮัมดุลิลลาห์
มาอ่านด้วยคนเช้าๆ
ขอบคุณครับ คนตานี แวะมาเยี่ยมแต่เช้าเลย
สวัสดีค่ะ
แวะมาเยี่ยมชม
ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ^^