๑๙๐.ความจริงของชีวิต " กว่าที่จะ....ก็ต่อเมื่อ....." ...
|
||
|
ความเห็น (44)
- รู้สุข จึงรู้ทุกข์..รู้ทุกข์ จึงรู้สุข
- ขอบคุณข้อคิดดีๆครับ
สวัสดีค่ะ
- ขอขอบพระคุณสำหรับข้อคิดดี ๆค่ะ
- คิดถึงเสมอนะคะ
ผมชอบตรงนี้ครับ
จะรู้ว่ายังมีเรื่อง . . . อีกมากมาย
ก็ต่อเมื่อเราเปิดใจ . . . ยอมรับมัน
สวัสดีค่ะ คุณครูธนิตย์
- นั่นเองค่ะ จึงมีคำกล่าวที่ว่า "ชีวิตเรามีสุขและทุกข์คละเคล้ากันไป"
- ดังนั้นเราจึงไม่ควรดำรงตนอยู่ในความประมาทจริงไหมคะ....
เริ่มเช้าวันใหม่ด้วยความสดใสกันนะคะ.........
สวัสดีค่ะ พี่ครูคิม
- ดีใจที่แวะมาเยี่ยมน้องนะคะ
- รำลึกถึงพี่คิมไม่เสื่อมคลายค่ะ
ขอบคุณค่ะพี่สาวของหนู... คิดถึงพี่จริงๆค่ะ...
สวัสดีค่ะ ท่านรองฯ
- การเปิดใจยอมรับกับสิ่งที่เกิดขึ้น ย่อมทำให้เราได้มองเห็นเส้นทางในการแก้ไขปัญหา พร้อมที่จะรับการส่งเสริมพัฒนา
- ไม่ใช่ทำตัวแบบน้ำเต็มจนล้นแก้วค่ะ...
ท่านรองฯสบายดีไหมค่ะ... มอบดอกไม้ทำให้การทำงานสดชื่นๆค่ะ...
กว่าจะรู้ธรรมะ...ก็ต้องรู้ทุกข์...ผู้ใดเห็นทุกข์..ผู้นั้นเห็นธรรม..นะคะ..
มาชวนไปเที่ยวพิพิธภัณท์เงินตราค่ะ...
สวัสดีค่ะ พี่นงนาจ ที่คิดถึง
- หวังว่าความทุกข์ที่เกิดขึ้นกับเราๆท่านๆ คงจะทำให้เกิดดวงตาเห็นธรรมนะคะ
ขอบคุณกับการมาเยี่ยมเยียนค่ะพี่...
มาชม
กว่าจะรู้ก็สายเสียแล้วนะครับ...หรือไม่อย่างไร...
สวัสดีค่ะ อาจารย์umi
- กว่าจะรู้ก็สายเสียแล้ว.. กินความหมายกว้างมากๆค่ะ
- ขึ้นอยู่กับกรณีว่าเป็นสิ่งที่ดีหรือร้าย...
- อาจารย์สบายดีไหมคะ..
ขอให้มีความสุขมากๆค่ะ
ว้าว วาว น่ารักจังเลยค่ะ ภาษาไทย ไพเราะกว่า เป็นภาษาต่างแดนค่ะ
http://gotoknow.org/blog/lanandaman/303090
ขอยืมไปแปะไว้ด้วยกันนะคะ ... we will know ... when we try
ขอบคุณค่ะ เติมพลังแรงฮึดก่อนลงมืองานหิน ค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณpoo
- คนเรานี่ก็แปลก ยามเห็นหน้ากัน อยู่ด้วยกัน รู้สึกอายๆหากต้องพูดหรือทำในสิ่งที่ตนไม่เคยทำมาก่อน...
- ต่อเมื่อจากกันนั่นแหละ ความรู้สึกแสนเสียดายก็จะพร่างพรูออกมา... แต่ทว่า..
- จะพูดจะทำกับใครล่ะ.. อีกคนไปซะไกลแล้ว.. ได้ยินได้เห็นบ่อยโดยเฉพาะเรื่องการปฏิบัติกับคนรัก และบุพการี..
- เป็นผู้ฟังที่ดีค่ะ ว่าจะทำสถิติไว้สักหน่อย เผื่อวันหน้าได้นำข้อมูลมาใช้ประโยชน์..
งานหนักไม่เคยทำร้ายเราค่ะ..
เห็นด้วยค่ะ บางครั้งสังคมไทย แบบจะเขินๆ ไงคะ ยิ่งคนใกล้ชิด ยิ่งได้ด่ากัน มีความสุข เหมือนคู่รักวัยดึกที่บ้าน ป๋าบอกว่าวันไหนไม่ได้ยินเสียงแม่บ่น นอนไม่ค่อยหลับ ... อี๋ก็เช่นก้น หากไม่ได้ต่อว่า ป๋า ก็จะรู้สึกเหมือนขาดอะไรไป .. ปูเลยต้องแซวกลับไป บ่อยๆ ว่า ฮั่นแน่ หยอกกันอีกแล้วเหมือนคู่รักวัยกระเตาะเลย แล้วทั้งคู่ก็เขิน ...
ขอบคุณค่ะ เป็นกำลังใจกันและกันนะคะ
- มาถึงรุ่นคุณpoo ก็คงจะลดความเขินลงไปได้มากกว่า "คู่รักวัยดึก" ที่บ้านนะคะ
- จะรอฟังข่าวดี และการมาบอกเล่าเรื่องราวที่น่าประทับใจแบบนี้ในอนาคตค่ะ
มีความสุขกับชีวิตให้มากๆนะคะ
สวัสดีค่ะ
อ่านแล้วซึ้งค่ะ ทำให้คิดได้หลายเรื่องค่ะ
ขอบคุณนะคะที่แวะไปเยี่ยมเยียนที่ "พื้นที่เล็ก ๆ ของคนเหงา ๆ"
สวัสดีค่ะครูแป๋ม
บางครั้งคนที่ใกล้เราที่สุดเราลืมแสดงความรู้สึกดีๆออกไป...กว่าจะรู้ก็สายเสียแล้ว
ขอบคุณนะคะที่เอาต้นและดอกไม้ไปฝาก
รอยยิ้มที่แม่อยากเห็นนานที่สุด....
สวัสดีค่ะ
ชอบทุกบท
แต่ที่ชอบและตรงใจมากคือ
......จะรู้ว่าค่ำคืนนี้ . . . คงไม่เงียบเหงา
ก็ต่อเมื่อทุกเรื่องเล่า . . . ได้มีโอกาสบอกไป..
และทุกค่ำคืนจะมีคุณครูแวะไปเยี่ยมบันทึก เสมอด้วยค่ะ
ขอบคุณเหลือเกิน
สวัสดีค่ะ พี่อิง ที่คิดถึง
- ทุกถ้อยทุกคำ ล้วนผ่านการคัดสรร อย่างตั้งอกตั้งใจ
- ให้เป็นอนุสติ เตือนตนเอง และจะดีใจยิ่ง หากจะเป็นประโยชน์ต่อกัลยาณมิตร
- แป๋มชอบของพี่อิงที่บ่งถึงตัวตนที่เด็ดเดี่ยว ชัดเจนและตรงประเด็น ไม่อ้อมค้อม..โดนค่ะ แป๋มชอบมาก
ไม่ต้องห่วงค่ะ แป๋มจะไปเยี่ยมพี่อิงจนพี่อิงเบื่อนั่นแหละ..อิอิ..รู้น่าว่าไม่จริง..รักนะคะ..
สวัสดีค่ะ พี่แดง ที่คิดถึง
- พี่แดงก็เป็นพี่กัลยาณมิตรของแป๋มอีกท่าน ที่เราต่างคอยให้กำลังใจกันและกันตลอดมา
- บางครั้งคนที่ใกล้เราที่สุดเราลืมแสดงความรู้สึกดีๆออกไป...กว่าจะรู้ก็สายเสียแล้ว
- ทุกคำชัดเจนในตัวเองอยู่แล้ว โดยไม่ต้องอธิบายเพิ่มเติมอีก
จะรู้ว่าเสียงหัวเราะ . .มันมีค่า ก็ต่อเมื่อเราเสียน้ำตา . .ในสักวัน ยิ้มของน้องบอกอะไรแก่เราบ้างคะ?????....
สวัสดีค่ะ พี่หมอรุ่ง ที่คิดถึง
- พี่รุ่งนับเป็นบุคลากรที่มีคุณค่ายิ่งขององค์กร และสังคมไทย
- แป๋มชอบค่ะ การถ่ายทอดมุมมองประสบการณ์ กับภาษาที่เข้าใจง่าย อ่านได้ทุกคน
- ......จะรู้ว่าค่ำคืนนี้ . . . คงไม่เงียบเหงา
- ก็ต่อเมื่อทุกเรื่องเล่า . . . ได้มีโอกาสบอกไป..
- จีงไม่ต้องแปลกใจ หากแป๋มจะไปเยี่ยมพี่ทุกๆคืนค่ะ
พี่เก่งจังค่ะ
เมื่อคืนไปลอยกระทงที่ไหนค่ะ แวะมาเยี่ยมยามเช้าค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณพี่เกด ที่คิดถึง
- เมื่อคืนไปลอยที่สวนน้ำบุ่งตาหลั่ว ในค่ายสุรนารีค่ะ ใกล้บ้านดี
- ไปกับครอบครัวค่ะ อากาศเย็นมากๆชื่นชมกระทงแต่ละหน่วยงานและกิจกรรมในงานจนทั่วแล้วจึงกลับบ้านค่ะ
อรุณสวัสดิ์ด้วยความสดใสของดอกไม้ดอกนี้... มอบให้พี่ค่ะ
ขอมอบดอกไม้ เพื่อคุณครู 
ที่เป็น ครูเพื่อศิษย์ จริง ๆ ครับ
สวัสดีค่ะ ท่านอาจารย์ panda
- ปลื้มจังที่ท่านผู้ทรงคุณอุตส่าห์นำดอกไม้มามอบให้น่ะค่ะ
- การพยายามทำหน้าที่ของผู้ที่ได้ชื่อว่าครูอย่างเต็มกำลังความสามารถ
- ถือเป็นสุดยอดปรารถนาของแป๋มค่ะท่าน... โดยอาศัยตัวแบบที่ดีงาม
- ท่านเองก็เป็นตัวแบบที่ดีมากๆให้แป๋มอยากจะดำเนินรอยตาม.. ได้เพียงครึ่งของท่านก็ยังดีค่ะ
ท่านคือ "ครูของครู" อีกทีค่ะ
สวัสดีคะ
มาแวะเยี่ยมครูดีศรีโคราชคะ
ชอบตรงนี้มากคะ
จะรู้ว่าอะไร . . . ที่เรียกว่าคิดถึง
ก็ต่อเมื่อในความคิดคำนึง . . . มีใครสักคน
จะรู้ความหมายในคำรัก . . . สักหน
ก็ต่อเมื่อมีใครบางคน . . . ทำให้หวั่นไหว
ขอให้มีความสุขกับบรรยากาศความหนาวเย็นที่โรแมนติคนะคะ
สวัสดีค่ะ คุณKaruna
- ขอบคุณค่ะที่อุตส่าห์แวะมาเยี่ยม
- จะรู้ว่าโลกนี้ . . . มันกว้างใหญ่
ก็ต่อเมื่อเราได้ . . . ออกเดินทาง - เราต่างเดินทางมาจากคนละที่ละทาง
- สู่โลกอันกว้างใหญ่ ในที่สุดก็มาพบเจอ
- ได้เป็นกัลยาณมิตรซึ่งกันและกัน
ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ
สวัสดี ครับ ครูแป๋ม
เข้ามาทักทาย ครูแป๋มจากบันทึกนี้
ครูแป๋ม
เขียนบันทึก..ฉบับนี้ ได้กินใจ ...
...
ชีวิต คนเรา...ก็มีเพียงเท่านี้
อยู่ได้...หากกำลังใจ ดี
...
อาจจะ ห่างหายกันไปบ้าง
เพราะเหตุปัจจัยหลาย ๆ อย่าง
แต่ให้ระลึกอยู่เสมอว่า...การมีชืวิตอยู่นั้น ...กำลังใจสำคัญที่สุด
ยินดี ..ครับ ที่ได้รู้จักกัน
ถึงอย่างไร...เราก็คงอยู่ในโลกเดียวกัน
โลก...ที่หากจิตใจงดงามแล้ว..การให้คือความงดงามที่สุดของชีวิต
มีความสุขในการใช้ชีวิตที่มีคุณค่า ของครูแป๋ม นะครับ
สวัสดีค่ะ คุณแสงแห่งความดี ตัวแบบที่ดีสำหรับแป๋ม
- ดีใจค่ะ สุดจะพรรณาเลยที่คุณแสงได้มาเยี่ยมแป๋มที่นี่ค่ะ
- กับเรื่องราวการบันทึก แป๋มเองหาใช่มืออาชีพ ที่เขียนทุกคราก็กลั่นจากใจ
- ดูดีบ้างไม่ดีบ้างก็ไม่เป็นไร ขอแค่สุขใจที่ได้เขียนค่ะ
- การมีชืวิตอยู่นั้น ...กำลังใจสำคัญที่สุด
- แป๋มเห็นด้วยกับคุณแสงทุกประการค่ะ แต่..ไม่อยากให้คุณห่างหายไปไหน
- เพราะคุณแสงเป็นผู้ให้..ให้กำลังใจ..ที่เรียกว่า "มืออาชีพ" ค่ะ
- หลายครา ยามที่ท้อ.. พอได้มาอ่านบันทึกเรื่องราวของคุณ
- สร้างแรงบันดาลใจให้กับแป๋มหลายครั้ง...ใช่ค่ะ..เรายังอยู่บนโลกเดียวกัน ...
- โลก...ที่หากจิตใจงดงามแล้ว..การให้คือความงดงามที่สุดของชีวิต
แป๋มจะทำตามที่คุณบอกค่ะ....
"มีความสุขในการใช้ชีวิตที่มีคุณค่า ของครูแป๋ม นะครับ"....
สวัสดีค่ะครูแป๋ม มาส่งความรู้สึกดีๆผ่านดอกไม้สวยๆ
สิงห์โตใบพัดแดง
แป้วกอ 6/5
เป็น ความจริง ที่ กว่าที่จะ.....ก็ต่อเมื่อ
มนุษย์ มักมองไม่เห็นคุณค่าของสิ่งที่มีอยู่ จนเมื่อสายเกินไปหรือกำลังจะเสียมันไปแล้ว
ในหลายๆส่วนของบทความ สะท้อนให้เห็นถึงสภาพสังคมในปัจจุบัน หรือปัญหาที่เราเจอกันอยู่ทุกๆวัน
สุดท้าย หนูคิดว่า สิ่งที่ดีที่สุด คือ หันหน้าเข้าหากัน แล้วพูดกันค่ะ
การปรับความเข้าใจเป็นสิ่งที่ ทำไม่ยากแต่มันถูกกั้นด้วยคำว่า โทสะ โมหะ ทิฐิ ที่เราสร้างเป็นกำแพงกั้นระหว่างใจ
ขอบคุณครูแป๋มมากๆค่ะสำหรับทุกบันทึก ที่เป็นกำลังใจให้เราเดินสู้ต่อ
ดูแลสุขภาพด้วยนะคะ
สวัสดีค่ะ พี่แดง ที่คิดถึง
- ทั้งความรู้สึกดีดีและดอกไม้สวยๆ แป๋มได้รับแล้วค่ะ
- จึงขอตอบแทนพี่แดงด้วยความรู้สึกดีๆเช่นกันผ่านดอกไม้ดอกนี้ค่ะ
คิดถึงนะคะ
สวัสดีครับครูแป๋ม
กว่าจะรู้ว่ามีความสวยงามมากมายในเมืองไทย ก็ต่อเมื่อไม่มีกำลังเดิน
สวัสดีจ๊ะ หนูแป้วกอ 6/5
- ขอบใจนะจ๊ะที่แวะมาเยี่ยมและแสดงความคิดเห็น... เป็นเด็กที่มีแนวคิดที่ไม่ธรรมดาเลยนะนี่..
- การปรับความเข้าใจเป็นสิ่งที่ ทำไม่ยากแต่มันถูกกั้นด้วยคำว่า โทสะ โมหะ ทิฐิ ที่เราสร้างเป็นกำแพงกั้นระหว่างใจ
- ใช่จ๊ะ... แล้วทำไมเราจึงไม่ทลายกำแพงนั้นล่ะ เพราะว่าเราสร้างขึ้นเองมิใช่หรือ...
ครูแป๋มรักและภูมิใจลูกศิษย์คนนี้มากเลยจ๊ะ....
สวัสดีค่ะ ท่านวอญ่าฯ
- กว่าจะรู้ว่ามีความสวยงามมากมายในเมืองไทย ก็ต่อเมื่อไม่มีกำลังเดิน
- แหม... ก็ไม่ต้องเดินก็ได้ ให้ลูกหลานพานั่งเรือบิน ขับรถไปให้
- ทุกสิ่งก็เป็นจริงได้ค่ะ
ขอบคุณที่มาเยือนค่ะ
จะรู้ว่าอะไร . . . ที่เรียกว่าคิดถึง
ก็ต่อเมื่อในความคิดคำนึง . . . มีใครสักคน
จะรู้ความหมายในคำรัก . . . สักหน
ก็ต่อเมื่อมีใครบางคน . . . ทำให้หวั่นไหว
จะรู้ว่าค่ำคืนนี้ . . . คงไม่เงียบเหงา
ก็ต่อเมื่อทุกเรื่องเล่า . . . ได้มีโอกาสบอกไป
สวัสดีคะ ครูแป๋ม
พอลล่ามาเยี่ยมคะ
ลมหนาวพัดมาเยือนแล้ว...
อย่าลืมดูแลความฝันให้ดีนะครับ
อย่าปล่อยให้ความฝัน-เหน็บหนาว และหนาวหนัก
....
สวัสดีค่ะครูแป๋ม ... กว่าจะรู้ค่า ... ก็ต่อเมื่อเวลาผ่านไป ... และรู้ว่าเราสูญเสียสิ่งนั้นไปเสียแล้ว ... ส่วนใหญ่คนเรามักไม่ดูแลกันและกันตอนที่ยังอยู่ด้วยกัน ... แต่เมื่อสูญเสียไปแล้ว จึงรู้ค่าและไม่มีเวลาทำสิ่งเหล่านั้นเสียแล้ว
ขอบพระคุณมากค่ะสาระดี ๆ ที่นำมาให้อ่าน ก่อนทุกอย่างจะสายเกินไป ... "ที่นี่และเดี๋ยวนี้" ค่ะ ...
ความเป็นจริงของชีวิต คือ ทุกอย่างล้วนมีความไม่แน่นอน มีขึ้นก็ต้องมีลง เมื่อเกิดขึ้นก็ต้องมีการจากลากันเป็นธรรมดา ไม่เที่ยงแท้ ไม่แน่นอน เพียงแค่เราทำใจยอมรับมันให้ได้ แค่นี้เราก็มีความสุขแทนที่จะมีความทุกข์
พี่พนัส...
- แป๋มจะดูแลความฝันให้ดีที่สุดค่ะ...
- ไม่มีวันที่จะเหน็บหนาวหรือหนาวหนัก
- หากพร้อมพรักด้วยไออุ่น..หอมละมุนจากไอรัก
- บวกพลังใจให้ก้าวต่อไปสุดปลายฝัน..
รำลึกถึงเสมอ...
สวัสดีค่ะ ครูVij
- ยามอยู่ว่าเรื่องมาก ยามจากบอกเสียดาย .... จำเขามาอีกทีค่ะ
ขอบคุณค่ะ
คุณกนกจิตต์
- เพียงแค่เราทำใจยอมรับมันให้ได้ แค่นี้เราก็มีความสุขแทนที่จะมีความทุกข์
- ปัญหาอยู่ตรงที่.... เราจะทำใจยอมรับมันได้แค่ไหนนะสิคะ..
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะคุณครูแป๋ม
จะรู้คุณค่าของอะไร . . . ในสักอย่าง
ก็ต่อเมื่อเราได้ . . . เสียมันไป
สิ่งที่เสียไปแล้วไม่สามารถย้อนกลับคืนมาได้
อยู่ที่ว่าเราจะทำใจยอมรับได้หรือเปล่า
แค่นี้ใช่ไหมคะ?
ขอบคุณค่ะ^^
สวัสดีจ๊ะ หนูต้นเฟิร์น แสนสวย...
- ซึ่งการตัดบางอย่างออกไปให้ไกลโดยไม่ต้องย้อนกลับมาอีก
- เป็นอะไรที่วิเศษเหมือนกันจ๊ะ เราเสียเวลากับสิ่งๆนี้มามากพอแล้ว
- ทิ้งไปเถอะจ๊ะ.. นอกจากไม่ได้ประโยชน์ ยังทำให้รำคาญใจอีกด้วย
- อันนี้ขึ้นอยู่ที่..เรานั้นจะเข้มแข็งพอรึเปล่า..เอาเวลาไปทำสิ่งที่เป็นประโยชน์ดีกว่าเนอะ..
ขอบใจนะคะสาวน้อยคนเก่ง..