การเดินทางของชีวิต : จากโลกไซเบอร์สู่เขาเจ็ดยอด (ตอน ๓ แต่งตัวเดินป่า)

ชุดที่ผมเตรียมเดินป่าประกอบด้วย กางเกง เสื้อเชิ้ต เข็มขัดผ้า ผ้าขาวม้า ถุงเท้า ถุงเท้ากันทาก กางเกงรัด หมวก มีด รองเท้ายาง และเสื้อกันฝน

ผมแต่งตัวจุดเดียวกับที่เตรียมของขึ้นเขา

ใส่กางเกงรัดแล้วตามด้วยกางเกงขายาว เหน็บมีดเข้ากับเข็มขัดผ้า สวมเสื้อยัดชายเข้ากางเกง ผ้าขาวม้าคาดเอว

สวมถุงเท้ากันทากทับกางเกงขึ้นไปถึงโคนขา แล้วสวมถึงเท้าทับอีกขั้น จึงใส่รองเท้ายางที่เพิ่งถอยมาใหม่

ผมสวมหมวกที่เตรียมมาเป็นหมวกผ้า คุณเอกบอกผมใส่แล้วเหมือนทหารญี่ปุ่น

สำหรับเสื้อกันฝนผมใส่ไว้ในช่องข้างของเป้ และขวดน้ำดื่มเสียบอยู่ในช่องด้านหน้าเป้

(ภาพถ่ายโดยคุณเอก - จตุพร)

เมื่อเริ่มออกเดินทางได้สักพัก ผมพบว่าเสื้อที่ยัดเข้าในกางเกงนั้นไม่ระบายความร้อนจากร่างกาย จึงเอาชายเสื้อออกจากกางเกง ตอนนี้เสื้อผมโชกไปด้วยเหงื่อ

รองเท้าที่สวมใส่เดินขึ้นเขา แม้มีคุณสมบัติในการเกาะพื้นที่ลื่นชัน แต่พื้นด้านในก็ราบเรียบไม่รองรับฝ่าเท้า อีกทั้งยังเป็นพื้นที่แข็งและไม่พอดีเท้า การเดินจึงไม่ราบรื่นเนื่องจากยังมีพื้นที่ว่างในรองเท้า ผมแก้ปัญหาด้วยการรัดสายผูกรองเท้าให้แน่นขึ้น ทำที่ว่างในรองเท้าให้ลดลงเหลือน้อยที่สุด ซึ่งก็ช่วยแก้ปัญหาได้ระดับหนึ่ง

ผมเรียนรู้ว่าหากจะใช้รองเท้านี้เดินป่าอีก ควรจะหาแผ่นรองพื้นรองเท้ามารองรับพื้นด้านในของรองเท้า ซึ่งจะทำให้รองเท้านั้นรับกับป่าเท้า น่าจะช่วยให้การเดินดีขึ้น โดยมิจำเป็นต้องซื้อรองเท้าเดินป่าที่ราคาแพงระยับ

เดินไปครึ่งวันเจอฝน จึงเอาเสื้อกันฝนที่เตรียมไว้ห่มคลุมทั้งตัวและเป้ที่อยู่บนหลัง

เนื่องจากเป็นเสื้อกันฝนชนิดสวมคลุมจึงค่อนรุ่มร่าม รุงรัง ค่อนข้างเป็นอุปสรรคต่อการเดิน

ผ้ามักจะไปเกี่ยวกับกิ่งไม้ข้างทางอยู่บ่อย ๆ ที่สำคัญเป็นทางเดินของทากให้เข้ามาสู่ตัว

ต้องคอยรวบชายไว้เรื่อย ๆ ทำให้มือที่จะใช้ในการจับเกาะเกี่ยวกิ่งไม้ยามไต่ปีนเขา ทำหน้าที่ได้ไม่สะดวกนัก

กว่าจะรู้ว่าผมควรจะใส่รองเท้าไว้ด้านในแล้วค่อยสวมถุงเท้ากันทาก เมื่อทากชอนไชเข้าไปเจาะจนเลือดสาด

และเรียนรู้ว่าถุงเท้าซึ่งเป็นผ้ายืดเมื่อเดินไป ๆ ถึงเท้าจะย่นลงมา ทำให้สังเกตุทากที่เกาะติดมาไม่เห็น หรือสังเกตุได้ยาก

ผมเปลี่ยนเอาถุงเท้าเข้าไปไว้ด้านใน โดยสวมทับขากางเกง

ก่อนที่จะสวมถุงเท้ากันทากทับ ผมเห็นรอยปริเล็ก ๆ ที่เกิดจากการตัดเย็บ ที่ทากสามารถมุดตัวเข้ามาดูดเลือดผมได้ จึงเอาหนังยางรัดบริเวณรอยปรินั้นทั้งสองข้าง

การพักค้างคืนแรก ผมเปลี่ยนเป็นชุดนอนที่เตรียมมา คือ เสื้อยืดแขนยาว และกางเกงผ้ายืดขายาวมีสายรัดข้อเท้า

กางเกงที่ชื้นจากการเดินย่ำน้ำ เสื้อที่ชื้นด้วยเหงื่อ ผมแขวนไว้กับเชือกที่ผูกไว้ข้างเปล

รุ่งขึ้นก็เปลี่ยนเป็นชุดเดินป่าชุดเดิม สวมใส่ลงไปทั้งที่ยังชื้น แรก ๆ ที่สวมเย็นยะเยือกไปทั้งร่าง ใช้เวลาครูใหญ่กว่าที่ร่างกายจะปรับตัวกับความเย็นนั้นได้

การพักคืนที่สอง เสื้อผ้าผมเปียกชุ่มไปด้วยทั้งเหงื่อและฝน ระหว่างทำที่พักฝนตกหนัก ผมต้องขุดดินทำทางระบายน้ำ ทำให้ทั้งเสื้อและกางเกงเปียกชุ่มด้วยน้ำและดินโคลน

ผมจัดการซักทั้งเสื้อ กางเกง ถุงเท้า ถุงเท้ากันทาก ก่อนเอาไปตาก

ที่ซักผ้าคือแอ่งน้ำเล็ก ๆ ข้างที่ผูกเปลนอน

เช้าวันรุ่งขึ้น ผมแต่งกายด้วยชุดเดินป่าเช่นเดิม ความเย็นยะเยือกเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่าจากเช้าเมื่อวาน เนื่องจากอากาศหนาวเย็นกว่ามาก

(ภาพถ่ายโดยคุณเอก - จตุพร)

กลับลงจากเขามาพักบ้านท่าผู้เฒ่า ผมเอาชุดทั้งหมดมาผึ่งก่อนจะเก็บกลับกรุงเทพฯ หลังอาบน้ำชำระร่างแล้ว

กลิ่นอับ กลิ่นควัน และสารพัดกลิ่นบนเสื้อผ้าที่ผมสวมใส่รุนแรงเหลือร้าย... แหวะ....

 

บันทึกที่เกี่ยวข้อง  

การเดินทางของชีวิต : จากโลกไซเบอร์สู่เขาเจ็ดยอด

การเดินทางของชีวิต : จากโลกไซเบอร์สู่เขาเจ็ดยอด (ตอน ๒ จัดของลงเป้)

การเดินทางของชีวิต : จากโลกไซเบอร์สู่เขาเจ็ดยอด (ตอน ๓ แต่งตัวเดินป่า)

การเดินทางของชีวิต : จากโลกไซเบอร์สู่เขาเจ็ดยอด (ตอน ๔ เดิน ปีน ไต่ มุด คลาน ข้าม ฯลฯ)

การเดินทางของชีวิต : จากโลกไซเบอร์สู่เขาเจ็ดยอด (ตอน ๕ ฝ่าดงทาก)

การเดินทางของชีวิต : จากโลกไซเบอร์สู่เขาเจ็ดยอด (ตอน ๖ กินในป่า)

การเดินทางของชีวิต : จากโลกไซเบอร์สู่เขาเจ็ดยอด (ตอนที่ ๗ นอนในป่า)

การเดินทางของชีวิต : จากโลกไซเบอร์สู่เขาเจ็ดยอด (ตอน ๘ นายหัวบุญเลิศ ชายเกตุ ลูกผู้ชายใจนักเลง)

การเดินทางของชีวิต : จากโลกไซเบอร์สู่เขาเจ็ดยอด (ตอน ๙ ซากี้ คนลาวชื่อฝรั่ง)

การเดินทางของชีวิต : จากโลกไซเบอร์สู่เขาเจ็ดยอด (ตอน ๑๐ หญิงสาวน้ำใจงาม

การเดินทางของชีวิต : จากโลกไซเบอร์สู่เขาเจ็ดยอด (ตอน ๑๑ ทะเลหมอกเขาเจ็ดยอด)

การเดินทางของชีวิต : จากโลกไซเบอร์สู่เขาเจ็ดยอด (ตอน ๑๒ เรื่องเล่าจากซากี้)

 

[Boo]

เป็นทริปที่ต้องจำตรึงตราในดวงจิตเลยใช่ไหมท่าน

ถึงประโยคสุดท้าย เหวอ ๆ ... ขอไปจัดการสะสาง แล้วจะมาใหม่ค่ะ

[ครูอรวรรณ]

เป็นการผจญภัยในป่า

มาติดตามอ่านต่อค่ะ  555  เห็นภาพที่สุดก็ตอนท้ายเรื่องนี่แหละ

[อ้อยเล็ก]

อิๆๆๆ

[กระติก~natachoei ที่ ~natadee]

อยากเห็นภาพทหารญี่ปุ่นจังค่ะ

[ธนิตย์ สุวรรณเจริญ]

โอ้โฮ!โดนฝนตลอด..คงมีตอนต่อ

[จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร]

 

เป็นทริปที่ทรหดน่าดู ลุยป่า ลุยน้ำ น้ำป่า ฝนตก ความชื้นสูง ทากดูดเลือด ลมเเรง  หนาวเย็น

สามวันสองคืนที่ต้องผจญสิ่งเหล่านี้

ทหารญี่ปุ่น กับ คุณน้องบับเบิ้ลบาบา

 

[ครู ป.1]

พอจะ บวก - ลบ-  คูณ -หาร ลงตัวมั๊ย 2 หนุ่ม

ระหว่าง ความสุข+ ความสนุก+ ความทรหด+ ความอดทน

งานนี้สมใจนึกมั๊ย?? น้องชายทั้งสองคน

 

[จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร]

บรรยายภาพ

• ทาก ตัวอ้วนๆอิ่มเลือด
• ทากเกาะ ดูด พุง หนานเกียรติ
• เท้าพี่หนานเกียรติ ที่ถูกทากดูด
• ทากเกาะต้นเเขนของคุณน้องบับเบิ้ลบาบา

[krutoiting]

น่าจะมียาทากันทากทั้งตัวก่อนสวมเสื้อผ้านะคะ

เวลาถอดรองเท้าออกแล้ว

เอาห่อยาฉุนใส่ไว้ในรองเท้า แล้วเอาถุงผ้าบางๆใส่รองเท้ามัดหนังยางให้แน่น

ก่อนแขวน หรือตากแดด

ป้องกันสัตว์เลื้อยคลานและปิงทากไปแอบหลับได้ค่ะ

ติดเข็ม และด้ายไปด้วย

ขอบคุณค่ะ

[ขจิต ฝอยทอง]

• โอโหเจอภาพทากจากน้องเอก
• เสียวแทน
• ท่าทางสนุกมากๆๆ

[ขจิต ฝอยทอง]

• ตามไปแอบเอามาจากน้องเอก
• เตรียมการรัดกุมมากๆๆ
• 

[นาย เต็มศักดิ์ พึ่งรัศมี]

• มาชม แต่ไม่ต้องชวนผมนะครับ 
• ขอรูปเยอะๆหน่อยครับ
• ขอบคุณครับ

[@space@]

ตามมาอ่านบันทึกนี้แล้วเหมือนถูกทากดูดเลือดด้วยเลย

หยึ่ยๆๆๆๆ

 

[เพื่อนร่วมทาง]

• 
• หนูทาก ดูแล้วน่ารักดีเหมือนกันนะคร้า ... อวบๆ อ้วนๆ อิอิ

[หนานเกียรติ]

 สวัสดีครับ คุณ poo

 สวัสดีครับ พี่ครูอรวรรณ

 สวัสดีครับ พี่อ้อยเล็ก

 สวัสดีครับ พี่กระติก~natachoei ที่ ~natadee

 สวัสดีครับ อ.ธนิตย์ สุวรรณเจริญ

 สวัสดีครับ เอก - จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร

 สวัสดีครับ พี่ ครู ป.1

 สวัสดีครับ คุณkrutoiting

 สวัสดีครับ อ.ขจิต ฝอยทอง

 สวัสดีครับ คุณหมอนาย เต็มศักดิ์ พึ่งรัศมี

 สวัสดีครับ คุณครูอี๊ด

 สวัสดีครับ คุณ เพื่อนร่วมทาง

ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมครับ
ช่วงนี้ผมมีภารกิจ ได้เข้ามาใน G2K บ้างในช่วงเวลาสั้น ๆ จึงมิได้ตอบ comment
เรื่องราวจากการเดินป่า ยังเขียนได้อีกหลายตอนครับ
ติดตามอ่านต่อไปนะครับ

[หนานเกียรติ]

มีภาพมาประกอบแล้วครับ

(ขอบคุณคุณเอก-จตุพร ที่เอื้อเฟื้อครับ)