ใจคนคอย
ใจคนคอย
นกจ๋า....
เจ้าบินมา จากแห่งหน ตำบลไหน
เจ้าผ่านมา จากปลายฟ้า นั่นหรือไร
พบบ้างไหม คนรักฉัน ที่ฝันคอย
นกเอ๋ย...
เจ้าไม่เคย รักใคร ให้เหงาหงอย
เจ้าเริงร่า เหินฟ้า ล่องลมลอย
เจ้าบินคล้อย ลับตา พาใจจร
หากพบเขา คนนั้น ที่ฉันเพ้อ
หากได้เจอ บอกเขา เราสุดถอน
ฝากบอกเขา ว่ามีใคร ใจอาวรณ์
ฝากสุนทร อ้อนคำเพ้อ ละเมอครวญ
นกน้อย...
อย่าลืมลอย กลับรัง ดังลมหวน
อย่าลืมพา คนรักข้า มาทบทวน
อย่าลืมชวน เขามา หาคนคอย
ความเห็น (38)
สวัสดีครับครู ป! 1. ตื่นมารับอรุณเบิกฟ้าด้วยเจ้านกน้อย หารัก
ตื่นมาคอยเม้นท์บันทึกประธานชมรมนักกลอนนอนตื่นเช้าอยู่นี่ไง
สวัสดีพี่สาว...ภาพแรกกับภาพสุดท้ายสวยมาก ๆ อิ อิ อิ
"นาน ไปหน่อย แล้วหนา เธอปล่อย ให้ฉัน ได้แต่ นั่งคอย คอย จนเมื่อย ปวดหลัง แต่ว่า ความหวัง นั้นยัง ห่างไกล เนิ่นนานไป หัวใจมันเจ็บ เนิ่นนานไป รสชาติมันกร่อย ว่าคอย ว่าเฝ้า ว่าเหงา ว่ารอ...รอเธอ"
----
ไม่ต้องรอเขานะ...รักนะจุ๊ฟฟฟ...
การคอย...บางทีก็ดูเหมือนกว่าความเป็นจริง
แต่บางที....ก็ตื่นเต้น...ไปอีกแบบค่ะ
รักษาสุขภาพนะคะพี่นงเยาว์
ขอน้องอิฐ...มีอนาคตที่ดี
ด้วยความเคารพเสมอค่ะ
เจ้านกน้อย น่ารัก ร้องทักว่า
“ไปไหนมา หนูเล็ก เด็กชายหญิง
ทั้งรูปร่าง หน้าตา น่ารักจริง
ข้ายิ่งดู ก็ยิ่ง จำเริญตา”
สองพี่น้อง เห็นวิหค นกพูดได้
ก็พอใจ อยากจะรัก ให้นักหนา
ต่างนึกชอบ ชิงกันตอบ สกุณา
“ทั้งสองข้า ไปโรงเรียน เพียรประจำ”
มารายงานตัวแล้วจ้าาาา...
เอาไปอีกสักเพลง..."หัวใจพรือโฉ้" โดย มาลีฮวนน่า
"ไม่บอก เธอรู้หรือเปล่า ถึงเรื่องราว ที่ฉันนั้นแอบรักเธอ เพียงพบครั้งแรก ตัวฉันแอบจ้องมองเธอ สวยจริงเว้อ น้องนี้พี่รักกลมเดี้ยน(รักมาก) อยากมีใครสักคน ช่วยผ่อนคลาย ความเหงาความเศร้าที่ใจ บนทางเดินกว้างไกล ยังไม่มีใคร หัวใจพี่ยังพรือโฉ้(หัวใจไม่รู้เป็นอะไร)" เอาเพลงมาฝากแล้วต้องแปลเป็นภาษากลางให้ด้วย เพลงคนปักษ์ใต้...
การเดินทางไกล..ต้องมีสักวันที่จะกลับมา ณ ที่ใดที่หนึ่งที่เคยได้ใช้ชีวิต
ผมเชื่อเช่นนั้น นะครับ
สวัสดีจ้ำ เพื่อนรัก
- มาติดตามผลงาน
- ทำไมเสียงเพลงเป็นแบบนี้หล้ะ
- ไม่สำเร็จเหรอ
- เพิ่งได้แวะมา โทษที หลับเพิ่งตื่น แต่เปิดเครื่องทิ้งไว้
- มีอะไรแจ้งหลังไมค์นะที่รัก
- สวัสดีค่ะ คุณครู ป.๑
- มาชื่นชมค่ะ แต่งบล็อกได้สวย ทั้งภาพ ทั้งดนตรี
ทั้งบทกวี.... เยี่ยมค่ะ
สวัสดีค่ะอาจารย์
"คนช้ำชอกออกปากมาฝากนก
แต่วิหคฟกช้ำระกำกว่า
ประคองปีกหลีกลี้ห่วงชีวา
เพราะพรานป่าล่ายิง...แทบดิ่งจม"
- มาเยี่ยมค่ะอาจารย์ ด้วยความเคารพยิ่งค่ะ
- มาทีหลัง ( ก็ประจำแหละ )
- กว่านกจะบินผ่านหลังคาบ้านอ่ะนะ
- หวังว่าคงไม่ตกรถนะครับ
- แสง สี เสียง บูรณาการกันดีครับ
- ผ่าน
- เย็นแล้ว ต้องไปหาข้าวขาหมูหม่ำสักสองจาน
- ไปละ
สวัสดีครับ พี่สาว
การทรมานที่สุด คือการรอยคอย ครับ
สวัสดี ครับ คุณครู ป.1
เป็นบทกลอน ที่อ่านแล้ว
รู้สึกเช่นกัน ครับ กับการรอคอย
ผมอาจจะไม่ in ในอารมณ์ ของบันทึกเท่าเจ้าของบันทึก
แต่อ่านแล้ว...รู้สึกครับว่า...
หากย้อนเวลากลับไปใหม่...เราคงไม่อยากให้เรื่องเช่นนี้ เกิดขึ้น
แต่เมื่อเกิดขึ้น การถวิลหา ความรู้สึก ดี ๆ จึงเป็นเรื่องที่ควรระลึกถึง
เส้นทางการดำรงอยู่ซึ่งชีวิต...หากมีวันนี้
แม้ไม่มีกันและกัน ก็คงต้องก้าวเดินต่อไป
.....
การรอคอย..อาจเป็นห้วงแห่งการคิดคำนึง
หากความรู้สึก ดีดี ที่มีต่อกัน ยังคงอยู่ ณ ที่ตรงนั้น ก็คงเป็นอย่างนั้น มิเปลี่ยนแปลง
ผมเคยรู้สึก อย่างนี้ เช่น กัน....ทุกครั้งที่ระลึกถึง ความรู้สึก ดีดี แบบนี้.... ใจก็มีความสุข
หลับตา นึกถึงภาพเหล่านั้น...ก็ยังคงชัดเจนเสมอ
แต่หากวันนี้ ....มิมีใครคนนั้น เราก็ยังคงอยู่ได้ อย่างอิ่มเอมใจ
เพราะเขายังคงอยู่ตรงนั้นเสมอ
...
เป็นกำลังใจ ให้ คุณครูนะครับ
สวัสดีค่ะ
- ใช้ดีแล้วหรือคะ
- หากใช้ได้ ต้องใช้ไปถูบ้านนะคะ
- นึกออกแล้วชื่อร้าน...แม่บ๊วยค่ะ
- แต่ไม่ไป ขี้เกียจค่ะ
- จะไปลำปางแทน
- สงสารคนคอย
- ฝนตกออกไปไหนไม่ได้
- มา หม่ำ ๆ เร้วววว
- มีดอกไม้งาม ๆ มาให้ด้วย
- สวยนะจะบอกให้ ( ดอกไม้อ่ะนะ )
คอยนานไหมคะพี่คณุป.1เพิ่งทำงานเสร็จง่ะ...อิๆ
สนุกสนานกันใหญ่เลยง่ะ ป้าเหมียวจะนำไฟล์เสียงขึ้น ก็ทำตามวิธีการแล้ว แต่ เอ่!!!! ไม่ทราบว่ามันผิดพลาดตรงไหนนะ เลยต้องไปฝากไฟล์ และต้องโหลดฟัง เสีย อรรถรส อยากให้ มันเป็น ออโต้ สตาร์ท..บ้างจัง...
เวลาคอยใคร ทำให้เรากังวล ยิ่งหากคอยคนรัก จะทำให้นั่งนับเวลา ทุกวินาทีมีค่า กินไม่ได้ นอนไม่หลับ รอเธอคืนมา ฮือ ฮือ
