ขณะที่ชายคนหนึ่งกำลังขัดล้างรถอย่างขะมักเขม้น
ลูกชายวัย 4 ขวบ ก้มลงเก็บก้อนหินขึ้นมา
แล้วบรรจงขูดขีดไปบนด้านข้างของตัวรถ
พักใหญ่ต่อมา...
เมื่อพ่อได้ยินเสียงครูดของหิน
ก็เกิดความฉุนเฉียว โกรธเป็นฟืนเป็นไฟ
เขากระชากมือลูกมา
ตีลงบนมือน้อย ๆ นับครั้งไม่ถ้วน
โดยไม่ทันนึกว่าตนได้ถืออะไรอยู่ในมือ
ณ โรงพยาบาล..
นิ้วลูกชายถูกตัดออก เพราะกระดูกแตก
จนหมอไม่สามารถเชื่อมต่อได้
ขณะที่พ่อเข้ามาดูลูกในห้อง
ลูกมองพ่อด้วยสายตาปวดร้าว
แล้วถามพ่อว่า
" เมื่อไร นิ้วหนูจึงจะยาวเหมือนเดิม ? "
คำถามนั้น...
เหมือนคมมีดกรีดลึกลงไปในหัวใจผู้เป็นพ่อ
เขารู้สึกละอายใจ รู้สึกผิด และเสียใจในการกระทำตนอย่างไม่อาจให้อภัย
เขาจึงกลับไปที่รถ เตะมันสุดแรงเกิดโดยไม่ยั้งจนเหนื่อยหอบ แล้วทรุดตัวลงนั่งข้างรถอย่างเศร้าใจ
สายตาพลันเหลือบไปเห็นรอยขูดขีด
เขาเบิกตากว้าง !
จ้องมองคำว่า "รักพ่อ"
น้ำใส ๆ เริ่มเอ่อ แล้วไหลอาบแก้ม
เขาเอามือปิดหน้า ร้องไห้สะอึกสะอื้นราวกับใจจะขาด
รุ่งขึ้น...
ชายคนนั้นได้ฆ่าตัวตาย
อารมณ์โกรธ มีโทษมหันต์
ปัญหาของโลกในทุกวันนี้
คือ
คนบางคน.. รักรถ หวงรถ หรือสิ่งของอื่น
ยิ่งกว่ารักและห่วงใยลูก หรือ เพื่อนมนุษย์ด้วยกัน
จำไว้เสมอว่า
สิ่งของมีไว้ให้ใช้
และ
คนมีไว้ให้รัก
สวัสดีค่ะ
อ่านเรื่องจบรู้สึกเศร้าค่ะ
ดูรึคนเรา...วินิจฉัยพร้อมกับพิพากษาตัดสินโทษโดยเอาอารมณ์ของตนเป็นใหญ่
ดูจากเรื่องสิคะ เด็กไม่มีโอกาสได้บอกกล่าวอะไร กลับโดนลงโทษทั้งที่ใจแสนจะบริสุทธิ์
นี่ดีแค่ถูกตัดนิ้ว แต่ถ้าพ่อทำรุนแรงกว่านี้ละคะ... สังคมทุกวันนี้เห็นวัตถุเงินตรามีค่ามากกว่าความเป็นคนไปแล้ว...โลกแห่งวัตถุนิยม
..........................
ได้มีรอยยิ้มก็ตอนท้ายนี่แหละค่ะ...ก็คนน่ะ "เขามีไว้ให้รัก" นะคะ คุณผู้ชม...
สวัสดีครับ มนัสนันท์
ไม่อยากฟังเรื่องอย่างนี้เลย
พ่อน่ะฆ่าตัวตายทำไม
ทำไม่อยู่รับความจริง
เลี้ยงดูลูกทดแทน
อย่าทิ้งไปแบบไม่รับผิดชอบ
ทั้งเรื่องพ่อควบคุมอารมณ์ไม่ได้จริงๆๆ
คนไม่มีสติค่ะพี่สอน ขอบคุณที่มาเยี่ยมน้องนะคะ
มาทักทายวันหยุด..จ้า..
น่าละอายแก่ใจ...กับพ่อ ..คนนี้มาก สังคมไทยน่าจะมีพ่ออย่างนี้เยอะมาก......เพราะสังคมไทยเป็นสังคมคลั่งวัตถุ...ที่บริโภคนิยมสุดโต่ง...บริโภคทั้งความคิด...ความรู้...และกระบวนการใช้วิถีชีวิตตามแบบอย่างที่ซึมซับแต่กระพี้ กากเดนของตะวันตกที่แผ่มาทางสื่อ...ภาพยนตร์...สื่อสารมวลชน...และค่านิยมคลั่งวีรบุรุษ...จอห์เวย์....พอล นิวแมน....อีกหลายตัวละครที่มาพร้อมกับบุคลิกก้าวร้าวรุนแรง.....และถ่อยเถื่อน..ระหำตามแบบอย่างอเมริกันดิบๆ...ขอขอบคุณข้อมูลดีๆยามเย็นวันหยุดที่เหงาเศร้า
โอ้...คุณพระ คุณเจ้า
เคยเป็นแบบนี้เลยค่ะ
คิดได้ก็สายเสียแล้ว
บางครั้งอารมณ์บางอารมณ์ก็ควบคุมไม่ได้นะคะ
ขาดสติยั้งคิด
ขอบคุณเรื่องราวดีดีที่นำมาฝากกันค่ะ
สวัสดีค่ะ
สวัสดีค่ะ
มาอ่านไว้เตือนใจ...
น่าเห็นใจทั้งคุณพ่อและเด็ก
ขอบคุณเรื่องเตือนใจค่ะ
(^__^)
คุณ มนัสนันท์ ครับ
ผมขออนุญาตชวนไปดูการ์ตูนเพื่อนเก่าคนสำคัญเลยครับ http://gotoknow.org/blog/yatsamer/306811