สอนแต่งกลอน ๑ บทก็พอขอให้เป็นกลอน


การฝึกแต่งกลอน ฝึกแต่งบทเดียวก็พอ แต่ฃอให้คม ให้ไพเราะ ฝึกบ่อยๆ นักเรียนก็จะแต่งกลอนได้ไพเราะ

 

คำสัมผัสคล้องจอง

ฉันทลักษณ์กลอนสุภาพ

 

      ความคาดหวังบวกกับตั้งใจของครูเมื่อสอนการแต่งกลอนก็พยายามจะให้นักเรียนได้แสดงความรู้ความสามารถออกมาให้มากที่สุด  พยายามทุกอย่างที่จะยัดเยียดกฏกติกา ระเบียบทั้งหลายให้กับเด็ก  โดยลืมความแตกต่างระหว่างบุคคล   เมื่อเด็กรู้จักสัมผัสระหว่างวรรคได้  ก็อยากให้เด็กรู้จักสัมผัสระหว่างบทอีก  

 

       แต่เมื่อครูภาทิพได้มีโอกาสนำนักเรียนไปฟัง ครูกานท์  (ศิวกานท์  ปทุมสูติ)  ช่วงหนึ่งท่านกล่าวว่า  การฝึกแต่งกลอน  ฝึกแต่งบทเดียวก็พอ  แต่ให้คม  ให้ไพเราะ  ฝึกบ่อยๆ  นักเรียนก็จะแต่งกลอนได้ไพเราะ    ครูภาทิพได้คิดและเห็นด้วย  จึงนำมาเตือนสติและทดลองใช้  จริงสินะ ถ้าเด็กแต่งให้เชี่ยวเพียงหนึ่งบท  โดยเข้มงวดตั้งแต่ระดับวรรคกันเลย  วรรคหนึ่งต้องพลิ้วก่อน  ไม่พลิ้วไม่ผ่านไปวรรคสอง  วรรคสองต้องพลิ้วจึงไปวรรคสาม และวรรคสี่ตามลำดับ

 

       เด็กจะแต่งกลอนพลิ้วได้นั้น  อย่าไปสอนเด็กให้หาคำครั้งละ เจ็ด แปด หรือเก้าคำ  แต่ให้เขานึกหาคำตามเสียงที่อ่านกลอนคือ  สามคำ/สองคำ/สามคำ     ย้ำตลอดเวลา  สามคำ/สองคำ/สามคำ   หรือสามคำ/สามคำ/สามคำ

 

      สามคำแรกคืออะไร  แล้วคล้องจองกับอีก สองคำ (หรือสามคำ)  สองคำแล้วอะไร  ต้องคล้องจองกับอีกสามคำ กลอนของเด็กก็จะมีสัมผัสในที่ไพเราะ  

 

       จะแต่งกลอน/อ้อนคำ/ให้ฉ่ำชื่น

    ลีลาลื่น/เสนาะเสียง/เพียงพิณขาน

    ใครอ่านซึ้ง/ถึงรส/แห่งบทกานท์/ 

    ทุกดวงมาลย์/เอิบอิ่ม/ยิ้มอบอวล

            สำหรับเสียงวรรณยุกต์  แน่นอนว่าต้องมีการแก้ไขให้กับนักเรียนตลอดการตรวจ โดยให้เขาแต่งให้ครบหนึ่งบทก่อนแล้วจึงนำมาส่งครู  ครูตรวจเสียงวรรณยุกต์ว่าถูกต้องตามประเพณีนิยมหรือไม่   วรรคหนึ่ง ลงเสียงอะไรก็ได้ไม่ว่ากัน    ลงท้ายวรรคสอง ขอเสียง เอก โท จัตวา   บางครั้งนักเรียนลงเสียงมาตรีก็อนุโลมหน่อย  หากไม่เหมาะครูก็เขียนคำที่เสียงเหล่านั้นลงในกระดาษ  ให้นักเรียนนำไปเลือกเสียงเอาเอง เช่น  หล้า  พรรษา  มหา  ศาสนา     เสียงวรรคสามและสี่  พยายามให้เขาหาเสียงสามัญหรือตรีมาให้ได้   ครูเน้นย้ำเรื่องของคำตาย(เป็นการทบทวนเรื่องคำเป็นคำตายให้กับนักเรียนอีกครั้ง) ไม่จำเป็นอย่าเพิ่งริใช้เพราะนักเรียนจะหาคำมาลงยาก 

 

            ที่สำคัญที่สุดที่ต้องย้ำครั้งแล้วครั้งเล่าคือ  หากครูต้องการตรวจสอบผลการสอน  และต้องการผลงานที่แท้จริงของนักเรียน  จงอย่าได้ให้นักเรียนแต่งกลอนเป็นการบ้าน  และอย่านำหัวข้อที่เขาแต่งกันทั่วไปมาให้เด็กแต่ง ควรจะ

 

  • ๑. นำเนื้อหาที่เป็นเหตุการณ์ขณะนั้นมาให้นักเรียนอ่าน แล้วนำไปแต่งเป็นกลอน เช่น เนื้อหาเกี่ยวกับวันสำคัญทางศาสนา หรือเนื้อหาเกี่ยวกับการป้องกันไขหวัด ๒๐๐๙ 

 

  • ๒. ให้คะแนนตามสภาพจริง แม้นักเรียนแต่งได้เพียง ๑ วรรค ก็ให้คะแนนไปก่อน อย่างน้อย ๑ คะแนนและบอกกับนักเรียนว่านี่คือต้นทุน  เมื่อนักเรียนสามารถพัฒนาได้ ๒ วรรคก็เพิ่มคะแนนให้เป็น ๒ คะแนน นักเรียนก็จะมีฐานคะแนนเพิ่มเป็น ๒ คะแนน  วันต่อมาค่อยบอกหัวข้อใหม่ให้กับนักเรียนกลุ่มนี้ได้แต่งในช่วงที่เขาทำงานเสร็จในคาบ กรณีที่เด็กแต่งได้ ๑ บทแต่ไม่ไพเราะ ให้คะแนนไว้ก่อน แล้ววันต่อมาแนะแนวทางในการแก้ไขกลอน ให้เขาปรับผลงานชิ้นเดิมให้ไพเราะขึ้น และให้คะแนนเพิ่มขึ้น (ครูเก็บผลงานทันทีที่หมดเวลา)

 

 

    สำหรับตัวอย่างต่อไปนี้เป็นผลงานที่ครูตรวจอย่างรีบๆ ในห้องเรียนก่อน  แล้วจึงให้นักเรียนโพสท์ (อาจจะยังมีข้อผิดพลาดอยู่บ้าง) ซึ่งนักเรียนทั้ง ๓ ห้อง ต่างได้เนื้อหาเดียวกัน   แต่จะเห็นว่ากลอนไม่เหมือนกัน  คุณครูสามารถให้

นักเรียนได้มีโอกาสนำเสนอผลงานผ่านบล็อกได้ โดยการสมัครสมาชิกในบล็อกนี้ http://learners.in.th/home  แล้วให้นักเรียนสมัครสมาชิก  คุณครูสั่งงาน  โดยกำหนดให้แสดงความคิดเห็น  และผู้แสดงความคิดเห็นต้องสมัครเป็นสมาชิกเท่านั้น     เด็กๆ ก็จะมีผลงานเก็บไว้ดูก้าวพัฒนาของพวกเขา  คุณครูก็จะมีผลงานนักเรียนเก็บไว้ชื่นชมและเป็นสื่อตัวอย่างแก่นักเรียนรุ่นต่อๆไป

 

   อาสาฬหบูชามีมานาน             ในสมัยพุทธกาลดำรงอยู่

ทรงแสดงแถลงธรรมให้ผู้รู้            เพื่อเดินคู่กับหลักธรรมที่ดี

    เป็นวันแรกที่สาวกนั้นบังเกิด      ผู้เลอเลิศเปล่งด้วยรัศมี

พระอัญญาหนึ่งในปัญจวัคคีย์         ภิกษุดีงดงามนามโกณฑัญญะ

 

                   ด.ช. ธนาธร ปลื้มสงค์  ม.2/4 เลขที่  6

 

วันอาสาฬหบูชานี้สำคัญ
นั้นเป็นวันที่มีก่อนเข้าพรรษา

สิบห้าค่ำเดื่อนเเปดเราควรมา

ทำคุณค่าที่วัดใกล้บ้านเรา

เลขที่ 44 ห้องม.2/5

 

 

     อันวันอาสาฬหบูชานี้  

เป็นวันที่รัตนตรัยครบองค์สาม

ให้ชาวพุทธเป็นสุขในทุกยาม  

เหมือนสิ่งงามส่องสว่างกลางใจตน

ด.ญ.รุ่งตะวัน   เผือกผล  เลขที่44  ม.2/6

คลิกชมผลงานนักเรียน >> http://learners.in.th/blog/bhatips/276102?page=3

ความดีงามใดๆ ของบันทึกนี้ขอมอบเป็นเครื่องบูชาพระคุณของคุณพ่อคุณแม่และครูบาอาจารย์
หมายเลขบันทึก: 277373เขียนเมื่อ 17 กรกฎาคม 2009 11:59 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 21:05 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (36)


เด็กได้เขียน เรียนรู้ เพราะครูสอน

ชี้นำตอน แบ่งวรรค สลักเสียง

สาม-สอง-สาม พึงจำ สร้างสำเนียง

แล้วร้อยเรียง เสียงสร้อย ถ้อยกวี

    ผมได้ความรู้จากที่นี่มากมายก่ายกองครับ

             ขอบคุณครับ

                     รพี

คนเชี่ยวชาญด้านกวีมีคำฝาก

ขอบคุณมากแวะมาพาเก้อเขิน

เพียงแค่กบในกะลาดูกล้าเกิน

จึงสะเทิ้นคำยอขอตอบมา

ติดตามาอ่านบันทึกอาจารย์ตลอดครับ(เพียงแต่ไม่ค่อยได้ตอบครับ)...อยากให้ครูภาษาไทยทุกคนมีบันทึกอาจารย์ไว้คอยเป็นตัวช่วยในการขับเคลื่อนการจัดการเรียนรู้ครับ

สวัสดีค่ะ เสียงเล็กๆ 

ขอบคุณที่แวะมาทักทายค่ะ

สวัสดีค่ะ กิติยา เตชะวรรณวุฒิ   ชอบบันทึกของอาจารย์เช่นกันค่ะ

 

 

เทคนิคสามสองสามว่างามเลิศ ช่วยให้เกิดแนวคิตจิตสร้างสรรค์ ขอขอบคุณคุณครูผู้สอนพลัน ฝึกทุกวันทันทีนี้ไพเราะ

ดอกไม้สีขาวพราวไสว            จากหนใดดูกลอนแสนอ่อนหวาน

ขมวดคำนำย่อล้อกลอนกานท์   ช่างเชี่ยวชาญชั้นครูหรูเริ่ดคำ

ข้าพเจ้าครูภูเก็ตวิทยาลัย

พิสมัยในเรื่องกลอนสอนภาษา

อยากให้เด้กเรียนรู้เก่งวิชา

ไม่รู้ว่าเริ่มอย่างไรจึงจะดี

ครูบอกว่าทีละครึ่งหรือหนึ่งวรรค

ถ้าเด็กรักคงสอนไปในวิถี

เด็กไม่รักไม่สนใจไร้วิธี

ครูช่วยชี้แนวทางสร้างนักกลอน

รบกวนตอบด้วยนะครับ

ตอนนี้ผมมีโครงการ

เก็จแก้วกานท์กวี เพื่อฝึกเด็กที่รักการแต่งกลอน

สังเกตดูแล้ว คงทำได้เพียงแค่บังคับเด็กเข้าร่วมกิจกรรม

เขาไม่รักต้องเชิญชวนเหมือนยวนยั่ว

นำกลอนตลกยิ้มหัวมายั่วเขา

เริ่มจากยากเขาจะจากหน่ายหนีเอา

เริ่มกล่อมเกลาแบบง่ายง่ายอาจได้การ

 

สำหรับเด็กกลุ่มขี้เกียจ  แต่ทะลึ่ง

เริ่มด้วยกลอนตลกหรือทะลึ่ง

 

น้องโยโกะเธอนิยมเรียกผมพี่

น้องยู่ยี่เธอนิยมเรียกผมป๋า

น้องมรกตเธอนิยมเรียกผมอา

ส่วนภรรยา เรียกไอ้แก่ แหยไปเลย

 

รูของเธอมีไว้ให้ชายหลง

รูของเธอมั่นคงทรงศักดิ์หรู

รูของเธอโดดเด่นเห็นดำรู

รูของเธอห้อยต่างหูดูสวยดี

 

วันเอ๋ยวันนี้

เป็นวันที่สำคัญกว่าวันไหน

วันพรุ่งนี้มะรืนนี้ดีอย่างไร

ก็ยังไม่สำคัญเท่าวันนี้

 

วาสนา  บุญสม   กลอนสัมผัสใจได้อย่างไร  สำนักพิมพ์ประกายแสง 2540 พิมพ์ครั้งที่ 3

 

เพียงแค่นี้แค่นี้ยังแค่นี้

ถ้าแค่นั้นแค่นั้นจะแค่ไหน

เพียงแค่นี้แค่นี้แทบขาดใจ

ถ้าแค่นั้นวันใดใจขาดรอน

 

 

สำหรับเด็กที่กำลังมีความรัก

   "วันลอยกระทง"

กระทงเดี่ยวปีนี้ไม่มีคู่

ต้องลมลู่แล้วก็จมยิ่งตรมแสน

เมื่อไม่มีคนปลอบคอยตอบแทน

ยังจะแค่นมาสำออยลอยกระทง

(อรฉัตร  ซองทอง)

 

 

ดอกรักบานในหัวใจใครทั้งโลก

แต่ดอกโศกบานในหัวใจฉัน

และอาจเป็นเช่นนี้ชั่วชีวน

เมื่อรักอันแจ่มกระจ่างเลือนร้างไกล

 (เฉลิมศักดิ์  รงคผลิน)

สวัสดีครับอาจารย์ภาทิพ

พึ่งจะเข้ามาเป็นครั้งแรกครับ กำลังค้นหาโคลงโลกนิติ

ในบทที่ว่า ก้านบัวบอกลึกตื้นชลธาร เพื่อจะนำไปเปรียบเทียบ

ในบทความ ค้นหาใน google จึงตามเข้ามาใน g2k ผมจึง

ขออนุญาตนำไปอ้างอิงนะครับ

ผมเองก็ชอบอ่านกลอน และแต่งเองบ้างก็มี( แต่ไม่เก่ง )

วันหลังจะส่งมาให้อาจารย์ช่วยตรวจแก้ไขให้ครับ

ขอขอบคุณ

สวัสดีค่ะคุณสมเจตน์
ยินดีร่วมแลกเปลี่ยนเรียนรู้ค่ะ

มาฝากกลอนไว้ในบันทึกต่างๆได้เลยค่ะ  ครูภาทิพยินดีร่วมเล่นล้อต่อโคลงกลอนค่ะ

เหมือนท่านอื่นๆที่นำมาเล่นกัน เช่น

http://gotoknow.org/blog/bhatips2/263295

และ  http://gotoknow.org/blog/tip-poem/56327

ชวยแต่งต่อด้ไม่คะ

เทพบุตรในสุดิน ฝันของข้า

.......... .......

.

.

.

สอนภาษาไทยอย่างไรให้สนุกคะ

อยากได้กลอนเกี่ยวกับโครงการทูบีนัมเบอร์วันค่ะ คุณครูภาทิพช่วยเริ่มให้หน่อยได้ไหมคะ คุณครูท่านอื่น ๆ ก็ด้วยนะคะ ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ

ขอให้คุณครูช่วยแนะนำ ติชมกลอนต่อไปนี้ให้ด้วยครับ คิดเดี๋ยวนี้ แต่งเดี๋ยวนี้...ก็ส่งมาเลยครับ....

เป็นนักเรียน/ต้องเพียร/เรียนศึกษา หาวิชา/ความรู้/สู่จุดหมาย

อย่าเกียรคร้าน/การเรียน/ให้วุ่นวาย ไม่อยากอาย/ต้องมั่นใจ/ในตนเอง

เหมือนดั่งครู/ผู้สอน/อบรมศิษย์ ไม่ได้คิด/มุ่งร้าย/ให้อายเขา

เป็นห่วงศิษย์/ทุกเมื่อ/ต้องเชื่อเรา ไม่ให้เอา/แต่เล่น/ไม่เป็นงาน

 สัมผัสดีสัมผัสในล้วนไพเราะ                ใช้คำเหมาะใส่ใจในเนื้อหา

ระหว่างบทลืมหรือไรไม่ใส่มา                คุณครูภาอ่านแล้วแหมแจ๋วจริง    

อยู่ไกล้ไกล้ก็เหมือนไกลใจมันคิด ไม่มีสิทธ์ได้แค่มิตรอย่าคิดหมาย ได้แค่รักต้องทำใจมันไม่ตาย รักเธอได้อย่าทำร้ายสายสัมพันธ์

ถึงตัวไกลแต่ใจให้คิดถึง

เฝ้าคนึงถึงเธอไม่รู้หาย

อยากอยู่ใกล้ตัวเธอทุกวันวาย

คงไม่ตายหรอกหนาถ้าไกลเธอ

ขอให้คุณครูภาทิพ ด้วยแนะนำ แก้ไขเพิ่มเติมให้ด้วยนะครับ

ลูกคนนี้ขอฝากตัวขอเป็นศิษย์

ฟ้าลิขิตวันนี้ให้พบเห็น

เข้ากูเกิลเจอเว็ปครูเหมือนตะเวน

อยากสอนเป็นแนะเป็นเหมือนอย่างครู

อีกสองปีจะเริ่มพลีในเรื่องสอน

ขอครูกลอนให้สอนศิษย์ให้รับรู้

ทั้งเรื่องเรียนเรื่องสอนวิชาครู

เพื่ออุ้มชูลูกอีกคนได้เติบโต

ลูกจะขอวิธีสอนเพื่อไปใช้

ช่วงนี้ไปออกค่ายก็มากโข

ไม่ใช่ทำเอาหน้าหรืออวดโอ้

ไม่ยโสโอหังเมื่อได้ดี

เพียงแต่รักที่จะทำที่จะเป็น

ที่จะเค้นความสามารถในวิถี

ได้เรียนรู้พร้อมศิษย์ดั่งวจี

ที่นทีเป็นพยานล้านวาจา

ครูภาครับ ขอฝากเนื้อฝากตัวเป็นศิษย์ด้วยนะครับ

ผมต้องการที่จะดึงศักยภาพที่มีในตัวผมออกมา

จึงต้องหาวิธี และต้องมีครูที่ช่วยรดน้ำพรวนดิน

ให้ต้นกล้าพันธุ์ครูอีกต้นได้เติบโตเพื่อไปปลูกต้นกล้าแห่งอารยธรรมของชาติต่อไป

ผมชื่อรัชภูมิ บุญมา ครับผม ชื่อเล่น แม็ก

ตอนนี้อยู่ปีสามครับ คณะครุศาสตร์ หลักสูตรวิชาภาษาไทยคับ

ผมจะเข้ามาใหม่วันหลังนะครับ

ขอบคุณครับที่รับผมป็นศิษย์ อิอิ (เชิงบังคับหรือเปล่าครับ)

ด้วยความเคารพอย่างสูง

คุณครูเก่งมากเลยค่ะ...

ได้ความรู้มากขึ้น ทำให้อยากแต่งกลอนบ้าง...คราวหน้าจะแวะมาหาความรู้ใหม่นะคะ

ขอบคุณค่ะ

สวัสดีค่ะ ครูฝ้าย  นำเพลงฝรั่งมาเขียนเป็นกลอนก็ดีนะคะ

Trouble is a Friend by Lenka

Trouble he will find you, no matter where you go, oh oh
No matter if you're fast, no matter if you're slow, oh oh
The eye of the storm or the cry in the morn, oh oh
You're fine for a while but you start to lose control...

He's there in the dark
He's there in my heart
He waits in the wings
He's gotta play a part

Trouble is a friend yeah trouble is a friend of mine

 

    จะมีไหมทุกที่มีราบรื่น

มิขมขื่นบีบคั้นด้วยปัญหา

แม้หลบหนีลี้ไปไกลสุดตา

เธอยังมาเวียนวนจนปวดใจ

    จึงจำเป็นเห็นเธอเพ้อว่าเพื่อน

เพราะเธอเยือนวอแวให้แก้ไข

จนชินชาถ้าทำกิจการใด

ปัญหาใหญ่ย่อมเยือนเพราะเพื่อนกัน

คำว่าเพื่อนแสนซึ้งคนึงคิด

ถูกหรือผิดเพื่อนกันพลันถนอม

ถ้ารักกันเรานั้นก็ต้องยอม

ค่อยออมชอมปล่อยวางบ้างก็ดี

ฉันก็แค่ประชาชนคนเดินย่ำ

เดินจนล่ำเพราะยากแค้นแสนบัดสี

ประสบการณ์ความรู้เท่าที่มี

คิดอีกทีจึงแวะมาเขียนกลอน

กุหลาบนี้ปลูกโดยแม่ครูภาทิพ

        เมื่อดอกไม้แวะร้อยถ้อยบุปผา

เป็นคำกลอนฝากมาน่าถนอม

ขอบคุณคำร้อยเรียงเยี่ยงพะยอม

คำฝากหอมกลิ่นบุปผาผกากราย

 

เป็นบทความ เล่าขาน สำราญกล่าว

บอกเรื่องราว คราวไหน วิไลเหมือน

ส่งภาษา น่ารู้ อยู่เป็นเพื่อน

เป็นสิ่งเยือน เตือนนำ จำให้ดี

ภาษาไทย ล้ำค่า รักษาไว้

ดำรงใจ คงมั่น ในวันนี้

รีบเร่งเรียน เขียนอ่าน สืบสานที่

ยึดมั่นนี้ มีร้อยกรอง สมปองใจ.

แวะเข้ามาอ่านกลอนในตอนดึก

ก็เลยนึกแต่งกลอนก่อนหลับฝัน

ยังอ่อนหัดหัดแต่งไม่ว่ากัน

แต่งไม่มันไม่ซึ้งไม่พึงชม

ตาเริ่มง่วงปากเริ่มหาวนี้คราวนี้

ยังไม่มีคำคมมาผสม

แต่งมั่วนิ่มไปเรื่อยเอื่อยดังลม

ตากลมกลมจะหลับแล้วแก้วขอนอน...

 

   ชอบการสอนบทกลอนคุณครูมาก

ขอสมัครเป็นศิษย์จะรับไหม ครูภาทิพเก่งกลอนสอนก้าวไกล ช่วยเด็กไทยอนุรักษ์สักร้อยปี

สอนแต่งกลอนที่เกี่ยวกับวันภาษาไทยหน่อยค่ะ

รักครูหนอเพราะว่าครูสอนเรามาครูสอนเราไม่เบื่อเหมือนเป็นแม่

ครูรักเราครูเปรียบเหมือนลูกแท้ครูรักเราเราก็รักครู

                     จบแล้วค่ะ

แม่รักเราเรารักแม่แม่สอนไม่เหนื่อยอยากให้เราเรียนหนังสือ

แม่เรารักเราก็ครวญรักแม่

        เดี๋ยววันหลังแต่กหลอนให้ใหม่นะคะสำหรับวันไปก่อนค่่ะบ๊าย  บ่าย


ขอบครูที่เคยสอนหนูมาจากมายด์

หนูจะมาร้องเพลงครูให้ทุกคนฟัง

ครูบาอาจาร์ที่ท่านประทานความรู้มาให้

อบรมจิตใจให้รู้ผิดชอบชั่วดีก่อนจะนอนสวดมนอ้อนวอนทุกที

ขอกุศลบุญบารมีส่งเสริมครูนี้ให้ร่มเย็น

ครูมี่บุญคุณจะต้องเทิดทูดเอาไว้เหนือกล้าท่านสั่งสอนเราอบรมให้เราไม่  เว้น

ท่านอุทิศไม่คิดถึงความย่ากเย็นสอนให้รู้จักเจนเฝ้าแนะเฝ้าเน้นมิได้อำพราง

ซ้ำ  พระคุณที่สามงดงามแจ่มใสแต่ว่าใครหนอหนอไผ่เปรียบเปรยครูไว้ว่าเป็นเรือจ้าง

ถ้าจะคิดยิ่งคิดยิ่งเห็นว่าผิดทางมี่ใครไหนบ้างและตามนาวทางอยางครู

บุญเคยทำมาตั้งแต่ปางใดเรายกให้ท่านตั้งใจกราบกรานเคารพคุณท่าน  กตัญ ญู

โรคและไพอย่ามาแผ้วพาลคุณครูขอกุศลบุญคุณทั้งครูให้คูมีสุขชั่วนี้รันดร

                                ให้ครูมีสุขมีสุขชั่วนี้รันดอน


ฉันอยากให้เพื่อนเพื่อนและครูบาอาจารย์หนูขอให้ทุกคนเป็นกำลังใจให้หนูด้วยค่ะ

เพราะว่าหนูอยู่ในช่วงวัยเรียนหนูมีเพลงจะมาร้องเพลงให้ฟังค่ะขอบคุณค่ะ 

ขอบคุณค่ะ จะไปจะมาก็ขอเวลาบ้างไม่ทันตั้งตัวกลัวใจรับไม่ไหว

ฉันเองก็รู้สักวันเธอต้องไปเจ้าของเธอมีไม่มีสิทธิ์ไม่คิดจะยือดื้อรั้น

ไม่ต้องห่วงที่เขามาทวงก็เจ็บปวดหนักหนาเป็นแค่ที่สองเจ็บตลอดมา

ไม่อยากให้เขาตรากหน้าว่าแย่งใคร รับเป็นรองเจ้าของเธอมีมีแต่ช้ำกับช้ำตลอดไป

หากไม่รีบตัดไฟก็มีแต่เสียใจรู้ว่าต้องจากกันใจมันหายฝันสลายแหลกไปในพริบตา

เหมือนเขามากระฉากใจเธอไปไกลจากฉันพรุ่งเธอค่อยไปจะได้ไหมวันที่ฉัน

ทำใจยังไม่ได้ต่อเวลาให้ฉันอีกนิดคนดีไม่คิด

จะยื้อดื้อรั้นไมต้องห่วงที่เขามาทวงก็เจ็บปวดหนักหนาเป็นแค่ที่สองเจ็บช้ำตลอดมาไม่

อยากให้เขาตรากหน้าว่าแย่งใคร 

รับเป็นรองเจ้าของเธอมีมีแต่ช้ำกับช้ำตลอดไป

หากไม่รีบตัดไฟก็มีแต่เสียใจรู้ว่าต้องจากกันใจมันหายฝันสลายแหลกไปในพริบตา

เหมือนเขามากระฉากใจเธอไปไกลจากฉันพรุ่งเธอค่อยไปจะได้ไหมวันที่ฉัน

ทำใจยังไม่ได้ต่อเวลาให้ฉันอีกนิดคนดีไม่คิดขอขอบคุณค่ะ

บ๊ายบ่าย

                          ครูคือครู



พระคุณใครได้แล้วเกิด

แล้วสอนว่าอย่าไว้ใจมนุษย์..................มันแสนสุดลึกล้ำเหลือกำหนด

ถึงเถาวัลย์พันเกี่ยวที่เลี้ยวลด...............ก็ไม่คดเหมือนหนึ่งในน้ำใจคน
มนุษย์นี้ที่รักอยู่สองสถาน....................บิดามารดารักมักเป็นผล
ที่พึ่งหนึ่งพึ่งได้แต่กายตน....................เกิดเป็นคนคิดเห็นจึ่งเจรจา
แม้นใครรักรักมั่งชังชังตอบ...................ให้รอบคอบคิดอ่านนะหลานหนา
รู้สิ่งใดไม่สู้รู้วิชา......................................รู้รักษาตัวรอดเป็นยอดดี

คิดถึงแม่มากๆ

เราดำ=แดดผิด

เราอ้วน=ตาชั่งไม่ยุติธรรม

เราเตี้ย=พ่อแม่ให้มา

เรามีสิว=วัยกำลังโต

เราถ่ายรูปไม่สวย=กล้องไม่ดี

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท