แตงไทย
นฤมล ชื่อเล่น "แตงไทย" (สำหรับครอบครัว), "แตงอ่อน" (สำหรับเพื่อนๆ), "I tang" (สำหรับพี่ๆ ทั้งหลาย) จันทรศรี

เสียงในใจช่วงอบรมครูระยะยาว By ครูหน่อย (3)


                      

1. ชวนฟังเสียงในใจ By ครูเล้ง (เข้าอ่านที่นี่ค่ะ)
2. เสียงในใจ By ครูดล (เข้าอ่านที่นี่ค่ะ)
3. เสียงในใจ By ครูหน่อย (เข้าอ่านที่นี่ค่ะ)
4. เสียงในใจ By ครูเงาะ (เข้าอ่านที่นี่ค่ะ)
5. เสียงในใจ By ครูเฉิด (เข้าอ่านที่นี่ค่ะ)
6. เสียงในใจ By ครูพรรณ (เข้าอ่านที่นี่ค่ะ)
7. เสียงในใจ By ครูอ๊อด (เข้าอ่านที่นี่ค่ะ)
8. เสียงในใจ By ครูปุ้ย (เข้าอ่านที่นี่ค่ะ)
9. เสียงในใจ By ครูแตงไทย (เข้าอ่านที่นี่ค่ะ)

เสียงในใจช่วงอบรมครูระยะยาว By ครูหน่อย

รวบรวมโดย ; ล.เล้ง เสียงกระดิ่งหยก                      
+ (เข้าอ่านงานทั้งหมดของ ล.เล้ง ที่นี่ค่ะ)             
+(เข้าอ่านรายละเอียดอบรมครูโยคะระยะยาว ที่นี่ค่ะ)

สำหรับครูหน่อย (นักเรียนรุ่นเดียวกับครูดล) DJ เสียงใสๆ คุณแม่ลูกสองที่บัดนี้ได้เลื่อนขั้นเป็น Program Manager คลื่น FM 88 แล้ว... ครูหน่อยได้สอนโยคะให้แตงโม และแตงกวา ลูกน้อยกลอยใจ ที่เป็น presenter โยคะรุ่นเยาว์ใน CD ของสถาบันนั่นเอง ใครนึกไม่ออก ขอให้เอา CD มาเปิดดูประกอบได้ ครูหน่อยเขียนเล่าว่าเธอ สำเร็จวิชาใบบัว...ตัวเบา สามารถ สลัดความทุกข์ออกไปจากตัว ตอนนี้ความทุกข์ใดๆ ก็ไม่ระคายผิวแล้ว...ดังนี้

+++++++++++++

Where do we go, who knows?
But each day gets better

อะแฮ่ม ตอนนี้ เรากำลังชอบเพลงนี้ม้ากๆ เพลง Each Day Gets Better ของ John Legend

ที่ชอบเพราะมันตรงกับความรู้สึกของตัวเอง จนเราเองก็รู้สึกแปลกใจว่าทำไมถึงรู้สึกแบบนั้น และรู้สึกแบบนั้นตั้งแต่เมื่อไหร่
สิ่งแรกที่เห็น คงเป็นเพราะเรามีเรื่องทุกข์น้อยลง ทั้งๆ ที่จะว่าไปในแต่ละวัน ถ้าให้คิดหรือมองหาก็ล้วนมีเรื่องที่ชวนให้ขุ่นข้องหมองใจมากมาย ชีวิตประจำวันที่ยังวุ่นวายอย่างสม่ำเสมอและการกระทบกระทั่งทางความรู้สึกกับผู้คนที่ยังมีอยู่เป็นประจำ ความโกรธ ความทุกข์ กิเลส ตัณหายังคงอยู่ในโลกนี้เหมือนเดิม เหมือนฝุ่นผงที่ลอยอยู่ทั่วไปในอากาศ แต่เราต่างหากที่เปลี่ยนไป ทำไมฝุ่นผงของกิเลสเหล่านั้นถึงเกาะเราไม่ได้ หรือถ้าเกาะเราก็จะรู้วิธีสลัดมันให้หลุดออกไป

เราเปลี่ยนแปลงมาตั้งแต่เมื่อไหร่? เป็นคำถามที่ผุดขึ้นในใจนะ

มันเริ่มต้นเมื่อเราได้เข้ามาเรียนโยคะกับสถาบันฯ เมื่อหลายปีก่อน จากที่พกความคิด ความเข้าใจอันฉาบฉวย หวังจะเรียนเพื่อผลประโยชน์แบบโลกๆ ไม่น่าเชื่อว่า วิชาโยคะ ค่อยๆ สอนและบ่มเพาะความเข้าใจภายในตัวเองที่ตาเนื้อมองไม่เห็นและไม่สามารถเข้าใจได้เพียงแค่การอ่านหนังสือ การได้เรียนรู้พร้อมการได้ปฏิบัติทำให้เกิดการค้นพบด้วยตนเองและเกิดความเข้าใจอย่างแท้จริง จะมีใครที่อธิบายถึงการฟังเสียงภายในของตัวเองและทำให้เราเข้าใจได้ดีเท่ากับตัวเราเองเริ่มหัดฟังเสียงของตัวเอง และใครจะรู้ว่า แค่การเริ่มต้นตรงนั้น ทำให้ชีวิตเปลี่ยนไปครั้งยิ่งใหญ่ เปลี่ยนทั้งการประพฤติปฏิบัติตัว ต่อสุขภาพร่างกาย เปลี่ยนทั้งในความคิด-ในจิตใจ การมองโลก (ใบเก่า) ด้วยมุมมองใหม่ จากคนโศก (ลึก) จากคนที่ไม่เคยอาบน้ำให้หัวใจเลย ทุกๆ วัน ในวันนี้ เป็นคนเดิมที่ดีขึ้นๆ มันไม่ได้มีความสุขมากขึ้น .. แต่ แค่ เมื่อมีความทุกข์ ก็รู้เท่าทันความทุกข์ และรู้จักการสลัดอารมณ์ทุกข์ด้วยตัวเอง

และนั่นแหละ จากที่คิดเรียนแค่โยคะ (อาสนะ) ไม่รู้ตัวเลยว่าเข้ามาสู่โลกของธรรมะตั้งแต่เมื่อไหร่ มีคนบอกว่า โยคะ กับธรรมะเป็นเรื่องเดียวกัน ถ้าธรรมะคือ ชีวิต โยคะก็คือ ชีวิต เพียงเริ่มต้นง่ายๆ ด้วยโยคะ เริ่มต้นง่ายๆ ด้วยการรู้จักร่างกายซึ่งมันเห็นได้ง่ายและชัด แล้ว มันจะค่อยๆ พัฒนาไปสู่การรู้ ที่ลึกลงไป และรู้ละเอียดขึ้น ใจที่เคยคิดหยาบๆ ก็นุ่มนวลขึ้น เคยเป็นคนแข็งกระด้าง วันนี้อ่อนโยนขึ้น กิเลสหนาๆ ที่เคยเกาะ ก็เบาบางลง เพราะถูกขัดถูกถูได้รับการดูแลสม่ำเสมอ

โลกยังคงหมุนอยู่เหมือนเดิม เรายังคงกระโดดโลดเต้นกับชีวิตเหมือนเดิม ยัง ไปนอนนวดหน้า แล้วทำ Deep Relaxation พร้อมดูลมหายใจไปด้วย พอเสร็จแล้ว มีความสุข ตัวและใจเบาสบาย ผ่อนคลายอย่างแท้จริง ดีใจที่ได้เริ่มต้นในวันนั้น และดีใจที่มีวันนี้ .. ชีวิตเหมือนตายแล้วเกิดใหม่ บอกตัวเองทุกวันว่า .. เมื่อชีวิตยังดำเนินต่อไป เราจะเป็นคนที่ดีขึ้นๆ ทุกวัน และทุกๆ วันของเราก็จะเป็นวันที่ดีขึ้นๆ แบบ Each Day Gets Better ของ John Legend ค่ะ

ครูหน่อย... พิมพ์ชนา หิรัญบวรทิพย์...ชื่อเดิม ภุมรา แก้วศรี รุ่น5
(ต้องขออนุญาตบอกชื่อเดิม เผื่อเพื่อนๆ จะนึกไม่ออก...ว่านี่ใครกัน)

Program Manager
W A V E FM 88
Tel : 02-714-3939 Ext : 117

+++++++++++++

 

เพื่อไม่ให้ พี่เงาะ ตกไปจากเพื่อนรุ่น 5 ก็เลยเอาบทความที่พี่เงาะช่วยเขียนให้มาใส่ไว้ตรงนี้จ้า

เล้งได้รู้จักพี่เงาะมากขึ้น ก็เมื่อตอนที่เราไปผจญภัยที่วัดป่าสุคะโตด้วยกันเพียง 2 หน่อ เราต้องเหมารถสองแถวคันเท่าบ้านขึ้นไป จากท่ามะไฟหวาน เพราะวันนั้นลูกค้าไม่มีเลย จะรอคนอื่นก็กลัวจะค่ำก่อนถึงวัด พอรู้ว่ามีรถคันเท่าบ้านเป็นพาหนะ พี่เงาะผู้ใจดีก็ขนซื้อเห็ดจากตลาดไปเป็นอาหาร และเผื่อแผ่ไปถึงคนอื่นๆ ในวัด ทำให้เล้งได้รับอานิสงส์ ได้กินเห็ดอร่อย ของชัยภูมิ อีกทั้งพี่เงาะยังใจดี ให้เล้งยืมเสื้อหนาวอีก 1 ตัว เพราะเล้งเอาเสื้อมาไม่พอ ด้วยไม่คิดว่ามันจะหนาวขนาดนี้....เพื่อเป็นการตอบแทนบุญคุณ เล้งเลยจัดให้พี่เงาะอยู่ในอันดับ 3...ก็แล้วกันนะ

(ติดตามอ่านในบันทึกถัดไป)

 

เพิ่มเติมข้อมูล คุณหน่อยค่ะ
คุณ หน่อยได้ออกรายการ : ครอบครัวเดียวกัน
ตอน ครอบครัว “หิรัญบวรทิพย์”...4 มี.ค. 53

(เข้าดูราย ละเอียดที่รายการดีกว่านะคะ
เพื่อจะได้เปิดดู Clip VDO รายการช่วงนี้ด้วยค่ะ
คลิ๊กได้ที่นี่หรือที่ ภาพได้เลยค่ะ)


 

 

หมายเลขบันทึก: 274028เขียนเมื่อ 6 กรกฎาคม 2009 17:55 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 21:01 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (3)
ธรรมนิตย์ สาโรวาท

ดู2ครั็งแล้วและsaveรายการนี้ไว้ดูอีกต่อๆไป เพื่อนำมากระตุ้นพลังชีวิตของเราช่วงที่ถดถอยให้กลับมาแกร่งขึ้น

โดยนำแง่คิดปฏิบัติของ "คุณหน่อย" มาประยุกต์ใช้ และได้แนะนำให้มิครสหายเข้ามาดู

น่ารักมากกับกิจกรรมที่ครอบครัวนี้มีสายสัมพันธ์ต่อกันแม้จะพร่องบางอย่างไป

ขอบคุณ "คุณหน่อย" ที่กล้าที่จะพูดถึงช่วงวิกฤตในครอบครัวให้สาธารณะชนทราบ

ผมนับถือศาสนาอิสลามเชื่อมั่นต่อพระผู้เป็นเจ้า

"คุณหน่อย" คุณได้ผ่านการทดสอบของพระผู้เป็นเจ้าขั้นหนึ่งแล้ว

ขอให้กำลังใจคุณให้สามารถผ่านขวากหนามที่หลงเหลือ "แผลในใจ" ก็จะสลายหายไป

ให้กำลังใจอีกหลายๆครั้งนะ

"คุณหน่อย" สู้...สู้...สู้...

ธรรมนิตย์ สาโรวาท

ดู2ครั้งแล้วและsaveรายการนี้ไว้ดูอีกต่อๆไป เพื่อนำมากระตุ้นพลังชีวิตของเราช่วงที่ถดถอยให้กลับมาแกร่งขึ้น

โดยนำแง่คิดปฏิบัติของ "คุณหน่อย" มาประยุกต์ใช้ และได้แนะนำให้มิครสหายเข้ามาดู

น่ารักมากกับกิจกรรมที่ครอบครัวนี้มีสายสัมพันธ์ต่อกันแม้จะพร่องบางอย่างไป

ขอบคุณ "คุณหน่อย" ที่กล้าที่จะพูดถึงช่วงวิกฤตในครอบครัวให้สาธารณะชนทราบ

ผมนับถือศาสนาอิสลามเชื่อมั่นต่อพระผู้เป็นเจ้า

"คุณหน่อย" คุณได้ผ่านการทดสอบของพระผู้เป็นเจ้าขั้นหนึ่งแล้ว

ขอให้กำลังใจคุณให้สามารถผ่านขวากหนามที่หลงเหลือ "แผลในใจ" ก็จะสลายหายไป

ให้กำลังใจอีกหลายๆครั้งนะ

"คุณหน่อย" สู้...สู้...สู้...

สวัสดีค่ะ คุณ ธรรมนิตย์ สาโรวาท [IP: 58.8.193.75]#1902507

ขอขอบพระคุณแทนคุณหน่อย จะนำกำลังใจนี้ของคุณส่งให้คุณหน่อยนะคะ

รักษาสุขภาพกายใจและครอบครัวให้เข้มแข็งและแข็งแรงอยู่เสมอนะคะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท