....จดหมายถึง "คุณครูแป๋ม" ...ผู้ที่ทำให้พวกผมมีวันนี้ครับ...
พระคุณที่สาม
ครูบาอาจารย์ ที่ท่านประทาน ความรู้มาให้
อบรมจิตใจ ให้รู้ผิดชอบ ชั่วดี
ก่อนจะนอน สวดมนต์อ้อนวอนทุกที ขอกุศล
บุญบารมี ส่งเสริมครูนี้ให้ร่มเย็น
ครูมีบุญคุณ จะต้องเทิดทูน เอาไว้เหนือเกล้า
ท่านสั่งสอนเรา อบรมให้เรา ไม่เว้น
ท่านอุทิศ ไม่คิดถึงความยากเย็น สอนให้รู้ จัดเจน
เฝ้าแนะ เฝ้าเน้น มิได้อำพราง
พระคุณที่สาม งดงามแจ่มใส แต่ว่าใครหนอใคร
เปรียบเปรย ครูไว้ ว่าเป็นเรือจ้าง
ถ้าหากจะคิด ยิ่งคิดยิ่งเห็น ว่าผิดทาง
มีใครไหนบ้าง แนะนำแนวทาง อย่างครู
บุญเคยทำมา ตั้งแต่ปางใด เรายกให้ท่าน
ตั้งใจกราบกราน เคารพคุณท่าน กตัญญู
โรคและภัย อย่ามาแผ่วพาน คุณครู ขอกุศลผลบุญค้ำชู
ให้ครูมีสุข ชั่วนิรันดร ให้ครูมีสุข ชั่วนิรันดร....
********************
จาก ทีมจักรยานน้ำเก็บขยะ ทั้ง 8
ก่อนอื่นขอแนะนำตัวเองก่อนนะครับ กระผม นายปรัชญา สิงไทสง นักเรียนชั้นม.5/7หัวหน้าทีมจักรยานน้ำเก็บขยะ ขอเป็นตัวแทน บอกเล่าความรู้สึกของเด็กห้องท้ายที่มีต่อครูแป๋มของพวกเราครับ. ตั้งแต่พบกับคุณครูแป๋มรู้สึกว่าพวกผมจะมีค่าขึ้นกว่าเดิมมากครับ เพราะคุณครูแป๋มจะคอยดูแล สอนพวกผมให้รู้จักผิดชอบชั่วดี ให้คำปรึกษาเมื่อมีเรื่องทุกข์ใจ พยายามฝึกให้พวกเรามีความสามารถ เท่าเทียมกับเด็กอื่น เพื่อให้ได้รับการยอมรับ เปิดโอกาสให้พวกผมได้นำเสนองานให้น้องๆ ได้ฟังและวิจารณ์ เป็นการฝึกฝนความชำนาญในการตอบคำถาม คุณครูแป๋มสอนให้พวกผมมีคุณธรรมจริยธรรม ตรงต่อเวลา รักษาคำพูด กล้าที่จะเสียสละเวลาโดยคุณครูเป็นแบบอย่างที่ดี เรื่องการจดบันทึกนั้นคุณครูก็เป็นแบบอย่างที่ดีมากครับ ไปไหนๆก็จะมีสมุดโน๊ตส่วนตัว ติดตัวไปทุกที่ คุณครูแป๋มจะเน้นเรื่องวินัยและความรับผิดชอบมาก จงทำงานให้เป็นระบบ และรักษาคำพูด กล้าที่จะทำความดี แสดงออกซึ่งความสามารถ สร้างวินัยในตัวเอง มีความเสียสละเพื่อส่วนรวม เรียงลำดับความสำคัญของงาน ฝึกการสื่อสารให้เป็น จนพวกผมมีความรับผิดชอบมากขึ้น มองเห็นคุณค่าของการทำงาน โดยอาจารย์จะมีวิธีการที่จะไม่บอกพวกเราโดยตรงแต่จะทำให้ดู จนพวกผมเกิดความตระหนักและปฏิบัติได้เอง.
ด้านความรู้วิชาการเป็นธรรมดาครับ ที่เด็กห้องท้ายจะไม่ได้รับความสนใจเท่ากับเด็กแผนอื่น โดนเฉพาะเด็กแผนวิทย์ แต่คุณครูแป๋มสวนกระแสครับ ท่านใช้เวลาหลังโรงเรียนเลิกสอนพวกผม โดยไม่คิดเงินแม้แต่บาทเดียว มีแต่ท่านที่เลี้ยงขนมนมเนยและน้ำทุกวัน บางวันก็เลี้ยงข้าวกล่องด้วย ครูมีแต่ให้โดยไม่หวังสิ่งตอบแทน หลายครั้งผมทำให้ท่านเดือดร้อนและเสียใจ เพราะความไม่รู้ของผม ท่านไม่โกรธบอกผมว่า คนไม่รู้ก็คือคนไม่ผิด ครูแป๋มต้อง สละเวลาพักผ่อน และเวลาทำวิทยานิพนธ์จนบางคืนไม่ได้นอนเลย แต่ครูแป๋มไม่เคยบ่นและบอกติดตลกว่า เวลานอนมีอีกเยอะในหลุมฝังศพ ขอให้พวกเราสำนึกรักบ้านเกิด กตัญญูต่อพ่อแม่ครูอาจารย์รับรองมีความเจริญแน่ๆ ผมรับมาใส่ใจและปฏิบัติให้เป็นนิสัย ผมอยากให้ครูแป๋มดีใจ ซึ่งการสำนึกรักบ้านเกิด ความกตัญญูต่อพ่อแม่ครูอาจารย์นั้น พวกผมเห็นได้จากการกระทำของคุณครูแป๋มต่อพ่อแม่ และสถาบันที่ครูแป๋มจบการศึกษามา เป็นแบบอย่างที่พวกผมได้รู้ได้เห็นวิธีการปฏิบัติอยู่บ่อยๆ และมักจะนำไปปฏิบัติตามครับ
สุดท้ายผมอยากให้คุณครูแป๋มได้พักผ่อนบ้าง ยิ่งฤดูฝนและฤดูหนาวอากาศเปลี่ยนเร็วก็จะหอบ แต่คุณครูแป๋มขอให้พวกผมเป็นคนดี ใช้ความสามารถที่มีอยู่ให้เกิดประโยชน์ แม้ต้องจากกัน จงจดจำวันนี้ นำไปขยายให้ผู้อื่นต่อๆไป ผมและเพื่อนๆขอสัญญาจะทำตามที่อาจารย์บอก จะทำหน้าที่ของนักเรียนที่ดี เป็นพี่ที่จะให้ความรู้แก่น้องๆในการทำโครงงาน และภาษาอังกฤษ ทักษะชีวิต ที่อาจนำประสบการณ์ตรงมาใช้ ขอบคุณครับสำหรับหนังสือที่อาจารย์ซื้อให้ผม และองอาจในวันที่ไปส่งอาจารย์ ผมจะอ่านให้คุ้มค่าสมกับที่ครูแป๋มซื้อให้นะครับ.
ด้วยรักและเคารพคุณครูแป๋มอย่างสูง
นายปรัชญา สิงไทสง
******************************************************************
ที่มา : จดหมายที่เขียนโดย นายปรัชญา สิงไทสง ส่งถึง ครูแป๋ม
ปลายเดือนกุมภาพันธ์ 2552
โอ้ว ซึ้ง มากมาย อ่ะ
T-T
ค่ะ
สุขสันต์วันเกิดด้วยคนนะคะพวกพี่ๆ
สุด จะ บรรยายเลยคร่า
ซึ้ง สุด จากใจเลยนะค่ะ
ซึ้งมากๆเลยค่ะ
ความรู้สึกจากใจ
กลั้นออกมาด้วยคำบรรยาย
Y^Y
^^ ดีใจด้วยนะคะครุแป๋ม
มีลูกศิษย์ดีๆที่น่าชื่นชม
โห..ซึ้งมากเลยครับ
สุดยอดจริงๆครับ
ขนาดพวกผมเป็นเด็กห้องท้าย
ยังทำไม่ได้ถึงครื่งเลยครับ
เป็น จดหมาย
ที่ดีมากมายเลยครับ
พออ่านดู ก็รู้ได้ว่า
เขียน ออก มาจากใจ จริงๆ
ถ้าผมมี ลูกศิษย์ ที่ดีเหมือน ครู
ผม คง ปลื้ม สุดๆ แหละครับ
รักษาสัญญาก็ถือว่าน่าชื่นชมแล้วค่ะ
เป็นตัวอย่างที่ดีมากๆเลยค่ะกับการรักษาสัญญา
น่าชื่นใจแทนครูมากๆเลยค่ะ :D
สุขสันต์วันเกิด
ไม่มีของขวัญให้คุณครูเปิด
ไม่มีเค้กวันเกิดให้คุณครูเป่า
มีแค่คำอวยพรเบา ๆ
คุณครูจะรับรู้หรือเปล่าอยากรู้จัง
มีความสุขมากๆๆนะครับ
ค่ะ...
รู้ค่ะครูแป๋ม :D
จากที่อ่านนะครับข้อความนี้เป็นข้อความจากการเปิดใจจริงๆผมนึกถึงคำว่ากล้าที่จะแตกต่างทุกคนทำได้ ......สุดๆครับ.......
อ่านความรู้สึกของเด็กห้องท้ายที่มีต่อครูแป๋ม
แล้วปลื้มแทนครูนะคะ
ที่เด็กกตัญญูรู้คุนแสดงความรู้สึกออกจากใจอย่างแท้จริง
อ่านแล้วซาบซึ้งและเข้าใจครูแป๋มคะที่ทุ่มเททำเพื่อเด็กจริงๆ
นี่แหละคะ ยอดครูไทย
ครูดีศรีโคราชคะ
ความกตัญญจะทำให้พบความสำเร็จครับ
หนูรู้ว่าครูแป๋มทำทุกสิ่งเพื่อนักเรียนจริงๆ ครูแป๋มสอนให้พวกหนูยอมรับเพื่อนในห้องที่เสียสละเป็นกรรมการห้อง เช่น ธนา อารี แสตมป์ ต้น นุกนิก ฯลฯ อีกอย่างหนึ่งที่พวกเรารู้ว่าครูแป๋มจะให้อภัยกับพวกเรา หากทำผิดโดยความไม่รู้ แต่ครูก็จะให้อภัยพวกเราเสมอ ขอสัญญาว่าเราจะเป็นเด็กดีของครูแป๋มตลอดไปค่ะ
ตามมาขอบคุณขอรับที่เยี่ยมชม...ผลงาน
มาช้าดีกว่าไม่มานะครับ
ผมขอให้ครูมีความสุขครับ
(เอ้ เรามาช้าไปหรือป่าวเอ๋ย)
ความกตัญญูเป็นเครื่องหมายของคนดีครับ
กตัญญูต่อบิดามารดา ครูอาจารย์ บูรพาจารย์ โดยไม่มีข้อแม้
แบบนี้น้องๆเจริญรุ่งเรืองแน่นอนครับ
ขอบคุณครับที่ช่วยบ่มเพาะเมล็ดกล้าพันธุ์ดีให้กับชาติ
หายากครับ เห็นว่าไม่สบายเป็นโรคหอบหืดหรือครับ
ต้องระวังดูแลสุขภาพให้มากขึ้นนะครับ
คุณครูอยู่ในกลุ่มเสี่ยงต่อการติดเชื้อได้เร็วกว่าคนปกติ
หากเครียดพักผ่อนน้อยอาจเป็นสาเหตุที่นำความเศร้าใจมาให้
เดี๋ยวจะเป็นเรื่องใหญ่ ชาติเรายังต้องการครูดีอยู่นะครับ.
อ่านบันทึกมาถึงที่นี่รู้เรื่องราวจากใครหลายคน คุณแป๋มไม่สบาย แล้วพักผ่อนน้อยแบบนี้อาการจะแย่ไปนะครับ มีผู้ที่เป็นห่วงหลายคน ยังไงดูแลตัวเองด้วยนะครับ
หนูคิดถึงแม่จังเลยค่ะ ยิ่งได้อ่านเรื่องที่พี่ๆเขาเขียนมายิ่งรู้สึกเสียดายกับโอกาสที่แม่ได้หยิบยื่นให้ แต่ถึงยังไงลูกก็ยังไม่ลืมคำที่แม่สอน และพร้อมที่จะนำมันมาใช้ให้เหมาะสมตามสถานการณ์ได้ทุกเมื่อ วางใจได้ค่ะแม่
หนูไม่ทราบวันเกิดแม่ สุขสันต์วันเกิดย้อนหลังนะคะแม่ มีความสุขมากๆนะคะ
แม่คือครูในดวงใจของหนู แม่ดูแลสุขภาพตัวเองบ้างนะคะ พักผ่อนเยอะๆ
หนูดีใจและรู้สึกว่าตังเองโชคดีมากที่ได้เป็นหนึ่งในลูกศิษย์ของแม่
รักและยังรอแม่เสมอค่ะ
สุภาวรรณ เจริญสุข
ลูกวิวว์
ยัยหมูน้อยลูกแม่
เจ้าวิว...หมูน้อยของแม่
สิ่งที่ลูกทำให้...ก่อนแม่หลับ...จ้องมองดู...ทุกค่ำคืน
ลูกของแม่...สบายดี...หรือไร....
รักลูกมากคิดถึงลูกมากด้วย..รู้ไหมเจ้าหมูอ้วน..ฮือ..ฮือ...
ดีใจจังเลยค่ะที่แม่เห็นข้อความของลูก
คิดว่าจะส่งไม่ได้ซะแล้ว
ยังไงลูกคนนี้ก็ไม่มีวันลืมแม่แน่นอนค่ะ
น่ารักน่าชื่นชมกับความรักของครูกับลูกศิษย์ น้องหมูน้อยผมคาดว่าน่าจะเป็นนักเรียนจากโรงเรียนเก่าที่น้องแป๋มย้ายมา ดีครับ ความสัมพันธ์ไม่ห่างกันเลย รู้สึกอบอุ่นดีครับ
สวัสดีจ้า เจ้าวิว หมูน้อยของแม่
แม่คะ...หนูไม่ได้ติดต่อไปตั้ง 2วัน หวังว่าแม่คงสบายดีนะคะ
พอดีทาง สพฐ.เค้าจัดไปเที่ยวที่ชลบุรีมาค่ะแม่ ไปวันจันทร์นอนค้างคืนแล้วกลับมาถึงบ้านวันพุธตอน 5ทุ่มค่ะแม่ เป็นกิจกรรมที่สนุกมากเลยนะคะ ไปพร้อมกันกับโรงเรียนที่อยู่ในเขต 1 ม.5ได้ไปแค่ 7คนเองค่ะแม่น่าเสียดายมากๆเลย ได้ความรู้ แถมยังสนุกอีกด้วย
แต่ก็เหนื่อยอยู่เหมือนกันค่ะกลับมาถึง 5ทุ่มแต่กว่าจะทำอะไรเสร็จก็ปาไป เกือบตี 1 ก็จัดตารางเรียนและก็ทำการบ้านเพื่อมาเรียนในวันพฤหัส
พอดีวันนี้หนูมีชั่วโมงว่างค่ะเลยมาเข้าห้องวิทยบริการเพื่อบอกว่า..........
คิดถึงแม่จังเลยค่ะ
วันแม่ปีนี้จะวิเศษกว่านี้ถ้าแม่ยังอยู่ใกล้ๆหนู ให้หนูได้กราบตักแม่ซักครั้ง
หนูกลับมาจากชลก็ไม่ลืมที่จะกราบแม่ แม่ถามหนูว่าวันนี้โทรไปหาครูแป๋มรึยัง
หนูบอกแม่ว่าเดี๋ยวมีทางติดต่อที่ดีกว่านั้น แม่รู้ แล้วแม่ก็ยิ้มให้หนู
หนูขอให้แม่มีความสุขมากๆนะคะ แม่ยังเปรียบเสมือนแม่ของลูกคนนี้เสมอ
แม่สอนให้หนูได้เป็นคนที่มีทักษะในหลายๆด้าน ยังไงแม่ก็ดูแลรักษาสุขภาพตัวเองบ้างนะคะ ยังมีเด็กอีกหลายๆคนที่เขาเป็นห่วงแม่ของพวกเขาอยู่เหมือนกับหนูตอนนี้
เดี๋ยวหนูต้องขึ้นเรียนวิชาคณิตฯแล้วค่ะแม่
รักแม่นะคะ
สวัสดีจ๊ะ เจ้าวิว หมูน้อยของแม่แป๋ม
ขอบคุณมากค่ะแม่
แม่ทำให้หนูมีความสุขมาก
แม้มันจะมีความทุกข์ตรงที่ไม่ได้เจอแม่ก็ตาม
หนูวิว...เจ้าหมูน้อยของแม่..
แม่รักวิวจ๊ะ...รักมากด้วย...หมูน้อยเอ๊ย!!
สวัสดีตอนดึกค่ะแม่
วันนี้ได้คุยกับแม่แล้วสบายใจมากเลยค่ะขอบคุณแม่มากนะคะที่ให้คำแนะนำหนูจะทำมันให้เต็มที่และจะทำให้มันออกมาดีที่สุดค่ะ พูดถึงเรื่องการจัดสรรเวลาแล้วก็นึกถึงพลังของนิสัยนะคะแม่ ถึงหยดนำหยดเดียวจะทำอะไรไม่ได้ แต่ถ้าหยดบ่อยๆก็สามารถทำให้ก้อนหินกร่อนได้ คงมีคนหลายๆคนที่คิดฟุ้งซ่านปล่อยให้เวลาผ่านไปโดยที่ไม่เปลี่ยนนิสัยตัวเอง ทำให้เสียเวลาไปโดยเปล่าประโยชน์ แต่ถ้าเราใช้ประโยชน์จากเวลาอย่างคุ้มค่า เป้าหมายที่เราฝันไว้ก็จะเป็นจริงขึ้นมาได้............จริงมั้ยคะแม่..........
โครงงานที่หนูทำขึ้นมานี้ถ้าหากว่ามันสำเร็จหนูก็จะภูมิใจมากถ้ามันเป็นตัวช่วยเปลี่ยนนิสัยการใช้เวลาของแต่ละคนได้ สังคมเราคงจะมีอะไรดีๆเกิดขึ้นมากมาย
วันอังคารที่จะถึงนี้มันจะเป็นวันที่หนูได้นำเสนอในสิ่งที่แม่บ่มเพาะให้กับพวกหนูแม้มันอาจจะไม่สำเร็จในครั้งแรกแต่ครั้งนี้หนูก็ตั้งใจกลับมาทำมันอย่างสุดความสามารถแนนและหนูยังไม่ลืมความต้องการของแม่หรอกนะคะ
หลับฝันดีนะคะแม่
พรุงนี้ตื่นขึ้นมา ขอให้แม่พบกับเช้าวันใหม่ที่สดใสนะคะ
สวัสดีค่ะ คุณเป็นเอก
สวัสดีจ้า หนูวิว เจ้าหมูน้อยของแม่
วันอังคารนี้ขอให้เจ้าแสดงฝีมืออย่างเต็มที่
ให้สมกับที่แม่สั่งสมเจ้ามา คนเก่งอย่างเจ้าสบายอยู่แล้วใช่ไหมจ๊ะ
หลับฝันดี ฝันถึงแม่ด้วย...รักนะ..คิดถึงสุดๆ หมูน้อยเอ๊ย....
สวัสดีตอนบ่ายๆค่ะแม่
เข้ามาหาข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับเรื่องการจัดสรรเวลาค่ะ
ก็เลยแวะมาทักทายแม่ค่ะ
แม่สบายดีนะคะ
พรุ่งนี้ก็นำเสนองานแล้ว แต่ข้อมูลยังไม่สมบูรณ์เลยค่ะแม่ แต่คาดว่าจะส่งแผงก่อนกลับบ้านค่ะ ส่วนรูปเล่มก็กลับไปแก้ไขรายละเอียด เข้าเล่ม แล้วก็เตรียมนำเสนอ แม่สบายใจได้นะคะพวกหนูจะทำอย่างสุดความสามารถแน่นอนค่ะ
คิดถึงแม่นะคะ
สวัสดีค่ะ หนูวิว
สวัสดีคะ
เห็นบรรยากาศและสัมพันธภาพระหว่างลูกศิษย์กับครูแป๋มแล้วซึ้งใจคะ
เหมือนคนในครอบครัวเดียวกันรักใคร่กันดีมาก
ครูน้อยคนที่จะสร้างสัมพันธภาพกับลูกศิษย์ได้สนิทชิดเชื้อได้เช่นนี้
ดูแล้วเด็กไว้เนื้อเชื่อใจครูแป๋มมากนะคะ
อยากให้มีครูต้นแบบที่ดีเช่นนี้ในเมืองไทยให้มากๆคะ
การสั่งสมความดีจนประจักษ์แก่สายตาของนักเรียนม.ปลาย เป็นเรื่องที่ครูไทยเรายากนักที่จะอดทนกับกระแสความแรงของวัยแรง ครับผมใช้คำว่าวัยแรง การจะทำให้เด็กยอมรับกับวิธีการพัฒนาที่ซับซ้อน แฝงด้วยความมั่นคง อาจเป็นอุปสรรค ผมว่าวันนี้ความดี ความตั้งใจที่แป๋มมีต่อเด็ก คงไม่ต้องบอกคำตอบแล้วครับ.
สวัสดีค่ะ คุณอรวี ปลื้มจิต
สวัสดีค่ะ คุณพชร
ครุแป๋มคะทรายเห็นด้วยกับพี่ต้นค่ะว่าครุแป๋มควรจะพักผ่อนบ้าง อย่าเป็นห่วงคนอื่นมากเกินไปจนลืมห่วงตัวเอง เพราะยังมีคนอีกหลายคนที่เป็นห่วงครูแป๋ม รวมถึงพวกเราทุกคนด้วยค่ะ
ผมก็เป็นอีกคนครับที่เป็นห่วง คุณครูแป๋มของน้องทราย อยากให้คุณครูพักผ่อนบ้างครับ
รักนะจ๊ะ
ขอบคุณ คุณพชรเช่นกันค่ะ ขอบคุณที่เป็นห่วงกันค่ะ
ขอบคุณมิตรภาพที่แสนจะงดงามค่ะ
แม่คะลูกต้องขอโทษด้วยจริงๆนะคะที่ลูกเงียบหายไป
ไม่ค่อยมีเวลาได้เปิดคอมฯเลยคะแม่ งานยุ่งมาก เมื่ออาทิตย์ก่อนๆลูกไปแข่งอัจฉริยะภาพทางภาษาไทยที่ปากช่องมาคะช่วงนั้นก็ฝึกอยู่หลายวัน อ่านหนังสือหนักมาก เพราะเราต้องมีครบในทุกๆทักษะ แต่ยังไม่ทราบผลเลยคะ พอกลับมาก็ไปแข่งต่อที่เมืองคง ได้รางวัลเหรียญทองด้วยนะคะแม่ ช่วงนี้งานยุ่งคะที่โรงเรียนมีจัดติวม.5ม.6ตั้ง12วันค่ะแม่ ติว เสาร์ อาทิตย์ก็ไม่ได้หยุด การบ้านก็เยอะมาก เดี๋ยววันเสาร์ที่ 19 นี้ลูกต้องไปแข่งแนะนำหนังสือที่สุรนารีอีก หนังสือ4 เล่มลูกยังไม่มีเวลาได้ดูเลยคะ เพิ่งเริ่มติวได้2 วันแต่รู้สึกได้เลยคะแม่ว่าสมองมันจะเต็มยังไงก็ไม่รู้ คงเป็นเพราะงานหนักมั้งคะ พอเลิกเรียนก็ต้องอยู่ท่องศัพท์ภาษาอังกฤษ บางวันหลังเลิกเรียนก็ต้องไปแข่งตะกร้อ และก็ฟุตซอลที่โรงยิมส์เพราะเป็นตัวแทนของตำบลนะคะนี่ก็เพิ่งแข่งไปเมื่อวานนี้ กับวานก่อน กว่าจะแข่งเสร็จกลับถึงบ้านก็2 /3 ทุ่ม ก็ช่วงนี้ที่อำเภอมีแข่งขันกีฬานะคะ แล้ววันนี้ครูนาฏศิลป์ยังเรียกหาตัวให้ไปซ้อมรำอีก อยากจะปฏิเสธ แล้วก็วางทุกงานนะคะแม่แต่คิดดูอีกทีเราก็เป็นคนที่ถูกเลือกมาทำงานตรงนี้แล้ว สิ่งที่ลูกควรจะทำคือทำทุกอย่างให้เต็มที่ใช่มั้ยคะแม่
หลังจากนี้แล้วลูกก็ยังไม่ทราบเลยนะคะว่าลูกจะติดต่อกับแม่อีกเมื่อไหร่ลูกคิดถึงแม่นะคะลูกจะพยายามหาเวลามาคุยกับแม่นะคะ
แม่พักผ่อนให้มากๆแล้วก็ดูแลสุขภาพตัวเองให้ดีๆด้วยนะคะ
แล้วลูกจะติดต่อกลับไปนะคะ
รักและคิดถึงแม่เสมอคะ
ลูกวิว
แล้วหนูจะติดต่อไปนะคะแม่
เจ้าวิว หมูน้อยของแม่
ลูกวิว...หมูน้อย..
แม่คะลูกคิดถึงแม่จังเลยค่ะ
ยิ่งแม่ดีกับลูกๆยิ่งรู้สึกว่าตัวเองก็เป็นคนสำคัญคนหนึ่ง
แม่คะจะมีเด็กสักกี่คนที่โชคดีเหมือนกับลูก โชคดีที่มีครูที่เป็นได้ทั้งแม่และเพื่อนที่คอยให้คำปรึกษาอย่างจริงใจ
แม้อยู่ไกลกันขนาดไหนก็ไม่เคยที่จะทอดทิ้ง ลูกมีความสุขทุกครั้งที่ได้พูดคุย ได้ปรึกษากับแม่
ลูกรักแล้วก็คิดถึงแม่จังเลยคะ
หลับฝันดีนะคะแม่
เจ้าวิว หมูน้อยของแม่แป๋ม
สวัสดีค่ะครูแป๋มหนูแนน ห้องเดียวกะวิวงัยค่ะ
ครูเป็นงัยบ้างสบายดีมั้ยค่ะ หนูคิดถึงครูจัง รักษาสุขภาพด้วยนะค่ะ
สวัสดีจ้าหนูแนน ณ ศรีธานี
สวัสดีครับคุณครูสวยไม่เบา
ครูสบายดีมั้ยคับ ไปอยู่ที่นั้นหวังว่าคงจะมีความสุขเหมือนกับอยู่ที่ นศ นะคับ
ผมก็ยังคิดถึงภาพที่ผมกับครูนั่ง หัวเราะกัน และอื่น ๆอีกมากมาย
สุดท้ายนี้ขอให้ครูมีความสุขมากมากคับ
จาก เก่งไม่เบา
หวัดดีค่ะครูแป๋ม ช่วงนี้ไม่ได้เข้ามาทักทายหลายวันเลย
เพราะว่าต้องอ่านหนังสือสอบและยุ่งๆกับการเร่งส่งงานน่ะค่ะ
(หนูมีกลอนให้ครูด้วย)
แม้วันนี้จะมิได้เป็นวันครู
แต่หนูในฐานะศิษย์คนหนึ่ง
ขอมอบกลอนนี้แทนความซาบซึ้ง
ด้วยระลึกถึงพระคุณของคุณครู
แม้มิได้ไพเราะเสนาะจิต
แต่ลูกศิษย์ตั้งใจจะแต่งให้
ฝากกลอนนี้เป็นดั่งกำลังใจ
ให้คุณครูสอนต่อไปอย่างมีพลัง
ป.ล หนูไม่ได้แต่งเองเหรอค่ะ เพราะว่าหนูแต่งกลอนไม่เป็น เลยไปหามาให้ครูแป๋มอ่านเพื่อเป็นกำลังใจให้คุณครูที่รักนะค่ะ
สวัสดี เด็กชายเก่งไม่เบา
ดีจ้า หนูแนน ณ ศรีธานี
วันนี้ผมเก่งไม่เบาก็ยังคงมาทักทายคุณครูสวยไม่เบาอีกตามเคยนะครับ
ผมคิดว่าอีกไม่นานครูสวยไม่เบาก็คงจะปรับตัวให้เข้ากับที่ใหม่ๆได้แล้ว
อีกอย่างหนึ่งคุณครูสวยไม่เบาก็มีความเปนกันเองผมคิดว่านักเรียนที่นั้นก็คงจะคิดเหมือน
กันกับผมนะครับ สู้ต่อไปนะครับครูสวยไม่เบา
อีกนิดนึงนะครับ นร 3/1 ฝากความคิดถึงถึง อ แป๋ม ทุกคนเลยนะครับ
จาก เก่งไม่เบา
สวัสดีนะจ๊ะ ดช.เก่งไม่เบา ณ ศรีธานี
ครับครับผมจะบอกให้ครับ
หวัดดีค่ะครูแป๋ม ที่หนูไม่ได้เข้ามาคุยกับครูเพราะว่าหนูอ่านหนังสือค่ะ (อ่านเท่าไรก็ไม่เข้าใจสักที)
เลยไม่คอยมีเวลามาทักทายน่ะค่ะ
คำว่าครูยิ่งใหญ่ในใจนัก
เพราะได้ปลูกความรักสมัครสมาน
ด้วยดวงใจที่รักใคร่มานมนาน
ศิษย์กราบกรานไหว้ครูผู้มีคุณ
จึงส่งกลอนนี้มามอบให้
หวังจากใจจะส่งให้ครูของฉัน
ขอมั่งมีศรีสุขขึ้นทุกวัน
คำสุดท้ายอย่าลืมกันนะคุณครู
ไม่ใช่วันครูก็มอบกลอนนี้ให้ครูได้ค่ะ
ป.ลอย่าลืมรักษาสุขภาพด้วยนะค่ะ
ครูแป๋มค่ะหนูคงอ่านหนังสือจนเบอ เมื่อกี้ลืมพิมพ์ชื่อ-อีเมล
เข้าใจสภาพอยู่นะ...หนูแนนคงไม่เปลี่ยนไปจากเดิมเท่าไร..5555...ล้อเล่น..
สวัสดีจ้า ดช.เก่งไม่เบา
สวัสดีครับคุณครูสวยไม่เบา
ตอนนี้ผมไม่ค่อยว่างครับกำลังคุยกับสุมาลีที่ออสเตเรียครับ
งั้นช่วงนี้ผมจะมาทักห่างๆหน่อยนะครับ
จากเก่งไม่เบา
หวัดดีค่ะ ครูแป๋ม
ก็อย่างที่ครูว่า หนูจะเปลี่ยนยังไงละค่ะก็หนูลูกศิษย์ครูแป๋มนี้ค่ะ
น.ศ ปิดเทอมแล้ว ที่สุรธรรมฯละค่ะปิดเทอมยัง
รักษาสุขภาพด้วยนะค่ะ
ดีจ้า ยัยหนูแนน..
หวัดดีค่ะ ครูแป๋ม
พวกเรา ม. 5/3 ก็คิดถึงครูแป๋มเหมือนกันค่ะ
วันปิดเทอมก็ไม่ได้หยุด เหนื่อยครูแป๋มแย่เลยนะค่ะ
สู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆค่ะ หนูจะเป็นกำลังใจให้ครูเสมอนะค่ะ
ดีจ้า หนูแนน เด็กน.ศ.
กราบสวัสดีครับคุณครูสวยไม่เบา
ครูคงจะสบายดีเหมือนเดิมนะครับ
เป็นห่วงเพราะความคิดถึงนะครับ
จากเก่งไม่เบา
แง..แง..คิดว่าดช.เก่งไม่เบาลืมเค๊าแล้ว ให้แต่พี่แนนมาคุย่เด่ะ....จาก คุณครูสวยไม่เบา.
หวัดดีค่ะครูแป๋ม
หนูเห็นด้วยกับครูแป๋มค่ะ ที่ไม่อยากให้มีช่องว่างเลย
แต่สำหรับหนูไม่ว่าจะอยู่ห้องไหน ทุกคนคือเพื่อนของหนูค่ะ
อืม...น่าคิดนะ ทุกคนก็เป็นศิษย์ของครูแป๋ม จะดีแค่ไหนหากทุกคนยอมรับกัน สามัคคีก็จะบังเกิด ดีไหมแนนว่า..
หวัดดีค่ะ ครูแป๋ม
หนูก็คิดเหมือนกันกับครูแป๋มค่ะ
วันนี้หนูไปสอบ pat5 ที่บุญวัฒนามาค่ะ ข้อสอบทำเอาปวดหัวเลยละค่ะ
เพราะว่าเป็นการสอบครั้งแรก(ยังไม่ค่อยเข้าใจน่ะค่ะ) ตอนแรกคิดว่าจะเป็นข้อสอบธรรมดาทั่วไป
แต่ที่ไหนได้เป็นข้อสอบแบบให้มาวิเคราะห์แล้วก็มาแบ่งแยกกันอีกที
แถมโจทย์ที่ให้มามีตั้ง 5 หน้า แต่หนูก็ทำเต็มที่เลยค่ะ
สวัสดีค่ะแม่
แม่สบายดีนะคะ?
แม่คุมสอบที่สนามโรงเรียนไหนคะ วันนี้ลูกไปสอบที่สุรธรรมฯมาด้วยค่ะ
พรุ่งนี้ลูกก็ไปอีก สอบPAT2นะคะ
ข้อสอบคงจะยากน่าดู เมื่อวันพฤหัสก็ไปสอบ PAT4 ที่บุญวัฒนามาค่ะ
ปิดเทอมแล้วแม่คงจะเหนื่อยน้อยลงนะคะ
ยังไงแม่ก็ต้องพักผ่อนเยอะๆแล้วก็ดูแลสุขภาพตัวเองให้มากๆนะคะ
อยากเจอแม่จังค่ะ
รักและคิดถึงแม่เสมอนะคะ
สู้ๆๆ นะคะแม่
เจ้าหมูน้อย ณ โนนสูงศรีธานี
หวัดดีค่ะ ครูแป๋ม
อ๋อจำได้แล้วค่ะ โจทย์ที่สอบวันนั้นคล้ายกับโจทย์ของครูแป๋มตอนม.4เลยละค่ะ
ครูแป๋มค่ะแล้ว ต ที่ว่าคืออะไรค่ะหนูไม่เข้าใจเลยค่ะ
แหม..หนูแนนจ๋า
อ้าวครูแป๋มค่ะแล้วทำมัยไม่ส่งมาเมลล์หนูละค่ะ
ลูกต้องขอโทษด้วยจริงๆนะคะแม่
"ข้าน้อยสมควรตาย"
ไม่มีข้อแก้ตัวค่ะแม่
ในบางครั้งสิ่งที่อยากจะพูดอาจจะไม่มีใครอยากฟังก้อได้
ลูกคงจะรบกวนแม่น่าดู
ลูกก้ออยากเจอแม่มากค่ะ
หวัดดีค่ะ ครูแป๋ม
ขอบคุณค่ะที่สอนให้หนูได้รู้ว่าไม่มีคำตอบใดที่ได้มาโดยตรงเสมอไป แต่ต้องใช้สติปัญญาและไหวพิบในการหาคำตอบนี้ด้วย
เมื่อก่อนหนูคิดว่าไม่มีอะไรซับซ้อนสำหรับหนู เพราะเมื่อไรที่หนูรู้คำตอบนั้นมันมักจะได้มาโดยตรงเสมอ ถ้าไม่รู้หนูก็จะไม่ทำ ไม่คิด และบางที่ก็อาจจะไม่ยุ่งกับมันอีกเลย
มาคิดดูแล้วมันก็เหมือนโจทย์ฟิสิกส์เลยนะค่ะ ในบางข้อคำตอบนั้นก็ไม่ได้มาง่ายๆ โจทย์บางข้ออาจจะไม่ให้ตัวแปลมาโดยตรง เราต้องมาหาค่าตัวแปลนี้ก่อนและนำมาแทนค่าแล้วเราจึงจะได้คำตอบนั้นมา
(ดีจังเลยนะค่ะขนาดครูแป๋มไม่ได้สอนอยู่ น.ศ แล้วหนูยังได้เรียนกับครูแป๋มอีกด้วย อิอิ)
ถึงวิวว์จ๊ะ (ช่วยอ่านด้วย)
ที่วิวว์บอกว่า ในบางครั้งสิ่งที่อยากจะพูดอาจจะไม่มีใครอยากฟังก้อได้ ไม่จริงเหรอน่ะ
ถึงแนนจะไม่ได้สนิดกับวิวว์เหมือนกับเพื่อนคนอื่นๆเขา
แต่วิวว์สามารถที่จะพูดกับเขาได้เสมอน่ะ เขาจะรับฟังทุกเรื่องที่วิวว์อยากพูด
ถ้าไม่สะดวกพูดที่โรงเรียนก็มาพูดที่นี้น่ะ รับฟังทุกเรื่องเลย อิอิ
เจ้าหมูน้อย...
ไม่มีวันที่แม่จะเคืองเจ้า ที่กล่าวไปก็แบบน้อยใจดิ ลืมเบอร์แม่แล้ว แม่ยังอยากคุยอยากเจอเจ้าเหมือนเดิม อยากเห็นรอยยิ้มและเสียงหัวเราะของเจ้า...รักเจ้าเฉกเช่นวันวาน
หนูแนน ศรีธานี
ครูแป๋มสนับสนุนความคิดของแนนนะ เจ้าวิว หมูน้อย..
ขอบคุณแม่
แล้วก้อขอบใจแนนมากนะคะ
น้ำตาที่ไหลให้กับบทความในวันนี้เป็นน้ำตาที่มาจากความรู้สึก ความรู้สึกที่ไม่เคยได้รับจากครูคนไหนๆ แล้วความรู้สึกที่ได้รับจากเพื่อนแบบนี้มันก้อนานมาแล้ว แม่คะลูกแทบพูดไม่ออก รู้สึกน้อยใจตัวเองลึกๆว่าแม่คงโกรธลูกน่าดู
สำหรับแนนขอบใจแนนอีกครั้งนะแนนเป็นเพื่อนที่เค้าอยู่ใกล้แล้วมีความสุขนะ แนนรู้ตัวมั้ยว่าตัวเองโชคดีที่มีเพื่อนที่รักแนนมากมาย แต่สำหรับเค้ายังไม่เจอใคร รู้มั้ยเพื่อนคนนี้ยอมทำให้เพื่อนได้ทุกอย่าง ให้ได้ทั้งความรัก ความจริงใจ บางครั้งที่รู้ว่าเพื่อนหลอกใช้เค้าก้อยอม เพื่อที่จะได้พูดคุยกับเพื่อนๆ แต่ผลลัพธ์ที่เค้าได้กลับมามันมักจะเป็นความรู้สึกในทางลบเสมอ แนนเคยร้องไห้น้อยใจตัวเองมั้ย เมื่อก่อนเค้าเป็นประจำ ยอมแลกได้ทุกอย่าง นอนดึก ก้อเพื่อให้งานของกลุ่มงานของห้องได้สำเร็จ เค้าอาจจะทำตัวแปลกเพื่อนหรือยังไงแต่เค้ายอมรับว่าเค้ากิจกรรมเยอะเค้าอยากมีเพื่อนที่สนิทในห้องอยากมีเพื่อนที่เดินไปไหนมาไหนด้วยกันคอยถามไถ่ด้วยความเป็นห่วง เวลาที่เค้าเห็นเพื่อนๆในห้องอยู่ด้วยกันเป็นกลุ่มๆคิดอยากจะเข้าไปพูดคุยด้วยแต่คงเป็นส่วนเกิน บางครั้งสายตาที่มองมาราวกับว่าไม่ต้องการเป็นมิตรกับเค้า เค้าเจอปัญหามากมายกับคนหลากหลายรูปแบบ บางครั้งเห็นแก่ตัว บางครั้งหวังผลประโยชน์ แต่เค้าก้อยังมีความรักอีกมุมนึงมุมที่เค้าไม่เคยมองข้ามที่จะกลับมาพูดคุยเล่าเรื่องราวต่างๆในแต่ละวันให้ท่านได้ฟังได้รับรู้และให้คำปรึกษาไปพร้อมๆกัน แม่บอกว่าเราทุกคนต้องรู้จักปรับตัว ส่วนพ่อบอกว่าต้องใจแลกใจ เค้ามีความรู้สึกดีทุกครั้งในเวลาที่มีปัญหาแล้วคำพูดเหล่านี้ก้อเป็นเหมื่อนยาที่ทำให้เค้ามองโลกในแง่ที่ดี นี่แหล่ะน๊าที่เค้าเรียกว่ากำลังใจจากพ่อแม่สำคัญยิ่ง ยิ่งมีแม่แป๋มด้วยแล้วลูกก้อยังยิ้มได้เสมค่ะ ยังไงแล้วแนนก้อจะยังคงเป็นเพื่อนที่เค้าไว้ใจและคิดถึงเป็นคนแรกเสมอ ปิดเทอมแล้วไม่ได้เจอกัน ดูแลสุขภาพตัวเองด้วยละกัน อย่าทะเลาะกับน้องล่ะ หลับฝันดีนะ........เพื่อนที่แสนดีของวิวว์
หวัดดีค่ะ ครูแป๋ม
หนูจะพยายามดึงความสามารถของหนูออกมาให้มากที่สุดน่ะค่ะ
หนูก็เชื่อน่ะค่ะ ..."ไม่ว่าเราจะอยู่ที่ใด ความเป็นศิษย์และครูของกันและกัน จะไม่มีวันลบเลือน"
หนูฟันธงค่ะ อิอิ
ดีจ๊ะวิวว์
เขาอาจจะไม่ใช่เพื่อนทีดีนักสำหรับใคร แต่เขาก็พยายามอย่างสุดความสามารถ
ถึงเขาจะไม่รู้ว่าวิวว์รู้สึกอย่างไร แต่เมื่อไรที่วิวว์ทุกข์ วิวว์จงจำไว้ว่าวิวว์มีเพื่อนคนนี้เสมอน่ะ
วิวว์จำไว้น่ะว่าไม่มีใครลิขิตชีวิตเราได้ นอกจากเราจะลิขิตชีวิตเราเอง
เจ้าวิว..หมูน้อยของแม่
หนูแนน
สวัสดีครับคุณครูสวยไม่เบา
ไม่ได้มาทักทายสะนานนนนนนนนนนนนนนนน
แล้วหลังจากที่ได้อ่านข้อความด้านบนแล้วรู้สึกว่า
เขาคงจะซีเรียดกันแน่นอน และผมก็เห็นด้วยกับพี่
ของผมที่พูดได้ดีมากกกกกกกก(ครั้งแรก ล้อเล่น)
อิอิ..เก่งไม่เบานี่ ทำให้ครูแป๋มยิ้มอีกแล้ว...
เป็นธรรมชาติของสาวน้อยวัยรุ่นวัยเดียวกับพี่แนนของเธอจ๊ะ
ยังไงก็ฝากชมแนนด้วยจ๊ะว่าพูดดี...แล้ว ปิดเทอมไปเที่ยวไหนเหรอ เผื่อครูบ้างนะ..
..............................
คิดถึงจัง จาก คุณครูสวยไม่เบา..
สวัสดีค่ะแม่
ลูกเคยอ่านหนังสือเจอ มีคำกล่าวที่ว่า........
"เมื่อคุณยิ้มโลกจะยิ้มไปกับคุณ แต่ถ้าคุณร้งไห้ คุณจะร้องไห้ไปคนเดียว"
ดร.พอล เอ็กแมน แห่งมหาวิทยาลัยแคลิฟอร์เนีย เป็นผู้กล่าวเอาไว้ ในหนังสือจี้เส้น แน่นอนอยู่แล้ว
คลายเครียดชะงัก คงจะมีแต่หนังสือพวกนี้นะคะที่แทนการพูดคุยกับผู้คน ที่มีหลายร้อยเหตุผล ตรงข้ามกับหนังสือที่ไม่มีคำติชม มีแต่เหตุผลที่ถูกต้อง และน่าเชื่อถือ ได้ทั้งความรู้ และคลายความเครียด
ขอบคุณแม่มากนะคะ
ลูกจะหาโอกาสนั้นนะคะแม่
ตอนนี้ลูกก้ออยากเจอแม่มาก
บางครั้งก้อรู้สึกท้อนะคะแม่ เวลาที่เราทุ่มเท ตั้งใจทำอะไรสักอย่างให้คนสักคนหรือคนหมู่มาก แต่กลับได้สิ่งที่มันทำร้ายจิตใจเรากลับมาเหมือนมันไม่ยุติรรมเลยนะคะ
แต่ยังไงลูกก้อขอยืนยันค่ะว่า จะทำดีต่อไป ก้ออย่างที่แนนบอกไม่มีใครลิขิตชีวิตเราได้
ขอบใจแนนมาก
รักแนนน๊ะ
เจ้าวิว หมูน้อยของแม่..
คำพูดของเจ้าแสดงให้เห็นว่ากำลังท้อแท้อย่างหนัก โดยเฉพาะตรงนี้...
"บางครั้งก้อรู้สึกท้อนะคะแม่ เวลาที่เราทุ่มเท ตั้งใจทำอะไรสักอย่างให้คนสักคนหรือคนหมู่มาก แต่กลับได้สิ่งที่มันทำร้ายจิตใจเรากลับมาเหมือนมันไม่ยุติรรมเลยนะคะ"........เจ้าคิดเช่นนั้นหรือ.....
ลูกจ๋า..ลองมองกลับไปในวันที่แม่อยู่ที่นั่น แม่ต้องเจออะไรแม่เคยท้อไหม...ตรงข้ามแม่ไม่สนใจ..ตั้งใจที่จะกลับเข้าบ้านค่ำเพื่ออะไร..ก็เพื่อดูแลสอนการบ้าน ฝึกโจทย์คิดวิเคราะห์ และสอนเจ้าเขียนและทำโครงการเศรษฐกิจพอเพียง...สำหรับแม่ไม่ได้หวังสิ่งตอบแทนใดๆ ทำเพราะอยากทำ..แค่นี้ก็สุขใจแล้วจ๊ะ
วัยแรกรุ่นเพื่อนสำคัญมาก แม่ก็เข้าใจอีกนั่นแหละ ที่นี่เด็กๆก็มาปรึกษาความไม่เข้าใจกันระหว่างเพื่อนก็เยอะแยะ แต่ยังไงก็แล้วแต่ แม่อยากให้เจ้าอ่านบันทึกล่าสุดของแม่ และนี่เองถือว่าเป็นคำแนะนำที่แม่มีให้ลูก..แม่รักลูกเสมอไม่มีวันเปลี่ยนแปลงแน่นอนจ๊ะ...
http://gotoknow.org/blog/atworker/306504 อ่านดูนะลูกแล้วลองคิดและปฏิบัติดูจ๊ะ
หวัดดีค่ะ ครูแป๋ม
ดีจ๊ะวิวว์
หนูจะพยายามทำให้ดีที่สุด ครูไม่ต้องห่วงทางนี้น๊ะค่ะ หนูจะช่วยดูแลวิวว์เอง
สำหรับวิวว์น๊ะ สู้ๆจ๊ะ
"ว่า ทำมั้ยครูแป๋มกะวิวว์ออกจะมีหลักการกันจัง แต่หนูออกมาจากใจค่ะ"
ขอบคุณมากนะคะแม่
โลกใบใหม่ของลูกจะต้องสวยกว่าเดิม
กำลังใจและหลายๆสิ่ง(โดยเฉพาะอย่างยิ่ง กำลังใจที่ได้รับจากแม่ๆที่ลูกรัก) ทำให้ลูกได้รับรู้ว่าปัญหาเหล่านี้เป็นเพียง ฝุ่น,ผง
ที่ลูกจะต้องฝ่าไปให้ได้ น้ำตาไม่ได้ช่วยเราแก้ปัญหาอะไรได้ เพียงแต่มันช่วยให้รู้สึกดีที่ได้ปลดปล่อยความทุกข์ๆที่จะไม่สามารถไหลกลับมาหาเราได้อีก ลูกยอมรับนะคะแม่ว่าเพื่อนมีอิทธิพลต่อจิตใจของลูกมาก แต่ถ้าลูกลองคิดในทางกลับกันนะคะแม่ เพียงแค่เราได้ทำให้กับผู้คนที่เรารักแม้เค้าเหล่านั้นจะไม่รับรู้ แต่มันก้อคงเป็นผลดีกับลูก เพระลูกมีความสุขที่ได้ทำสิ่งเหล่านั้น
สบายจัยกว่ากันเยอะ
ขอบคุณแม่อีกครั้งนะคะ
สวัสดีจ้า หนูแนน
ขอบใจนะที่จะดูแลวิว
ก็อย่างนี้แหละจ๊ะ คนเราไม่เหมือนกัน
วิวจะอ่อ่นไหวจิตใจอ่อนโยน รับรู้และคิดตามเหตุการณ์รอบด้าน โดยมากจะคิดมากไป จนเกิดทุกข์
แต่แบบแนนไม่ค่อยจะคิดอะไรกับสิ่งรอบตัวนัก ไม่ค่อยรู้สึกรู้สากับใครเขา แบบนี้ก็ดีไปอีกแบบนะ ไม่ทุกข์ดี
ยังไงก็แล้วแต่ ปัญหาทุกปัญหาเขามีไว้ให้แก้ไข อยากให้วิวกับแนนคุยกันให้มากขึ้น อย่างน้อยก็เคยร่วมทุกข์ร่วมสุขกันมาก่อน
ช่วงที่ทำโครงการกับครูแป๋ม แม้วันนี้ลูกอาจห่างกันบ้าง อย่างน้อยก็อยู่ห้องเดียวกัน สายใยระหว่างเพื่อนก็ยังเหนียวแน่นมิใช่หรือ...
วิว เจ้าหมูน้อย
เรายังอยู่กับโลกใบเก่านะลูก เพียงแต่หนูต้องปรับเปลี่ยนมุมมองใหม่ให้สดใสขึ้น
สิ่งที่ผ่านเข้ามาในชีวิตล้วนแต่มีคุณค่า เพราะมันเป็นแบบทดสอบความแข็งแกร่งแห่งจิตใจเรา
จงตั้งสติให้มั่น อย่าไปยินดีจนเกิดเหตุ เพราะนั่นเรากำลังตกอยู่ในความประมาท
ขณะเดียวกันก็อย่าไปจมอยู่กับสิ่งที่เราเรียกว่าความทุกข์ ชีวิตยังต้องเดินต่อไป สิ่งที่เห็นอาจไม่ใช่อย่างที่ลูกคิดก็ได้
หากมันเป็นไปแล้ว ก็ต้องให้มันเป็นไป เราไม่อาจไปทำให้คนทุกคนเป็นอย่างที่เราต้องการได้ ฉะนั้นจงมองโลกมองเขาตามความ
เป็นจริง แล้วปรับใจทำอย่างไรจะอยู่กับภาวการณ์ที่กำลังเผชิญได้ นั่นเองจึงจะได้ชื่อว่าเป็นผู้ที่ฉลาดในการใช้ชีวิต
แม้ว่าจะดูยาก แต่ขอให้ลูกค่อยๆปฏิบัติไปนะจ๊ะ แม่เองก็ใช้วิธีคิดแบบนี้มาตลอด ตอนนี้ก็ใช้อยู่ เคยสงสัยไหมทำไมแม่ยังยิ้มได้
เมื่อพบกับเหตุการณ์ร้ายๆ... มันจะเข้ามาทดสอบเราเป็นระยะๆ ไม่มีใครไม่เคยพบปัญหา แต่ปัญหาก็ต้องถูกแก้ไขไม่อยู่กับเราตลอด
ไปดอก นั่นเอง ฟ้าหลังฝนย่อมสดใสฉันใด เจ้าวิวของแม่ก็จะเป็นเช่นนั้น แม่เชื่อฝีมือเจ้านะ..หมูน้อย..
สวัสดีครับคุณครูสวยไม่เบา
มาทักทายอีกแล้วนะครับ
จากข้อความด้านบนของ พี่หมูน้อยกับ อ.แป๋มครับ
ผมคิดว่าการที่เราเปลี่ยนมุมมองของตนเอง เราอย่าไปจมปักอยู่กับสิ่งเดิมๆ
จงเปลี่ยนมุมมองของเราแล้วทำวันข้างหน้าให้ดีที่สุด
สู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
จากเก่งไม่เบา
สวัสดีจ้า ดช.เก่งไม่เบา
หวัดดีค่ะ ครูแป๋ม
เมื่อก่อนหนูก็เป็นเหมือนวิวว์นี้แหละค่ะ พอมีเรื่องอะไรเกิดขึ้นก็เก็บมาคิดคนเดียว
แล้วพอยิ่งคิดหนูก็ยิ่งปวดหัวน่ะค่ะ ปวดมากจนบางทีก็นอนไม่หลับ
แต่พอหนูไม่ยุ่งกับมัน ไม่เก็บมาคิด มันก็ดีขึ้นเอง
แต่เวลาที่คิดมากอีกเมื่อไร ก็ดูหนัง ฟังเพลง เพื่อจะได้ไม่เครียด
ก็อย่างที่ครูแป๋มว่าฟ้าหลังฝนย่อมสดใส
เหตุการณ์ร้ายๆก็เหมือนกัน มันเข้ามาแล้วใช่ว่าจะอยู่กับเราตลอดไป
และวิธีแก้ไขปัญหาต่างๆก็มีอีกมากมาย แค่ลองมองไปหลายๆด้านเราก็จะพบคำตอบนั้น
เยี่ยมมากจ๊ะ หนูแนน
สวัสดีครับคุณครูสวยไม่เบา
ผมคิดว่านางเอกก็น่ารักนะครับเหมาะสมกับพระเอกนะครับ
ดูแล้วก็หายเครียดครับ เพราะอีกไม่กี่วันผมก็จะต้องไปฟัง
ผลสอบ กลัวได้คะแนนน้อนจังเลยครับ แต่พอได้มา
สนทนากับ อ .แป๋ม
วันนี้ผมมีกลอนเพื่อความคิดถึงครูมาฝากครับ
ทั้งหญ้าแพรก ข้าวตอก อีกดอกไม้
น้อมกราบไหว้ แด่ครู ผู้สั่งสอน
ศิษย์รําลึก นึกถึง ห่วงอาทร
พึงสังวร ได้ดี ด้วยมีครู
ตั้งแต่เล็ก เริ่มอ่าน ตัว ก.ไก่
ท่องขึ้นใจ จดจํา เพิ่มความรู้
ไปจนถึง อักษร ที่มีอยู่
แล้วมาสู่ บวกลบ ครบคูณ-หาร
ไม่เคยลืม บุญคุณ ที่สูงค่า
สั่งสอนมา แต่ครั้ง เมื่อวันวาน
บัดนี้ศิษย์ สองมือ ประคองพาน
คุกเข่าคลาน นพนอบ มอบแด่ครู.
ป.ล อาจจะไม่เพราะเท่าไรนะครับ
จากเก่งไม่เบา (อิอิ นามแฝง)
ลูกดีใจที่ได้พบปะกับผู้คนรอบๆข้าง บางครั้งพวกเค้าต่างก็เป็นบทเรียนที่ลูกจะต้องเรียนรู้ไปกับเขา
บางทีก็เป็นดังอุปสรรคที่ผ่านเข้ามาทดสอบลูกให้รู้จักการแก้ไข
ลูกเชื่อว่าลูกจะผ่านไปได้ค่ะแม่ แล้วลูกก็เชื่อว่าเมื่อบททดสอบนี้ผ่านไปลูกก็คงจะเข้มแข็งขึ้นเป็นกอง
ลูกไม่ได้ยืนอยู่บนโลกใบนี้คนเดียว หากแต่ชอบคิดคนเดียว มันเป็นนิสัยที่แย่เลยทีเดียว
บางทีสิ่งที่ลูกควรทำคือทำตัวตามปกติ ตามวัยของลูก
ยิ้มรับในทุกเรื่อง เชื่อได้ว่าลูกคงมีความสุขมาก
หวังว่าเปิดเทอมลูกคงจะเจอแต่เรื่องที่ดีนะคะแม่
ขอโทษด้วยนะคะที่ไม่ได้ตอบกลับซะนานเชียว
แต่ก็ดีใจที่เปิดคอมฯมาคราใดก็ยังคงพบเจอแต่กำลังใจที่แสนดีจากแม่และแนนอยู่ตลอด
มาอยู่ตรงมุมนี้ทีไร ลูกรู้สึกว่าลูกโชคดีกว่าทุกคนด้วยซ้ำ ใครไม่ได้สัมผัสตรงจุดนี้ก็คงทราบไม่ได้ว่าเหนือสิ่งอื่นใดความรักที่ยิ่งใหญ่นอกเหนือจากบิดามารดาที่เป็นที่รักแล้ว ยังมีบุคคลที่สามารถที่จะยืนอยู่ข้างเราคอยให้คำปรึกษาในทุกๆเรื่อง แม้ว่าจะอยู่ห่างกันมากแค่ไหนก็ตาม
มีความสุขจริงๆ
ดช.เก่งไม่เบา
เจ้าวิว...หมูน้อยของแม่...
ลูกคงไม่ปล่อยให้แม่คิดถึงลูกอยู่ฝ่ายเดียวหรอกนะคะ(เดี๋ยวจะน้อยหน้ากัน)อิอิ
แม่คะวันนี้ลูกเวลาน้อย แล้วลูกจะรีบตอบกลับนะคะ
คิดถึงแม่ที่สุดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดเลย
หวัดดีค่ะ ครูแป๋ม
และหวัดดีคนที่แอบอ่านด้วยน่ะจ๊ะ
ไม่ได้มาทักทายสะนาน คิดถึงทุกคนจังเลย
ครูแป๋มไปดูหนังเรื่อง "รถไฟฟ้ามหานะเธอ" มาแล้วเหรอค่ะ สนุกอะป่าวค่ะ
เล่าให้หนูฟังบางสิ หนูพอจะได้ดูตัวอย่างหนังอยู่บาง
หนูก็ว่าพระเอกหล่อดีน่ะค่ะ
ถ้าครูแป๋มเป็นนางเอก "โอกาศสุดท้ายคว้าไว้อย่าให้หลุดมือน่ะค่ะ"อิอิ
แค่มาทักมาทายกัน แม่ก็ดีใจเหลือล้นแล้วจ้า หมูน้อยเอ๋ย...
สวัสดีจ้า หนูแนน
สวัสดีครับคุณครูสวยไม่เบา
ขอบคุณครับที่ชมว่ากลอนดีมากกกกกกกกก
วันนี้ผมก็มีกลอนมาฝากนะครับ
เริ่มอ่านกันเลยคราบ
ครูคือผู้ชี้ทางกระจ่างจิต
ครูเหมือนมิตรชี้ทางสว่างไสว
ครูคือผู้ชี้นำความยิ่งใหญ่
เมื่อศิษย์ผิดให้อภัยไม่เคยเว้น
อยากจะรู้พวกเราศิษย์ทุกคนนั้น
ไม่มีฝันว่าตัวเองอยากจะเป็น
และมีครูคนนั้นที่มองเห็น
ว่าเรานั้นควรเป็นสิ่งใดใด
จากเก่งไม่เบา (อิอิ นามแฝงรู้อยู่ 2 คน ฮาฮา)
ดีใจจังกับบทกลอนที่ศิษย์รักนำมาฝาก ขอให้เก่งไม่เบาเพิ่มขึ้นๆๆๆๆๆ นะคะ
จาก..คุณครูสวยไม่เบาค่ะ
ขอบพระคุณเป็นอย่างสูงครับคุณครูสวยไม่เบา
จากเด็กชายเก่งไม่เบาครับ
จาก คุณครูสวยไม่เบาเองจ้า...
สวัสดีค่ะแม่
สวัสดีจ๊ะแนนนี่และก้อน้องชายจอมป่วนอู๋จี้ด้วยเด้อ
แม่สำบายดีนะคะ
แม่คะลูกมีเรื่องมาเล่าให้ฟังค่ะ
เมื่อตะกี๊ลูกเพิ่งจะกลับมาจากวัดบ้านดอนมาค่ะ ไปงานวัด เค้ามีลิเก แล้วก้อทำบุญ ฯลฯ
แต่ที่ลูกและครอบครัวตั้งใจคือกะว่าจะไปสอยดอกไม้ซะกะหน่อย.............ว้า........<แย่จัง>ก้อดอกไม้ดันหมดซะนี่กะว่าจะไปสอยเอาเครื่องซักผ้ามาใช้ซะหน่อย...แป้ว...<อดเลย>แต่ก้อยังดีที่ยังได้ร่วมทำบุญกับทางวัด เพราะคนเยอะมาก(ลูกอธิฐานถึงแม่ด้วยนะคะ)
เอาเป็นว่าวันนี้พอแค่นี้ก่อนนะคะ...รู้สึกว่าหนังตามันจะสามัคคีกันขึ้นมาแล้ว
หลับฝันดีนะคะแม่ ราตรีสวัสดิ์ค่ะ
เจ้าวิว หมูน้อยของแม่..
ลูกวิวช่างงดงามนัก... สดใส..ไร้มารยา.. ภาพนี้แม่มองทีไรอมยิ้มทุกที อยู่ผนังห้องนอนแม่ เห็นเจ้าทุกวันเลยรู้รึเปล่า....
หวัดดีค่ะ ครูแป๋ม
และหวัดดีชาวโลกทุกคนด้วย
ครูแป๋มค่ะ หนูเป็นอะไรก็ไม่รู้ อยากจะบอกเล่าในหลายเรื่องให้เพื่อนฟัง หนูเหมือนคนพูดไม่รู้เรื่องเลยค่ะ
ทั้งที่หนูก็มีหลายเรื่องที่จะปรึกษาครูแป๋มนะค่ะแต่มันไม่รู้จะบอกยังไงดี
แล้ววันที่2หนูก็ต้องประกวดนางนพมาศแล้วหนูกลัวตอบคำถามไม่ได้จัง
แต่เอ๊ะหนูยังไม่ได้บอกครูแป๋มเลยนิว่าหนูลงประกวดนางนพมาศด้วย
อย่างนี้แหละนะขนาดครูยังสวยขนาดนี้แล้วลูกศิษย์จะเหลืออะไรละ เน้อ อิอิอิ
ฮ่า..ฮ่า...แนนก็อยู่กันมาตั้งนานเพิ่งเห็นพูดดีมีสาระก็วันนี้แหละ..อิอิ..เอ..การพูดให้คนอื่นรู้เรื่องตนเองก็ต้องหัดพูดให้ตนเองรู้เรื่องก่อน ค่อยๆฝึกไปนะคะ
สวัสดีครับคุณครูสวยไม่เบา
และ พี่หมูน้อย
ปีนี้ผมก็ยังคงลอยกระทงอยู่หน้าบ้าน
เหมือนเดิมครับ เพราะหน้าบ้านเป็นสระนำครับ
แล้วครูแป๋มล่ะครับมีโครงการจะไปลอยที่ไหนครับ
หวังว่าคงไม่ใช้ในกะละมังนะครับ
อิอิ จากเด็กชายเก่งไม่เบาครับ
ดช.เก่งไม่เบา
สวัสดีครับคุณครูสวยไม่เบา
และพี่หมูน้อย
หายากจังครับกว่าจะได้เจอ
คิดถึงคุณครูสวยไม่เบาจัง
ยังอยากได้ยินเสียงหัวเราะ
ของครูสวยไม่เบาจังเลยครับ
เพื่อนทุกคนฝากความคิดถึง
ถึงครูสวยไม่เบาด้วยนะครับ
อิอิ จากเด็กชายเก่งไม่เบา
สวัสดี ดช.เก่งไม่เบา แห่งศรีธานี
เอ้า..ครูให้แทนความคิดถึงและห่วงใย..อ้อ..ส่งต่อไปให้ยัยแนนด้วยนะ..ยัยหมูน้อยด้วยยิ่งดีจ๊ะ
ถึงแนนนี่และพี่หมูน้อย
อ.แป๋มฝากมาหั้ย
ความคิดถึงงัย5555++++
ต้องขอโทษด้วยนะคะแม่ที่ไม่ได้เข้ามาคุยซะหลายวันเชียว
เข้ามาแล้วแต่หาไม่เจอ ก้อเลยลองดูที่ชื่อแม่ค่ะ(โล้งอก)เจอแล้ว
เปิดเทอมแล้วดูเหมือนว่าจะมีเรื่องดีๆเข้ามานะคะแม่ ยิ้มเข้าไว้ ช่วยได้แยะเลย
ลูกดีใจนะคะแม่ที่สิ่งเล็กๆที่ลูกทำให้แม่มันจะทำให้แม่ยิ้มได้ ดีใจจริงๆเลย
ใกล้ถึงวันลอยกระทงแล้วแม่ไปที่ไหนคะ ลูกอยากไปดูแนนประกวดจังค่ะ แต่มันไกลมาก
แต่ถึงลูกจะลอยอยู่ที่บ้านก็ส่งแรงใจไปเชียร์แนนก็แล้วกันค่ะ(เราช่วยกันนะคะแม่)
ลูกเชื่อว่าถ้าแนนมีความมั่นใจแนนก็ต้องชนะแน่ๆ(ฟันธง!ขาดเลย)
ลมหนาวมาแล้วแม่ดูแลสุขภาพตัวเองด้วยนะคะ วันนี้ที่บ้านลูกหนาวจนต้องพากันอาบนำอุ่นเลยล่ะค่ะ พอตกดึกอากาศเย็นๆลูกชอบหายใจไม่ออกค่ะแม่ แม่น้อยต้องทุบหอมแดงห่อผ้าแล้วเอามาวางไว้ไห้ที่หัวนอนให้
แม่คะวันนี้ลูกโทรหาแม่เอาเบอร์พี่ชายโทรไป2สายแต่แม่ไม่ได้รับคงยุ่งอยู่
วันนี้ขอจบการนำเสนอข่าวความคิดถึงไว้เพียงเท่านี้ก่อน
หลับฝันดีนะคะแม่
ราตรีสวัสดิ์ค่ะ
เจ้าหมูน้อย ของแม่
นี่แม่มอบให้เจ้า แทนความคิดถึงนะจ๊ะ
มาแล้วครับผู้เข้าประกวดหมายเลข 3
สวยเหมือนกับ อ.แป๋มเลย
จากเด็กชายเก่งไม่เบา
สวัสดีจ๊ะ ดช.เก่งไม่เบา
หวัดดีค่ะครูแป๋ม
ไม่ได้เข้ามาทักทายสะนานคิดถึงทุกคนจังเลยค่ะ
ก่อนอื่นต้องขอบคุณทุกคนที่ให้กำลังใจนะค่ะ
วันก่อนอู๋จี้ส่งรูปมาให้ดูมันเล็กไปวันนี้เลยส่งรูปใหญ่มาให้ดูกัน
ผลการประกวดน๊ะเหรอค่ะ
หนูได้ที่ 3 และรางวัล นางงามผิวเนียน ค่ะ
สวัสดีจ๊ะ หนูแนน
เอากระทงโคราชมาฝาก..
หวัดดีค่ะ ครูแป๋ม
ไม่ได้มาเชียร์ก็ไม่เป็นไรหรอกค่ะ
แค่ส่งกำลังใจมาให้ก็ดีใจแล้วค่ะ
ไม่น่าเชื่อน่ะค่ะว่ากำลังใจที่ได้จากทุกคนมันจะมีพลังมากขนาดนี้
ขอบคุณมากน่ะค่ะสำหรับรูป สวยมากเลยค่ะ
สวัสดีค่ะ หนูแนน นศ.
กราบสวัสดีคุนครูค่ะ
พุ่งนี้ก้อมีเรียนวิชา ครู คาบ2
อยากเรียนค่ะ
ทัมรัยยู่ค่ะ
ไปก่อนนะค่ะนู๋ยังไม่ได้อาบน้ำเรย 55
หนูชมพู่ ห้องสิบ
ฝันดีนะจ๊ะ
หวัดดีค่ะครูแป๋ม
อย่าเป็นห่วงแต่คนอื่นน่ะค่ะ
ดูแลสุขภาพตัวเองด้วย
อย่านอนดึกน่ะค่ะ หนูเป็นห่วง
สวัสดีจ๊ะ หนูแนน
สวัสดีครับครูสวยไม่เบา
ไม่ได้มาทักทายสะนานนนนนนนนนนนนนนมากกกกกกกกกกก
ครูแป๋มคงจะสบายดีนะครับ (หวังว่าคงใช่นะครับ)
ตอนนี้การบ้านเยอะมากเลยครับแทบทำไม่ทันครับ
ก็เลยหาที่ระบายมันจะได้ดีขึ้น
และตอนนี้ผมก็ดีขึ้นแล้วครับ
ขอบคุณมากครับ
จากเด็กชาย "เก่งไม่เบามากๆ"
สวัสดีจ้า ดช.เก่งไม่เบา..
หวัดดีค่ะครูแป๋ม
ขอโทษน่ะค่ะที่หายไปนาน
คือหนูไปเข้าค่ายที่เขาใหญ่มาค่ะ ตั้ง 5 วัน
ที่นั้นหนาวมากเลยค่ะ ไปวันแลกที่นั้นเป็นทะเลหมอกเลยละค่ะ
แต่เสียดายไม่ได้ถ่ายรูปมา
หนูก็คิดถึงครูแป๋มเหมือนกันน่ะค่ะ
ดีจ้า..หนูแนน สาวน้อยนางงาม(นพมาศ)
ห่มผ้าหนาๆ เวลากลางคืนนะลูกนะ...เดี๋ยวจะไม่สบาย..
หวัดค่ะครูแป๋ม
ที่หนูไปเข้ามาเป็น"ค่ายฝึกอบรมผู้นำเยาวชนเพื่อสันติภาพ"น่ะค่ะ
ก็จะมีทหารมาคอยฝึกค่ะ สนุกและได้ความรู้มากมายเลยค่ะ
เกือบลืมไปค่ะที่โรงเรียนแข่งกีฬาสีแล้วน่ะค่ะ อยากให้ครูแป๋มมาเชียร์ด้วยจัง
วันนี้วิวว์ก็แข่งตะกร้อและบอลเล่ แต่หนูไม่ได้แข่งอะไรหรอกค่ะเพราะไม่สบาย คอยไปเชียร์วิวอย่างเดียวพอแล้ว
แต่รู้สึกว่าวันนี้วิว์จะมีความสุขเป็นพิเศษ ไม่รู้เพราะชนะบอลเล่หรือ.......น่ะค่ะ
สวัสดีจ๊ะ หนูแนน แห่งศรีธานี
สวัสดีค่ะ
สวัสดีค่ะ พี่คิม ที่คิดถึง
แหมแม่คะ ชมลูกซะตัวลอยเลย
ขอบใจแนนมากนะที่มาช่วยเชียร์ เสียงกรี๊ดของแนนทำให้เค้าชนะแน่ๆ
แม่ไม่สบายอยู่ แนนรู้รึยัง อยากไปหาแม่เนอะ
อ๋อ ลูกลืมบอกไปค่ะว่าที่ลูกเก่งเพราะลูกมีต้นแบบที่เก่งอย่างแม่ไงคะ
ลูกคิดว่าลูกผู้หญิงเราในสมัยนี้ควรทำอะไรให้เป็นในหลายๆอย่างเค้าจะได้ว่าเราไม่ได้
แล้วเดี๋ยวนี้การแข่งขันกันมันเยอะเลยต้องฝึกในหลายๆอย่างค่ะแม่
บวกกันการที่ได้ทำในสิ่งที่ลูกรักแล้วด้วย ส่วนใหญ่งานที่ทำก็จะออกมาดีค่ะแม่
คิดถึงแม่นะคะ
สวัสดี เจ้าหมูน้อย
หลบฝันดีนะคะแม่
ลูกคิดถึงแม่นะคะ
จ๊ะ แม่ฝากไปให้กำลังใจพี่กิตด้วยจ๊ะ ที่นี่เลย..
ดีครับ
คุณครูสวยไม่เบา
กระผมไม่ได้มาทักทายสะนานนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน
นานนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน
นานนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน
สบายดีนะครับ หวังว่าคงจาเปนอย่างนั้น
ตอนนี้ทั้งการบ้านทั้งกิจกรรมเยอะมากกกกกกกกกกกกก
ช่วงนี้ไม่ค่อยได้เล่นเพราะไปแข่งนั้นไปแข่งนี้
เมื่อวันที่ 10 ธ.ค.ไปแข่งที่อุบลงานศิลปหัตถกรรมนักเรียน
ได้รับรางวัลระดับเหรียญทองเฉยๆไม่มีแดงนะครับ
แต่ได้ที่18ของระดับภาคเลยไม่ได้ไปแข่งที่เมืองทองงงงงงงงงงงง
จากเด้กชายเก่งเบา
ดช.เก่งไม่เบา ณ โนนสูงฯ
หลับฝันดีนะจ๊ะ... จากคุณครูสวยไม่เบา..
มาแล้วครับคุณครูสวยไม่เบา
ไม่ได้มาพูดคุยกับคุณครูสวยไม่เบาตั้งนานมากแล้ว
ต้องขออภัยมานะโอกาศนี้ด้วยนะครับเพราะงานยุ่งมากเลยครับ
ตอนนี้ก็ต้องวุ้นวายกับการสมัครเรียนใหม่อีก โอ้ย เหนื่อยมากเลยครับ
มีสมัครเรียนที่ ศรีธานี กับ โรงเรียนเทคโนโลยีฐานวิทยาศาสตร์อีกครับ
ของโรงเรียนเทคโนโลยีฐานวิทยาศาสตร์สอบวันที่ 27-28 ช่วยเป็นกำลังใจให้ด้วยนะครับ
เขารับแค่ 30 คนเองครับ โฮ้ย หนักใจ มักมักครับ
และวันนี้ก็มีกลอนมาฝากครูแป๋มด้วยครับ (ไม่ได้แต่งเองนะครับ)
น้อมจิตวันทา บูชาคุณครู กตัญญูกตเวที
แม้งานหนักเหน็ดเหนื่อยไม่เคยบ่น
สู้อดทนส่งเสริมศิษย์พิชิตฝัน
สู้อุตส่าห์สั่งสอนทุกวี่วัน
จิตมุ่งมั่นอบรมจริยา
หวังเห็นศิษย์ก้าวหน้าในชีวิต
โดยอุทิศแรงกายให้สมค่า
คำว่าครูผู้ที่ใช้ซึ่งปัญญา
แก้ปัญหานานาประการ
มีเมตตาปรานีเป็นที่ตั้ง
คอยเหนี่ยวรั้งศิษย์รักทุกสถาน
คอยชี้แนะช่วยเหลือและเจือจาน
ศิษย์จึงผ่านอุปสรรคทุกสิ่งไป
แม้งานหนักอย่างไรไม่เคยท้อ
เพียงแต่ขอศิษย์รักที่เติบใหญ่
มีวิชาความรู้ตลอดไป
เพื่อไว้ใช้เลี้ยงชีพสำหรับตน
ขอน้อมจิตวันทาบูชาครู
ขอเชิดชูปูชนีย์คุณมากล้น
ขอกตัญญูต่อครูทุกทุกคน
ขอกุศลแห่งความดีคุ้มครองครู ฯ
หลับฝันดีครับ
รักและคิดถึง
เด็กชายเก่งไม่เบา
สวัสดีครับคุณครูสวยไม่เบา
ตอนนี้ยังไม่เป็นนายเลยครับยังเป็นเด็กชายอยู่เลยครับ
เรื่องสมัครเรียนขอให้เป็นอย่างที่ครูพูดก็แล้วกันครับ
และก็ขอขอบคุณคุณครูมานะโอกาสนี้ด้วยนะครับ
วันนี้มีกลอนมาฝากด้วยครับ
เห็นลำเรือลอยมา..ที่ท่าน้ำ
พายวาดค้ำลำแอบเข้าแนบข้าง
หลากหลายเท้าคู่น้อย..ก็พลอยวาง-
ก้าวเหยียบย่างลงสู่..เสียงกรูเกรียว
เรือจ้างน้อยลอยลำ..พายจ้ำจ้วง
แต่ละช่วงจังหวะ..น้ำชะเชี่ยว
เห็นเธอวาด..พายค้ำ..เรือลำเรียว
อยู่กลางสายชลเปลี่ยว..อย่างเดียวดาย
เช่น..ดวงวันลอยดวง..ขึ้นช่วงแสง
ทาบหล้าแหล่งให้พิสุทธิ์..เห็นจุดหมาย
เมื่อหัวใจมุ่งอยู่..ไม่รู้วาย
จักจ้วงพายพาคน..ข้ามพ้นน้ำ
งามยิ่งงาม..ก็ระยับอยู่กับโลก
ปรุงปรนหอมบ่ายโบกโลมโลกต่ำ
เมื่อปรารมภ์พร่างพร้อย..ทุกรอยกรรม-
ย่อมจักย้ำยุดงามอยู่ท่ามตา
มือเรียววาดพาย-วนกลางชลเปลี่ยว
พร้อมทุกเสี้ยวส่วนใจ..รู้-ใฝ่หา
คลื่นสวนลำโหมหนัก..ในมรรคา
เห็นเพียงใจแกร่งกล้าไม่ล้าโรย
ร่างน้อยน้อยนั่งมองตาจ้อง-เพ่ง
ท่ามสูรย์เปล่งปลาบแนว..ลมแผ่วโผย
แรงคลื่นสายธารโลก..คอยโบกโบย
พาพ้นโดยมือเรียว..ที่เคี่ยวกรำ
ปีแล้ว..และปีเล่า..ที่เจ้าเป็น
ผ่านร้อยเข็ญ..พันโศกแห่งโลกต่ำ
ด้วยจิตที่สำนึก..งามลึกล้ำ
ค่อยค่อยจ้ำเรือน้อย..ล่องลอยไป
ละเที่ยวพาย..ละเที่ยวผ่าน..ฝ่าธารเชี่ยว
ค่อยค่อยเคี่ยวกรำสอน..อาทรให้-
ลูกศิษย์น้อยคล้อยหลัง..สู่ฝั่งไกล
ผ่านน้ำไหล..ชะเชี่ยว..ด้วยเรี่ยวแรง
คือเรือน้อยลอยผ่านสายธารไหล
ด้วยจิตใจครูสาวผู้กร้าวแกร่ง
ที่จะคอยคัดท้าย-วาดพาย..ทะแยง
พาหัวเรือทิ่มแทง..สู้แรงน้ำ
ทอดทิ้งตัวตนอยู่..เพื่อผู้อื่น
ท่ามกระแสลมตื่น..เสียงคลื่นคร่ำ-
ครวญระดมห่มห้อม..อยู่ล้อมลำ-
เรือน้อยคอยพลิกคว่ำ..จมลำเรือ
ภาพเด็กน้อยจำพราก..พ้นฟากฝั่ง
มือเรียววาดพายยัง..อีกฝั่งเพื่อ –
รับส่งอีกทุกรุ่น..ช่วยจุนเจือ-
ภาพงดงามให้หลงเหลือ...ในแผ่น
สวัสดีจ้า เด็กชายเก่งไม่เบา
รักนะ
จาก คุณครูสวยไม่เบา..
บันทึกนี้ทรงคุณค่าครับ
สวัสดีค่ะ คุณtim
สวัสดีครับคุรครูสวยไม่เบา
ช่วงนี้อาจารย์ว่างหมัยครับถ้าไม่ว่างผมก้อจะคุยครับ ฮา
ถึงผมจะไม่ค่อยได้เข้ามาคุยกับครูแป๋มบ่อยแต่ผมก้อยังคิดถึงครูแป๋มอยู่นะครับวันนี้พิพัฒน์
ฝากความคิดถึงมาถึงครูแป๋มด้วยนะครับ เขาดีใจมากเลยครับ ที่ได้คุยกับครูแป๋ม
รักและคิดถึง
จากเด็กชายเก่งไม่เบา
สวัสดีจ๊ะ เด็กชายเก่งไม่เบา