เขียนบันทึกอย่างไร......ให้ใจเป็นสุข
เมื่อคืนป้าแดงเข้าเวรผู้ตรวจการ ได้เข้าไปอ่านบันทึกของ อ.กฤษณา ที่นี่ มีอะไรที่โดนใจ ป้าแดง หลายอย่างมากมาย เพราะความรู้สึกของป้าแดงในสังคมแห่งนี้ก็คล้ายๆกันกับบันทึกนั้น
มีหลายครั้งหลายคราว ที่ทำให้เกิดอาการไหวหวั่น ไม่มั่นใจว่าจะอยู่ต่อไปในที่แห่งนี้ต่อไปหรือเปล่า
มีหลายครั้งหลายคราว ที่เข้าไปอ่านแล้วอยากแลกเปลี่ยนก็ไม่กล้า เพียงแค่เขียนว่า ขอบคุณค่ะ เพราะความรู้สึกบอกว่า ท่านสูงเกินไป
มีหลายครั้งหลายคราว ที่มองว่า กลุ่มนี้ ดูน่ารัก รักใคร่กลมเกลียวกันเหลือเกิน จนลืมไปว่า เราก็อยู่ที่นี่อีกคนนี่นา
มีหลายครั้งหลายคราว ที่อยากจะเสนอชื่อบล็อกเกอร์ที่มองว่า ท่านได้ถ่ายทอดองค์ความรู้ให้เป็นแบบอย่างที่น่าจะนำไปปรับใช้กับเราได้ แต่เกรงว่าจะไม่มีใครสนับสนุน เพราะชื่อของท่าน ดูเหมือนจะไม่ป๊อบปูร่าในพื้นที่แห่งนี้
แปลกดีเหมือนกัน วิเคราะห์ไม่ออก ว่าเพราะอะไร อย่างไร
เมื่อหลายปีก่อนป้าแดงมีโอกาสได้เป็นลูกศิษย์ ของอาจารย์ชูชาติ วิเศรณี ที่ปรึกษาด้านคุณภาพ ขออนุญาตกล่าวถึงอาจารย์ด้วยความรัก เคารพ นับถือ ค่ะ
ป้าแดง รักและชื่นชมในความเป็นครู เป็นผู้กระจ่างชัดในเรื่องคุณภาพ ไม่ว่าจะเป็นมาตรฐาน ISO มาตรฐานระบบบริการโรงพยาบาล ของกรมสนับสนุนที่อาจารย์เป็นที่ปรึกษาอยู่ อาจารย์สร้างความเข้าใจในเรื่องคุณภาพได้อย่างดีมากๆ ป้าแดงเองเข้าใจคุณภาพก็เพราะท่านนี้เอง
แม้ท่าน.....จะมีงานอันมากมาย แต่สิ่งหนึ่งที่ท่านกระทำอย่างสม่ำเสมอ ก็คือ การเข้าไปคุยในเว็บบอร์ดของศูนย์หนังสือจุฬา เวบบอร์ดของสนุกดอทคอม เว็บบอร์ดของพันทิพ
เจอกันครั้งแรก อาจารย์ถามว่า "เข้าไปตอบกระทู้ในอินเตอร์เนต หรือเปล่า"
พวกเราตอบไปว่า "ไม่ค่ะ...ตอบไม่เป็น....เขียนไม่เป็น ....บางคนก็บอกว่า.....มันไร้สาระ"
อาจารย์บอกต่อว่า "ไม่ไร้สาระหรอกลูก การที่ลูกไม่ตอบ เพราะลูกไม่อ่าน แล้วไม่คิด ลูกเลยไม่ได้เขียน ลองคิดดูใหม่นะ การเข้าไปในเวบบอร์ดต่างๆ มันทำให้เราได้อ่าน ได้คิด ได้เขียน ทักษะจะเกิด"
คำพูดของอาจารย์นี่เอง ทำให้ ป้าแดงเข้าไปอ่าน ไปคิด ไปเขียน ในเวบบอร์ดของอาจารย์ มันได้ฝึกสมองของเราจริงๆ ได้วิธีคิดของใครต่อใคร มามากมาย ได้กัลยาณมิตรที่ดี
และวันหนึ่ง ป้าแดง ก็ได้พบกับ gotoknow ที่ติดตาม อ่านบันทึกของ อาจารย์ อนุวัฒน์ กูรูด้านคุณภาพที่ป้าแดงชื่นชมอีกท่านหนึ่ง ในเรื่องของการพัฒนาคุณภาพโรงพยาบาล
แล้วพบว่า gotoknow ใช้ง่าย เข้าถึงง่าย
หัดเขียนบ้างดีกว่า ที่นี่เป็นที่ถ่ายทอดความรู้ที่มีในตัว(tacit knowledge) เราก็พอมีเรื่องราวดีอยู่บ้างนี่นา
อีกอย่างที่นี่ มักจะเขียน แต่เรื่องดีๆ เรื่องบวก การแลกเปลี่ยนความรู้ก็เป็นไปในแนวสร้างสรรค์ กล่าวถึงแต่เรื่องราวที่ดี สิ่งเหล่านี้ ผู้รู้หลายท่านบอกว่า " จะช่วยให้เป็นคนคิดบวก มองโลกในแง่ดี คลายเครียด มีสมาธิ ไม่เกิดอาการอัลไซเมอร์"
ที่สำคัญที่นี่ ล้วนแล้วมีแต่ระดับ บรมครูชั้นเยี่ยมของเมืองไทย มาถ่ายทอดองค์ความรู้
ที่นี่เราได้รู้จัก ว่าใครเป็นใคร ต้องทำตัวอย่างไร เป็นเหมือนพื้นที่ปลอดภัย
เอาละนะ เริ่มแล้ว แล้วก็มาเรื่อยๆ โดยที่ไม่ได้ไปไหน แม้จะมีสิ่งมากระทบอารมณ์และจิตใจบ้าง หญ้าอ่อนอย่างเรา ก็จะเลื้อยไหลต่อ และชูดอกอย่างสวยงาม ตามประสาดอกหญ้า ที่ประดับริมทางเดินให้ดูงดงาม และล้อลมเล่นในยามที่สายลมมาเยี่ยมเยือน แม้อาจจะถูกมองข้าม......ของใครต่อใคร.......ระหว่างทางเดินนั้น......
เขียนบันทึกอย่างไร..........ให้ใจเป็นสุข ของป้าแดง จึงเขียนเพราะอยากเขียน อยากฝึกตัวเอง อยากถ่ายทอด แม้จะดูไม่มีสาระแต่มักก็จะมีสาระแอบแฝงไว้เสมอ
ขอบคุณกัลยาณมิตรทุกท่าน ที่มีความรัก มีความจริงใจให้กันอย่างแท้จริง ให้การช่วยเหลือ ดูแล และให้คำแนะนำ ระหว่างทางเดินริมทางนั้น..........ขอบคุณมากมายค่ะ............
ความเห็น (48)
สวัสดีค่ะ
* มาเยี่ยมและเป็นกำลังใจให้ค่ะ
* อิอิแม้ท่านไม่อ่านขอแค่ผ่านตาก็ใจพองโตแล้วค่ะ
* สุขกายสุขใจนะคะ
สวัสดีค่ะป้าแดง ขอเดินริมทางไปด้วยคน เมื่อวานเข้ามาครั้งแรก ก็พบกัลยาณมิตรอย่างป้าแดง มีข้อความที่อ่านแล้วรู้สึกมีกำลังใจในการทำงานมากขึ้น
ดอกไม้ที่สวยที่สุด มาเป็นกำลังใจ ในมิตรภาพดีๆ
บล็อคนี้ บทความนี้ โดนใจมากเลย พี่สุก็มีความรู้สึกแบบนี้เหมือนกัน จากการที่ได้อ่านได้พบ หลายๆบล็อค ได้สาระ ได้ข้อคิด ตามโลกทัน รู้ทัน เพราะมีประสบการณ์มากมายที่นี่
ที่คุณป้าแดงพูดมา ถูกต้องที่สุด ไม่อยากให้ใครมองเป็นเรื่องไร้สาระ เพราะจากการฝึกพิมพ์ ฝีกเขียน ฝึกอ่าน ได้รับความรู้มากมาย หาได้จาก G2K นี้ ก็ขอบคุณกัลยาณมิตรทุกท่านเช่นกัน ที่ได้มีโอกาสพบกัน ระดับปรมาจารย์ทั้งนั้นเลย
และยังมีสิ่งที่ท้าทายอีกหลายสิ่งหลายอย่าง ที่เรียนรู้ไม่มีวันหมด ยอมรับจริงๆ
การหาภาพ มาประกอบ การตกแต่งบล็อก การได้แสดงความคิดเห็น ทักษะทั้งนั้น
Gotoknow มีศาลาพักใจและมีเรื่องราวอยู่มากมายให้เราได้แวะเข้าไปฟัง ไปอ่าน ไปรับความรู้ แล้วนำมาใช้ให้เกิดประโยชน์ต่อตัวเอง
การเขียนบันทึกที่เปี่ยมไปด้วย "ความคาดหวัง" จะทำให้เกิดความเศร้าใจมาก เมื่อไร้คนตอบ ทำให้ผู้เขียนมือใหม่หลายคน (แม้กระทั่งมือเก่า) คิดว่า สิ่งที่ฉันเขียนไม่มีคนสนใจ แล้วฉันจะเขียนไปทำไม น้อยอก น้อยใจ เลิกเขียนไปเลยก็หลาย ท้อใจก็หลายท่าน
เวลาที่ผมสอนน้อง ๆ เขียนบันทึก ผมจะบอกเขาเสมอว่า "แรก ๆ ในการเขียนบันทึกยังมีคนไม่รู้จักเรา เมื่อเขียนไปเรื่อย ๆ จะมีคนเริ่มเข้ามาอ่าน เข้ามาคุยด้วย เข้ามาแสดงความคิดเห็นแลกเปลี่ยนเรียนรู้กัน จนถึงจุดที่คิดว่า จริตตรงกัน เขาจะเข้ามาอย่างสม่ำเสมอ"
ถึงแม้ความสนใจของเราจะไม่เหมือนคนอื่น แต่ไม่ใช่หมายความว่า เราสนใจอยู่คนเดียว หลายเรื่อง หลายประเด็นต้องใช้เวลาในการทำความเข้าใจ
บันทึกหลายบันทึกเขียนไว้เป็นปี เพิ่งจะมีคนเข้ามาแลกเปลี่ยนก็มี
พระพุทธองค์ ตรัสว่า "หว่านพืชฉันใด ก็ย่อมได้ผลฉันนั้น"
อันมีส่วนคล้ายสิ่งที่ฝรั่งคิดคือ "กฎแห่งแรงดึงดูด"
การเขียนบันทึก คือ การเพียรทำความดี
เมื่อทำความดี อย่าไปหวังผลตอบแทน
ทำดีแล้วหวังผลตอบแทน หากไม่ได้ดังหวัง ก็จะผิดหวังเสียใจ เลิกทำดี แบบนี้ไม่ถูกต้อง
พระพุทธองค์ จึงตรัสอีกคำว่า "ทำดี อย่าหวังผล"
ดังนั้น เขียนบันทึกด้วยใจ ไม่จำเป็นต้องหวังผลคนตอบ
ป้าแดงคิดว่าไงบ้างครับ
;) ...
อูยย ยาวไปครับป้าแดง ไปแล้วครับ ;)
ผมเองก็เริ่มเจอปัญหาบ้างเหมือนกัน...มีความเป็นศิลปินสูง เอาศัพท์ในวงวรรณกรรมมาใช่ในบล็อก ก็พลอยเกิดปัญหาเรื่องการตีความไปในมุมอื่นๆ ...
แต่ก็ดีครับ เป็นมุมต่างที่ให้เราได้หวนคิดบ้างเหมือนกัน...
พื้นฐานการอ่าน -การเขียน ของคนเราต่างกันก็จริง แต่ที่ผมเรียนรู้ก็คือ การเปิดใจในการรับรู้และรับฟังทัศนะของคนรอบข้างผ่านบันทึกตัวเอง ก็เป็นการขัดเกลาให้เราเรียนรู้มิติความสุขในอีกมุมหนึ่งได้ดีเช่นกัน...
เราเขียนจบ...กระบวนการตีความเป็นเรื่องของผู้อ่าน ตามทุนของแต่ละคน...จะเหมือนหรือต่าง ก็เป็นผลผลิตที่เกิดจากการสร้างและเสพศิลปะที่ว่าด้วยบล็อก..ด้วยเช่นกัน
....
สุขภาพแข็งแรงๆ...
นะครับ ...
หวัดดีค่ะ
ขอเข้ามาอ่านด้วยคนนะคะ
ขอบคุณนะคะ
ป้าแดงขา อยากได้รูปสวยๆแบบนี้บ้างทำอย่างไรค่ะ
- อ่านแล้ว...ใจเป็นสุข
- เป็นกำลังใจให้กับทุกๆ คนที่รักการอ่านและการเขียนค่ะ
- บางครั้งก็มีเสียงเข้ามาว่าไร้สาระ เขียนอะไร ไม่ได้ตามวัตถุประสงค์ของ G2K ที่น่าจะได้ประเด็นที่มีสาระ
- ไปเป็นขยะใน blog
- แต่จริงๆเรารู้ว่าเราเขียนแล้วได้ประโยชน์อะไรกับตัวเรา
- ความสุขส่วนตัว ติดตามงานที่เคยทำ และเป็นบันทึกให้ลูกและครอบครัวไว้อ่านเมื่อกาลเวลาเปลี่ยนไป...เคยนี้ก็รักที่จะเขียนบันทึกต่อไปแล้วล่ะ..
- อยากบอกมานานแล้วคะ อ่านของป้าแดง แล้วโดนใจเลย ขอระบายความในใจ มั่งนะ อิ อิ
- สวัสดีค่ะ คุณครูพรรณา
- สุขทุกข์ ล้วนอยู่ที่ใจค่ะ
- กัลยาณมิตรที่แวะเยี่ยมกันเสมอๆค่ะ
- ขอบคุณค่ะ
- สวัสดีค่ะ คุณพิชิตา
- การเขียนบันทึก จะทำให้เรา คิดดี ทำดี
- ยินดีที่จะมาร่วมเดินกับดอกหญ้าริมทางค่ะ
- เขียนเยอะๆนะคะ แล้วจะสุขใจ
- -----
- รูปที่บอก หมายถึง รูปถ่ายรึป่าวคะ ต้องใช้เลนส์มาโครค่ะ
- แต่หากเป็นการ์ตูนอื่นๆๆ หาโหลดตามอินเตอร์เนตเนี่ยละค่ะ
- มีความสุขมากๆๆ เข้ามาเรียนรู้บ่อยๆค่ะ
- ขอบคุณค่ะ
- สวัสดีค่ะ พี่สุ
- อยากทำอะไรที่เป็นความสุขและไม่ทำให้คนอื่นเดือดร้อน เราน่าจะรีบทำนะคะ
- เข้ามาเรียนรู้บ่อยๆค่ะ เดี๋ยวก็เก่งค่ะ
- ป้าแดงก็ค่อยๆเรียนรู้ เป็นความสุขของตัวเองค่ะ
- ขอบคุณค่ะ
- สวัสดีค่ะ อ.วสฯ
- ป้าแดงกลับมาอยู่บ้าน ไม่ได้ตะลอนๆๆเหมือนอยู่เชียงใหม่ รู้สึกเหมือนถูกกักกันอย่างไรไม่รู้ค่ะ
- -----
- ป้าแดง เขียนเพราะอยากเขียนค่ะ แต่ก็คาดหวังเหมือนกันว่า จะเป็นประโยชน์ต่อคนที่เข้ามาอ่าน
- ---
- พอก่อนนะคะ เดี๋ยวยาวววววววว.....เหมือน เม้นท์อาจารย์
- สบายดีนะคะ
- ขอบคุณค่ะ
- สวัสดีค่ะ อ.แผ่นดิน
- งานเขียนของอาจารย์ เป็นอักษรที่งดงาม ห้ามไม่ได้ที่แต่ละคนจะตีความแตกต่างกันออกไป เพราะอักษรมันกลิ้งและมีชีวิต
- แต่อย่างไรก็ตาม อักษรเหล่านั้น มันมีคุณค่า สำหรับผู้เข้าถึง
- การคิดแง่บวกจะทำให้ ผู้อ่านแปลความหมายค่ะ
- ขอบคุณค่ะ
ดอกไม้อีกดอก มอบให้คุณ Watsawat เขียนโดนใจ สว.(สูงวัยจริงๆ)
- สวัสดีค่ะ น้องแอนนี
- อ่าน คิด เขียน นะคะ
- ขอบคุณมากค่ะ
- สวัสดีค่ะ น้องนก
- เป็นกำลังใจให้เช่นกันค่ะ
- ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะ ป้าแดง...
เขียนอะไรก็ได้ที่ผู้เขียนและผู้อ่านมีความสุข...
ไม่สร้างความเดือดร้อนให้ใคร....^_^
เมื่อไหร่จะมาเชียงใหม่อีกคะป้าแดงขา.....
ด้วยความระลึกถึงเสมอคะ..
- สวัสดีค่ะ แม่น้องกอหญ้า
- ดีใจด้วยนะคะ ได้ออกทีวี อิอิอิ
- ป้าแดงว่า มีอะไรบางอย่างที่เราไม่รู้ ก็ไม่ต้องไปรู้มันหรอกนะคะ
- เอามันส์ให้ตัวเองก็พอแล้วค่ะ อิอิอิ
- ขอบคุณค่ะ
- สวัสดีค่ะ น้องก้อย
- คงอีกนานกว่าจะได้ไปเชียงใหม่ค่ะ
- อาจารย์นัดอีกสองปีอ่ะค่ะ
- หวังว่าคงจะได้เจอกันนะคะ
- ขอบคุณค่ะ
ขอบคุณพี่สุอีกรอบค่ะ
ขอบคุณค่ะ
เห็นด้วยคะสังคม G2K มีการถ่ายทอด Tacit knowledge ได้อย่างดี น่าชื่นชม ...เราสามรถ ลปรร ในชุมชนนักปฏิบัติ ...ขอบคุณ G2K""ป้าสบายดีนะคะ
- สวัสดีค่ะป้าแดง แวะมาเยี่ยมค่ะ
- คิดถึง คิดถึงค่ะ...
- ป้าแดงสบายดีนะคะ
- gotoknow ให้อะไรมากมายเหมือนป้าแดงว่าจริง ๆ ค่ะ
- ให้ความรู้สึกที่ดี ให้กัลยาณมิตร และให้กำลังใจ
- ขอบคุณเรื่องราวดี ๆ ค่ะ...^_^...
- เห็นด้วยกับคนข้างบนนู้น..ค่ะ
-
การเขียนบันทึก คือ การเพียรทำความดี
-
ดังนั้น เขียนบันทึกด้วยใจ ไม่จำเป็นต้องหวังผลคนตอบ
แวะมาหัวเราะ แฮะ แฮะ อีกครั้ง ...
ขอบคุณ คุณ สุ-มหาวิทยาลัยชีวิต ที่ไม่มีวันปิดทำการ และคุณพยาบาล สีตะวัน ;) ผ่านบันทึกป้าแดง ครับ
อยู่เพิ่งลงมาจาก "บนนู้น" ครับ 555
- สวัสดีค่ะป้าแดง
- เขียนบันทึกด้วยใจ ก็จะเป็นสุขค่ะป้าแดง
- สบายดีไหมค่ะ
- สวัสดีค่ะ น้องแอน น้องหมวย น้องเบอร์เกอร
- ป้าแดงสบายดีค่ะ
- -----
- อ.วสฯ ขอบคุณค่ะ
อิอิ.อิ.....อย่าลืมว่ายังมีหลานม่อนอยู่อีกคนนะครับ
สวัสดีครับ
แวะมาเยี่ยมและร่วมเรียนรู้ด้วยครับ
- แต่ก่อนพี่เขี้ยวเป็นคนไม่ชอบอ่าน
- ขี้เกียจอ่าน
- ชอบฟังมากกว่า
- ซื้อ CD ที่มีผู้ทรงคุณวุฒิต่างๆมาฟัง
- ฟังแล้วฟังแฮ๋ม ชอบ
- แต่พอมาเป็นบล็อกเกอร์ที่นี่
- ต้องอ่าน
- เพราะไม่อ่านเม้นตอบเขาไม่ตรงประเด็น
- กลัวอาย....เจ้า
- หลังๆเลยเป็นคนชอบอ่าน
- แต่หัดอ่านแบบจับประเด็นเร็วๆ
- ยกเว้นเรื่องไหนชอบ อ่านหลายครั้งก็บ่อยไป
- ตอนนี้คิดถึงเจ้าของบล็อกจัง
สวัสดีครับพี่แดง
ได้มาอุดรมั้ยครับวันนี้ เค้าแข่งรถโตโยต้ากันไง ;)
เดี๋ยวพรุ่งนี้มาเล่าให้ฟังนะคร๊าบ ^^
- สวัสดีค่ะ อ.ธนิตย์
- อ่านเรื่องราวจาก อ.กระปู๋ม และ อ.กฤษณา ก็รู้สึกอะไรบางอย่างเลยอยากเขียน ความรู้็สึกตัวเองบ้างว่า เป็นอย่างไร
- แต่ที่นี่เป็นพื้นที่สาธารณประโยชน์ หากเป็นเรื่องมีประโยชน์ ทั้งต่อผู้อื่นและตัวเรา ก็น่าจะทำนะคะ
- ขอบคุณค่ะ
ส่งกำลังใจมาให้
สบายดีนะคะ ป้าแดง เมื่อไรจะได้ไปเที่ยวกันคะ
สวัสดีค่ะ ป้าแดง
โดนมากๆเลยค่ะ บันทึกนี้ อิอิ
ใจตรงกับพอลล่าเลยค่ะ จะเขียนอยู่เหมือนกัลลล์ค่ะ
คิดถึงๆๆค่ะ
- สวัสดีค่ะ อ.ประจักษ์
- ขอบคุณหลานม่อนมากค่ะ
- หลานม่อนคงบอกให้คุณตารักษาสุขภาพนะคะ
- ขอบคุณ
- สวัสดีค่ะ อ.ต้อม
- ขอบคุณที่แวะมาค่ะ
- สวัสดีค่ะ น้องเดย์
- ป้าแดงไม่ได้อุดรค่ะ แต่คุณผู้ชายไปค่ะ แต่คงไม่ได้ดูแข่งรถ คงไปตีกอล์ฟค่ะ
- วันที่ 28 ป้าแดงถึงจะไปอุดร
- ไปส่งน้องที่สนามบิน จะเจอ อเดย์มั้ยเนี่ย
- สวัสดีค่ะ พี่เขี้ยว
- ฟัง คิด อ่าน เขียน ครบพอดีเลยค่ะ
- คิดถึงเหมือนกันค่ะ
- อยากหากเวลา หนีพ่อ หนีลุงอู้ดไป แอ่วเจียงใหม่จังค่ะ
- ขอบคุณค่ะ
- สวัสดีค่ะ อ.ใบบุญ
- ชาวศรีนครินทร์ จัดจิตอาสาเมื่อไร ก็เมื่อนั้นค่ะ
- ขอบคุณค่ะ
- สวัสดีค่ะ อ.น้องพอลล่า
- ป้าแดงเจอคนมากระตุกในวง sha แล้วก็คิดไปเรื่อย
- เกิดอะไรขึ้น จะให้ทำตัวอย่างไร แต่ก็วินิจฉัยไม่ออก เลยต้องทำต่อ
- ที่นี่เป็นของทุกคน ได้ประโยชน์กันทุกคน
- ขอบคุณน้องพอลล่า ขอบคุณ gotoknow ค่ะ
- หลังจากศิลาได้เข้ามาอยู่ใน G2K ก็ได้พบคำใหม่ที่มีค่ามากกว่าการเขียนให้มีสาระค่ะ...ศิลาขอเรียนกว่า "คุณค่าทางจิตใจ" คุณ pa_daeng ได้ฝึกเขียน ได้เรียนรู้ ท่านผู้อ่านที่แวะมาทักทายก็ได้คุณค่าทางจิตใจ ที่เราได้เข้าใน Relax Zone ตามชื่อบล๊อกเลยค่ะ
- การทำให้ชีวิตประจำวันที่เคร่งเครียดจากโลกภายนอกลดน้อยลง หรือปลดปล่อยไปได้นั้น ก็มาจากการได้พบคุณค่ามากกว่าสาระ Value > Content
- คุณค่าเช่นว่านี้ ได้แก่ วิธีคิด วิธีการมองโลก การแสดงออกถึงความรู้สึกละเอียดอ่อน ตรงไปตรงมา สิ่งนี่น่าจะประเมินค่าไม่ได้แน่เลยค่ะ
- จึงเป็นเสน่ห์ที่หลายท่านแวะเข้ามาแสวงหาคุณค่าใน G2K แทนที่จะหาสาระ เพราะเพียงแค่พิมพ์คำที่ต้องการใน Google ก็ปรากฎ "สาระ" ออกมามากมายค่ะ
- ขอมาเป็นแรงเชียร์ ให้กัลยาณมิตรทุกท่านเขียนอะไรก็ได้ที่มาตัวเอง จากการมองเห็น จากการปฏฺิบัติในชีวิตประจำวัน ก็เท่่ากับเราได้แชร์ Worldview ที่มีคุณค่ามากแล้วค่ะ
- ชื่นชมคุณ pa_daeng ค่ะที่เขียนสิ่งที่มาจากใจได้ขนาดนี้
สวัสดีค่ะป้าแดง
เห็นด้วยกับการเขียนสิ่งที่อยากเขียนค่ะ
เมื่อเราทำงานเหนื่อยแล้ว หากมีสักมุมที่ช่วยให้เราได้ relax ปลดปล่อย คงเพลินดี
ถึงเวลาปล่อยก็ปล่อยวาง- ถึงเวลาทำก็ทำปัจจุบันนั้นให้ดีที่สุด นั่นก็เพียงพอแล้ว....
- อ้าวป้าแดงหรือครับเนี่ย
- รูปดูสดใสครับ
- ก้อเลยงงๆ ยังลังเลอยู่ครับ 555
- สุขกายสบายดีนะครับ
- กลับมาเต็มๆแล้วครับ
- เพราะคิดถึงพี่น้องด้วยครับ
- เพราะมีเวลามากขึ้น (หรือป่าว?) ด้วยครับ 555
- พักผ่อนและรักษาสุขภาพด้วยครับ
- สวัสดีค่ะ อ.ศิลา
- หลังจากที่ได้อ่าน บันทึกของ อ.กฤษณา ก็เลยคิดอย่างเขียนบ้างตามความรู้สึกของตัวเอง
- เขียนไปก็ไม่ได้คาดหวังอะไร แม้จะเขียนทิ้งไว้อย่างเงียบๆก็ตาม
- อยากจะบอกหลายคนที่แวะเข้ามาว่า การเขียน ทำให้เราได้คิดได้พัฒนา เลยเขียนความรู้สึกออกไปอย่างนั้น
- โดยเนื้อแท้แล้วไม่อยากบอกอะไรไปมากกว่านั้น
- ขอบคุณอาจารย์มากค่ะ
- สวัสดีค่ะ น้องวิจิตรา
- ท่านครูบาสุทธินันท์ ปราชญ์ท่านหนึ่ง บอกป้าแดง ว่า "ชีวิตเราเจอเรื่อง เครียดๆมากมาย แล้วยังจะทำให้เครียดต่ออีกทำไม รีแร็กซ์สิ" มันต้องจริตป้าแดง จริงๆๆค่ะ
- ขอบคุณค่ะ สบายดีนะคะ
- หวัดดีๆๆๆคนพลีดถิ่น
- กลับมาสร้างสีสันต่อค่ะ ดีใจๆๆๆๆ เพราะที่นี่เริ่มเงียบเหงาแล้วอ่ะค่ะ
- ภารกิจเรียบร้อยแล้วนะคะ
- ยินดีๆๆค่ะ
- ขอบคุณ
อ่านบันทึกนี้แล้ว สัมผัสได้ถึงความสุขของเจ้าของบันทึก
ฝนตกบ่อยๆ ดูแลสุขภาพด้วยเน้อป้าแดง
:)
สวัสดีครับป้า..มาทักทายครับ...
สวัสดีค่ะ
หลายคนเขียนเพราะอยากเขียน และมีความสุขเพราะมีบทควาที่น่าสนใจให้ได้อ่าน
อาจจะมีความคุ้นเคยกันบ้าง หากพบปะกันบ่อยๆ
หลายบันทึกแวะไปอ่านหลายครั้ง เพียงแต่ไม่ได้ทักท่ายและฝากร่องรอยไว้
คงไม่ว่ากันนะคะ
สวัสดีค่ะคุณแดง
ได้มีโอกาสรู้จักกับคุณแดง ตั้งแต่เริ่มเข้ามาเป็นสมาชิกที่นี่ เราคุยกันบ่อยนะคะ หลังๆนี้ พี่ก็ยังเข้ามาอ่านบันทึกที่บล็อกคุณแดงอยู่เรื่อยๆ แต่บางที ไม่ได้แสดงตัว ตั้งแต่ปีที่แล้ว จะยุ่งอยู่ตลอด ไม่ค่อยมีเวลา ที่จะนั่งอยู่หน้าคอมนานๆ
จริงๆเป็นคนชอบเขียนบันทึก แต่มีปัญหาเรื่องเวลา ก็เลยเขียนตามรายสะดวกเรื่อยมา
พี่คิดว่า เราทุกคนเขียน เพราะชอบเขียน มีความพึงพอใจที่จะเขียน ส่วนตัวเอง จึงเขียนอย่างสบายๆ ไม่เครียด เขียนอย่างผ่อนคลาย และสบายใจค่ะ....
วันนี้ ก็เหนื่อยมาทั้งวัน เพิ่งจะเข้ามาในโกทูโนเดี๋ยวนี้เอง ดีใจที่ได้เข้ามาคุยกับคุณแดง เป็นคนแรกเลยค่ะ
สวัสดีครับพี่แดง
ดีใจที่ได้อ่านเรื่องราวของพี่แดงนะครับ การเขียนบันทึกตั้งแต่ครั้งก่อนมา โกทูโน และจนถึงวันนี้ ^^
พี่แดงเขียนบันทึกนี้ออกมาอย่างที่รู้สึกจริงๆ เดย์เข้ามาอ่านก็ยังรู้สึกดีไปด้วยเลยครับ ^^
แลกเปลี่ยนเรียนรู้กันต่อไปนะครับพี่แดง บางครั้งเดย์ก็ไม่แปลความหมายของทุกอย่างที่เจอใน G2K แห่งนี้ เลือกซาบซ่านกับเรื่องราวดีๆนับพันกันนาน นานคร๊าบพี่ ;)
คิดถึงครับผม
ปล. แข่งรถที่อุดรมันมากๆๆๆๆ อิอ
อ้าว เพิ่งอ่านที่พี่แดงตอบเดย์ อิอิ
มาเคาะก๊อกๆได้เล๊ย ที่บู๊ทนกแอร์เลยครับพี่แดง ใส่แว่นหน้าตางงๆ
อิอิ จะได้เจอกันซะทีไง
- สวัสดีครับป้าแดง..
- เขียนเรื่องที่เราทำแล้วมีความสุขมั้งครับ...
- แบบนี้
- หรือไม่ก็แบบนี้..
- อ่านทุกเรื่องที่ป้าแดงเขียนแล้วมีความสุข
- โดยเฉพาะเรื่อง จดหมายถึงแม่
- ป้าแดงถ่ายทอดได้ดี
- ชอบๆๆ
- เข้าใจว่างานยุ่งมากๆๆ
- มาให้กำลังใจ
- เขียนทุกเรื่องที่มีความสุข