เดินทางออกสำรวจค่าย

การค้นหาหมู่บ้านอันเ็ป็นสถานที่ออกค่ายนั้นไม่ง่ายเลย

หลังจากวันขอบคุณนักกิจกรรมไม่นาน ผม กับเพื่อนและพี่กองกิจฯได้ร่วมเดินทางเพื่อหาสถานที่ออกค่าย ในการเดินทางครั้งนี้ใช้รถตู้กองกิจฯเป็นพาหนะเดินทาง (เป็นอะไรที่สุดๆ) ออกเดินทางแต่เช้าโดยใช้เส้นทางสาย มหาสารคาม-บรบือ-นาเชือก-ยางสีสุราช ผมกับเพื่อนไม่รู้เป้าหมายที่พวกเราจะเดินทางไปเลย ได้แต่ขึ้นรถแล้วมองตากันและคุยกันไปตลอดทาง ได้คุยกับพี่กองกิจฯจึงได้รู้ว่าพวงเราจะเดินทางไปที่ไหนอันดับแรก ตอนที่เดินทางไปเป็นหน้าร้อนอากาศร้อนมาก ผมมองออกไปนอกหน้าต่างรถเห็นเพียงทุ่งนาที่แห้งแล้งไร้ผู้คน มีตอซังสีน้ำตาลแห้งตามทุ่งนากับเถียงนาน้อยที่ยืนอยู่เดียวดาย ดูได้ไม่นานก็ต้องหลบสายตาไปเพราะไม่อาจทนต่อแสงแดดที่แรงมากๆได้

ไม่นานเท่าไรเราก็เดินทางมาถึง อ.ยางสีสุราช ซึ่งเข้าใกล้หมู่บ้านหนองบัวแปะสถานที่ ที่เป็นเป้าหมายแรก

หนทางเข้าหมู่บ้านหนองบัวแปะ

ห่างจากตัว อ.ยางสีฯไม่ไกลประมาณ 7 กิโลเมตรก็เลี้ยวขวาลงเข้าสู่ทางเข้าหมู่บ้านหนองบัวแปะ เป็นทางลูกรังเวลารถวิ่งผ่านกันฝุ่นจะเต็มมองแทบไม่เห็นทาง พี่กองกิจฯบอกว่า มีกฏอยู่ 2 ข้อคือ ห้ามให้รถคันอื่นวิ่งแซงขึ้นหน้าได้ กับถ้าปล่อยให้แซงหน้าได้ต้องรอประมาณ 30 นาที ค่อยออกรถต่อไปได้ไม่เพียงแค่ฝุ่นอย่างเดียวเท่านั้นยังมีหลุมมากมายที่ต้องคอยหลบหลีกตลอดเวลา แต่รถตู้กองกิจฯของเราลุยได้ทุกพื้นที่ไปมาแล้วทุกที่ ไม่ว่าขึ้นเขาลงห้วยไปมาหมดแค่นี้ไม่เป็นไร

พอรถเริ่มเข้าใกล้หมู่บ้านก็ขึ้นทางคอนกรีตแล้วพวกเราก็มาถึงบ้านหนองบัวแปะ

ทางคอนกรีตก่อนถึงบ้านหนองบัวแปะ

สหกรณ์เครดิตยูเนี่ยนหนองบัวแปะ

โรงปุ๋ยหมัก

พอได้เดินดูรอบหมู่บ้านหนองบัวแปะรู้สึกว่าเป็นหมู่บ้านที่น่าสนใจมาก มีกลุ่มของหมู่บ้านหลายกลุ่ม เช่น ปุ๋ยชีวภาพอัดเม็ด กลุ่มบำนาญชาวนา และอีกหลายๆกลุ่มที่ไม่ได้กล่าวถึง พอเดินดูได้สักพักก็ได้พูดคุยกับเจ้าของพื้นที่โดยส่วนใหญ่แล้วพี่กองกิจฯจะเป็นคนพูดผมได้แต่นั่งฟัง คุยกันได้ไม่นานก็ต้องเดินทางต่อไปเพราะยังเหลืออีก 2 หมู่บ้านที่ต้องเดินทางไป

ในการเดินทางต่อไปคือ บ้านโนนจาน อ. พยัคฆภูมิพิสัย เราได้แวะพักกินข้าวเที่ยงที่ตัวอำเภอแล้วเดินทางต่อไปหนทางมุ่งหน้าสู่บ้านโนนจานนั้นเป็นหนทางคล้ายๆกับบ้านหนองบัวแปะแต่สีสันข้างทางบ้านโนนจานจะมีสีสันกว่าคือ มีต้นสะแบงที่ออกดอกแข่งกับลมแล้งอยู่มากมายตลอดทางดูแล้วได้ความรู้สึกมากๆ เสียดายไม่มีภาพครับ

เด็กๆกำลังเดินทางกลับบ้านหลังเลิกเรียน

พอถึงบ้านโนนจานก็เกิดวงสนทนาขึ้นผมกับเพื่อนก็ได้นั่งฝังบวกถ่ายรูปเก็บไว้ สถานที่คุยกันเป็นศาลานอกอยู่หมู่บ้าน อันเป็นแหล่งเรียนรู้ตามอัธยาศัย ลมเย็นมากทำเอาชวนง่วงนอนผมจับประเด็นไม่ได้ว่าคุยกันเรื่องอะไรบ้างเพราะง่วงนอนมาก ไม่นานวงสนทนาก็ยุติลงยังมีอีก 1 หมู่บ้านที่เราต้องไปดู

ป้ายทางเข้าแหล่งเรียนรู้ตามอัธยาศัย

บรรยากาศวงสนทนา

เดินทางออกจากบ้านโนนจานก็เวลาเย็นแล้วเหลืออีก 1 หมู่บ้านคือ บ้านนาฝาย อ.วาปีปทุม หมู่บ้านที่เป็นสถานที่ออกค่ายเมื่อปีที่แล้วพอถึงหมู่บ้านก็ได้คุยกับทางผู้นำหมู่บ้านพอสมควรตอนนั้นผมไม่ได้นั่งฟังด้วยมัวถ่ายภาพเรื่อยไป ได้รู้จักหมู่บ้านนาฝายด้วยป้ายที่ติดตามหมู่บ้านเป็นป้ายที่ไดรับรางวัลต่างๆมากมายทั้งระดับจังหวัดและระดับประเทศ และยังมีกลุ่มต่างๆ เช่น กลุ่มทอผ้าไหม กลุ่มจักรสาน เป็นต้น พอเวลาเย็นมากแล้วเราได้เดินทางกลับไปยังมหาวิทยาลัย ขากลับผมหลับยาวตลอดทางพอตื่นอีกทีก็ถึงมหาวิทยาลัยแล้ว

บรรยากาศยามเย็น ทางไปบ้านนาฝาย

การเดินทางออกสำรวจค่ายครั้งนี้ไม่ง่ายเลยกับการเลือกสถานที่สักหมู่บ้านเพราะมีความหลากหลายไปแต่ละหมู่บ้านแต่ถึงอย่างไรก็ต้องเลือก สิ้นสุดการเดินทางทำให้เข้าใจว่าคนเราต้องเลือกตัดสินใจในสิ่งที่คิดว่าเหมาะสมที่สุด ส่วนการคัดเลือกหมู่บ้านไหนนั้นจะนำเสนอในโอกาสต่อไป