การละเล่นพื้นบ้าน
ข้าพเจ้ามีความรู้สึกว่า ณ ปัจจุบันนี้มีเด็กน้อยคนที่ยังเล่นการละเล่นพื้นบ้านอยู่ ซึ่งเรียกได้ว่าน้อยคนนักหรือแทบไม่มีใครเล่นเลยก็ว่าได้ ในสังคมปัจจุบันนี้มีเทคโนโลยีเพิ่มมากขึ้นเด็กส่วนมากเล่นแต่เกมคอมพิวเตอร์และเล่นอินเตอร์เน็ต ซึ่งผิดกับตอนที่ข้าพเจ้าเป็นเด็ก
ในสมัยที่ข้าพเจ้ายังเล็กซึ่งอยู่ในอนุบาลกับสมัยประถมศึกษานั้น แถวบ้านข้าพเจ้ายังไม่ค่อยมีบ้านที่ติดตั้งเครื่องคอมพิวเตอร์มากนัก ทุกวันในตอนเย็นพวกเราก็มาเล่นด้วยกัน ถ้าเป็นวันสุดสัปดาห์เราก็มาเล่นก็เกือบทั้งวันไม่ว่าจะเป็น มอญซ่อนผ้า ม้าก้านกล้วย รีรีข้าวสาร ลิงชิงหลัก หมากเก็บ อีกาฟักไข่ อ้ายเข้อ้ายโขง จ้ำจี้ ขี่ม้าส่งเมือง งูกินหาง ตี่จับ ซ่อนหา ปิดตาควานหา น้ำขึ้นน้ำลง โพงพาง เก้าอี้ดนตรี เสือข้ามห้วย กระโดดเชือก ฯลฯ
ซึ่งข้าพเจ้าคิดว่าในสมัยเด็กๆหลายๆคนคงเคยได้เล่นการละเล่นพื้นบ้านกับเพื่อนๆในวัยเยาว์อย่างข้าพเจ้าและข้าพเจ้าหวังว่าคงมีหลายๆคนที่จะช่วยอนุรักษ์การละล่นพื้นบ้านของไทยนี้ไว้
ความเห็น (5)
รีรีข้าวสารไม่ได้เล่นนานแล้วค่ะ เมื่อก่อนเป็นเด็กก็เล่นค่ะ
ภาพนี้คือภัตตาคารมังกรหลวง ค่ะ
ค่ะ...เมื่อก่อนก็เล่นเหมือนกันค่ะ
และขอบคุณที่มาเฉลยสถานที่ค่ะ
น้องส้มโอ
*** ชอบบันทึกนี้จัง
*** มีตั้งหลายอย่างที่เล่นไม่เป็น
ค่ะ อาจารย์กิติยา แต่ส้มโอได้เล่นตั้งหลายอย่างแน่ะ ^^