น้องกุ้งครับ
มันไม่สั้นไปหน่อยหรือครับ บันทึกนี้ อุตส่าห์รออ่านตั้งหลายวัน
แนะนำว่า ถ้าไม่ว่างเขียนบันทึก แต่อยากเขียนอะไรสั้นๆ สามารถใช้บริการ อนุทิน ได้ครับ
เขียนตอนที่ 1 เสร็จเเล้วจ้ะพอลล่า อย่าลืมตามมาอ่านเด้อ
เเละโปรดติดตามตอนต่อไป
ขอโทษอาจารย์หมอเต็มค่ะ ลืมบอกไว้..ว่าจะมาเขียนต่ออยู่
ไปเข้าห้องน้ำค่ะ..เขียนเสร็จเเล้วตอนที่ 1ค่ะ ยังมีตอนต่อไปนะคะ
ดีใจด้วยคะ
จะนำรูปมาฝากทีหลังนะคะ
สวัสดีค่ะ ภูมิใจด้วยคนค่ะ น่ารักจัง
เก่งจังเลยน้องสาวพี่
พี่อ้อยแอบมาชื่นชมด้วยคนนะคะ
ขอบคุณกำลังใจจากพี่เกศค่ะ สอบผ่านเเล้วค่ะ เย!
ขอบคุณพี่ไก่ค่ะ เเม่ต้อยน่ารักเนาะพี่ไก่ อบอุ่น สบายๆ
พลังเยอะมากค่ะ ความเก่งนี่เกินร้อย
ขอบคุณครับพี่ป้อม
พี่อ้อยคนสวย พี่สาวที่น่ารักขอบคุณที่มาชื่นชมยินดีกับน้องชมรม ชมรมกพอ. มีส่วนทำให้กุ้งเป็นกุ้งอยู่ทุกวันนี้ ขอบคุณหลายๆอยู่ในใจเสมอ ฮู้บ่
มาชม
เก่งอยู่แล้วละหนานี่...
ชื่นชม ๆ
เรื่องเล่านี้ดีจังเลยค่ะ คุณกุ้ง...
การที่เราได้ร่วมทำสิ่งดีดี ที่มีคุณค่า ไม่ว่าสิ่งนั้นจะทำอะไร ก็ล้วนเกิดประโยชน์ทั้งสิ้น ...สักวันเราอาจได้ร่วมทำสิ่งดีดีร่วมกันนะคะ...
ขอบคุณนะคะที่ชวนมาล้อมวงคุยในบันทึกนี้ค่ะ
อาจารย์ยูมิ อิอิ มาเเล้วตามคำขอ สักเพลงมั๊ยคะหนุ่มนานครพนม ขอบคุณที่ชมค่ะ
ดร.กะปุ๋ม ขอบคุณนะคะที่แวะมาให้กำลังใจ จะรู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่งหากมีโอกาสได้ร่วมงาน กับคนเก่ง R2R
ป้าเเดงขา ชมน้องเกินไปเเล้วเเต่ว่า..เป็นอย่างนั้นจริงเหรอคะ
อิอิ ..อยากจะรับเอาค่ะสำหรับคำชม ไม่ใช่มักย้อง เเต่ว่าคำย้อง
คือพลังใจให้สร้างสรรค์ผลงาน อิอิ. สรุปว่าย้องก็ดีเนาะป้าเเดง
ขอบคุณฟ้าที่ให้เจอ ขอบคุณเธอที่ให้ใจ วันนั้นเลยอดฟังป้าเเดงร้องเพลง ไม่เป็นไรโอกาสหน้ายังมี เพลงเดียวไม่พอ
พี่ศิลา ก่อนอื่นต้องขอเเสดงความยินดีกับรางวัลสุดคนึงคนล่าสุดด้วยนะคะ เหมาะสมที่สุดเเล้ว ขอบคุณพี่ศิลาที่มาเป็นกำลังใจ
กุ้งเป็นอย่างนั้นจริงๆค่ะ บางทีเรากังวลกับสิ่งที่จะทำมากเกินไปโดยเฉพาะอะไรที่เป็นครั้งเเรก เเต่ถ้าได้กำลังใจนี่เเบบเต็มร้อย ทุ่มใจไปเลย เพราะกำลังใจก็คือสิ่งที่มาเติมจิตวิญญาณของเราให้เต็ม เข้าทาง เข้าทาง...งานนั้นก็จะขับเคลื่อนไปได้และผ่านไปได้ด้วยดีทุกครั้ง ค่ะพี่ศิลา ดีใจที่ได้รับสิ่งดีดี ความจริงใจ ความห่วงใย จากพี่สาว
เรื่องอาจารย์หมอเต็มเเซว ..ที่มาที่ไปคือ กุ้งเเวะไปทักทายอาจารย์หลังจากห่างบล็อกไปหลายวันบอกอาจารย์ว่าช่วงนี้กำลังคร่ำเคร่งกับการเตรียมตัวไปร่วมงานกับเเม่ต้อย พอลล่า จึงหายไปหลายวัน..อาจารย์เลยบอกว่ามิน่าล่ะ หายไปทั้งน้องกุ้ง ทั้งน้องเกศ พอกุ้งมาเขียนบันทึก กุ้งเขียนไม่เสร็จเเต่ว่าบันทึกไว้ก่อน กลัว คอมมีปัญหา
เเว๊บไปเข้าห้องน้ำจะมาเขียนต่ออาจารย์เลยมาเเซว ว่าอุตส่าห์รออ่านตั้งหลายวัน เเต่เขียนเเค่นิดเดียว เรื่องของเรื่องเป็นอย่างนี้ค่ะพี่ศิลา