โค้ชส้ม Citrus
Miss. ปรีดิ์ฤทัย โค้ชส้ม ตั้งจิตญาณพัฒน์

Happy Birthday G2K ปีที่ 4 episode I


ดีใจมากที่ได้รับเชิญให้ไปร่วมงาน G2K ไม่เคยคาดฝันว่าจะได้พบ blogger ในฝันของเราหลายคน

     เสียงเพลง Happy Birthday to You ดังขึ้นในวันที่ 25 พฤษภาคม ซึ่งเป็นวันครบรอบวันเกิดของ Gotoknow 4 ปีเต็ม  citrus เองเป็นสมาชิกของ Blog คนทำงานนี้มา 2 ปี แล้วเช่นกัน ผ่านไปรวดเร็วดีจริง

      กิจกรรมที่จัดขึ้นครั้งนี้ ทำให้หลายคนที่เคยอ่าน หรือ พูดคุยกันใน blog มีโอกาสได้มาเจอตัวเป็นๆ ช่างน่าตื่นเต้น และมีความรู้สึกหลากหลาย...

      เริ่มจากเช้าวันอาทิตย์ ที่ออกจากบ้านแต่เช้าตรู่  ไปถึงสนามบินดอนเมืองตั้งแต่ 8 โมง เครื่องนกแอร์กำหนดออก เก้าโมงยี่สิบนาที เฮ้ออ... ต้องรอเงก  พอไปถึง counter check in เห็นปุ๊บตรงรี่เข้าไปปั๊บ  อีกแล้ว จำไม่ได้เหรอไง เมื่อสองปีก่อน ก็อย่างงี้แหละ เข้าไป check in โดยไม่ได้นำกระเป๋าเดินทางไป scan ก่อน ครั้งนั้นก็วุ่นวายจนเกือบจะตกเครื่องบิน ปล่อยไก่โต้งไปหลายตัว พอ scan กระเป๋าเสร็จ ก็ไม่ยอมหยิบมา check in ด้วย คิดไกลไปหน่อย ว่ามีสายพานพากระเป๋าวิ่งตามหลัง  เลยโดนพนักงานขึ้นเสียงสูงผิดปกติ  เอาเถอะ เป็น เด็กโง่สักวัน

     ตอนเดินไปนั่งรอขึ้นเครื่อง มันเงียบเหงาจังเลย เป็นครั้งแรกที่ต้องเดินทางคนเดียว ดีที่เอาหนังสือมาเป็นเพื่อนคลายเหงา  เก้าโมงได้ตรงดิ่งขึ้นเครื่อง หลับไปหนึ่งตื่นเริ่มปวดแก้วหู ก็เป็นสัญญาณบอกว่า เครื่องกำลังลดระดับแล้ว ลงจอดเทียบท่า เดินมาถึงทางออกผู้โดยสาร ไม่เห็นมีใครมารับเลย รีบหาโทรศัพท์ทันที จนในที่สุดได้เจอกลุ่มที่มาสายการบินไทย สัก 11 โมงเศษจึงมีรถตู้มารับ เห็น อ.ขจิต ฝอยทองค่อยใจชื้นทันที จำได้ว่า มี อ.ทัศนีย์ คุณชายขอบ น้อง Arty คุณชิตพงษ์ แล้วก็อีกหลายคน ที่มาคันเดียวกัน พอถึง หาดใหญ่ พาราไดซ์ ผิดจากจินตนาการ ตอนแรก คิดว่าจะอยู่ชานเมือง แต่รอบๆ โรงแรม มีตึกแถวเต็มเลย

*********************************************************

     งานทางการเริ่มบ่ายโมง สมาชิกนั่งกับพื้นเป็นวง แนะนำตัวกัน ดูแล้วมีไม่กี่สิบคน ยังจำกันไม่ค่อยได้ บางคนเคยเห็นใน blog แต่ที่รู้จัก จำไม่ได้ คือ อ.หมอ สกล ดีใจมากที่ได้เจอ แต่ไม่มีโอกาสพูดกับ อาจารย์เลยในวันแรก

      ตามธรรมเนียม คนในแวดวง KM ต้อง BAR (Before Action Review) เป็นการพูดคุยแลกเปลี่ยน สิ่งที่คนในกลุ่มคาดหวังที่จะได้จากการไปร่วมกิจกรรม ดูงาน ธนคารชีวิต วัดดอน ต.คูเต่า อ.เมือง  ่ว BAR ก็ดีเหมือนกันนะ เพราะตอนแรก แค่สงสัยว่า ธนาคารชีวิตคืออะไร แล้วก็คิดว่า เดี๋ยวไปเก็บเกี่ยวเอาตอนไปเจอของจริง  แต่จากการที่น้อง อาร์ม สุดน่ารัก มายั่วด้วยการพูดถึงธนาคารชีวิต มันก็ช่วยกระตุ้นต่อมอยากรู้ ประกอบกับ BAR ที่เค้นให้เราต้องคิด ทั้งที่ตอนแรกไม่ได้คาดหวังอะไรมากนัก (ไม่รู้ดีหรือไม่ดี)

          พอไปถึงวัดจริงๆ พวกเรานั่งกันเบียดเสียด อากาศค่อนข้างอบอ้าว ประกอบกับเรื่องเล่าที่มีพลังของท่านเจ้าอาวาสอย่างท่านพระครูพิพัฒน์โชติ 

ผู้ริเริ่มความคิดพัฒนา ศ.สวัสดิ์ กาญจนสุวรรณ  ี่ป็นผู้สร้างแรงบันดาลใจ รวมทั้ง อ.สนิท ผู้อำนวยการโรงเรียน รายละเอียดของธนาคารชีวิต คงมี blogger ท่านอื่นเล่าไปบ้าง

          ิ่งที่ citrus ชอบใจคือคำว่า ธนาคารชีวิต คืออะไร มีคนพยายามถอดว่า หมายถึง เอาชีวิตมาผูกกันโดยใช้เงินเป็นอุบาย  เอ๊ะ หรือหมายถึง เอาชีวิตมาฝากร่วมกัน  หรือ เอาเรื่องเก็บเงินมาผูกกับชีวิต   .... ชาวบ้านเก็บเงินวันละบาท เดือนละ 30 บาท เอาเงินมากองรวมกัน ไม่มีดอกเบี้ยนะ แต่จัดสรรเงินนี้ให้คนอยากกู้ หรือช่วยเหลือยามเจ็บป่วย ช่วยการศึกษาเด็กยากจน กำพร้า

          พ่อท่านทอง บอกว่า คิดง่ายๆ  โยมอยู่ได้ วัดอยู่ได้ โรงเรียนอยู่ได้  เทียบได้เหมือนสามเหลี่ยม  (บ้าน วัด โรงเรียน= บ ว ร )  แสดงให้เห็นว่ามนุษย์นั้น ต้องอยู่เป็นสังคมที่มีความเชื่อมต่อกัน จึงจะเข้มแข็งอยู่รอด 

 

          ธนาคารชีวิต ตั้งมา 20 กว่าปีแล้ว มีการ copy model ขยายผลทั้งหมด 3 เครือข่าย แต่ละเครือข่ายมีสมาชิก 200-300 คน รัฐเคยยื่นหน้าเข้ามาดู และเสนอให้ตั้งเป็นสหกรณ์ แต่กรรมการไม่เอาด้วย ผู้นำเข้มแข็ง เป็นองค์กรจัดการตัวเอง เพราะหากมีผลประโยชน์เรื่องเงินเข้ามาเกี่ยวข้อง อุดมการณ์หลักของธนาคารชีวิต อาจเบี่ยงเบน และไม่ยั่งยืนจนถึงทุกวันนี้

          ้าเทียบ model ของธนาคารชีวิต กับ องค์กร ช่วงเริ่มต้น คือการนำสิ่งใหม่เข้ามา ต้องมีคนที่มองการณ์ไกล หรือเห็นปัญหาในพื้นที่ ผศ.สวัสดิ์ คงจะเป็นเหมือน นกอินทรี  ส่วนพ่อท่านทองเป็นที่ปรึกษา และออกโรงในช่วงแรก ก็เลยเป็นเหมือน นกฮูก บวก สิงโต แต่มาตอนหลัง ท่านเจ้าอาวาสลดบทบาทตัวเอง ไม่ออกหน้า ปล่อยให้ชาวบ้านเป็นผู้นำกันตามบทบาทฆราวาส  ชักชวนกันไปยังดินแดนที่อุดมสมบูรณ์ จากหมู่บ้านที่ยากจน ไม่มีคอมมูนิสต์ รัฐก็เลยไม่เหลียวแล วิกฤตจึงกลายเป็นโอกาสที่ชาวบ้านต้องผนึกกำลังให้เข้มแข็งพึ่งพาตนเองได้

          เอาล่ะ ดูงานเสร็จ มาสมทบกันที่ร้านอาหาร ทำ AAR กันก่อนกินข้าว ไม่เลยนะ setting แบบนี้ ไม่เคยเจอมาก่อนเหมือนกัน คำถามที่แต่ละคนต้องตอบในแบบฟอร์ม

          ความคาดหวังในการร่วมกิจกรรม

          สิ่งที่บรรลุตามความคาดหวัง

          สิ่งที่ไม่บรรลุตามความคาดหวัง

          สิ่งที่บรรลุเกินความคาดหวัง

          สิ่งที่บรรลุต่ำกว่าความคาดหวัง

          สิ่งที่ได้เรียนรู้จากการร่วมกิจกรรม

          หลังร่วมกิจกรรมท่านจะนำแนวคิดของ กลุ่มธนาคารชีวิต ไปประยุกต์ใช้หรือไม่ อย่างไร

          อนกลุ่มช่วยกันถอด AAR ต้องตอบว่า ปัจจัยแห่งความสำเร็จของ ธนาคารชีวิต มีอะไรบ้าง โดยให้เราเหลือบดู คำถามในช่วง BAR ว่าตอบคำถามได้ทุกคำถามหรือไม่

          นาคารชีวิตคืออะไร เป้าหมายคืออะไร กระบวนการ ยั่งยืนได้อย่างไร กลุ่มคนสมาชิก ผู้เกี่ยวข้องมีใครบ้าง  มีปัญหาบ้างไหม  แก้อย่างไร  ประสิทธิภาพ ตัวชี้วัดคืออะไร ผลลัพธ์ การขยายผล เป็นอย่างไร

          สรุปว่าตอบได้หมดทุกคำถาม สิ่งที่เสียดายคือ เวลาน้อยไปหน่อย จึงไม่มีโอกาสได้พูดคุยกับชาวบ้าน ที่ชวนกันมาต้อนรับอย่างอบอุ่นท่ามกลางอากาศอบอ้าว ประทับใจจริงๆ

หมายเลขบันทึก: 263617เขียนเมื่อ 26 พฤษภาคม 2009 21:25 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 20:48 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (25)

สวัสดีค่ะคุณส้ม

ดีใจที่ได้พบกันนะคะ

สวัสดีครับพี่ส้ม

ดีใจที่มีโอกาสสนทนากับตัวเป็นๆนะครับ กิจกรรม world cafe ทำให้รู้จักพี่มากขึ้น ในมุมคิดของพี่

วันแรกที่ไปเรียนรู้เรื่องราวของ ธนาคารชีวิต ผมไม่ได้ไปครับ ขอเก็บเกี่ยวผ่านบันทึกละกันครับ

ขอบคุณครับผม

สวัสดีค่ะ คุณส้ม...ดีใจที่ได้พบคุณส้มตัวเป็นๆ แม้จะยังไม่ได้คุยกัน

สวัสดีค่ะ คุณส้ม...ดีใจที่ได้พบคุณส้มตัวเป็นๆ แม้จะยังไม่ได้คุยกัน

  • แวะมาเรียนรู้... ครับ
  • ดีใจที่ได้เห็นพี่ในงาน (แม้จะไม่ได้เข้าไปพูดคุยด้วย)
  • ขอบคุณครับ

สวัสดีค่ะพี่ส้ม

หญิงไม่แน่ใจว่าวันงานได้คุยกับพี่ส้มบ้างรึยัง ตอนนี้มาแอบอ่านบันทึกนี้ของพี่ส้มแล้วก็แอบอมยิ้มกับภาพเหตูการณ์จริงที่ไปเรียนรู้ร่วมกัน และหวังว่าคงได้เจอกันใหม่ในครั้งต่อ ๆ ไปค่ะ

สวัสดีค่ะ พี่ส้ม ไม่ได้ไป ตามมาอ่าน และเรียนรู้ด้วยคนค่ะ

  • มาสวัสดีครับ ดีใจที่ได้รู้จักกันนะครับ ถึงจะเป็นช่วงเวลา..สั้นๆ

มาตามอ่านเรื่องธนาคารชีวิตค่ะ

สวัสดีทุกท่านที่เข้ามาทักทาย ทั้งที่ได้พบกัน อย่าง พี่ไก่ กัญญา น้องเอก อ.หมอเต็มศักดิ์ น้องนกทะเล น้องหญิงเล็ก คุณอำนวย เสียดายนะคะ คุยกันไม่ทั่วถึง แต่อย่างไรก็ประทับใจในมิตรภาพจาก cyber จนกลายเป็นพบกันจริงๆ

คิดถึงพี่ ศศินันท์มากค่ะ ไม่ได้พบกันนานมากแล้ว ส้มแย่เองค่ะ ไม่ได้ไปเยี่ยม blog พี่บ้างเลย

น้องพอลล่า พี่ส้มยังถาม อ.ขจิต อยู่เลยค่ะ ว่าน้องมาด้วยหรือเปล่า ตอนแรกเข้าใจว่า น้องพอลล่าอยู่ หาดใหญ่นะเนี่ย

ขออนุญาต ขอบพระคุณ อ.หมอเต็มศักดิ์ P ค่ะ ที่เสียสละ โดม มาอำนวยความสะดวกให้ สมาชิก Blogger ได้ใช้ wireless กันอย่างสนุกสนาน

ตัวจริงทั้งหนุ่มและหล่อกว่าในรูปนี้เยอะเลยค่ะ

สวัสดีคะ

ดีใจที่มีโอกาสได้พกันคะ

ยังประทับใจทุกคนที่พบคะ

สวัสดีค่ะพี่ส้ม

ถึงกรุงเทพโดยปลอดภัยแล้วใช่ไหมค่ะ??

สิ่งที่ได้เรียนรู้ร่วมกันในธนาคารชีวิตเป็นภาพสะท้อนอย่างหนึ่งที่ว่า ทำไมจำนวนเงินที่รวมกันไม่มากมายนัก แต่กลุ่มสามารถอยู่ได้อย่างเข้มแข็งมา 20 กว่าปี อาร์มว่าช่างเป็นเรื่องที่ไม่ง่ายนักที่จะผูกคนในชุมชนให้รวมกันอย่างเข้มแข็ง และสิ่งที่กลุ่มธนาคารชีวิตที่ได้ทำนั้น เป็นการให้ที่ยิ่งใหญ่ค่ะ

ดีใจมากๆๆค่ะที่ได้พบพี่ส้ม เคยคุยกับพี่ส้มแต่ในโทรศัพท์ อาร์มว่าเป็นความรู้สึกที่มหัศจรรย์และจะไม่มีวันลืมเลยค่ะ

ขอบคุณค่ะ ^0^

  • สวัสดีครับคุณส้ม
  • ดีใจที่ได้เจอตัวจริงครับ

 

  • พี่ส้มครับ
  • งานยุ่งไหม
  • เอามาฝาก
  • อิอิๆๆๆๆๆ

พี่ส้มคะ ^_^

ดีใจที่ได้เจอกันอีก ปีหน้าคงต้องหาเรื่องมาเจอกันอีกนะคะ จะได้คุยกันทุกปีเลย

:> ขอบคุณครับพี่ส้มที่ส่งเรื่องดี ๆ มาให้อ่าน

สวัสดีค่ะน้องอาร์มP  ได้คุยกันบ่อยทางโทรศัพท์ พอเจอตัวจริง พี่ก็ทึ่งกับน้องๆ วัยใส ที่มีความคิด ความอ่านกว้างไกล จริงๆ พี่อยากคุยเรื่องธนาคารชีวิต มากกว่านี้อีกค่ะ และเสียดายที่ไม่ค่อยได้คุยกับน้องเท่าไหร่ ตอนกลับมานั่งในรถ รู้สึกว่าจะเหนื่อยกัน เลยไม่อยากชวนคุย

ขอบคุณนะคะ ที่ช่วยเข้ามาต่อเติมข้อมูลที่เป็นประโยชน์ค่ะ

P

14. สิงห์ป่าสัก ยินดีที่ได้รู้จักพี่ค่ะ เห็นหนังสือของพี่แล้ว ชื่นชมจากใจจริงค่ะ เป็นความฝันของตัวเองเหมือนกันค่ะ อยากมีหนังสือเป็นของตัวเองบ้าง สงสัยจะฝันต่อไปเรื่อยๆ ค่ะ อิอิ

อ.ขจิตคะ P

  • ขอขอบคุณสำหรับรูปภาพที่นำมาฝากค่ะ
  • ไม่ค่อยถนัดเอารูปใส่ คนมันขี้เกียจ ขยันถ่ายเก็บอย่างเดียว

P

16. มะปรางเปรี้ยว ใช่แล้วค่ะน้องมะปราง เราต้องมีโอกาสได้พบกันอีกค่ะ ไม่ใช่เรื่องบังเอิญ ที่คนคอเดียวกันได้มาเจอกัน 555...

ขอบคุณเปรมค่ะ ที่แวะมาอ่าน และทิ้งร่องรอยไว้ให้เห็น ดีใจค่ะ

  • ภูมิใจ ที่ได้ นั่งแลกเปลี่ยน วงเดียวกันกับ คุณส้ม ครับ

สวัสดีค่ะพี่หนุ่มร้อยเกาะ P

รู้สึกเช่นเดียวกันค่ะ ด้วยความขอบคุณสำหรับข้อมูลที่นำมาแบ่งปันกันค่ะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท