ค่ายคนวัยใส ฯ : มือใหม่ไฟแรง...
ปีนี้ไม่ค่อยได้มีโอกาสไปเยี่ยมค่ายบ่อยนัก เพราะติดพันกับภารกิจของการบริหารจัดการในสำนักงานที่นับวันก็ดูจะเพิ่มขึ้นทีละนิดทีละน้อย แต่ถึงกระนั้นผมก็ไม่เคยละเฉยที่จะพาตัวเองออกไปเยี่ยมเยียนให้กำลังใจกับชาวค่าย
บางค่ายก็แอบแว้บไปแบบส่วนตัวๆ ขับรถคู่ชีพไปเองชนิดไม่รีบไม่ร้อน ชมวิวทิวทัศน์ไปเรื่อยๆ
ขณะที่บางค่ายก็ไปในระบบราชการ มีคนขับรถให้เสร็จสรรพ ไม่ต้องพะวงซักไซ้ไล่ถามเกี่ยวกับเส้นทางให้เมื่อยปาก
ขึ้นรถปุ๊บก็หลับปั๊บแบบไม่ต้องเกรงใจใคร
เฉกเช่นกับเมื่อวันที่ ๒๑ มีนาคม ๒๕๕๒ ที่ผ่านมาผมและทีมงานส่วนหนึ่งก็ได้ออกเดินทางไปเยี่ยมค่ายของชมรมวัยใสใส่ใจสุขภาพที่จัดขึ้น ณ โรงเรียนบ้านหนองบัวตาคง ต.กู่ อ.ปรางค์กู่ จ.ศรีสะเกษ
ค่ายดังกล่าวนี้มีชื่อว่า “โครงการวัยใสสัญจร ครั้งที่ 2 : คนวัยใสอาสาสร้างเสริมสุขภาพวิถีพอเพียง”
ซึ่งมี “เจ้าโฟน” กิตติศักดิ์ นพมณี และคมสันต์ ผุยหัวดง นิสิตจากคณะสาธารณสุขศาสตร์ เป็นแกนนำ
พาเพื่อนๆ แบกเป้ความฝันสัญจรออกไปเรียนรู้ชีวิตนอกห้องเรียนไกลถึงเมืองศรีสะเกษ
จะว่าไปแล้ว ชมรมวัยใสใส่ใจสุขภาพ เป็นชมรมที่เพิ่งจัดตั้งขึ้นครั้งแรกในปีการศึกษา ๒๕๕๑ แต่พอถกคิดถึงผลงานในรอบปี กลับเป็นที่มหัศจรรย์ใจยิ่งนัก เพราะผลงานที่รังสรรค์ขึ้นนั้น มีผลลัพธ์ราวกับไม่ใช่องค์กร “มือใหม่” และที่น่าทึ่งไม่แพ้กันก็คือ การจัดกิจกรรมอย่างต่อเนื่องมาหลายครั้งหลายครา
เกี่ยวกับเจ้าโฟน-กิตติศักดิ์ นพมณี นั้น ผมรู้จักมักจี่กับเจ้าตัวมากเป็นพิเศษ ส่วนหนึ่งเพราะสนิทชิดเชื้อกันตามวิถีของ “กลุ่มไหล” ที่น้องเขามักติดสอยห้อยตามไปเป็นระยะๆ รวมถึงการมองเห็นถึงความใฝ่รู้ที่มีอยู่อย่างเต็มเปี่ยมในตัวตนของเขา เมื่อมีโอกาส ผมจึงพยายามส่งข่าวและมอบงานให้เขาพร้อมทีมงานได้ขับเคลื่อนกิจกรรมต่างๆ ตามแบบฉบับของเขาเอง
รวมถึงการเฝ้าฝันไปเองว่า ชมรมนี้จะกลายเป็นอีกทางเลือกหนึ่งในวิถีกิจกรรมที่มุ่งไปสู่การบริการทางสังคมที่เกี่ยวกับ “สุขภาพๆ” พอๆ กับการเป็นเครื่องจักรทางปัญญาในการรณรงค์ให้นิสิตได้ตระหนักถึงเรื่องราวของการดูแลสุขภาพ หรือสุขภาวะของตัวเอง
โดยส่วนตัวผมมองว่า เรื่องราวในวิถีกิจกรรมที่ว่านั้น ไม่เหลือบ่ากว่าแรงของพวกเขาแน่ เพราะทั้งปวงนั้น ล้วนเกี่ยวข้องกับทักษะส่วนตัวของพวกเขาแทบทั้งสิ้น เพราะดูจากทีมงานแล้ว แกนนำของชมรมฯ ก็ล้วนเรียนในสาขาสาธารณสุข หรือไม่ก็หลีกไม่พ้นเกี่ยวกับสาขาแพทย์และพยาบาลด้วยกันทั้งนั้น หากต้องนำเอาทักษะวิชาชีพที่เรียนในห้องเรียนมาแปรรูปเป็นการให้บริการสังคมในแบบ “กิจกรรมนิสิต” จึงไม่ใช่เรื่องยากเข็ญเกินกว่าจะทำได้
เว้นเสียแต่พวกเขาทั้งหลายจะถอดใจ หรือพลัดหลงไปสู่ห้วงบรรยากาศอื่นๆ จนสิ้นไร้ไฟฝันแห่งความเป็นคนจิตอาสาเท่านั้นเอง และผมก็ได้แต่หวังว่า สภาพการณ์เช่นนั้น จะไม่เกิดขึ้น หรือถ้าเกิดขึ้นจริง ก็น่าจะไม่ใช่เวลาอันใกล้นี้อย่างแน่นอน
อย่างไรก็ตาม เมื่อพิจารณาเนื้อในของโครงการดังกล่าวจะเห็นได้ชัดว่าโครงการนี้มีอะไรน่าสนใจเอามากๆ เพราะเป็นกิจกรรมที่ผูกโยงระหว่างโรงเรียนกับชุมชนเข้าหากันได้อย่างน่าทึ่ง โดยเฉพาะกรอบแนวคิดที่เน้นไปสู่การสร้างกระบวนการส่งเสริมสุขภาพ (Health promotion) และการป้องกันโรค (Health prevention) ผ่านการทำงานใน ๔ มิติ ได้แก่ กาย จิต สังคม และปัญญา (จิตวิญญาณ)
กิจกรรมหลักๆ ที่มีขึ้นในค่ายนั้น ต้องถือว่าเป็นกิจกรรมบูรณาการ หรือ สหกิจกรรมโดยแท้ เพราะมีกิจกรรมให้ออกแรงการเรียนรู้อย่างหลากหลาย เป็นต้นว่า การปรับปรุงโรงอาหารให้ถูกสุขลักษณะ ทั้งห้องครัว ที่นั่งรับประทานอาหาร อ่างล้างมือ อ่างล้างจาน ทาสีรั้วและอาคารเรียน ปรับปรุงสิ่งแวดล้อมในโรงเรียนให้เหมาะแก่การส่งเสริมสุขภาพ อาทิ การจัดสวนสุขภาพ (สมุนไพร) เพื่อเป็นอุทยานความรู้เกี่ยวกับการส่งเสริมสุขภาพและป้องกันโรคในโรงเรียน
นอกจากนี้ ยังมีกิจกรรมการปรับปรุงห้องสมุด โดยจัดมุมเรียนรู้สำหรับเด็ก จัดนิทรรศการสุภาวะเรื่องต่างๆ อาทิ บุหรี่ สุรา สุขภาพฟัน การกินอยู่ รวมถึงการนำหนังสือที่รับบริจาคมาจัดหมวดหมู่เข้าสู่ชั้นหนังสือ เป็นต้น
และที่สำคัญก็คือ การมอบหมายให้ชาวค่ายได้มีโจทย์การศึกษาชุมชน ทั้งด้านวัฒนธรรมประเพณี และพุ่งเป้าไปสู่ทัศนคติเกี่ยวกับการดูแลสุขภาพของชุมชน พร้อมๆ กับการร่วมเรียนรู้กับปราชญ์ชาวบ้านในวิถีชีวิตที่พอเพียง
เกี่ยวกับประเด็นชุมชนนั้น เห็นได้ชัดว่านิสิตได้ค้นพบสาระในอีกมุมหนึ่งอย่างน่ายกย่อง โดยเฉพาะวัฒนธรรมการดำเนินชีวิตที่ยังคงผูกยึดอยู่กับภูมิปัญญาเก่าก่อน ไม่ว่าจะเป็นการกินดิน ความเชื่อเรื่องผีฟ้า (แกลมอ) ซึ่งล้วนเกี่ยวกับวิถีสุขภาพและการบำบัดรักษาโรคของชาวบ้านที่นิสิตหลายคนยังไม่เคยพบเจอมาก่อนเลยก็ว่าได้
ไม่เพียงเท่านั้น นิสิตชาวค่ายยังคงมีกิจกรรมเสริมสร้างการเรียนรู้อื่นๆ อีกอย่างต่อเนื่อง ทั้งการให้ความรู้ในเรื่องโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ โรคไข้เลือดออก รวมถึงการเต้นแอโรบิคในทุกวัน แถมยังมีกิจกรรมกีฬาร่วมกันระหว่างชาวค่ายกับชาวบ้าน
อีกทั้งยังเรียนเชิญ รต.ต.วิชัย สุริยุทธ มาเป็นวิทยากรร่วมแลกเปลี่ยนเรียนรู้กับชาวค่ายและชาวบ้านในประเด็นการปลูกป่าเพื่อสังคมโลก ซึ่งกิจกรรมที่ว่านี้ ก็กลายเป็นสีสันของค่ายนี้ไปโดยปริยาย
พอตกดึก ก็มีกิจกรรมรอบกองไฟให้ชาวค่ายและชาวบ้านได้ร่วมสนุกสนานกันอย่างใกล้ชิด แถมยังมีกระบวนการที่สำคัญปิดท้ายค่ำคืนโดยการประชุมสรุปงานในแต่ละวัน เรียกได้ว่าเป็นการ “ถอดบทเรียน” ขนานแท้ ว่าในรอบวันที่ผ่านมานั้น ทำอะไรไปบ้าง...
...ได้อะไร
...และต้องปรับแก้อะไรบ้าง
ซึ่งทั้งหมดนั้น มีการบันทึกไว้เพื่อต่อยอดกันอย่างเป็นรูปธรรม
ทั้งหลายทั้งปวงนั้น ต้องถือได้ว่าเป็นการบริหารจัดการค่ายสู่การเรียนรู้ได้อย่างมีพลัง ชาวค่ายสามารถผูกโยงให้โรงเรียนกลายมาเป็นศูนย์รวมการทำกิจกรรมร่วมกับนิสิตได้เป็นอย่างดี พอๆ กับการหลอมละลายนิสิตเข้าสู่การเรียนรู้ชุมชนอย่างง่ายงาม โดยมีกระบวนการของ “พ่อฮักแม่ฮัก” เป็นกลไกของการขับเคลื่อน
ยิ่งในพิธีปิดค่ายนั้น ยิ่งเห็นได้ชัดว่า ชุมชนได้รวมพลังกันออกมาร่วมเป็นเกียรติส่งลูกหลานกลับมหาวิทยาลัยอย่างแน่นหนา มีผู้หลักผู้ใหญ่พาเหรดมาร่วมกิจกรรมอย่างพร้อมหน้า อีกทั้งยังเห็นว่าชาวบ้าน รวมถึงหน่วยงานภาครัฐและเอกชนจำนวนมาก ต่างลงขันสมทบงบประมาณในการซ่อมแซมโรงอาหารอย่างพร้อมเพรียง เรียกได้ว่าเป็นอีกภาพสะท้อนหนึ่งของการมีส่วนร่วมของท้องถิ่น
และนั่นคือภาพกว้างๆ ที่ผมพยายามประมวลมาไว้ในบันทึกนี้ เพื่อชี้ให้เห็นว่าค่ายดังกล่าว เป็นค่ายอาสาพัฒนาที่น่าสนใจอย่างยิ่งยวด เพราะมีการสร้างโจทย์เรียนรู้ที่กลมกลืนระหว่างชุมชนกับสถานศึกษา พร้อมๆ กับการใช้กระบวนการของการถอดความรู้เป็นเครื่องมือของการบริหารจัดการค่ายให้มีประสิทธิภาพไปในตัว
แน่นอนครับ ชมรมคนวัยใสใส่ใจสุขภาพ ถึงแม้จะเป็นองค์กรใหม่ที่เพิ่งแจ้งเกิดในปีการศึกษา ๒๕๕๑ แต่ต้องยอมรับว่า ระยะทางแห่งการเดินทางบนถนนสายกิจกรรมนั้น ดูไม่ธรรมดาเอาเสียเลย
ความเห็น (30)
- กิจกรรมยอดเยี่ยมค่ะ
- ชื่นชมเด็ก ๆ และผู้นำค่ะ
- การใช้เวลาให้เป็นประโยชน์ การฝึกให้มีจิตสาธารณะ การฝึกให้มีจิตอาสา เป็นสิ่งดี ๆ ที่ผลนั้นจะเกิดแก่ส่วนรวมค่ะ
- น่าชื่นชมเป็นอย่างยิ่ง
- ภาพถ่ายชัดเจนดีจัง โฟกัสความหมายของภาพได้เป็นอย่างดี ว่าแต่ละภาพต้องการสื่ออะไรกับผู้อ่าน
- ยอดเยี่ยมสมกับเป็นบล็อคเกอร์มือหนึ่งค่ะ
- ชื่นชมค่ะ
หวัดดีครับพี่นัส
บ่ได้เข้ามาเบิ่งโดนแล้ว
พี่นัสเปลี่ยนไปครับ
นอกจากฝีมือการเขียนที่รู้ดีอยู่แล้ว
มาเทื่อนี่ เหมือนว่า เรืองคอม กับกราฟิคนี่ เพิ่นสุดยอดเด้อครับ
เบิ่งจาก header เท่ห์ซะขนาดนั้น
พี่นัสสบายดีบ่ครับ
ฝากความคิดถึงถึงพ่เจียบนำ แล้วก้อ นัสน้อยขี้ดื้อนำแน่เด้อครับ
เอ้อ ผมสบายดีครับ ยังทำงานอยู่ชลคือเก่า
ตั้งท่าว่าสิเปลี่ยนงานตอนต้นปี แต่สำลักแฮมเบอร์เกอร์ซะก่อน ^^
ระลึกถึงครับ
เสก มอซอ
ปล. เห็นกุ้งน้ำแดง มันอยากเป็นลูกน้องพี่ว่าสั้น บ่ฮู้ว่าได้บ่ครับ
"เว้นเสียแต่พวกเขาทั้งหลายจะถอดใจ หรือพลัดหลงไปสู่ห้วงบรรยากาศอื่นๆ จนสิ้นไร้ไฟฝันแห่งความเป็นคนจิตอาสาเท่านั้นเอง และผมก็ได้แต่หวังว่า สภาพการณ์เช่นนั้น จะไม่เกิดขึ้น หรือถ้าเกิดขึ้นจริง ก็น่าจะไม่ใช่เวลาอันใกล้นี้อย่างแน่นอน"
ขอเป็นกำลังใจให้อีกคนครับอาจารย์
สวัสดีค่ะ คุณแผ่นดิน
ชื่นชมกับการเข้าค่ายสู่การพัฒนาการเรียนรู้นะคะ
โชคดี มีสุขค่ะ
แวะมาอ่านการถ่ายทอดกิจกรรมที่น่าสนใจครับ
สวัสดีค่ะพี่อ.แผ่นดิน
มาชื่นชมยินดีค่ะ ^_^ เห็นภาพแล้ว
ปลื้มจังค่ะ คิดถึงๆค่าย
พี่แผ่นดินสบายดีนะคะ
มีความสุขกับการทำงานค่ะ ^_^
สวัสดีค่ะ
- เห็นภาพและอ่านบันทึกแล้ว..ปลื้มและมีความสุขค่ะ
- ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ
- แบบอย่างที่ดี..ควรรักษา ชื่นชม และส่งเสริมโอกาสของคนดีค่ะ
สวัสดีค่ะ
ดีใจมาดที่อ.พนัสมาบันทึกเรื่องดีๆให้อ่าน
ขอชื่นชมและเป็นกำลังใจให้นะคะ...ที่มีกิจกรรมดีๆ
ผู้เฒ่าผู้แก่ เด็กๆคงดีใจที่มีคนมาให้ความรู้...พร้อมกิจกรรมค่าย
ประทับใจการออกค่าย...มากค่ะ
คิดดีทำดีเยี่ยมมากๆ
สวัสดีค่ะ
- ตามมาประทับใจ คนหนุ่มสาวรุ่นใหม่ไฟแรงมา
- พัฒนางานเพื่อชุมชน ค่ายนี้ ...มีคุณค่ามากมาย
- พรุ่งนี้ 14 พ.ค.52 จะมีโอกาสมา มมส.จะมีโอกาสเจอท่านแผ่นดินหรือเปล่าหนอ
- ฝากสหวิชาไว้ให้ร่วมแลกเปลี่ยนเรียนรู้อีกหนึ่งสถานที่นะคะ
- หากมีเวลาแวะแสดงความคิดเห็น และโหวตห้าดาวให้ด้วยเผื่อจะมีโอกาสก้าวต่อไปในโลกไซเบอร์ใบนี้ค่ะ
สวัสดีครับคุณ แผ่นดิน ตามมาดูค่าย ของนิสิต สาธารณสุข (คนพนธ์หายาก) ขอเป็นกำลังใจให้ชาวค่ายครับอาจารย์
สวัสดีค่ะ หน.ฯ
ไม่ได้เข้า G2K ซะนาน
วันนี้ดีใจที่ได้มาอ่านเจอ blog นี้
ขอเจิมด้วยเม้นท์ ซู๊ดดดด ยอด จ้ะ
สวัสดีคะอาจารย์พนัส
มาชื่นชม ค่ายใส ๆคะ
ชอบสีรั้วมากคะ สีน่ารักดี ใส ๆ เหมาะกับวัยรุ่น วันเด็ก
คิดดีทำดีเยี่ยมมากๆ
เก็บคำพูดป๊ะเบมาคะ...ชื่นชมจากใจ
สวัสดีครับ อ.วรางค์ภรณ์ เนื่องจากอวน
ผมต้องขอภัยนะครับทื่เพิงกลับมาตอบบันทึก เพราะมีราชการนอกมหาวิทยาลัยฯ เมื่อวานก็ตะลุยพื้นที่แถวๆ อ.ยางสีสุราช จ.มหาสารคาม เย็นก็ตรงไปหมู่บ้านในเขต อ.เมือง .กาฬสินธุ์ กลับที่พักในตอนตี 2
วันนี้ในช่วงที่รอกล่าวเปิดงานการอบรมของเจ้าหน้าที่หอพัก เลยพลอยมีเวลาได้เข้ามาทักทาย...ก่อนจะพาตัวเองกลับเข้าสู่วังวนของการมหกรรมแห่งงานและชีวิตในรอบวันอีกครั้ง
...
ค่ายที่ผมพูดถึงนี้ มีเสน่ห์ตรงที่ความหลากหลายในการเรียนรู้ ไม่โฟกัสไปแต่เพียงงานค่ายที่เน้นการสร้างเท่านั้น แต่มีกระบวนการของการเรียนรู้ที่หลากหลาย ลงสู่วิถีชุมชน และยังดึงให้ชุมชนเข้ามาเรียนรุ้รวมกันในบริบทของโรงเรียนได้อย่างดียิ่ง
และที่สำคัฯก็คือ ผมเห็นความพยายามของชาวค่ายในการที่บริหารัดการค่ายด้วยกระบวนการของการจัดการความรู้ มีการถอดบทเรียนแต่ละวันและนำบทเรียนนั้นๆ ไปเป็นแผนของการทำงานในวันถัดไปอย่างชัดเชน
ขอบคุณครับ
สวัสดีครับ น้องเสก. แสงเดือน ตะวันฉาย
สบายดีนะครับ
ส่วนพี่ก็ยังสภาพไม่ต่างเดิม ยังต้องทำโน่นทำนี่อยู่เรื่อยๆ เพียงแต่ปัจุบันภาระความรับผิดชอบดูเยอะกว่าเดิมเท่านั้นเอง
กรณีการสอบคัดเลือกนั้น บอกตามตรงเลยนะครับ ไม่มี การล็อกโหวต เสมอภาคและเท่าเทียม วัดกันเลยว่าใครมีผลึกความรู้ในเรื่องกิกรรมโดยแท้ ใครทำจริง..และทำมากน้อย...พี่เองก็หนักใมก เพราะแต่ละคนมีจุดเด่นที่สามารถเติมเต็มระบบงานได้เป็นอย่างดี
วันนี้เรามีตัวเลือกเยอะมาก แต่อัตราเพียง 2 อัตรา งดูน้อยนิดอย่างน่าใจหาย..
ขอบคุณครับ
สวัสดีครับ ขอแค่ได้เขียน
ขอบคุณสำหรับกำลังในครับ เมื่อวานเพิ่งเอเด็กๆ กลุ่มนี้ ผมเองก็เอ่ยขอโทษเขาไปบ้างแล้ว เพราะกว่าเขียนถึงเรื่องราวของพวกเขาได้ ก็ใช้เวลานานเนิ่นเหลือเกิน
ยืนยันครับว่าชมรมนี้ฯ เป็นน้องใหม่ไฟแรง.จริงๆ และที่สำคัญมีทักษะของการบริหารจัดการค่ายที่น่าสนใ และยิ่งเป็นกลุ่มที่พยายามนำความรู้เฉพาะทางของตนเองออกมาประยุกต์ใช้ในมิติกิกรรมเช่นนี้ ยิ่งช่วยให้กิกรรมดูมีพลังและเป็นรูปธรรมอย่างที่เห็น...
ผมกำลังจับตาดูว่า ปีหน้า ชมรมนี้จะเดินทางไปในทิศทางใด, ..ยืนหยัดได้ หรือสะดุดล้ม
แต่ก็ได้แต่ภาวนานะครับ-ภาวนาให้พวกเขาเข้มแข็งและแข็งแรงขึ้นในเส้นทางสายกิจกรรมฯ
ขอบคุณครับ
สวัสดีครับ ครูจิ๋ว
ค่ายในลักษณะนี้ กำลังให้แรงใกบพวกเขา เพราะพวกเขาะเป็นทางเลือกที่ดีของการออกค่ายในด้านของการสร้างเสริมสุขภาพ
ผมคิดว่า ปีหน้าพวกเขาจะตกผลึก-ชัดเจน-และฉะฉานมากกว่าปีนี้
ขอบคุณครับ
- พี่แวะมาชมกิจกรรมของคนจิตอาสาพาไป
- เห็นภาพแล้วปลื้อมใจจริง
- สาธุ อนุโมทนากับคนคิดดี ทำดี เช่นนี้ค่ะ
- ประเทศไทยเรามีความน่ารัก น่าอยู๋ก็ตรงนี้แหละค่ะ
- ถือเป็นวัฒนธรรมดีงาม
- ที่ควรรักษา ให้ดำรงอยู่ เราจะสงบสุขกันทุกแห่งหน
- หากทุกคน ทุกหมู๋เหล่ามีจิตให้เป็นเครื่องนำทาง
- แบบนย้องๆสาธารณสุข สมชื่อเลยค่ะ
- เห็นเด็กน้อยลากจูงใบไม้แล้วหวลคิดถึงวัยเด็ก ครูต้อยชอบเอามาเล่นเป็นพาหนะนั่งโดยสารกันคะ ต่อจากนั้นก็เอามาทำหลังคาบ้าน ช่วยกันมุงเป็นที่หลบแดดยามเล่นเหนื่อย รวมทั้งหลบแม่ด้วยอิอิ
สวัสดีครับ คุณ ปรเมศร์ ธำรงค์รัตน์
ด้วยความที่ว่าค่ายนี้ ผมไม่ได้ไปฝังตัวกับเด็กๆ เลย งไม่อาเขียนเชิงลึกที่เห็นนาฏกรรมของค่ายอย่างที่ควระเป็น แต่พยายามประมวลมาจากการสังเกตในวันที่ไปร่วมพิธีปิดค่าย..
แต่เท่าที่ดูเนื้องานแล้ว น้องๆ ชาวค่ายทำค่ายได้ดีไม่แพ้ค่ายอื่นๆ อีกทั้งยังน่าสนใจมาก เพราะมีกิจกรรมการบูรณาที่หลากหลาย...ซึ่งลักษณะเช่นนั้น เป็นสิ่งที่ผมอยากให้เกิดขึ้นมาที่สุดในกระบวนการของค่ายอาสาพัฒนา
ขอบคุณครับ
ขอคุณมากนะครับ
ที่เขียนบล็อกให้ชมรมคมวัยใส ใส่ใจสุขภาพ
เห็นแบบนี้แล้วไม่ถอดใจแน่นอนครับ
สวัสดีครับ..เทียนน้อย
สบายดีนะครับ...ตอนนี้ผมยังเป็นนักเดินทางเหมือนเดิม ไปโน่นไปนี่อยู่เรื่อยๆ ..จนโต๊ะทำนเริ่มรกร้างไปแล้ว..
ช่วงนี้ไม่สบายนิดๆ หน่อยๆ อันเป็นผลพวงของการไม่พักผ่อน..
แต่ยังมีความสุขกับการทำงานเหมือนเคย..
...
เช่นกันครับ..
รักษาสุขภาพ
มีพลังชีวิตเยอะๆ
ผมเป็นกำลังใจให้ นะครับ
สวัสดีครับ พี่ ครูคิม
ผมหวังเองลึกๆ ว่าค่ายของชมรมคนวัยใสฯ เป็นทางเลือกของค่าบบูรณาการของมหาวิทยาลัย และเป็นค่ายต้นแบบของการสร้างเสริมสุขภาพของที่นี่
การให้กำลังใลให้คำปรึกษาแบบให้เขารู้สึกไม่อึดอัดนัก คือสิ่งที่ผมและทีมงานกำลังทำอยู่ในปัจุบัน
ขอบคุณครับ
สวัสดีครับ พี่แดง
ค่ายทุกค่าย ผมจะพยายามย้ำเสมอว่า ชาวค่ายต้องเรียนรู้ให้ครบกระบวนการของความสัมพันธ์ระหว่าง บ้าน-วัด-โรงเรียน หรือ "บวร" นั่นเอง
ขอบคุณครับ
เรียน อ.pandin
ขอความกรุณาให้ความเห็นต่อ (บทความฉบับร่าง)
http://gotoknow.org/blog/chaneyim/263757
จันทร์ยิ้ม กำลังรวบรวมความรู้ด้านการพัฒนาคุณธรรม(MQ)เยาวชน เพื่อใช้ประโยชน์ต่อเยาวชนต่อไป
แต่ด้วยรู้สึกว่าองค์ความรู้ที่มียังเพียงพอ และบางข้อความอาจไม่เหมาะสม
จึงขอความเห็นจากท่านผู้รู้กรุณาให้ความเห็นเพิ่มเติม
ทีมจันทร์ยิ้มขอขอบพระคุณมา ณ ที่นี้
สวัสดีครับ.. เบดูอิน
ขอบคุณที่แวะมาให้กำลังใจนะครับ..
ค่ายครั้งนี้ ในทางเนื้อหาอาจยังไม่ตกผลึกทั้งหมด แต่กระบวนการ และทิศทางการทำงานนั้น ต้องถือว่า น่าสนใจ และน่าชื่นชมเอามากๆ ..
ขอบคุณครับ
สวัสดีครับ..phayorm แซ่เฮ
ผมเพิ่งได้กลับมาตอบบันทึก หลังจากทิ้งช่วงไปนาน..
สบายดีนะครับ
ตกลงหลานสาวมาเรียนที่ มมส หรือเปล่า
ขณะนี้ มมส เปลี่ยนแปลงไปเยอะครับ ..เติบโตแบบก้าวกระโดด
พวกผมเองก็รับบทหนักอยู่มากโขต่อการดูแลนิสิต...
เป็นกำลังใจให้นะครับ
สวัสดีครับ...วอญ่า-ผู้เฒ่า-natachoei--
ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะครับ ตอนนี้เจ้าของค่ายก็เข้ามารับรู้ด้วยตนเองแล้ว..
เด็กกลุ่มนี้ จิตใจดี -คิดดี-ทำดีเรื่อยมาครับ ยังเหลือแต่เฉพาะประสบการณ์เท่านั้นเอง แต่เชื่อว่า ไม่ยากเกินกำลังการเรียนรู้ของเขาเองแหละครับ
สวัสดีครับ เจ้DSS "work with disability" ( หนิง )
ค่ายนี้เป็นค่ายบูรณาการครับ มีหลากหลายการเรียนรู้ ไม่จมอยู่กับการสร้างอย่างเดียว...
ผมว่าเขาทำได้ดีไม่แพ้ค่ายอื่นๆ ..
เรื่องดีๆ ก็ต้องให้กำลังใจกัน-ใช่ไหมครับ
กลับมาขอบคุณครับ
เป็นข้อคิดที่ชัดเจนมาก
ขอนำไปใช้อ้างอิงในบันทึกต่อไปนะครับ
uploadแล้วจะเชิญให้ตรวจครับ