เพ็ญ สาไพรวัณ เป็นแกนนำกลุ่มแม่บ้านผู้ริเริ่มก่อตั้งธนาคารหมู่บ้านตามแนวพระราชดำริ บ้านหนองกุงปาว เมื่อ 7 ปีที่ผ่านมา ปัจจุบันอายุ 40 ปี อาชีพ รับจ้าง มีลูกสาว 2 คน คนโต “เอี้ยง ” อายุ 20 ปี มีครอบครัวแล้ว มีลูก 1 คน คนเล็ก “ อ้อม ” อายุ 16 ปี กำลังเรียนอยู่ชั้น ม.5 ร.ร.ศรีธาตุพิทยาคม
ถึงแม้ว่าเพ็ญ จะมีฐานะไม่ดีแต่เพ็ญจะใช้เวลาว่างช่วยเหลืองานของชุมชนเป็นประจำ เป็นอาสาสมัครจัดรายการวิทยุชุมชนคนภูไท เป็น อสม. เป็นตัวแทนของชุมชนเพื่อร่วมในกิจกรรมต่าง ๆ อยู่เสมอ
เพ็ญ สาไพรวรรณ แถวหน้าคนที่สองจากซ้ายมือ ชุดลายดำเหลือง
เพ็ญ อาสาสมัครจัดรายการเพื่อชุมชน
ปี 2550 เพ็ญประสบอุบัติเหตุพร้อมกับสามี โดยรถกะบะวิ่งมาชนท้ายรถจักรยานยนต์ที่เพ็ญนั่งซ้อนท้ายและสามีเป็นผู้ขับ สามีเพ็ญเสียชีวิตส่วนเพ็ญต้องกลายเป็นคนพิการท่อนล่างไม่สามารถเดินได้ต้องนั่งในรถเข็น
เพ็ญ กับ อ้อม ลูกสาวคนเล็กและหลานๆ(ลูกของน้องสาว)
“ อุบัติเหตุเกิดจากคนขับรถกะบะเมาสุรา ฉันไม่ได้ค่าตอบแทนอะไรเลย เขาบอกว่าเขาก็ไม่มีเงินเพิ่งออกรถมาใหม่ รถก็พังหมดเลย ยอมติดคุก ..คิดแล้วสามีก็เสียชีวิตตัวเราก็พิการ ทุกอย่างไม่สามารถกลับมาเหมือนเดิมได้ ไม่อยากสร้างเวรสร้างกรรมต่อไป ก็เลยอโหสิกรรมกันไป.... ”
ทุกวันนี้เพ็ญไม่มีรายได้ประจำแน่นอน รับจ้างถักผ้าคลุมไหล่ ผ้าพันคอ..เมื่อมีคนมาสั่งทำ ทำน้ำพริกขายเมื่อมีทุนบ้างเล็กน้อย ให้ อ้อม ไปขายให้กับครูที่โรงเรียน....เอี้ยง ลูกสาวคนโต ก็มีปัญหาด้านสุขภาพ เนื่องจากไปรับจ้างทำงานในโรงงานและถูกสารพิษทำให้เป็นโรคผิวหนังแข็ง ต้องไปพบหมอเป็นประจำเหมือนกัน....อ้อม ลูกสาวคนเล็ก กำลังเรียนอยู่ชั้น ม.5 ก็ช่วยแม่หารายได้โดยรับจ้าง ดายหญ้า ตัดอ้อย ขุดมัน ฯลฯ ตามฤดูกาล
“ พ่อ แม่ กับน้องสาว ก็คอยมาให้กำลังใจ แต่ฉันก็ไม่ยอมให้พ่อ แม่ และน้อง ต้องเห็นน้ำตาของเรา เพราะจะทำให้พ่อ แม่และน้อง เป็นทุกข์มากขึ้นไปอีก.” . “ ฉันสูญเสียสามีไปหนึ่งชีวิต เสียร่างกายไปครึ่งหนึ่ง แต่สิ่งที่ฉันได้กลับคืนมาคือ ธรรมะ ...ธรรมะทำให้มีกำลังใจในการสู้ชีวิตต่อไป”
สิ่งที่ทำให้เพ็ญมีกำลังใจต่อสู้ชีวิตต่อไป คือ “ อ้อม ” ลูกสาวคนเล็กที่มีความอดทนทุกอย่างเพื่อจะเรียนต่อให้จบชั้น ม.6 ที่ผ่านมามีผลการเรียนค่อนข้างดี เกรด 3.5
“ ฉันบอกกับเขาว่า แม่ไม่มีทรัพย์สมบัติอะไรให้ ต้องเรียนให้มีความรู้เพื่อไปประกอบอาชีพ ที่ดินเราก็ไม่มี ต้องเรียนหนังสือให้จบแล้วจะได้หางานทำ ”
“ เขาก็อดทนดีได้เงินไปวันละ 10 บาท ไปรับจ้างขายน้ำให้กับโรงเรียนตอนกลางวัน ครูให้ค่าจ้างวันละ 30 บาท ค่ารถไปโรงเรียนมีรถรับจ้างเดือนละ 300.- บาท ครูที่โรงเรียนก็พยายามหาทุนการศึกษามาให้ เสื้อผ้าก็จะใช้ของเก่า เคยถามเขาว่าอยากใช้มือถือไหม เขาบอกว่ามันไม่จำเป็น. ” เพ็ญ สาไพรวรรณ
*******************
ติดตามบันทึกของ อ้อม " สายน้ำสามชีวิต " ที่นี่ ขอบพระคุณมากครับ
ขอครอบครัว ของคุณเพ็ญ สาไพรวรรณ
มีกำลังใจที่เข้มแข็งในการดำเนินชีวิตต่อไป
ขอเจ้าของบล็อก มีความสุข สุขภาพแข็งแรงนะคะ
สวัสดีค่ะคุณหนุ่มกร
มาอ่านเรื่องราวของ คุณเพ็ญ ที่มีจิตใจเข้มแข็งน่านับถืออย่างยิ่งค่ะ
คนเราสูญเสียอะไร ไม่สำคัญเท่ากับสูญเสีย...ศรัทธาในการใช้ชีวิต...
ส่งกำลังใจและความชื่นชมให้ครอบครัวคุณเพ็ญค่ะ
(^___^)
ขอบพระคุณครับอาจารย์ สายธาร เพ็ญ จะใช้เวลาส่วนใหญ่บนแคร่หลังเล็กๆ นี้ มีเพื่อนบ้านแวะมาเยี่ยมเยียน ต่างคนต่างให้กำลังใจสู้ชีวิตกันต่อไป...
สวัสดีค่ะ
ขอบพระคุณอาจารย์ คนไม่มีราก
" มะพร้าวแก่ไม่มีน้ำ มันร่วงลงมา เขาเห็นฉันพอทำได้ก็ขอให้ฉันทำเป็นกระถางใส่ต้นไม้...พอทำอะไรได้ก็ทำ..ได้เงินเป็นค่าใช้จ่ายในครอบครัวบ้างก็ดีกว่าอยู่เฉยๆ.." เพ็ญ สาไพรวรรณ
สวัสดีครับอาจารย์ ครูคิม ขออภัยครับเสียงพ่อเลี่ยมใส่ไว้นานแล้วไม่ได้เอาออก...
บ้านของ เพ็ญ สาไพรวรรณ ครับผม
อ่านบันทึกแล้วก็เศร้าใจกับโศกนาฏกรรมของชีวิตคนเรานะครับ
คุณพี่เพ็ญ เป็นคนต่อสู้กับชีวิตมาก และยังทำงานให้กับชุมชน ส่วนรวมอย่างเเข็งขัน ถือว่าเป็นตัวอย่างที่ดี สำหรับคนที่พร้อมกว่าคุณเพ็ญนะครับ เรามีโอกาส มีทุน มีศักยภาพอยากให้ใช้สิ่งดีๆที่เรามีตอบแทนคุณแผ่นดิน
ขอบคุณบันทึกที่ให้กำลังใจ ให้ต่อสู้กันต่อไป...
สู้ไม่สู้ อยู่ที่ใจเป็นประธานเลยนะครับ
ภาพถ่ายที่ผมเคยถ่ายมาจากนครสวรรค์ ครับhttp://picstation.multiply.com/photos/album/73/73
เจริญพร โยมหนุ่มกร
ชีวิตทุกคนเกิดจากท้องมารดาแล้วความเสี่ยง
มีอยู่ตลอดชีวิตไม่มีใครได้รับการยกเว้นเป็นกรณีพิเศษเลย
เจริญพร
สวัสดีน้อง เอก พี่เข้าไปคุยกับ เพ็ญ เมื่อวานนี้ เพ็ญ บอกว่าทุกวันแกได้ช่วยให้ "คนไม่พิการ " ให้มีกำลังใจสู้ชีวิตหลายคน .......เพ็ญ ยังเป็น อสม.อยู่ จะลาออกหมู่บ้านไม่ให้ออก ก็เลยให้ อ้อม ลูกสาวคนเล็ก เข็นรถให้ไปพบปะพี่น้องในชุมชน...ตรงใหนที่ทำไม่ได้ อ้อม ก็จะช่วยแม่..ขอบคุณคุณเอกมากที่มาให้กำลังใจ
นมัสการพระอาจารย์ พระปลัด ขอบพระคุณครับ เพ็ญ บอกว่า หลังจากกลายเป็นคนพิการ ทำให้เห็นชีวิตได้ดีขึ้นทุกวันนี้สิ่งที่ต้องทำคือทุกวันโกนและวันพระ จะต้องกินมังสวิรัต และที่ดีใจที่สุดคือช่วยให้พ่อเลิกกินเหล้าได้และไปวัดด้วยกัน...ครับ
สวัสดีค่ะ คุณหนุ่ม กร~natadee
"ธรรมะทำให้มีกำลังใจในการสู้ชีวิตต่อไป"
ธรรมะคือหน้าที่ที่แฝงอยู่ในตัวเรานั่นแหละ
โชคดี มีสุขค่ะ
แวะมาส่งกำลังใจให้คุณเพ็ญค่ะ..สู้สู้จริงๆ
จงภูมิใจในความเป็นคน ถึงแม้ร่างกายไม่้พร้อม แต่ใจยิ่งกว่าคนบางคนหรือหลายคนที่ลดความเป็นคนของตัวเอง เช่น คอรัปชั่น ค้ายาเสพติด เอาเปรียบสังคม ก่อความวุ่นวายให้กับประเทศชาติ
เป็นกำลังใจให้เสมอ
ขอขอบพระคุณ อาจารย์ ภัทรานิษฐ์ เจริญธรรม อาจารย์ วรางค์ภรณ์ เนื่องจากอวน อาจารย์ add
อาจารย์ sila phu-chaya อาจารย์ บ้านนอก และทุกท่านที่ไม่ได้เอ่ยนาม กำลังใจของทุกท่านจะทำให้เพ็ญ มีจิตใจที่เข้มแข็งยิ่งขึ้นเพื่อต่อสู้ชีวิต ต่อไป
สวัสดีครับอาจารย์ ศิลา ขอบพระคุณมากครับ ผมเพิ่งไปเยี่ยม เพ็ญ เมื่อตอนสี่โมงเย็นวันนี้ ถือโอกาสนำก๊อปปี้โกทูโน ไปให้เขาดู...ช่วยเติมกำลังใจได้มากทีเดียว ขอบพระคุณอีกครั้ง ครับ
ทุกวันนี้ เพ็ญ ก็ทำงานเล็กๆ น้อยๆ ที่พอทำได้ เช่น ทำกระถางแขวงต้นไม้ ด้วยลูกมะพร้าวแห้ง(มะพร้าวแห้งที่หล่นลงมาใช้ทำอาหารไม่ได้)..บางครั้งก็ถักผ้าคลุมใหล่ แล้วแต่ว่าจะมีคนสั่งให้ทำหรือไม่..
....แต่ สำหรับกำลังใจ แล้ว สู้ เกินร้อย ครับ....
สวัสดีค่ะ พี่หนุ้มกร..
พอลล่าแวะมาอ่านบันทึกพี่บ่อยๆ นะคะ
บางครั้งไม่ได้ฝากรอยจารึก คำว่าคิดถึงไว้อย่าโกรธนะคะ พี่
บันทึกพอลล่า ยังตอบเม้นไม่หมดเลยค่ะ ช่วงนี้งานเข้าจังเลยค่ะพี่
เป็นกำลังใจให้พี่หนุ่มค่ะ
คุณเพ็ญ ต้องการอะไรช่วยเหลือบ้างคะพี่ เป็นกิจกรรมต่อไป ของชาวโกทูโนว์ดีไหมคะพี่หนุ่ม
สวัสดีน้อง พอลล่า ขอบคุณหลายๆเด้อ...มาทันใจเลย...เข้าเรื่องดีกว่า ดีใจนะที่มีความปรารถนาต่อ เพ็ญ...หากสนใจผ้าคลุมใหล่ จะส่งมาให้เป็นตัวอย่าง นะ....(ขออภัยถ้าผิดกติกาของโกทูโน)
พี่หนุ่มคะ พอลล่าจะไปขอนแก่น 8 - 9 นี้ค่ะ
ไม่ต้องส่งค่ะ ไปถึงที่ครับพี่ เอามาช่วยขายเด๊อ
หาตลาดก่อน เปิดท้ายดีไหมน๊า ขอปรึกษาทีมงานก่อนนะคะ
สวัสดีน้องพอลล่า ขอบคุณหลายๆ อย่าเพิ่ง ๆ...เดี๋ยวจะส่งตัวอย่างมาให้ก่อน.....7 - 11 พี่อยู่กรุงเทพฯ....เดิม เพ็ญเขาถักเมื่อมีคนสั่งให้ทำ..จะส่งมาให้ดูก่อนดีกว่า แล้วค่อยคิดต่อ..ขอบพระคุณเป็นอย่างสูง
อ๋อ..... ไปเยี่ยมพี่เพ็ญ ดีกว่าค่ะ
น้องพอลล่า พี่เพ็ญ ยังเป็น อสม อยู่นะ...แกให้ลูกสาวเข็ญรถให้ บางอย่างที่ทำไม่ได้ก็บอกลูกสาวให้ทำแทน ลูกสาวเรียนอยู่ ม.5 ศรีธาตุพิทยาคม น้อง"อ้อม"วิกานดา...
แวะมารับกำลังใจอันเข้มแข็งของคุณเพ็ญค่ะ...
คุณเพ็ญ ทำให้คิดไปได้ว่า...มีคนจำนวนมากที่ร่างกายปกติ แต่ใจพิการ ไม่เคยคิดช่วยเหลือเผื่อแผ่แม้แต่กับตัวเอง ไม่ต้องพูดถึงเลยว่าจะช่วยใครได้ค่ะ
ขอบคุณมากค่ะ
(^___^)
สวัสดีครับพี่กรครับ...
ต้องขอบคุณมากครับ ที่ไปส่งมอบ ผ้าคลุมไหล่ให้ผมไว้ให้ "เธอ"... :)
เป็นผ้าคลุมไหล่ที่ใช้พลังกาย พลังใจ จากพี่เพ็ยคนสู้ชีวิตเลยนะครับ มีคุณค่ามาก
การทำงานชุมชนเชิงลึกที่ต้องใช้พลังกาย พลังใจ จากนักพัฒนา(ที่เข้าใจ เข้าถึง) แบบพี่ ได้ใจชุมชนมากๆเลยนะครับ ขอชื่นชมจริงๆครับผม
ชวนไปชมภาพ น้องชายทดลองถ่ายรูปกับกล้องตัวใหม่ทดลองกล้อง Canon40D (ยังไม่ได้ซื้อนะครับ) ประมาณว่าทดลอง ทดสอบ ครับผม
สวัสดีค่ะ
พี่กรคะ มาอีกรอบค่ะ ผืนละเท่าไหร่คะ พอลล่าจ่ายตังค์ให้ค่ะ ถือว่าช่วยกัน ส่งให้ฟรี พอลล่าไม่รับค่ะพี่ ขอบคุณนะคะ จะช่วยมาบอกต่อเพื่อนๆ ให้ช่วยสั่งซื้อไปนะคะ
สวัสดีครับอาจารย์ มนัญญา ขอบพระคุณครับอาจารย์ ทุกตัวอักษรที่กรุณาเม้นมา เพ็ญ จะได้อ่าน ก็คงจะเป็นกำลังใจให้ไม่มากก็น้อย....เรื่อง ผ้าคลุมใหล่ เดี๋ยวผมจะจัดการให้..เขาทดลองทำดูเพราะมีเวลาว่างมากเนื่องจากไม่ได้ไปใหน นั่งอยู่เฉย ๆ ที่ผ่านมาก็มีคนสนใจสั่งให้ทำบ้างไม่มากนัก ขอบพระคุณอาจารย์อีกครั้งครับ
เดี๋ยวผมจะหา...นางแบบทดลองใส่ แล้วจะถ่ายมาให้ดูใหม่ ครับ..
"..เมื่อสองอาทิตย์ก่อนน้องสาวเอาลูกมะพร้าวแห้ง ที่ล่วงลงมาแล้วเอาไปทำอาหารไม่ได้ ก็เลยเอาทำเป็นกระถางปลูกต้นไม้แบบแขวน..พอมีงานทำไม่นั่งอยู่เฉยๆ ก็ทำจิตใจดีไม่คิดอะไรมาก..." เพ็ญ สาไพรวัณ .......ขอบพระคุณอาจารย์ คนไม่มีราก
ทุกคนมีเกียรติ ศักดิ์ศรีเท่าเทียมกัน จงสู้และทำให้ดีที่สุด เป็นกำลังใจให้ครับ
....กำลังใจจากโกทูโน สำหรับเพ็ญ...ขอบคุณน้องเอก
...กำลังใจจากโกทูโน...."เอี้ยง" อ่านบันทึกชีวิตต้องสู้ของแม่..ขอบพระคุณอาจารย์ ครูคิม
ขอบคุณน้องพอลล่า แบบนี้แหละที่จะส่งมาให้แต่ต้องรอก่อนนะ..ผืนนี้มีผู้สั่งจองไว้แล้ว.. ราคาแบบตลาดนัดคนบ้านนอก..
ขอบพระคุณสำหรับกำลังใจจาก ท่าน ผอ.ประจักษ์
สวัสดีค่ะ
น้องกร
ได้อ่านเรื่องราวแล้ว เข้าใจความรู้สึกชีวิตที่ต้องสู้ของคุณเพ็ญ
ขอเป็นหนึ่งกำลังใจให้คุณเพ็ญ จิตอาสาโดยแท้จริงค่ะ
ขอยกย่องคนดีค่ะคุณเพ็ญ สตรีที่แกร่งและมีคุณค่าในสังคม
ตามมาเป็นกำลังใจให้คุณเพ็ญ อีกครั้ง สู้ต่อไปนะค่ะ
อ่านแล้ว
อย่างน้อย ก็ทำให้เกิดความรู้สึกว่า เราไม่ได้ทุกข์ และสูญเสีย อยู่คนเดียว
ขอบคุณ คุณหนุ่มกรอีกครั้ง
สวัสดีครับอาจารย์ ครูคิม ไปเยี่ยมชมมาแล้วครับน่าสนใจ ขอบพระคุณมากครับ
ขอบพระคุณครับอาจารย์ ปลายฟ้า
สวัสดีครับอาจารย์ พยอม จะนำความปรารถดีจากอาจารย์ไปบอกกับ เพ็ญ ครับ
ขอบพระคุณครับท่าน เบดูอิน นอกจากเพ็ญ จะดีใจที่ท่านเป็นกำลังใจให้อย่างมากแล้ว...ผมก็ได้รับกำลังใจจากท่านเช่นเดียวกัน ครับ
สวัสดีครับอาจารย์ กระติก ดีใจมากครับที่เราต่างเป็นกำลังใจให้แก่กันและกัน ขอบพระคุณมากครับ
พี่หนุ่มกรคะ อยากเห็นผ้าคลุมไหล่จังค่ะ
สวัสดีน้อง พอลล่า ผ้าคลุมไหล่เพ็ญกำลังทำอยู่ได้เห็นแน่นอน จะส่งมาให้ ขอโทษด้วยส่งข่าวช้าไปหน่อย ขอบคุณที่ให้กำลังใจ...(เปลี่ยนภาพใหม่จำไม่ได้เลย)
ชีวิตต้องสู้คะ ขอให้หายเร็วๆนะคะ ตราบใดที่ยังมีลมหายใจอยู่ ยังสู้ได้คะ ส่วนจะสู้แบบไหนนั้น อยู่ที่สภาพ ว่าจะทำอะไร เขาถึงจะเรียกว่าสู้คะ ตามแบบฉบับที่ตนเองทำได้ ขาไม่มี ใช้ไม่ได้ ไม่เป็นไร แต่มือยังมีเหลืออยู่ 2 ข้างและ ปัญญาเรายังเหลือคะ สู้ๆนะคะ ถ้าเราไม่สู้เพื่อเรา แล้วใครจะมาสู้เพื่อเราละคะสู้ สู้ นะคะ
สวัสดีครับป้าสู ขอบพระคุณครับ ช่วงนี้เพ็ญก็ใช้เวลาว่าง ทำกระถางต้นไม้ มีคนไปสั่งให้ทำ ก็ช่วยให้ไม่เหงามีงานทำบ้าง..
สวัสดีคะ พี่หนุ่มกร
พอลล่าได้รับผ้าคลุมไหล่แล้วค่ะ
สีสวยสดใส ออิอิ
ราคาเท่าไหร่คะพี่ จะประกาศขายค่ะ ฮ่าๆๆ เมล์มาได้ค่ะ
สวัสดีน้องพอลล่า เพ็ญฝากขอบพระคุณเป็นอย่างสูง นะ
สวัสดีค่ะ
ตามมาให้กำลังใจจากคุณพอลลาค่ะ
ชีวิตคือการต่อสู้ๆ เป็นกำลังใจให้คนสู้ชีวิตต่อไปค่ะ ^_^
สวัสดีอาจารย์ เทียนน้อย เย็นวันนี้จะเข้าไปพบกับเพ็ญ จะนำความปรารถนาดีพร้อมกับกำลังใจของพี่น้องโกทูโน ไปบอกกับเพ็ญอีกครั้งหนึ่ง ขอบคุณครับ
เดี๋ยวๆๆๆ ก่อนไปหาพี่เพ็ญเดย์ขอฝากกำลังใจไปด้วยคนนะครับพี่หนุ่มกร ^_^
เดย์ได้รับข่าวนี้จากคุณพอลล่าน่ะครับ ได้อ่านแล้วอยากช่วยด้วยอีกคน ไม่ทราบว่าจะสั่งซื้อยังไงหนอ เห็นพี่เค้าสู้ด้วยรอยยิ้มอย่างนี้แล้วชื่นชมมากๆๆๆๆ ครับ
ฝากชื่นชมลูกๆพี่เพ็ญด้วยนะครับ น่ารัก และให้ตั้งใจเรียน และตั้งมั่นในคุณธรรมต่อไป
กำลังคิดอยู่ว่าพี่เพ็ญจะยินดีมั้ยที่ผมก็อยากๆได้สักผืนน่ะครับพี่ อยากช่วยจริงๆนะครับ เพราะผมก็อยู่อุดรเหมือนกัน อาจะไม่สะดวกไปหา แต่จะให้อุดหนุนกันนั้นยินดีเลยครับ ช่วยพี่เพ็ญ ช่วยน้องด้วย
พี่หนุ่มกรว่ายังไงครับ ?? ^_^
สวัสดีน้องเดย์ เย็นนี้ก็จะไปพบกับเพ็ญ..เพียงกำลังใจก็มีคุณค่ามากแล้ว...เราอยู่ใกล้กันสบายอยู่แล้วน้องเดย์..