- สวัสดีค่ะ
- แวะมาทักทายค่ะ
" ใบไม้ป่า”
ใบไม้ร่วงหนึ่งใบในราวป่า ยังดีกว่าใบไม้เหลืองในเมืองหลวง
ที่รอปลิดหล่นเปล่าประโยชน์ปวง
เป็นด่างดวงดำเปื้อนในป่าคน
ใบไม้ป่าร่วงแล้วได้เลี้ยงป่า ทิ้งลงมาเลี้ยงรากเลี้ยงลำต้น
เหมือนแม่ให้นมลูกปลูกฝังจน
ลูกเติบตนโตแทนเต็มแผ่นดิน
เมื่อเมืองคนคั่งคับด้วยคนป่า คนดีก็ด้อยค่าเหมือนกรวดหิน
เมื่อสัตว์ป่าสร้างป่าไว้หากิน
สัตว์เมืองก็ต้องสิ้นวิสัยเมือง
ใบไม้ป่าชื่อจิตร ภูมิศักดิ์ ได้ร่วงแล้วเป็นหลักให้โลกเลื่อง
ดั่งเทียนป่าปลุกแสงขึ้นแรงเรือง
ไม่เปล่าเปลืองลมปราณที่ต้านลม
ลมประสานเสียงแคนว่าแค่นแค้น เปิบข้าวทุกคราวแค่นความขื่นขม
เหงื่อกูรินตากูแล้งน้ำแห้งตรม
ร่างกูซมซมซานไข้จนเขียวคาว
เสียงปืนดังเปรี้ยงกว่าเสียงปาก ก็ปิดฉากชีวิตมืดมิดหนาว
แต่วิญญาณคือทิพย์ที่ยืนยาว
ดังดวงดาวยิ่งดึกยิ่งดื่นตา
กาลเวลาฆ่าจิตร ภูมิศักดิ์ กาลเวลาก็ตระหนักประจักษ์ค่ากาลเวลาฆ่าคนดีทุกทีมา
แต่เวลาก็ทูนเทิดเชิดคนดี
ใบไม้ร่วงหนึ่งใบในราวป่า เพื่อแตกมาเป็นใบใหม่ในทุกที่
จิตรหนึ่งดวงดับไปในวันนี้
เพื่อจะมีจิตรใหม่มากมายดวง
ถ้าสัตว์เมืองสร้างเมืองเป็นป่าได้ เราก็เหมือนใบไม้เหลืองในเมืองหลวง
ที่โหยหาป่าเขาเปลี่ยวเปล่าปวง
จิตรจะร่วงลงทั้งป่าเข้ามาเมือง
เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์
เขียนเมื่อปี ๒๕๑๘ เพื่อรำลึกวันเสียชีวิตของ จิตร ภูมิศักดิ์
( ๕ พฤษภาคม ๒๕๐๙ )
เนื้อเพลง จิตร ภูมิศักดิ์ ขับร้องโดย หงา คาราวาน
เขาตายในชายป่า เลือดแดงทาดินเข็ญ
ยากเย็นข้นแค้นอับจน (2 ครั้ง)
คืนวันพรากเขาลงมาจากยอดเขา ใต้เงามหานกอินทรีย์
ล้อมยิงโดยกระหยิ่ม อิ่มในเหยื่อตัวนี้ โชคดีสี่ขั้นพันดาว
เหมือนดาวร่วงหล่น ความเป็นคนร่วงหาย ก่อนตายจะหมายสิ่งใด
แสนคนจนยาก สิบคนหากรวยหลาย อับอายแก่หล้าฟ้าดิน
เขาจึงต่อสู้ อยู่ข้างคนทุกข์เข็ญ ได้เห็น ได้เขียนพูดจา
คุกขังเขาได้ แต่หัวใจอย่า ปรารถนา เกิดมาเข่นฆ่าอธรรม
แล้วอำนาจเถื่อนมา บิดเบือนบังผล กี่คนย่อยยับอับปรา
2508 เมฆดำปกคลุมฟ้า ด้วย ฤทธา มหา..อินทรีย์
ร้างเมืองไร้บ้าน ออกทำการป่าเขา เสี่ยงเอา ชีวิตมลาย
พฤษภา 509 แดดลบเงาจางหาย เขาตายอยู่ข้างทางเกวียน
ศพคนนี้นี่หรือคือ จิตร ภูมิศักดิ์
ศพคนนี้นี่หรือคือ จิตร ภูมิศักดิ์
ตายคาหลักเขตป่ากับนคร
*เขาตายในชายป่า เลือดแดงทาดิน
อีสาน อีกนาน อีกนาน อีกนาน(ซ้ำ*)
เขาตายเหมือนไร้ค่า แต่ต่อมาก้องนาม ผู้คนไถ่ถามอยากเรียน
**ชื่อจิตร ภูมิศักดิ์ เป็นนักคิดนักเขียน ดั่งเทียนถ่องแท้แก่คน (ซ้ำ**)
เจริญพร โยมครูอิง
ชีวิตคนเราเปรียบดั่งใบไม้เหลืองที่หลุดจากขั้ว
เจริญพร
สวัสดีค่ะ พพี่ครูอิง
สุขสันต์วันสงกรานต์นะคะ
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดอกไม้ป่าค่ะ
กาลเวลาฆ่าจิตร ภูมิศักดิ์ กาลเวลาก็ตระหนักประจักษ์ค่า
กาลเวลาฆ่าคนดีทุกทีมา
แต่เวลาก็ทูนเทิดเชิดคนดี
สวัสดีค่ะ พี่อิง พี่สาวที่อบอุ่น
ได้อรรถรสและช่วยผ่อนคลายกายใจได้ดีจริงๆค่ะ
"คุกขังเขาได้ แต่หัวใจอย่า ปรารถนา "
"แสนคนจนยาก สิบคนหากรวยหลาย"
สวัสดีค่ะ
เป็นบทร้อยกรองที่ไพเราะและทรงคุณค่ามากค่ะ
ขอบคุณค่ะที่นำมาให้ได้อ่านอีกครั้ง
(^___^)
สวัสดีคะครูอิงจันทร์
เรื่องราวของคุณจิตร ภูมิศักดิ์
พี่ประกายติดตามผลงานมาตลอดและชอบอุดมการณ์ท่านมาก
มาชม
คมมุมคิดดีจัง
เล่นน้ำสงกรานต์รึยังครับนี่
ขอให้ค้นพบพลังชีวิตในการสร้างสรรค์ชีวิตและสังคม นะครับ
และขอให้มีชีวิตที่เย็นฉ่ำเหมือนสายน้ำ ..เสมอไป
สวัสดีค่ะพี่อิงจันทร์
ตามมาทายทักและทักทายค่ะ อิอิ
คิดถึงๆๆๆ หายเงียบไปไสน้อ อิอิ
พี่สบายดีนะค่ะ..
สวัสดีค่ะ
***แวะมาอ่านแล้วรำลึกถึงชีวิตที่เปี่ยมคุณค่า
***ขอบคุณค่ะ
ตำรวจเป็นมิตร ใกล้ชิดประชาชน