ตานากับตาอิน.. ตาอยู่มาจากไหน?
ตานากับตาอิน, บ้านแกอยู่ริมทะเล; แกเป็นเพื่อนกัน, แกเคยไปหาปลาตามชายทะเลด้วยกันเสมอ แต่หาปลาได้น้อยไม่พอกิน, ถ้าวันไรใครหาได้มาก คนนั้นก็ได้กินอิ่ม, ถ้าได้น้อยก็กินไม่อิ่ม.
อยู่มาวันหนึ่งเมื่อถึงเวลาจะไปหาปลา, ตานาจึงพูดกับตาอินว่า "เพื่อนเอ๋ยเพื่อน, ธรรมเนียมที่เคยนั้นเราเลีกเสียเถีด; เรามาสัญญากันเสียใหม่จะดีกว่า, คือถึงเวลาจะไปหาปลาเมื่อไรก็ให้กะแยกทางกันเสีย, ว่าใครชอบจะไปทางเหนือทางใต้ หรือทางน้ำลึกน้ำตื้นอย่างไรก็ตามใจ, แล้วแต่จะตกลงกันเมื่อเวลาที่จะไป, ถ้าได้ปลามาแล้วก็มาแบ่งปันกัน." ตาอินก็เห็นชอบด้วยจึงว่า "ดีแล้วที่แกว่านี้เป็นอย่างชอบใจเราที่สุด."
เมื่อตานากับตาอินพูดกันตกลงแล้ว, ตาอินชอบไปหาทางน้ำตื้นแกก็ไปหาตามชายหาดทรายแลในคลอง. ตานาแกก็ไปเที่ยวหาที่ทะเลน้ำลึกๆ; หาไปๆ แกก็เอาสวิงช้อนได้ปลาฉลามใหญ่ตัวหนึ่งแล้วแกก็พามาบ้าน.ฝ่ายตาอินไปหาวันยังค่ำไม่ได้ปลาเลยสักตัวเดียว, พอเวลาเย็นก็กลับมาบ้าน.
ตานานั่งคอยอยู่พอเห็นตาอินกลับมามือเปล่า; จึงแกล้งถามว่า "เพื่อนได้ปลากี่ตัว?" ตาอินจึงว่า "เราไปวันนี้ไม่ได้ปลาเลย;" ตานาหัวเราะแล้วจึงว่า "แกเต็มทีนัก, ไปทั้งวันจะเอาปลาสักตัวเดียวก็ไม่ได้, เราไปครู่เดียวได้ปลาฉลามมาตัวหนึ่งใหญ่สะนัด. ปลาตัวนี้เราจะให้แกครึ่งหนึ่ง; แต่เราจะเอาข้างหัว, แกต้องเอาข้างหาง.
พอตานาว่าเท่านั้น ตาอินก็โกรธจึงว่า "เราจะเอาข้างหัว แกจะเอาข้างหางบ้างเป็นไร?" ตานาจึงว่า "เราเป็นผู้หามาได้ เราจึงจะเอาข้างหัว, แกหาไม่ได้ เราจะให้ข้างหาง, ว่าอย่างนี้จะถูกหรือผิด?" ตาอินจึงว่า "แกว่าอย่างนั้นก็จริงอยู่, แต่เดีมทำไมแกจึงไม่พูดอย่างนี้, เป็นแต่สัญญากันว่าหามาได้แล้วก็กินด้วยกันเท่านั้น, ทีเมื่อได้ปลามาแล้วจะมาว่าคนนั้นได้ข้างหัว, คนนี้ได้ข้างหาง อย่างนั้นอย่างนี้ ไม่ยอม" ตานากับตาอินโต้เถียงกันไปมาก็ไม่ตกลงกัน.
ฝ่ายตาอยู่แขนคอกไปซื้อกระดาดมาจะปิดว่าวขาย; แกเดีนมาทางนั้น. ตานากับตาอินกำลังเถียงกันวุ่นวาย, พอเห็นตาอยู่ถือกระดาดเดีนมา; นึกว่าเป็นตระลาการก็ดีใจ, เชีญตาอยู่ขึ้นมาบนเรือนแล้ว, ก็บอกเรื่องที่โต้เถียงกันนั้นให้ตาอยู่ช่วยตัดสิน ตาอยู่ก็ทำอุบายว่า "อืออือ! เหนื่อยจริงๆ เขาเชีญเราไปชำระความพึ่งกลับมาเดี๋ยวนี้, ดูดู๋ กระดาดเขียนเรื่องราวเป็นหอบสองหอบชำระเสียออกแย่แล้ว. เราว่าจะกลับไปบ้านอาบน้ำเสียให้สบายสักหน่อย, ความเล็กน้อยเท่านี้ก็ต้องมากวนเราด้วย."
ตานากับตาอินก็อ้อนวอนไปอ้อนวอนมา. ตาอยู่ทำทีเป็นเสียไม่ได้จึงว่า "ถ้าจะให้เราชำระจริงๆ แล้ว ต้องเชื่อฟังคำเราทุกอย่างจึงจะชำระให้ได้" ตานากับตาอินดีใจก็รับว่าจะเชื่อฟังคำทุกอย่าง.
ตาอยู่เห็นสมคะเนก็เอามีดตัดปลานั้นออก ๓ ท่อน, แล้วแกจึงบอกว่า ปลา ๓ ท่อนนี้; ให้ตานาได้ข้างหัว,
เพราะเขาเป็นผู้หามาได้. ส่วนตาอินนั้นให้แกได้ข้างหาง, เราเป็นผู้ตัดสินได้ข้างกลาง,"
พอตาอยู่ว่าอย่างนั้น, ตานากับตาอินจะไม่ยอมก็ไม่ได้, เพราะได้พูดไว้เสียแล้วว่าจะเชื่อฟังคำของตาอยู่ทุกอย่าง, ก็จะเป็นต้องให้ตาอยู่ได้ข้างกลาง, แล้วจึงคิดเห็นว่า "เราไม่พอที่เลย, เมื่อก่อนจะแบ่งปันให้กันกินเสียแต่ดีๆ ก็จะแล้วกัน, นี่ตาอยู่มาเอาไปกินเสียเปล่าๆ; แล้วเอาที่ตรงพุงมันไปกินด้วย, ไม่เป็นเรื่อง, การอะไรเราตกลงกันเสียแต่ลำพัง, คงดีกว่าหาผู้มาตัดสินเป็นแน่"
ตั้งแต่นั้นมาตานากับตาอินไปหาปลามาได้ก็แบ่งสู่กันกินเป็นปรกติ, ไม่โต้เถียงกันอย่างแต่ก่อนอีกเลย.
จาก "สอนอ่านบทที่ ๑๔๓" ใน แบบเรียนเร็ว สำหรับเรียนหนังสือไทย เล่ม ๑ พระนิพนธ์สมเด็จฯ กรมพระยาดำรงราชานุภาพ (ครั้งดำรงพระยศ กรมหมื่นดำรงราชานุภาพ) พิมพ์ครั้งแรก ร.ศ. ๑๐๘.
ความเห็น (36)
- ตาอินกะตานา หาปลาเอามากินกัน ได้ปลาทุกวัน รักกันก็ปันกันไป
- หาปลามานมนาน หาปลามาบานตะไท จนแม้ใคร ๆ รู้น้ำใจไมตรีปรีดา
- แต่แล้ววันหนึ่งเคราะห์มาถึง ทมึงทึงมา สองคนหาปลา แย่งหัวปลาหางปลากันเกรียว
- ตาอินกะตานา โศกาอาวรณ์จริงเจียว ตาอยู่มาเดี๋ยวเดียว คว้าพุงเพียวเพียวไปกิน
- เกิดทันหรือเปล่าเอ่ย....
ว๊าว อยากเห็นเล่มจริง ๆ หามาได้อย่างไรครับ
เพิ่งจะรู้ ว่าตาอยู่มีอาชีพ ทำว่าวขาย อิ อิ ....
สุดยอดค่ะ ข้าน้อยขอคารวะ ข้อมูลที่ไม่เคยทราบเลยเจ้าค่ะ ขอคุณค่ะอาจารย์
สวัสดีครับ พี่คุณครู วรางค์ภรณ์ เนื่องจากอวน
- เพลงนี้ได้ฟังฉบับเก่าๆ อยู่เหมือนกันนะครับ
- แต่ไม่ทราบว่ามีมานานแค่ไหน
- สนุกดีนะครับ ;)
- เห็นฝรั่ง+ญี่ปุ่นเอาไปทำเป็นเพลงบรรเลงแซ็กโซโฟน เพราะมาก
สวัสดีครับ พี่ครูเก่า
- ตัวเล่มไม่เห็นเหมือนกันครับ
- โหลดจากคลังหนังสือเก่า หอสมุด ม.ธรรมศาสตร์ครับ
- ตามนี้เลย http://library.tu.ac.th/rarebook/rt0029.pdf
- ขำตรงที่ว่า เห็นตาอยู่ถือกระดาด (กระดาษ)
- ก็นึกว่าเขาไปว่าความมา
สวัสดีครับ น้อง ♥.paula ที่ปรึกษาตัวน้อย✿
- หนังสือนี้ พิมพ์แบบเก่า มีเครื่องหมายวรรคตอนแบบฝรั่ง
- สระเออลดรูป ก็ใช้อีแทน,
- ถ้าเป็นอักษรนำ ก็มีขีดบอก ให้นักเรียนหัดอ่าน
- สำนวนแปลกนิดหน่อย พออ่านเข้าใจได้
wow ไว้เอาเรื่องแปลกๆ แบบนี้มาแลกเล่าสู่กันฟังมั่งดีกว่าค่ะ บก.เคยอ่านนิตยสารชาวกรุงไหมคะ มีเรื่องน่าสนใจเยอะเหมือนกัน ที่บ้านมีเป็นกรุ เคยคิดจะเล่าเรื่องนายฮกเซ่งจอมโจรที่ปล้นวังหลวงด้วยค่ะ เดี๋ยวถ้ามีเวลาอาจจะเขียน
สวัสดรครับ คุณ ธ.วัชชัย
ทันรุ่น ครูวรางค์ภรณ์ครับ ตาอินกะตานา และ นาย สุด จินดา พญากง พญาพาน(เกี่ยวติดรุ่นมั้ยนี้)
สวัสดีครับ
- คุณซูซาน Little Jazz ชาวกรุงเคยอ่านครับ มีเรื่องดีๆ เยอะ ภาษาสำนวนแปลกหูเชียวล่ะ แต่ไม่มีที่บ้านสักเล่มเลย
- อิๆ ดีครับ เอามาขยายจะได้อ่านกัน
- แปลว่าความจำยังดีนะครับ
- มีบทหัดอ่านที่ช่วยให้อ่านได้คล่อง
- และช่วยให้เด็กได้ฝึกสะกดอ่าน มากกว่าจำได้เพราะการท่องครับ
- สวัสดีค่ะ อ.ธ.วัชชัย
- "ตาอยู่เห็นสมคะเนก็เอามีดตัดปลานั้นออก ๓ ท่อน, แล้วแกจึงบอกว่า ปลา ๓ ท่อนนี้; ให้ตานาได้ข้างหัว,เพราะเขาเป็นผู้หามาได้. ส่วนตาอินนั้นให้แกได้ข้างหาง, เราเป็นผู้ตัดสินได้ข้างกลาง,"
- อยู่กันสองคน รักใคร่ สามัคคีกันดีแล้ว หากมีบุรุษที่ 3 (มือที่สาม) มาแบ่งปลา ให้ก็เรียบร้อย...คว้าพุงเพียวๆๆไปกิน ..
- ใคร?..อด
- เป็นอุทธาหรณ์สอนใจได้หลายเรื่องนะคะ
- ขอบคุณที่ไปตรวจอักษร
เก่งจังเลย ไปหามาจากไหนนั่น แก่ได้เท่าอายุ ตอนเด็กๆๆชอบอ่านมีเรื่องสอนใจได้ดี ตอนนี้ตาหยูงานยุ่ง มาไม่ได้ อิอิๆๆ
สวัสดีครับ
อ. เอื้องแซะคนงาม
- เป็นบทหัดอ่าน และสอนคุณธรรมไปด้วย
- ถ้าปรับภาษาเล็กน้อย แล้วให้นักเรียนสมัยนี้ได้อ่านก็น่าจะยังได้ประโยชน์นะครับ
อ. ขจิต ฝอยทองจอมป่วน
- อ้าว เรื่องนี้ได้อ่านเมื่อชาติที่แล้วพอดี อิๆๆ
- เจอตาหยูแล้วบอกให้มาอ่านด้วยนะครับ ;)
สวัสดีครับ แวะมาห้องสมุดครับพี่ มีหนังสือดีๆมาแนะนำเรื่อยเลยนะครับ
แหมถ้าเปิดห้องสมุดได้จริงๆคงจะดีนะครับ
เกณฑ์ Blogger ใกล้ๆบ้านมาเป็นบรรณารักษ์คอยเล่น พูดคุยกับเด็กๆ
สวัสดีค่ะ
- นึกถึงเพลง ตาอินกะตานะค่ะ
- น่าจะนำไปเป็นบทเรียนให้เด็กอ่าน คิด วิเคราะห์นะคะ
สวัสดีค่ะอาจารย์
ตาอิน กับ ตานา ชอบจังเลยค่ะ
สวัสดีค่ะ..
ดีจังค่ะ เพิ่งทราบที่มาของ ..ตานากับตาอินค่ะ ..กับเพลงที่ฟังติดหู..ตาอินกับตานา...เป็นสื่อสอนเรื่องภาษากับคุณธรรมสำหรับเด็กได้ดีทีเดียวค่ะ..ขอบคุณมากค่ะ สำหรับสิ่งดีๆที่นำมาบอกกล่าวเสมอ
...มีดอกสวยใสรับลมแล้ง มาฝากค่ะ...
- ตอนนี้ "ตาอิน" กะ "ตานา" เต็มเมืองไทยไปหมดเลย
- ก็...กำลังแบ่งพวก แบ่งสี ตีกันอยู่ นั่นไง
- ยายมา...ก็เลยคอยดูอยู่ ว่า ใครจะเป็น "ตาอยู่" ฉวยพุงปลาไปกิน
"ตาอยู่" นั่งหัวร่อ กินพุงปลา สบายใจ.
หวัดดีค่ะ
แวะตามมาขอบคุณค่ะ...ที่เข้าไปทักทายกัน...อยากบอกว่าไม่ได้เซียนเลยค่ะ...ไม่เก่งสะด้วยซ้ำ ยังต้องศึกษาอีกเยอะค่ะ...ที่ได้มาก็อาศัยจาก Google นะค่ะ เวลามีปัญหาก็จะเข้าไปค้นหาในนี้เสมอ...ก็เลยได้ความรู้มาบ้างเล็ก ๆ น้อย ๆ นะค่ะ อิอิ
ตาอยู่มาเดี๋ยวเดียวค่ะ
ไฟล์เสียงพระอาจารย์ปราโมทย์นำมาใส่ไว้ในบันทึกแล้วนะครับ
ตาอยู่เจ้าปัญญาแบบนี้ น่ายึดอาชีพทนายความนะคะ
แหม ถ้าตาอินกับตานาหาวิธีแบ่งปลาให้ได้ทั้งหัว หาง แบบว่าจับปลาตั้งผ่ากลาง เลาะก้างออก (ฮ่าๆ) ตาอยู่คงไม่ได้เกิดหรอกนะคะ
แวะมาทักทายและขอบคุณค่ะ
ฝันดีด้วยกลิ่นหอม ๆ ของดอกนี้นะคะ...(^__^)...
อาจารย์คงไม่แพ้เกสรดอกไม้นะคะ
สวัสดีค่ะอ่าจารย์พี่ชาย
พาเจ้าลูกลิงมาทักทายค่ะ
- มาอ่านเรื่องร่วมสมัยด้วยคน
- ดีนะที่ไม่เอาเรื่องผู้ใหญ่ลี
- มาเล่าอีกเรื่อง อิอิ
- หวัดดีค่ำๆวันเสาร์สบายๆนะคะ
สวัสดีค่ะอาจารย์
อยากเป็นตาอยู่จัง(นิสัยเดิมออก) ขอบคุณค่ะกับการกระตุ้นเตือนให้นึกถึงเรื่องสมัยเด็กๆ ที่ผู้ใหญ่เล่าให้ฟัง
ขอบคุณค่ะ
ปล.คำศัพท์สมัยก่อนสะกดต่างจากสมัยนี้จังนะค่ะ
สวัสดี คุณธ.
นาน ๆ ตามเข้ามาอ่านที
อ่านแล้วก็ สำราญดี
สบายดีใช่ไหมคะ
ยายกาแฟ
ตามมาเม้นนะคะ
ขอบคุณที่แวะไปทักทายที่บล็อกแป๋มนะคะ
อาจารย์คงไม่ใช่รุ่นเล็กหรอกค่ะ
ท่าทางจะมีของสะสมดีๆๆเยอะแยะ
ชี้แนะแป๋มด้วยนะคะ^^
เยี่ยมค่ะ ชอบเรื่องนี้มาก เพราะเคยได้ยินเพลงตาอินกะตานามาก่อนตั้งแต่ยังเล็กๆ ขอบคุณสำหรับการนำเรื่องมาให้ได้อ่านนะคะ เพราะไม่รู้ว่าจะไปหาอ่านได้จากที่ไหนค่ะ ^^
สวัสดีปีใหม่ไทยค่ะ
- มีความสุขกับสงกรานต์ปีนี้ค่ะ
- มาเยี่ยมหลังวันฟ้าสาง
- สวัสดีประเทศไทยค่ะ
สวัสดีค่ะอาจารย์
***เจอของเก่าๆต้องทำเป็นจำไม่ได้บ้างนะคะ ถึงแม้จะเกิดความดื่มด่ำในร่องรอยแห่งอดีต
***อย่างเพลงตาอินกะตานา ก็ต้องบอกว่าไม่คุ้นหู...เดี๋ยวคนอื่นเขาจะรู้ว่าแก่..ค่ะ
***ขอบคุณที่นำมาให้ดูนะคะ ชอบการออกแบบปกหนังสือ มีตราแผ่นดินด้วย
หนังสือเล่มนี้มีคุณค่ามหาศาล แค่หนังสือเล่มเดียวมันเปลี่ยนเจตคติของคนไปตามความอ่อน ความแก่ได้จริงๆ เมื่อยังเด็กไม่เคยคิดสนใจไม่เคยคิดว่าตัวเองจะแก่ นี่ถ้าเป็นคนเห็นคุณค่าของหนังสือคงเก็นไว้ได้ชื่นชม และคงเป็นความภาคภุมิใจที่ยิ่งใหญ่ ขอบพระคุณที่ทำให้ได้ทบทวนใคร่ครวญตัวตนที่ไร้ค่าที่ผ่านมา โชคดีครับ
สวัสดีครับ ธ.วั ช ชั ย ท่านอาจารย์แอบมาวัดป่าไปอีกนิดก็พิพิธภัณฑ์ลูกหลานพันธุ์มังกร บันที่ 108 ออกมาแล้วครับ เป็นเรื่องราวการมอบความสุขให้กับแม่ในสัปดาห์วันแม่แห่งชาติ 108.ทุ่งกระเจียวสุพรรณบุรี มีหลากหลายพันธุ์บานสะพรั่งรับวันแม่แห่งชาติ เอามาฝากเสสียเลยไม่ต้องหาให้ลำบาก......อิอิ.อิ ขอบพระคุณ ขอให้โชคดีมีความสุขครับ
มาชม
มาเชียร์
เห็นตานากะตาอินนะครับ
อิ อิ อิ
สวัสดีครับ
เข้ามาขออนุญาติใช้ฟอนต์เทวนาครี เนื่องจากมีคนสนใจมาสอบถามเกี่ยวกับเรื่องภาษาฮินดี
อ่านพอเข้าใจอยู่หรอกนะ แต่สไตล์การเขียนใช้คำโบราณเกิน