๑๔๘.การฝึกวิทยายุทธ์ : ตามหาป่าบนถนนตอฟาง
ได้เวลาเดินทางไปยังแหล่งเรียนรู้ ณ สถานีต่อไปตามเป้าหมายคือบ้านฤาษี ที่อำเภอลำปลายมาศ จังหวัดบุรีรัมย์ รถของป้าจุ๋มไปถึงคันสุดท้าย เห็นคณะที่ไปถึงก่อนและนักศึกษารออยู่แล้ว กับชายหนุ่มท่านหนึ่ง เข้าใจว่าท่านฤาษีส่งให้มาต้อนรับพวกเราไปยังถ้ำฤาษี ชายหนุ่มบอกว่ารถคันใหญ่เข้าไปได้แต่กลับรถไม่ได้ ทุกคนต้องเดินไปด้วยกันลัดทุ่งนาประมาณ ๑ ก.ม.
ขอขอบคุณภาพ : http://gotoknow.org/blog/sutthinun/240897
ฉันรู้ตัวเองว่าอาจจะเดินไม่ทันเพื่อนจึงรีบเดินไปข้างหน้าติด ๆ ชายหนุ่มเดินนำจูงจักรยานด้วย คุณสุรีบมากางร่มให้ฉัน แม้ฉันจะปฏิเสธว่าไม่กลัวผิวเสียก็ตามแต่คุณสุบอกว่าอยากจะดูแลบ้าง น้องนักศึกษาคนหนึ่งขอถือกระเป๋าและขวดน้ำของฉัน ฉันจึงเดินอย่างสบาย เดินไปสักพักฉันรู้สึกว่าเจ็บ ๆ คัน ๆเพราะถูกตอฟางทิ่มตำหน้าแข้ง เนื่องจากฉันนุ่งกางเกงขาเกือบยาว ก้มดูเลือดไหลซิบ ๆ น้องนักศึกษาคนนั้นบอกว่า ถ้าอาบน้ำจะแสบน่าดู
เมื่อไปถึงชายหนุ่มที่ฉันคิดว่าเป็นคนของฤาษีได้เปิดประตูให้ ก้าวแรกที่เหยียบย่างก็ได้พบกับปรัชญาชีวิตที่มีความหมายทางความรู้สึก ของความจริงในการเกิดมาเป็นมนุษย์ คุณค่าของสิ่งมีชีวิต ธรรมชาติและคุณค่าของแผ่นดิน
ชายหนุ่มท่านนั้นได้ต้อนรับด้วยน้ำมะเฟือง มีรสอ่อนหวานและรสไม่อ่อนหวาน แต่ไม่แข็งกระด้าง ซึ่งปรุงไว้รอกำลังร้อน ๆ ชายหนุ่มท่านี้เดิมเป็นอาจารย์สอนวิชาสารสนเทศ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ พ่อครูบาเรียกท่านว่า "ครูอ้น" ก่อนปลูกต้นไม้ปลูกบ้านจะปลูกต้นไม้ไว้รอรอบ ๆ บ้านและบริเวณเป็นพื้นที่ป่าช้าเก่า และครูอ้นจะไม่ตัดไม้ เดิมมีต้นไม้และสัตว์ประมาณ ๑๕ % ของพื้นที่ ครูอ้นได้ปลูกต้นไม้เพิ่ม ปัจจุบัน มีต้นไม้เกือบเต็มพื้นที่มีสัตว์ป่ามาอาศัยอยู่มาก
ขอขอบคุณภาพ : http://gotoknow.org/blog/yahoo/241087
นักศึกษาจากสถาบันต่าง ๆ ได้เข้ามาศึกษาเรียนรู้กับครูอ้นเสมอ แรงบันดาลใจของครูอ้นมาจากปรัชญาชีวิต "บนความเงียบอาจไม่สงบ บนความสงบอาจจะไม่เงียบเหงา" ซึ่ง"ครั้งหนึ่งครูอ้นได้ไปในงานเลี้ยง เมื่อส่งของขวัญหรือซองรับเชิญ ก็ไม่รู้จักใคร ไม่มีใครทักทาย ถึงเวลาก็กลับบ้าน แต่เมื่อมาอยู่ที่นี่ อยู่คนเดียว ได้ยินเสียงนก กา เสียงสัตว์ต่าง ๆ เสียงลมพัด ที่เป็นธรรมชาติ ไม่เกิดความเงียบเหงา"
ปัจจุบันบาดแผลของฉันที่ถูกตอฟางทิ่มตำเหลือแต่ร่องรอยที่ตกสะเก็ดแล้ว คงน่าเกลียดหากจะถ่ายภาพมาให้ชม แต่สะเก็ดแห่งความเป็นจริงที่ฉันต้องสอนให้เด็กน้อยของฉันกล้าเผชิญนั้นใหญ่หลวงยิ่งนัก
รายละเอียดเพิ่มเติม"ครูอ้น"หมอเจ๊ คนสวย แซ่เฮ ค่ะ
http://gotoknow.org/blog/krabihosp/242827
ความเห็น (30)
เป็นการเรียนรู้ ที่น่าสนุกนะคะ
ชอบคำว่า สะเก็ดแห่งความเป็นจริง จังค่ะ
ดูแลตัวเอง นะคะ พี่ครูคิม
- สวัสดีค่ะครูคิม
- กิจกรรมน่าสนใจทีเดียว
- ครูคิมโชคดีมากนะคะที่มีโอกาสได้ร่วมกิจกรรมดี ๆ เช่นนี้
- ครูแจ๋วคงไม่มีโอกาส แต่จะติดตามจากบันทึกของครูคิมต่อไปนะคะ
- ด้วยมิตรไมตรีแห่งความเป็นพี่เป็นน้อง
- ขอครูคิมได้รับความห่วงใยจากครูแจ๋วด้วยนะคะ
- มีความสุขทุกวันทุกคืนนะคะ
ประสบการณ์ดีที่พี่คิมได้รับ..นำมาถ่ายทอดต่อเด็กน้อยที่รออยู่ยิ่งใหญ่นัก..ดีใจที่ได้รู้จักพี่คิมนะคะ
สวัสดีค่ะครูคิม
. ชอบประโยคนี้จังเลย..
"บนความเงียบอาจไม่สงบ บนความสงบอาจจะไม่เงียบเหงา"
. ครูแมวคิดว่า ธรรมชาติทำให้เราผ่อนคลายและเป็นสุขเสมอค่ะ
สวัสดีค่ะครูคิม
ธรรมชาติทำให้เรามีความสุขค่ะ
เป็นกิจกรรมที่สนุกนะคะ
ครูอมรอยากมาร่วมกิจกรรมด้วย..แต่ไกลมาก...
คงมีโอกาสนะคะ..สักวัน..
สวัสดีค่ะ พี่คิม
ได้เรียนรู้ชีวิตจริงๆ เลยค่ะ
คิดถึงพี่คิมเสมอนะคะ
สวัสดีครับครูคิม
บนความเงียบอาจไม่สงบ บนความสงบอาจจะไม่เงียบเหงา เพราะยังมีธรรมชาติคอยเป็นเพื่อน
แม่คิมจ๋า
ร่วมเรียนรู้ด้วยคนค่ะ
สวัสดีค่ะแม่ครู
มาร่วมเรียนรู้ด้วยคนค่ะ
"บนความเงียบอาจไม่สงบ บนความสงบอาจจะไม่เงียบเหงา"
คิดถึงแม่ครูค่ะ
สวัสดีครับครู
มาร่วมเรียนรู้ ผ่านบันทึกครู
ขอบคุณมากครับ
- อ่านแล้ว....ซึ้งกับคำว่า สงบ ครับ
- แผลหายเร็ว ๆ นะครับ...
พี่ชาย ชยพร แอคะรัจน์
มนุษย์ มักหาทางเอาชนะธรรมชาติ แต่หารู้ไม่ว่า ขณะที่เราเอาชนะธรรมชาติ เรากำลังทำลายตนเอง ขอร่วมผจญภัยกับครูคิมด้วยคนครับ เป็นกำลังใจให้เช่นเคย
สวัสดีค่ะน้อง@..สายธาร..@
- ขอขอบคุณน้องค่ะ
- ที่ได้ความคิดเห็นตรงกัน
- เป็นความรู้สึกที่ดีต่อกันนะคะ
- ขอเป็นกำลังใจให้กับการประเมินนะคะ
- โรงเรียนพี่คิม..รอรอบ ๓ ปี ๒๕๕๓ ค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณครู วรางค์ภรณ์ เนื่องจากอวน
- อ่านข้อความของครุแจ๋วแล้วซึ้งเสมอนะคะ
- เป็นเรื่องเล่าที่มาจากประสบการณ์ส่วนตัวของเรา
- ไม่มีอ้างถึง อ้างอิงทางวิชาการ
- เพราะเขามีที่ให้ฝึกเขียน..ก็ต้องเขียนไปเรื่อย ๆ
- ครูคิมไม่กังวลอะไร เพราะไม่ใช่คนโด่งดังทางสังคม
- เป็นครู..สอนบ้านนอกธรรมดา ๆ
- อยากนำให้เด็ก ๆ ฝึกหัดไปด้วยค่ะ
- ขอขอบคุณมากนะคะ ที่คุณครูแจ๋วช่วยให้กำลังใจและสนใจมาอ่านเรื่องเล่าแบบสะเปะสะปะ ของครูคิม
- การที่เราจะให้ตรงใจกันนั้น..มันขึ้นอยู่กับทัศนะและรสนิยมของคนอื่นใช่ไหมคะ
- แต่..ครุแจ๋วเป็นครูภาษาไทย..โปรดช่วยแนะนำที่เขียนผิด สะกดผิดด้วยนะคะ
- รักและคิดถึงเช่นกันค่ะ
สวัสดีค่ะน้องadd
-
เรื่องเล่าของพี่คิม..ที่สำคัญให้เกียรติท่านผู้ใหญ่ค่ะ
-
และเป็นการเชิดชู..พระคุณ
-
กับสิ่งที่เราได้รับ
-
ถือว่าเป็นโอกาสของ..การฝึกเขียนค่ะ
-
ยังต้องปรับปรุงและเรียนรู้ไปเรื่อย ๆ
-
เพื่อการเป็นสมาชิกที่ดีของ gotoknow ค่ะ
-
ถ้าเบื่อเมือ่ไรก็หยุดเขียน
-
ยังมีเวทีอีกหลายแห่งที่เปิดพื้นที่ให้ลองฝึกเขียน ฝึกคุยแลกเปลี่ยนค่ะ
-
ขอขอบคุณค่ะ ร่องรอยของน้องแอ็ดที่มาเยี่ยมเป็นกำลังใจเสมอค่ะ
สวัสดีค่ะคุณครูแมว enggang_ptt2
- ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ
- ขอขอบคุณที่กรุณามาอ่านติดตามเรื่องเล่าของครูคิม
- นับว่าเป็นกำลังใจค่ะ
- เป็นเรื่องของตัวเอง เล่าง่ายดีค่ะ
สวัสดีค่ะคุณครู อมร ไกรเทพ
-
คุณครูอมรมาเยี่ยมเป็นกำลังใจให้สม่ำเสมอ
-
ขอขอบคุณอย่างสูงค่ะ
-
ถ้าไม่เล่าเรื่องบ้านพ่อครูบา
-
ก็เล่าเรื่องที่เกี่ยวข้องกับชีวิตประจำวันอยู่แล้วค่ะ
-
เล่าไป..จนกว่าจะเบื่อค่ะ
-
ครูคิม..พบหลายเวทีนะคะที่เขาให้ฝึกเขียน แลกเปลี่ยนเรียนรู้แบบนี้
-
กำลังมอง ๆอยู่ค่ะ
-
คิดถึงเสมอนะคะ
สวัสดีค่ะน้อง♥.·° ♥paula ที่ปรึกษาตัวน้อย° ..✿
-
ใช่ค่ะน้อง..ได้เรียนรู้ชีวิตจริงๆ เลยค่ะ
-
บางครั้ง..พี่คิมนึกสงสารตัวเองมาก ๆนะคะว่า "พี่คิมเหมือนกบในกะลา" ค่ะ
-
มีสิ่งที่แปลกใหม่..ให้เรียนรู้อยู่เสมอ
-
คิดถึงน้องเช่นกันนะคะ
สวัสดีค่ะคุณวัชรา ทองหยอด
-
ค่ะ..บนความเงียบแต่มีธรรมชาติเป็นเพื่อน
-
ไม่มีพิษภัยอีกด้วย ไม่ว่าทางกายหรือทางใจ
-
คุณวัชราและครอบครัวสบายดีนะคะ
-
ขอขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมค่ะ
สวัสดีครับยามเช้าครับ แผลจากตอซัง ตกสะเก็ดแล้ว คงเหลือเป็นแผลเป็นที่ยากจะลบออก เก็บไว้เป็นความทรงจำที่ประทับใจครับ ผมว่าไม่น่าเกลียดนะครับ
สวัสดีค่ะน้อง •.♥°.•.♥• kittyjump.•.♥.•°♥natadee
-
ดีใจค่ะที่ลูกสาวของแม่แวะมา
-
คิดถึงนะคะ ไม่มีเวลาโทรหากันเลยค่ะ
-
รักและคิดถึงนะคะ
สวัสดีค่ะน้อง เทียนน้อย
-
ได้สัจธรรมจริง ๆ เลยนะคะ
-
น่าเรียนรู้ น่าศึกษามาก ๆค่ะ ดีใจกับน้องนักศึกษาที่มีโอกาสได้ไปเรียนรู้แบบนี้
สวัสดีค่ะท่านเกษตรยะลา
-
เรื่องเล่าผ่านบันทึก..เป็นเรื่องเกี่ยวกับตัวเรา
-
มันเล่าง่ายดีค่ะ
-
ไม่มีอ้างอิง เรื่องจริง ไม่อิงนิยาย
-
หลายครั้งไม่กล้า..แม้จะใส่ความรู้สึก
-
เพราะเป็นคน..รู้สึกปีนเกลียวกับคนอื่นค่ะ
สวัสดีค่ะท่านพี่ ชยพร แอคะรัจน์
- ขอขอบคุณค่ะกับการอ่านแล้วรู้สึกได้..คำว่า สงบ
- แผลหายเป็นบางแห่งค่ะ แต่เอาไว้เกาเจ็บ ๆคัน ๆเตือนสติค่ะ
- "เกาให้ถูกที่คัน" และ "อย่าไปแคะคุ้ยบาดแผลคนอื่นมันเจ็บ"
สวัสดีค่ะคุณครูคำทศ
-
ขอขอบค่ะ
-
ผู้ร่วมอุดมการณ์
-
ที่โรงเรียนของครูคิมจัดสวนหย่อมเป็นไม้พืชสวนครัวค่ะ
-
เห็นน้องที่ทำถ่ายภาพว่าจะนำลงในบันทึกของนอ้งเขาค่ะ
สวัสดีค่ะท่านพี่หนุ่ม กร~natadee
-
ค่ะ.. แผลจากตอซัง ตกสะเก็ดแล้ว เป็นแผลเป็นค่ะ
-
ไม่รู้สึกกับร่องรอยด่างดำ ไม่ได้ใส่ใจกับความสำคัญตรงนี้นะคะ
-
แต่..เป็นการเตือนสติค่ะว่า "เกาให้ถูกที่คัน" และ "อย่าไปแคะคุ้ยบาดแผลคนอื่นมันเจ็บ"
-
เพราะบางแผลเมื่อเกา ก็ยังมีเลือดไหลนิด ๆ นี่คือชีวิตค่ะ
พีรณัฐ สว่างเรืองเกษ
สวัสดีค่ะ
ได้ติดตามมาอ่านบันทึกของคุณครู มาหลายตอนแล้ว ถึงตอนนี้ สงสัยว่าฤาษีก็คือชายหนุ่มที่ชื่อ ครูอ้นใช่ไหมคะ จะมาติดตามอ่านอีกนะคะ
สวัสดีค่ะคุณ
พีรณัฐ สว่างเรืองเกษ
- ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ
- ขอขอบคุณที่กรุณาติดตามอ่าน
- รู้สึกดีใจค่ะที่มีเพื่อนใหม่มาเพิ่ม
- ใช่แล้วค่ะ..คือครูอ้นค่ะ
ยอดดอย แดนไกล
สองวันนี้ไม่เห็นครูคิม มีบันทึกใหม่ให้อ่าน และไม่เห็นตอบเม้นท์ หายไปไหน หรือว่า..เจ็บแผลหน้าแข้งยังไม่หาย รออ่านบันทึกนะ
29. ยอดดอย แดนไกล
- ขออภัยค่ะ
- เข้ามาอ่านบันทึกและมาดูคนคุยด้วยทุกวันค่ะ
- แต่..ยังไม่มีเรื่องเล่าที่เป็นประโยชน์ค่ะ
- ขอขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ