วันนี้ไอซียูเปี่ยมรักของเรามีการประชุมแบบไม่ค่อยเป็นทางการ
แต่เป็นการฝากงานของฉันมากกว่า
เพราะอีกวันสองวันฉันจะเดินทางไปเชียงใหม่ ไปอบรมการพยาบาลเฉพาะทางวิกฤต
วันนี้อารมณ์ฉันไม่ค่อยสดใสสดชื่น หาสาเหตุไม่ได้
หัวหน้าไม่ให้ฉันไปเรียน แต่ฉันไป สิ่งนี้นี่เองที่ทำให้ฉันว้าวุ่นใจไม่น้อย
แล้วฉันต้องทำไง ฉันเลยเที่ยวฝากน้องๆกับใครเขาไปทั่ว
ด้วยหวังว่าเขาจะมาดูแลน้องๆของฉันได้บ้าง
เหนื่อยกายจากทำงานพักหน่อยเดียวก็หาย
แต่เหนื่อยใจนี่สิ เยี่ยวยาอย่างไร บางครั้งก็ยังกินใจและมาสะกิดได้บ่อยครั้งและอยู่ร่ำไป
คนเราคิดไม่เหมือนกัน
ขัดคำสั่งหัวหน้าใช่ว่าจะเป็นสิ่งดี ฉันคิดว่ามันทำให้ไม่สบายใจกันทั้งสองฝ่าย
แต่ฉันเตรียมการทุกอย่างพร้อม หันหัวเรือออกแม่น้ำแล้ว จะให้หันกลับก็ดูกระไร ฉันคิดเอง
เสียเงินไม่เท่าไร เสียอารมณ์และความรู้สึกนี่สิ.......แย่
ฉันไม่ได้บอกน้องอะไรมากมาย
แค่บอกว่า ขัดคำสั่งหัวหน้า เลยไม่กล้าไปขออะไรอีกในช่วงนี้ มันไม่ดีเลย แต่จำเป็นเสียแล้ว
หลังเสร็จสิ้นการประชุม
ตัวแทนของน้อง มอบของขวัญให้ฉัน เป็นสมุดบันทึกสีน้ำเงินทองถูกใจ
พร้อมด้วยปากการาคาแพงที่ฉันไม่เคยคิดจะซื้อมาใช้
พร้อมด้วย การ์ดสีสวย เขียนด้วยลายมือ บอกว่า "แด่คนช่างฝัน สู้สู้"
ฉันบอกน้องว่า เป็นของขวัญร่วมกันชิ้นแรกที่ได้รับจากน้องๆหลังจากทำงานมายี่สิบกว่าปี
น้องช่างมีน้ำใจ ที่ฉันไม่คาดคิดมาก่อน แค่ 4 เดือนที่ห่างกันไป
แต่ฉันรับไว้ด้วยใจ ฉันจะใช้มันในการเรียนของฉัน
ฉันจะหยิบการ์ดมาอ่านคำว่า "สู้สู้" เมื่อเวลาท้อแท้
ทั้งๆที่อาจจะไม่รู้อย่างชัดเจนว่าสู้อะไร
อย่ากลับคืนคำ เมื่อเธอย้ำสัญญา
อย่าเปลื่ยนวาจา เมื่อเวลาแปรเปลื่ยนไป
ให้เธอหมายมั่นคง แล้วอย่าหลงไปเชื่อใคร
เดินทางไป อย่าหวั่นไหวใครขวางกั้น
มีดวงตะวัน ส่องเป็นแสงสีทอง
กระจ่างครรลอง ให้ใฝ่ปองและสร้างสรรค์
เมื่อดอกไม้แย้มบาน ให้คนหาญสู้ไม่หวั่น
คือรางวัล แด่ความฝันอันยิ่งใหญ่ ให้เธอ
บนทางเดินที่มีขวากหนาม
ถ้าเธอคร้ามถอยไป ฉันคงเก้อ
ฉันยังพร้อมช่วยเธอเสมอ
เพียงตัวเธอ ไม่หนีไปเสียก่อน
จะปลอบดวงใจ ให้เธอหายร้าวราน
จะเป็นสะพาน ให้เธอเดินไปแน่นอน
จะเป็นสายน้ำเย็น ดับกระหายยามโหยอ่อน
คอยอวยพร ให้เธอสมดังหวังได้ นิรันดร์..............
รักคนหมวกสีขาว นางฟ้าข้างเตียง
ขอบคุณค่ะ
ซึ้งๆๆๆค่ะ ป้าแดง..รางวัลแห่งคนช่างฝัน ชอบมากๆค่ะ
เป็นกำลังใจให้ครับ สู้สู้
ขอบคุณ อาจารย์จารุวัจน์ค่ะ
ระลึกถึงเสมอนะคะ
สวัสดีค่ะน้องป้าแดง
พยาบาลที่ดี
ยังเป็นที่ต้องการในสังคมบ้านเราค่ะ
สู้ๆนะจ๊ะ
จะปลอบดวงใจ ให้เธอหายร้าวราน
จะเป็นสะพาน ให้เธอเดินไปแน่นอน
จะเป็นสายน้ำเย็น ดับกระหายยามโหยอ่อน
คอยอวยพร ให้เธอสมดังหวังได้ นิรันดร์..............
อุปสรรคมีไว้ท้าทายฝีมือคนเก่งค่ะ...
ขอให้กำลังใจและโชคดีนะคะ
(ปล. ฝากความรัก ความคิดถึง และความผูกพันมายัง คุณสร้อย(อ.จันทรรัตน์)และชาว G2K เชียงใหม่ทุกท่านด้วยค่ะ... )
สวัสดีค่ะ อ.พี่ติ๋ว
ขอบคุณมากค่ะ จะพยายามสู้สู้ค่ะ
ไม่ทราบว่าจะได้พบกัลยาณมิตรที่นั่นรึป่าวคะ แต่จะหอบความรัก ความคิดถึง ความผูกพันของติ๋วไปด้วยค่ะ
ติดใจ คนชุดขาวมาตั้งแต่เด็กแล้วค่ะ ป๋าแดง
เป็นกำลังใจให้นะคะ ... สู้ๆ เจอภาพกระจกแล้วค่ะ
ปิ๊ง ปิ๊ง ชะแว้บ .. ไปกอด ป้ามณีหน่อย .. :)
ไปในที่ที่คุณอยากไป
เป็นอย่างคนที่คุณอยากเป็น...เพราะคุณมีเพียงชีวิตเดียว
ซึ่งหมายถึง...คุณมีโอกาสเดียว
ในการทำในสิ่งที่คุณอยากทำ
ลอกเขามา แต่อ่านแล้วดีจัง
สู้ๆครับเอื้อย
สวัสดีค่ะ
มาให้กำลังใจ รางวัลแด่คนช่างฝัน
เมื่อมีความฝันก็ต้องไปตามฝัน
ขอให้มีความสุขค่ะ