รู้จักต้นสาบเสือมานานแล้วตั้งแต่เด็กๆเรียกว่าต้นขี้ไก่ เป็นไม้พุ่มสูงประมาณ 1 – 3 ฟุตขึ้นกับสภาพป่า (ถ้าลึกๆจะสูง 6 ฟุตก็เคยเห็น) มีต้นอยู่ตามป่าละเมาะ ทุ่งนา แถวแฟลตในมอ.ก็มี (รายงานจากหนุ่มอ๋ง) มีดอกเป็นช่อสีขาว
เมื่อได้มาเรียนเรื่องสมุนไพรได้รู้สรรพคุณว่าห้ามเลือดได้ ทำให้นึกถึง
ตอนแดประจิมเป็นเด็ก อายุ 8-9 ขวบ ตามแม่เข้าป่า
โดนหญ้าป่าบาดมือบาดขาจนเลือดออกซิบๆ แม่เอาใบสาบเสือมาขยี้จนมีน้ำเขียวๆออกมาทาตรงบาดแผล
พอกลับมาบ้านเข้านอน ตื่นมาตอนเช้า รอยบาดติดกันสนิทไม่เป็นแผลอ้าเลย
พี่ปนัดดาก็เล่าว่าเวลาคนเข้าป่าแล้วมีแผลเลือดออก
เขาก็เอาใบสาบเสือนี้แหละมาขยี้ๆปิดแผล
เพื่อห้ามเลือดได้ผลชะงัด
บันทึกนี้เขียนที่ GotoKnow โดย แดประจิม อัจนากิตติ ใน สมุนไพรไทยสมานใจหมอ(แผนไทย)
คำสำคัญ (Tags)#uncategorized#สมุนไพร
หมายเลขบันทึก: 23594, เขียน: 11 Apr 2006 @ 15:57, แก้ไข, 06 Sep 2013 @ 17:20, สัญญาอนุญาต: สงวนสิทธิ์ทุกประการ, ดอกไม้: 1, ความเห็น: 10, อ่าน: คลิก
