เริ่มต้นจัดการความรู้(8)

ห่างหายการบันทึกไปพักใหญ่ เพื่อร่วมดำเนินการจัดการความรู้ตามแผนที่วางไว้ ผ่านพ้นไป 1 เดือน ถึงเวลาเล่าสู่กันฟังต่อแล้วครับ ว่าการเริ่มต้นจัดการความรู้ในคณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์เป็นอย่างไรบ้าง

1 เดือนที่ผ่านมาเป็นช่วงเวลาที่ทีม KM ทีม 4 ทีมแรกได้เริ่มจัดกิจกรรมเติมเต็มความรู้ โดยใช้เวลาช่วงบ่ายทุกวันศุกร์เป็นเวลาจัดกิจกรรม เติมเต็ม core competency เรื่องแรกคือ เพิ่มทักษะการทำงานเป็นทีม มีการจัดกิจกรรมหลายรูปแบบ เช่น กิจกรรมร่วมกันแก้ไขโจทย์ปัญหา กิจกรรมแข่งกีฬามหาสนุกที่ต้องใช้การทำงานเป็นทีมจึงจะชนะ กิจกรรมร่วมพัฒนาทักษะคลายความเครียดของร่างกายและจิตใจ เป็นทีม ฯลฯ

ทุกครั้งมีผู้เข้าร่วมกิจกรรม 45-60 คน บรรยากาศ สนุกสนาน เฮฮา มีการตั้งรางวัลล่อใจ และแจกรางวัลเป็นแรงเสริม เมื่อสิ้นสุดการประชุม ให้ผู้เข้าร่วมกิจกรรมประเมินผลหลายหัวข้อ แต่ในหัวข้อที่ถามว่า ผลลัพธ์ที่ได้ตรงกับวัตถุประสงค์ของการจัดการความรู้หรือไม่ ส่วนใหญ่ ให้คะแนน พอใช้ถึงดีมาก(rating scale 3-5)

ผู้บริหารระดับผู้ช่วยคณบดีถึงคณบดีเข้าร่วมกิจกรรมทุกครั้ง โดยกำหนดผู้บริหารประจำทีมต้องเข้าร่วม ส่วนผู้บริหารคนอื่นขอให้เข้าร่วมถ้ามีเวลาว่าง

หลังจากจัดงานมีการทำ After Action Review ในทีม KM แต่ละทีม เพื่อฝึกทักษะการทำ After Action Review หลังจากนั้นมีการสรุป Knowledge Asset ในแต่ละครั้ง

ผลลัพธ์ของการจัดกิจกรรมในเบื้องต้นนี้ พบว่า เราสามารถสร้างบรรยากาศที่เือื้ออำนวยต่อการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ของบุคลากรในคณะได้แล้ว ทีมงาน KM ของเราแต่ละทีมเริ่มสะสมทักษะที่เกี่ยวข้องและ เราเริ่มเก็บเกี่ยว Knowledge asset เข้าสู่คลังความรู้ แต่ถ้าจะวัดระดับความสำเร็จที่คาดหวังไว้ คิดว่าเพิ่งได้ผลไม่ถึง 10% ของระดับความสำเร็งที่ต้องการ

[Thawat KMI]

เรียนคุณหมอวรรษา

ผมแนะนำ blog ของอาจารย์ลงในจดหมายข่าวถักทอสายใยความรู้ฉบับที่ 17   และจะจัดส่งให้อาจารย์จำนวน 10 ฉบับ

จึงขอที่อยู่ทางไปรษณีย์   เพื่อจัดส่งไปตามนั้นครับ

ด้วยความนับถือ

ธวัช  หมัดเต๊ะ

 

 

[วรรษา]

ส่งที่ คณะแพทยศาสตร์ ม.ธรรมศาสตร์

ศูนย์รังสิต ถนนพหลโยธิน

ต.คลองหนึ่ง อ.คลองหลวง

ปทุมธานี 12120

ขอบคุณที่ให้ความสนใจครับ

วรรษา 

[krutoiting]

มาร่วมกิจกรรมเติมเต็มความรู้ค่ะ

หากโรงพยาบาบทุกโรงพยาบาลหันมาเล่นKM เชื่อว่าไม่นาน ความเครียดจะจางหายไป เกิดความร่วมมือทั้งผู้ให้และผู้รับ คุรหมอพยาบาล ผู้ป่วย และญาตผู้ป่วย บุคคลากรทางการแพทย์ ไม่ต้องเครียดแล้ว คนไข้ก็ไม่เครียด เส้นแบ่งเขตจะถูกลบออกไป สังคมแห่งการเรียนรูไม่มีขีดจำกัด และเส้นแบ่งแดน  ยินดีด้วยค่ะ