อยากบันทึกเกี่ยวกับจดหมายเหตุมหาวิทยาลัยวลัยลักษณ์มานานแล้ว เพราะคิดว่ายังมีความทรงจำอยู่ในแง่มุมต่าง ๆ เกี่ยวกับประวัติความเป็นมาของมหาวิทยาลัยวลัยลักษณ์ คิดว่านี่คืออีกเวทีหนึ่งสำหรับการบันทึกความรู้เกี่ยวกับสถาบันแห่งนี้ที่เพิ่งจะมีอายุได้แค่ 14 ปี แต่หากว่าเราได้เริ่มตั้งแต่เริ่มต้น ก็คงเป็นการสั่งสมพัฒนาการของการเติบโต การเปลี่ยนแปลงไปได้อย่างต่อเนื่อง
ทุกครั้งที่ยินคำว่า "วลัยลักษณ์" มันสะเทือนไปถึงหัวใจ....
ทำให้หัวใจพองโต แอบภูมิใจเล็กๆ ว่ามีคนรู้จัก
ม.วลัยลักษณ์ด้วยเหรอ
ในอดีต เมื่อบอกใครๆว่า เรียนที่ ม.วลัยลักษณ์
จะได้รับคำถามตามมาอีกว่าอยู่ที่ไหนเหรอ??? ไม่เคยได้ยิน
ปัจจุบันนี้ คนรู้จัก ม.วลัยลักษณ์มากขึ้น
เริ่มกล่าวถึงกันมากขึ้น
ในหลายๆด้าน
ผมก็เป็นคนหนึ่งที่ภูมิใจมากๆ ที่ได้เรียนและอยู่อาศัย ในมหาวิทยาลัยที่เป็นมากกว่ามหาวิทยาลัย
(ไม่แน่ใจว่าเป็นศิษย์เก่าคนแรกที่เขียนบล็อกใน gotoknow หรือเปล่า)
คุณตุมปังอาจจะคิดว่า วลัยลักษณ์คงไม่มีใครรู้จัก เพราะเป็นสถาบันที่ตั้งมาไม่นาน เหมือนมหาวิทยาลัยเก่าแก่หลายแห่งของไทย แต่ข้อมูลที่นายบอนยินจากคนที่เคยไปที่นั่น บอกว่าวลัยลักษณ์น่าอยู่มากๆ
และน่ายืนดีอย่างยิ่ง ที่จะมีบล็อกที่เล่าเรื่องราวของวลัยลักษณ์ให้รู้จักกันมากขึ้นเสียที จะได้แวะเข้ามาอ่านบ่อยๆ เขียนเล่าสู่กันฟังนะครับ
ขอแสดงความยินดีกับมหาวิทยาลัยวิลัยลักณ์ ที่มีการเผยแพร่ blog ของจดหมายเหตุ ผ่านเครือข่าย เพื่อแลกเปลี่ยนประสบการณ์ในครั้งนี้ เพราะ มหาวิทบาลัยมหาสาคารคามก็ได้เปลี่ยนจาก มศว. มหาสารคาม เดิม ดังเดิมคล้ายคลึงกับ ม. วลัยลักณษณ์