ด้วยความรัก ความเอื้ออาทร ความห่วงใย ด้วยความกตัญญู
ทุกอย่างจะดีขึ้นครับ
ตอนนี้ขอให้พ่อออกจากโรงพยาบาลเร็วๆ ก็ OK ค่ะ
หรือสิ่งที่เกิดขึ้นครั้งนี้เป็นอีกสิ่งหนึ่งที่พ่อยื่นให้หนู เพื่อให้หนูได้มีโอกาสแก้ตัว จากการที่นอนโรงพยาบาลครั้งที่แล้ว หนูไม่ได้อยู่เป็นเพื่อนพ่อ ครั้งนี้พ่อเลยมาให้หนูดูแลเอง
อ้อ...........ไม่ใช่สิ ต้องเป็นว่า หนูไปรับพ่อมาดูแลเอง หลายๆ วัน
คืนวันอังคาร ที่ 6 มกรา น้องบอกว่า พ่อเข้าโรงพยาบาล เพราะเหนื่อย มีไข้ หนูยังคุยกับน้องเลยว่า ดีแล้ว พ่อจะได้อยู่ใกล้หมอ จะได้สบายใจ
เช้ามืดวันพุธ น้องบอกว่าพ่อมีเอะอะ เกร็ง เริ่มไม่รู้สึกตัว หนูรีบโทรหาหลานให้ช่วยไปดูให้ (น้องเขาคงตกใจ ทำอะไรไม่ถูก เลยลืมไปว่าหลานก็อยู่ใกล้ๆ)
ผลเบื้องต้นทราบว่าระดับเกลือโซเดียมในเลือดต่ำ (ไม่เกี่ยวกับความเค็มค่ะ) 113 ซึ่งปกติแล้วควรมากกว่า 130 ขึ้นไป ซึ่งหมอก็รีบแก้ไขแล้วส่งมาที่รพ. เลย ส่วนหนูก็รีบไปปรึกษาอาจารย์หมอ ที่คิดว่าจะเกี่ยวข้อง โดยที่ยังไม่รู้รายละเอียดมากนัก รีบติดต่อขอเตียงกับพี่ๆ เพื่อนๆ ที่ตึก โชคดีที่มีห้องว่าง คิดว่าจะอยู่รอรับพ่อที่ขอนแก่นเลย
10 โมงเช้า หลานบอกว่า พาพ่อมาถึงโรงพยาบาลเลยแล้ว หมอประเมินแล้ว ขอใส่ท่อช่วยหายใจและขอให้อยู่รักษาที่เลยก่อน หนูตกใจค่ะ พยายามตั้งสติ เพราะรู้ว่าผู้ที่เป็นโรคถุงลมโป่งพอง ปอดอุดกั้นเรื้อรังนั้น ถ้าใส่ท่อช่วยหายใจ ใส่เครื่องช่วยหายใจแล้ว ยากนักที่จะเอาออกได้
หนูตัดสินใจ ไปหาพ่อที่ รพ.เลย ไม่กล้าขับรถเอง ขอนั่งรถโดยสารไป วันนั้นคนก็เยอะนะค่ะ แต่หนูก็จะไป นั่งตรงกลางทางเดินก็เอาเพราะไม่อยากรออีกแล้ว เห็นพ่อครั้งแรก ปลุกตื่นยาก พ่อดูเป็นงงๆ สบตากับหนูแล้วก็เฉย บอกจับมือ ก็ไม่จับ
(เอ......หรือว่า ไม่ใช่มือสาวๆ อิ อิ )
พ่อค่ะ หนูบอกไม่ถูกว่าความรู้สึกตอนนั้นเป็นอย่างไร ทั้งๆ ที่หนูก็อยู่กับผู้ป่วย ที่มีอาการแบบนี้ มานาน บางคนเป็นมากกว่านี้ แต่เมื่อถึงคราวตัวเองบ้าง หนูก็งงเหมือนกันค่ะ
หนูรู้แต่ว่า ทำอย่างไรจึงจะพาพ่อไปอยู่ใกล้ๆ ในสถานที่ ที่หนูสามารถลงมือปฏิบัติดูแลพ่อได้ง่าย
ช่วงนั้นหนูต้องใช้พลังในการติดต่อประสานงานต่างๆ ทั้งเรื่องเตียง ปรึกษาพี่ เพื่อนๆ อาจารย์หมอ รวมทั้งหมอเวรด้วย (เป็นปกติของโรงเรียนแพทย์ที่จะมีปัญหาเรื่องเตียงเต็มเสมอ)
สรุปสุดท้ายหนูพาพ่อมาถึงขอนแก่นเกือบเที่ยงคืนของวันพุธที่ 7 มกรา ตอนนี้หนูก็ได้ดูแลพ่อไปด้วย ทำงานไปด้วย ช่วงไหนพอแลกเวรได้ ก็แลก โดยไม่ต้องลาหยุด โดยมีแม่และน้องช่วยกัน โชคดีนะค่ะ ที่แม่และลูกของพ่ออีกคนไม่ได้รับราชการ (คล้ายบันทึกของคุณลดา เลย) ไม่งั้นไม่สามารถมากินนอนอยู่ที่ขอนแก่นได้นานขนาดนี้ อิ อิ
แม้ว่าตอนนี้พ่อยังต้องใช้เครื่องช่วยหายใจ พูดไม่ได้ แต่พ่อก็รู้สึกตัวดีแล้ว เราสื่อสารกันด้วยหลายๆ วิธีการ ใช่มั้ยค่ะ ทั้งเขียน พยักหน้า ส่ายหน้า ชี้นิ้ว ฯลฯ
ตอนนี้ปัญหาใหญ่ของพ่อคือรักษาภาวะปอดอักเสบ และทำอย่างไรจึงจะเอาเครื่องช่วยหายใจออกได้เร็วที่สุด ส่วนเรื่องโรคอื่นๆ ค่อยว่ากัน
ที่หนูเขียนบันทึกนี้ขึ้นมาก็เพียงเพราะว่า หนูอยากขอขอบคุณผู้เกี่ยวข้องที่ช่วยให้หนูสามารถพาพ่อมาดูแลใกล้ๆ ได้
ขอบคุณอาจารย์หมออำนาจ ที่ให้คำแนะนำต่างๆ เป็นอย่างดี และรับจะเป็นเจ้าของไข้ให้ ทั้งๆ ที่อาการไม่เกี่ยวข้องกันกับสายของอาจารย์เลย แต่ด้วยปัจจัยหลายอย่างทำให้ไม่ได้ใช้บริการจากอาจารย์
ขอบคุณอาจารย์หมอชูศักดิ์ที่รับเป็นเจ้าของไข้ให้และรีบมาดูทันทีในช่วงเช้า ทั้งที่โรคของพ่อไม่ใช่โรคที่จะต้องรักษาโดยการผ่าตัด แต่เป็นโรคที่ต้องเกี่ยวข้องกับอายุรแพทย์ล้วนๆ
ขอบคุณพี่จิตอารีย์ พี่บุตดี ที่ช่วยประสานเรื่องต่างๆ ให้ ขอบคุณพี่นัยนา ที่ให้กำลังใจ ขอบคุณป้าอ้วนและเพื่อนๆ ที่อยู่เวรบ่ายในวันนั้น ทั้งที่งานก็ยุ่งมากถึงมากที่สุด แต่ยังช่วยเรื่องเครื่องช่วยหายใจ เตรียมบริหารเตียงให้
ขอบคุณเพื่อนร่วมงานชาว 3 ข ทุกคนที่เอื้ออำนวยความสะดวกทุกอย่าง รวมทั้งจัดเตรียมสถานที่เพิ่มเติม
และสุดท้าย ขอบคุณพี่ศิริพร ผู้ตรวจการพยาบาลฯ ที่ให้กำลังใจและคอยมาเยี่ยมเสมอ
พ่อค่ะ
อยากบอกพ่อว่า.............
เมื่อก่อนหนูรู้ว่าหนูรักพ่อ แต่ตอนนี้ หนูรู้ว่าหนูรักพ่อมากกว่าที่หนูคิดค่ะ
สวัสดีค่ะ
ขอคุณพ่อหายป่วยเร็วๆนะคะพี่กระติก
อูยยย..ถูกอ้างอิง..ต้องมาแสดงตัวค่ะ
ให้กำลังใจนะคะ..ขอให้พ่อหายเจ็บ..หายป่วยค่ะ..
สวัสดีค่ะ
* ขอเป็นกำลังใจให้ค่ะ
* ขอให้คุณพ่อแข็งแรงและสุขกายสุขใจในเร็ววันค่ะ
ขอส่งกำลังใจให้คุณพ่อหายเร็วๆๆนะคะ
สวัสดีคะน้องกระติก
ขอให้พ่อหายป่วยเร็ว ๆนะคะ พี่ประกายไม่ได้ไปเยี่ยม ไม่ได้แวะไปที่ตึก 3 ข เลยไม่ทราบว่าพ่อกระติกป่วย ข่าวสารต่าง ๆ ได้รับน้อยมาก ขอโทษด้วย งานเข้ามามาก วันนี้ไปทำงานที่ค้างอยุ่แล้วจะแวะไปเยี่ยมให้กำลังใจคะก่อนทำงานคะ
ลูกกระติก ป๊ะป๋า ทราบข่าวแล้วก็ตกใจ ขอให้คุณพ่อหายป่วยเร็ว ป๊ะป๋าจะขอพรให้นะครับ
ขอให้พ่อหายไวไวนะคะ ถึงแม้เราจะเคยดูแลผู้ป่วยหนัก แต่ถึงคราวญาติตัวเองบ้าง เราก็ต้องการความช่วยเหลือจกคนอื่นๆเช่นกันค่ะ
พี่ก็เคยเป็นแบบนี้ค่ะ
แวะเยี่ยมคุณพ่อด้วยนะคะ..ขอให้คุณพ่อหายเร็วๆ..คุณแม่ของพี่แอ้ดเคยผ่านเหตการณ์อย่างนั้นมาแล้ว..เรารู้ว่ารักรักท่านมากกว่าที่คิดก็ตอนช่วงเวลาเช่นนี้นะคะ...ขอพลังความรักช่วยให้ท่านหายเร็วๆนะคะ
ด้วยความรัก ความเอื้ออาทร ความห่วงใย ด้วยความกตัญญู
ทุกอย่างจะดีขึ้นครับ
สวัสดีค่ะพี่กระติก ขอให่คุณพ่อหายเร็วๆนะคะ
พอลล่าก็รักพ่อค่ะ
คุณพี่กระติก
ขออนุญาตเข้ามาเยี่ยมคุณพ่อของคุณกระติกด้วยคนหนึ่ง ขออธิษฐานขอให้สิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายจงช่วยให้ท่านได้หายป่วยไว ๆ และจากบันทึกท่านก็รับรู้ได้ท่านมีกำลังใจดี หายป่ายในไม่ช้านี้ ครับ
อ่านเรื่องนี้ แล้วนึกถึงตัวเอง วันที่แม่ ป่วยเป็นลมเข้าโรงพยาบาล
เราลูกสาวเป็นพยาบาลกลับต้องไปเข้าเวรดูแลคนอื่น
จะกลับบ้านคืนนั้นก็ไม่ได้ มีข้อจำกัดหลายอย่าง เวรบ่ายอยู่ต่างจังหวัด ต้องรอให้สว่าง ถึงจะไปเยี่ยมแม่ได้
ขอเป็นกำลังใจให้คุณพ่อ หายป่วยเร็วๆ นะคะ
มาพร้อมกับภาพสวยๆ เห็นแล้วสบายตา
ขอบคุณมากค่ะ
ขอบคุณคุณครูมากค่ะ
ขอรับกำลังใจด้วยความยินดีเป็นอย่างยิ่ง
ขอบคุณคุณครูค่ะ
พรจากพระ จากคุณครู คงเป็นแรงเสริมให้พ่อมีพลังเพิ่มขึ้นเยอะๆๆๆๆๆ ค่ะ
ขอบคุณคุณครูอ้อยมากค่ะ
ขอบคุณพี่ไก่มากค่ะ
วันนี้กำลังนั่งพัก พี่ไก่มาเยี่ยมพร้อมกับส้มอร่อยๆ (ญาติกินเอง ผู้ป่วยยังกินไม่ได้)
วันหยุดก็ยังมาทำงาน ขยันจริง พี่เรา
ขอบคุณพี่แก้วมากค่ะ
ใช่แล้วค่ะ ถึงคราวตัวเอง ก็ต้องตั้งหลักซักพัก แล้วค่อยลุยต่อ
ขอบคุณค่ะ
ด้วยความรัก ความเอื้ออาทร ความห่วงใย ด้วยความกตัญญู
ทุกอย่างจะดีขึ้นครับ
ตอนนี้ขอให้พ่อออกจากโรงพยาบาลเร็วๆ ก็ OK ค่ะ
ขอบคุณค่ะ สำหรับกำลังใจ
พ่อคงรับกำลังใจไปแบบเต็มๆ เพื่อที่จะได้หายไวๆ
อ้าว.....เปลี่ยนรูปตั้งแต่เมื่อไหร่ ไม่รู้ตัว
ลูกทุกคนรักพ่อ เหมือนที่พ่อรักลูกค่ะ
ขอบคุณค่ะ
ขอบคุณคุณครูค่ะ
ยินดีต้อนรับสะใภ้ไทเลย ว่าแต่ว่า เป็นสะใภ้อำเภออะไรค่ะ
มิน่าละ ใครๆ ถึงบอกว่าพี่เป็นคนใจดี อิ อิ
ขอบคุณค่ะ
คิดว่าพ่อคงหายเร็วจากกำลังใจที่พี่น้อง G2K มอบให้
ขอบคุณพี่เจ๊ค่ะ
อิ อิ ไม่มีคำบรรยาย
ขอบคุณพี่ครูค่ะ
ตอนนี้ ก็ระวังไม่ให้ตัวเองล้ม เหมือนที่พี่ครูบอกค่ะ เดี๋ยวยุ่ง
ขอบคุณค่ะ
ครั้งที่แล้ว พี่ไม่ได้ไปดูแลพ่อ เพราะติดเวร เหมือนกัน
เป็นพยาบาลดูแลคนอื่นเหมือนญาติ
คราวนี้ ได้ดูแลญาติเองแล้วค่ะ
เป็นกำลังใจให้ค่ะ
แวะมาถามข่าวคุณพ่อจ้าน้องกระติก..อาการเป็นไงบ้าง..ขอส่งแรงใจและดอกไม้เยี่ยมด้วยค่ะ
ขอขอบพระคุณที่แวะเยี่ยมเยียนและให้กำลังใจ ตอนนี้ยังใส่เฝือกอยู่เลยค่ะ
จากครูกาญ
น้องกระติกจ๋า กระติก~natachoei ที่ ~natadee
เหนื่อยไหมคะ..คุณพ่อเป็นไงบ้างจ้ะ..ด้วยความห่วงใยจากใจจริง
ขอบคุณครูกาญค่ะ
ขอเป็นกำลังใจให้กันและกันนะค่ะ
ขอให้คุณพ่อของท่านหายโดยไวค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ
ขอให้คุณกลับสู่สภาพปกติเร็ววันนะครับ...เรื่องแม่กี่คนลูกน่าจะรู้ดีนะ..ฮ่าฮ้า
แวะมาให้กำลังใจ..ต่อจากป๊ะ..ขอให้คุณพ่อหายเร็วๆนะคะ
การได้ดูแลพ่อ แม่ ยามท่านไม่สบายถือเป็นสิ่งที่ดีที่สุดอีกอย่าง ที่ท่านให้เรามีโอกาสนี้ เป็นโอกาสที่ทำให้ญาติ พี่น้องทุกคนได้มาเจอกัน ดูแลซึ่งกันและกัน
คุณพ่อจะมีกำลังใจจากลูกหลาน ท่านจะหายป่วยโดยเร็ววันค่ะ
เป็นกำลังใจให้คุณพี่กระติก+ครอบครัวค่ะ
สวัสดีครับ ป้ากระติก
แวะมาเป็นกำลังใจ ในการดูแลคุณพ่อ ให้ป้ากระติกครับ
ขอให้คุณพ่อ หายป่วย และแข็งแรง มีสุขภาพดีปกติ เร็ววันนะครับ
คิดถึงป้าเสมอครับ
สวัสดีค่ะ
แวะมาเยี่ยมคุณพ่อรายวันนะคะ..ขอให้หายเร็วๆ..นะคะ
ดีใจมากค่ะ พ่อดีขึ้น ไม่นานพ่อหายดี พาพ่อไปทำบุญนะคะ
ดูแลตัวเองด้วยค่ะ
Thank หลายๆ เด้อ โยโย๋ หลานสุดที่รัก
อิ อิ รับกำลังใจไปเต็มๆ
น้องหมิงครับ