In My Life
In My Life
ในชีวิตหนึ่งของคนเรามักจะใช้ช่วงเวลาหนึ่งที่คิดถึงอดีต
คิดถึงภาพเหตุการณ์และใครต่อใครที่มากมายในอดีต
แต่ละคนย่อมมีประสบการณ์ที่แตกต่างกันออกไป
ในชีวิตประจำวันที่ผ่านมา..แล้วก็ผ่านไป
ที่จดจำกันได้ก็มีมาก...ที่ลืมไปก็ไม่น้อย..
แต่เดิมมา..เป็นคนที่เขียนไดอารี่มาตั้งแต่เรียนมัธยมต้น มัธยมปลาย
และชีวิตในมหาวิทยาลัยได้เขียนไดอารี่ไว้ถึง 5 เล่ม
ตอนอยู่มหาวิทยาลัยจะใช้เวลาหลังเที่ยงคืน
เขียนบันทึกก่อนนอนเกือบทุกคืน
มีเรื่องราวมากมายที่จารึกไว้
ในไดอารี่ได้อัดดอกทองกวาวไว้จนทุกวันนี้แห้งกรอบผ่านมาหลายสิบปี
อยากจะเก็บไว้ให้ใครคนหนึ่งในขณะนั้นก็ยังไม่รู้ว่าเป็นใคร..
ใจเชื่อว่าจะมีใครคนนั้นในอนาคต...
เคยไปนั่งใต้ต้นทองกวาวอยู่บ่อยๆ...นั่งอยู่คนเดียว
ภาพดอกทองกวาวร่วงหล่นลานตา
ใบสักที่หล่นรายแห้งกรอบทั่วไปหมด
น้ำค้างยามเช้ายังเกาะที่ยอดหญ้า
ลมเย็นโชยอ่อน
ดอยสุเทพแลลิบๆบนขุนเขา....
นั่งกอดตัวเองความคิดเตลิดออกไปไกลแสนไกล
ท่ามกลางธรรมชาติที่เชิงดอยในมหาวิทยาลัยเชียงใหม่ที่สดชื่นงดงาม
ภาพมากมายที่ใช้ชีวิตยามนั้น...
ยังจดจำได้จนถึงทุกวันนี้ไม่มีวันลืม
.
ความเห็น (9)
ในวันนี้คิดถึงเพลงนี้ขึ้นมาอีกครั้ง คิดถึงมากๆเหมาะกับบรรยากาศคิดถึงคนไกลในยามนี้
The Beatles: In My Life (Rubber Soul)
In My Life
There are places I'll remember
All my life though some have changed
Some forever not for better
Some have gone and some remain
All these places have their moments
With lovers and friends I still can recall
Some are dead and some are living
In my life I've loved them all
But of all these friends and lovers
There is no one compares with you
And these memories lose their meaning
When I think of love as something new
Though I know I'll never lose affection
For people and things that went before
I know I'll often stop and think about them
In my life I love you more
Though I know I'll never lose affection
For people and things that went before
I know I'll often stop and think about them
In my life I love you more
In my life I love you more
สวัสดีครับอาจารย์สุวัฒน์
- ร้อยแก้ว สวยงามมากๆครับ อ่านแล้วรู้สึกถึงอารมณ์กวี ขอบคุณครับ
- ขออนุญาตลิงก์ไป เพลงนี้ ใน YouTube
- อยากให้อาจารย์ไปโต้กลอนกับ คุณพิม บ้านข้างๆอาจารย์ครับ เป็นคู่กวีที่น่ารักครับ
สวัสดีครับท่านอาจารย์พันคำ
- ขอขอบคุณมากนะครับที่แวะมาทักทายอ่านลำนำ
- ผมขออภัยอย่างมากเลยครับที่เม้นท์ของอาจารย์ครั้งที่แล้วผมยังไม่ได้ตอบอาจารย์เลย ผมตั้งใจจะแวะคุยหลายครั้งแล้ว เมื่อผมตอบอาจารย์เรียบร้อยตรงนี้แล้วขอถือโอกาสไปเยี่ยมที่บ้านอาจารย์ต่อนะครับ
- ขอขอบคุณคำชมมากครับ ผมชอบเขียนร้อยแก้วลักษณะนี้ตั้งแต่เรียนชั้นมัธยมที่กรุงเทพฯครับ อาศัยพักอยู่ริมแม่น้ำเจ้าพระยาแถวสวนสันติไชยปราการปัจจุบันครับ
- ยามดึกดื่นนั่งที่ริมน้ำบางทีก็คุยกับเพื่อน บางครั้งก็นั่งคนเดียว
มองเรือแจวนานมาครั้งหนึ่ง
แสงไฟงอมแวมจากฝั่งแม่น้ำตรงข้าม
แสงจันทร์บนฟากฟ้าสะท้อนแผ่นน้ำ
งดงามมาก ผมเขียนบันทึกไว้ยังอยู่ครบครับ - สำหรับชิ้นที่ลงนี้ ยินดีให้แพร่หลายอย่างไรก็ได้ครับ
- ท่านอาจารย์ครับ เรื่องโต้กลอนนั้นก็รับปากอาจารย์ครับยังมีต่อ ไว้ให้คุณพิมกลับมาก่อนแต่ผมคงไม่ต่อทุกชิ้นครับ
ให้คุณพิมมีความสะดวกใจในการเขียนกลอนได้อย่างสบายใจได้ครับ ตอนนี้คุณพิมคงมีงานมากครับ - ขอขอบคุณอีกครั้งนะครับ
อาจารย์ชอบเพลงยุคนี้เหมือนกันนะคะ The Beatles
ก็น่าจะวัยเดียวกัน อีกทั้งท่านพันคำ
ครูต้อยชอบทุกเพลง และมีความสุข ที่ได้ฟังค่ะ
4. kruto
ครับคุณครูต้อย
สมัยนั้นชอบฟังมาก
สมัยนั้นไว้ผมยาวเหมือนสี่เต่าทองเลยครับ
ผมที่หน้าผากดึงยาวถึงคางเลยครับ จะบอกให้
คุณครูต้อยช่วยสอนลงเพลงในบล็อกนี้ได้ไหมครับ
เราจะได้ฟังเพราะเพราะๆกันนะครับ
ยิ่งเพลงโรแมนติค ผมอยากลงประกอบกลอนจังเลยครับ
นภา ปาสิกเทพย์
ยอมรับ และนับถือท่านจริงๆ ความรู้สึกดีๆที่ละเอียดมากๆ เกิดขึ้นกับตัวเองบ่อยมากแต่ไม่สามารถถ่ายทอดได้เหมือนท่าน ถ้ามีความสามารถที่ขับมันออกมาได้คงเบา สบายขึ้น
ท่านเก่งมาก และขอบคุณที่ลงให้อ่าน
ชลดา ศรีบุญเรือง
คำบรรยายงดงามจริงๆคะ
ประทับใจคะ
สวัสดีคะ งดงามจริงๆคะ รอผลงานชิ้นต่อไปอยู่คะ
เมื่อไหร่จะกลับมาคะ (-_-)zzz
ขอบคุณค่ะ แล้วเจอกันใหม่