การเดินทางจากเมืองสองแควสู่เวียดนามกลาง (มุกดาหาร-สะหวันนาเขต-เว้)
จากการที่ได้เขียนบันทึกเปิดตัวเกี่ยวกับเวียดนามกลาง
การเลือกซื้อของที่ระลึกจากเวียดนามกลางอย่างคุ้มค่า
มีเพื่อนๆให้ความสนใจกันเป็นอย่างดี วันนี้ได้โอกาสมาบอกเล่าเส้นทางการเดินทางผู้เขียนได้เริ่มเดินทางจากเมืองสองแคว พิษณุโลกวันที่ 13 ต.ค. 51 กับเจ้าสัวพาเที่ยว โดยรถตู้จำนวนสองคันกับทางคณะวิทยาการจัดการ แล้วแวะพักที่มุกดาหารหนึ่งคืน
จากนั้นเปลี่ยนเป็นรถบัสของทางมุกดาหารเข้าไปส่งถึงด่านของประเทศลาว
ข้ามสะพานมิตรภาพ เหลียวมองเห็นฝั่งไทยอยู่ห่างไปทุกที
ถึงประเทศลาวแล้วนะเนี่ย มีจุดต้องลงเดินผ่านการตรวจนิดหน่อยแล้ว ขึ้นรถบัสต่อไป
จุดต่อไปรถบัสมาส่งถึงแค่นี้ เพื่อเปลี่ยนเป็นรถจากประเทศเวียดนาม ต้องขนกระเป๋าลง เนื่องจากเป็นกระเป๋าแจกของบริษัททัวร์ คุณแม่แจกผ้าพันคอมาให้ทำสัญลักษณ์ผูกโบว์ไว้ ไม่ซ้ำกะใครดี
เมื่อมาถึงประเทศลาว เปลี่ยนรถใหม่คันเล็กกว่าเดิม เจอกับไกด์หนุ่มลาวชื่อ วันพุธ พูดยังไม่ค่อยเก่งเท่าไหร่ง่วงนอนจริงๆ
ความจริงระยะทางไม่ค่อยไกลหรอก แต่ตลอดเส้นทางการจราจรติดขัด เนื่องจากจะมีบรรดาแพะและวัวนอนเล่นกันกลางถนนแบบไม่เกรงใจใคร และถนนไม่ค่อยดีนัก ตอนนี้เราหยุดพักเข้าห้องน้ำที่บ้านริมถนน เก็บค่าห้องน้ำคนละห้าบาท ห้องน้ำสะอาดทีเดียวค่ะ
คันนี้แหล่ะรถจากเวียดนาม แล้วจะทะยอยเล่าเรื่อยๆติดตามได้จากด้านล่างนะคะ
ความเห็น (23)
จากนั้นเราเดินทางต่อไปและแวะทานข้าวก่อนถึงด่านลาวบาว ของเวียดนาม ที่นี่เราจะเจอกองทัพสาวเวียดนามมารับแลกเงินดอง (เงินของเวียดนาม) อัตราแลกเปลี่ยนอยู่ที่ 1 ดอง=470 บาท อยากให้เตรียมเครื่องคิดเลขกันไปสักนิดนะคะ จะได้ไม่ปวดหัวกะพวกนี้ ปกติเขาจะให้เราไม่ครบหรอกค่ะ จะหักออกไปบางส่วน ถ้าไม่คิดมากก็ประมาณ 20 บาทค่ะ แลกเป็นแบงค์พันไว้บ้างนะคะ อาจจะแลกไว้ประมาณพันบาทก็ได้ (หรือถ้าไม่มั่นใจ อีกนิดนึงก็ถึงด่านลาวบาว(รูปด้านบน)ให้แลกเงินแล้ว) ที่ร้านอาหารจะมีซิมการ์ดมาขายด้วยเพราะที่เวียดนามถ้าจะโทรกลับไทยต้องใช้ซิมการ์ดของเขาราคาประมาณ 150 บาทโทรได้ราวๆ 30 นาที ถ้าไปซื้อที่เวียดนามเขารับเป็นเงินดอง ซื้อได้รีบซื้อไว้เลยค่ะสำหรับคนชอบโทรศัพท์อาจลงแดงได้
สวัสดีครับ
ตามไปเที่ยวเวียดนามกับอ.ลูกหว้า ครับ
ยังไม่มีโอกาสได้ไปเลยครับ แต่ได้อ่าน ได้ยินเรื่องราวของประเทศเวียดนามมากมาย
คงต้องหาโอกาสไปให้ได้ครับ..
ขอบคุณครับ
ตามมาเที่ยวด้วยคน
ดูแล้วคงไม่ต้องไปเองก็ได้มั่ง คอยแอบตามคนอื่นไปก่อนแล้วกัน ตัวเองยังไม่มีโอกาส
ดูแลสุขภาพด้วยนะครับ
ยิ้มสยาม อิอิ
แพะเยอะนะครับ อ.ลูกหว้า แถมรถห้ามขับเร็วอีก หาวแล้วหาวอีกกว่าจะถึง แต่เมืองเขาก็น่าสนใจดีนะครับ
น่าไปเที่ยวครับ "เผอ"อร่อย บ่ ท่าน
องค์เทวี จากฟ้า มาจุติ
ทรงสิริโฉมนาถ พิลาสแสน
จักรีวงศ์ ดำรงศักดิ์ ภักดิ์ทั่วแดน
พระมาตรแม้น ร่มฉัตร บำบัดภัย
พระโสทร เชษฐภคินี
พระเมตตา บารมี นี้ยิ่งใหญ่
ทำนุราษฏร์ ทุกข์เข็ญ เย็นทั่วไทย
เป็นที่พึ่ง กายใจ ให้ทุกชน
การศึกษา ศิลปวัฒนธรรม
ทรงชูชุบ อุปถัมภ์ นำเกิดผล
คนพิการ ด้อยชีวิน ทรงยินยล
ทุกแห่งหน ทรงพัฒนา ค่าชีวัน
มาวันนี้ ถึงครา ทรงลาลับ
เสด็จกลับ คืนห้วง สรวงสวรรค์
ราษฎร์หวนหา อาลัย ใจผูกพัน
มาพร้อมกัน ส่งกัลยา สู่ฟ้าเทอญ
สวัสดีครับ
ตามมาเที่ยวเวียดนามครับ
ครูหวิวศิษย์ มมส.
เพิ่งกลับมาจากเวียดนามเหมือนกันคะ สนุกดีกับการต่อราคาของฝาก ต่อให้สุดๆๆๆ นะคะ ขอฝาก
- สวัสดีค่ะ อ.ลูกหว้า
- อยากไปเที่ยวเว้จังค่ะ
- แต่ว่า ปลายเดือนนี้ คงไปถึงแค่สะหวันนะเขตค่ะ
- ขอบพระคุณทุกท่านที่เข้ามาทักทายนะคะ แม้จะห่างหายไปนานเหลือเกิน....เรามาติดตามตอนต่อไปเลยจ้า
- ที่ด่านลาวบาวลงมายืดเส้นยืดสายกันนิดหน่อย กระซิบๆที่นี่นะ ขากลับอย่าลืมแวะซื้อกระเป๋าหนังหล่ะ สวยงามมากๆ แต่จะต่อราคาไม่ค่อยได้เลย ใช้เงินไทยได้ค่ะ
- คราวนี้ไกด์ลาวขออำลา แตะมือให้กับไกด์เวียดนาม ลีลาไม่ใช่เล่น มุขค่อนข้างเยอะเลยไม่ค่อยง่วง ไกด์บอกว่าต้องทำเวลาเพราะจะต้องไปให้ทันอุโมงค์วินห์ม็อก
มาเยี่ยมพี่ลูกหว้าคนสวยแห่งเมืองสองแคว..Take care> น่ะค่ะ
- กะให้มาถึงอุโมงค์วินห์ม็อกประมาณไม่เกินสี่โมงเย็น มาถึงแล้วนึกว่าอยู่เมืองไทยเพราะเจอแต่ทัวร์ไทยเต็มไปหมด ได้ยินแต่เสียงเรียก "อาจารย์ๆๆๆๆ " หันกันใหญ่ทีเดียว
- แผนผังของอุโมงค์ อุโมงค์วินห์ม็อก นี้ตั้งอยู่ห่างจากตัวเมืองเว้มาทางทิศเหนือราวๆ 65 กิโลเมตร เป็นอุโมงค์ใต้ดินที่คนทั้งหมู่บ้านอาศัยอยู่เป็นเวลานานหลายปีเพื่อใช้เป็นที่หลบภัยจากการทิ้งระเบิดสมัยสงครามเวียดนาม มีชาวบ้านนับ 300 คนที่อาศัยอยู่ในนี้เป็นเวลา 5 ปี ตั้งแต่พ.ศ. 2509-2514
- ภายในอุโมงค์มีความยาวกว่า 2,000 เมตร แบ่งออกเป็น 3 ชั้น มีทางเข้าออกทั้งหมด 13 ทาง แต่ละชั้นจะสร้างเป็นห้องต่างๆ ทางซ้ายและขวา
- ช่องแค่นี้อยู่กันได้หลายครอบครัวค่ะ มีอยู่ห้องหนึ่งใช้ทำคลอดไกด์บอกสถิติว่ามีเด็กคลอดที่นี่ 14 คน(แต่หนังสือนำเที่ยวบอกว่า 17 คน)
- ชั้นสอง เป็นส่วนที่ใช้ในการประชุมในสมัยสงคราม จากนั้นจะมีทางเดินลงสู่ชั้นที่ 3 ของอุโมงค์ ซึ่งค่อนข้างชันควรใช้ความระมัดระวัง ตลอดเส้นทางมีไฟอยู่เป็นระยะๆ แต่รู้สึกอากาศหายใจไม่ค่อยเพียงพอเท่าไหร่ ดีที่มีช่องทางออกสู่ทะเลทำให้ให้รับลมทะเลเข้ามาบ้าง
- ช่วงที่ไปเป็นหน้าฝน ทราบว่าทัวร์ชุดหลังไม่สามารถเข้าชมอุโมงค์ได้เนื่องจากฝนตกหนักมาก ถ้าเป็นไปได้พกไฟฉายเล็กๆมาบ้างก็ได้ค่ะ สำหรับห้องน้ำที่นี่กลิ่นไม่ไหวเลยแต่มีที่เดียว คิด 5 บาทเช่นกันค่ะ
อิจฉาๆๆๆๆ
น่าเที่ยวจัง
อิอิ
ขอไปเที่ยวด้วยครับ อยากไปครับ ถ้าต้องการไปบ้างติดต่อทัวร์อย่างไร แนะนำหน่อย ขอบคุณ
- เก็บภาพกะระเบิดที่ถูกทิ้งยังหลงเหลืออยู่เต็มไปหมด
- ถ่ายกะไกด์หนุ่มชาวไทย.... อ๊ะๆๆ อย่าเพิ่งเข้าใจผิด คนนี้ลูกศิษย์ดิฉันเองค่า เรียนเอกอุตสาหกรรมท่องเที่ยว
- เส้นทางป่าไผ่ ค่อนข้างลื่น เดินระมัดระวังด้วยนะคะ
- ตามมาเที่ยวเวียตนามกับ อ.ลูกหว้าค่ะ
- น่าสนุกนะคะ นั่งรถเที่ยวแบบนี้
-
อาจารย์คะลอง search พาเที่ยวเวียดนามกลางได้เลยค่ะ - พอดีไปศึกษาดูงานกับคณะค่ะ เขาเลยไปกับบริษัททัวร์เจ้าสัวพาเที่ยวของพิษณุโลกค่ะ ทัวร์นี้อยู่ในระดับกลางค่ะ พักโรงแรมระดับ 3 ดาว
- ถ้าไปกันแบบประหยัดๆเห็นมีอยู่ในหลักหกเจ็ดพันได้นะคะแต่ที่พักอาหารการกินก็จะประหยัดตามไปด้วย
- สำหรับทริปหว้าอยู่ในช่วงหมื่นนิดๆค่ะขึ้นอยู่กับจำนวนคนด้วยนะคะ
- จากนั้นก็เข้าสู่เมืองเว้ เห็นรถสามล้อของเวียดนาม แต่จำไม่ได้ว่าเรียกอะไร เริ่มหิวข้าวกันแล้วไกด์พาไปภัตตราคาร เวียดนามแห่งหนึ่ง แต่พอเข้าไปก็นึกว่ากำลังอยู่แถวๆเมืองไทยเพราะมีเสียงเพลงคาราโอเกะด้านบน ร้องเป็นเพลงไทยดังมาก
- อาหารสองจานแรกคงประมาณไข่เจียวบ้านเรา ส่วนอีกจานเป็นแป้งแล้วมีไส้ ทานไปก็ยังไม่รู้ว่าอะไร รู้แต่ว่า "ไม่อร่อยเลย"
- สาเหตุที่มีรูปถ่ายแค่สองจานก็เพราะว่า...หลังจากนั้นมัวจัดการกับอาหารค่ะ เลยลืมถ่าย อิอิ...
สวัสดีค่ะ อ. ลูกหว้า ไม่ได้คุยกันนานแล้ว จำหนูได้ไหมค่ะ
เพิ่งทำเกี้ยวซ่าเอามาฝากค่ะ
สวัสดีค่ะ รอชมภาพอีกน่ะค่ะ ยังไม่เคยไปเลย
ติดตามอ่านอยู่เลยครับ เพราะไม่เคยได้ไปเที่ยวเวียตนามเลย ได้ข่าวว่าเวียตนามฝนตกตลอด จริงเหรอเปล่าครับ แหม มาเห็นรูปหลัง ๆ นี่น่าอิจฉาไก๊ด์หนุ่มคนนี้จังเลยนะ
-
คุณ pompier - ลองตามตอนต่อไปนะคะ มีภาพสวยๆเยอะทีเดียว แต่การเดินทางก็สมบุกสมบันพอสมควร
-
คุณประถม - ไม่ได้ไปก็ตามเที่ยวกันได้ค่ะ ขอบอกว่าเดินเยอะมากๆค่ะ ต้องทานยาคลายกล้ามเนื้อทุกวันเลย
-
ครูโย่ง คนหน้าตาดีแวะมาแซวไม่ได้ขาดเลยนะ -
แหม พี่เอกเนี่ย รีบมารูปมายืนยันทีเดียวนะคะ เห็นด้วยค่ะ แพะเยอะมากๆ และไม่ชินกะการขับรถเลนซ้าย -
ท่านอาจารย์ JJ ไม่ได้ทานเฝอ ซักมื้อเลยจ้ะ ไปแบบทานอาหารโรงแรม ภัตตราคารตลอดเลยจ้ะ -
อาจารย์พิสูจน์ ขอบพระคุณค่ะสำหรับบทกลอน มาร่วมกันส่งเสด็จสู่ สวรรคาลัยค่ะ -
ถ้าพูดถึงเรื่องเที่ยว พี่ธวัชชัยก็ต้องมา คิดถึงจ้ะ - คุณครูหวิว ศิษย์มมส. เห็นด้วยอย่างยิ่งกับการต่อราคา ไกด์บอกว่า ถ้าสามารถต่อขนาด แม่ค้าด่า ได้ยิ่งดี อิอิ...มันส์จริงๆด้วย
-
ป้าแดง คอยตามอ่านบันทึกเมืองเว้ได้ตอนต่อไปค่ะ -
น้องแอน ตอนนี้อยู่ไหนแล้วจ้ะ ย้ายมาหรือยัง เป็นห่วงนะคะ -
อาจารย์naree มันส์มากค่ะ แต่ถ้าใครไม่ชอบสมบุกสมบันอาจมีบ่นได้จ้ะ -
น้อง berger จำได้เสมอจ้า ไม่เคยลืมน้องสาวที่น่ารักหรอก ขอบคุณมากค่ะสำหรับเกี๊ยวซ่า -
คุณสุนันทา ตอนต่อไปภาพสวยนะคะ ติดตามได้เลย กำลังเลือกรูปอยู่ค่ะ - คุณ visit ... เวียดนามฝนตกตลอดเลยค่ะ ส่วนไกด์หนุ่มคนนั้นอย่าไปอิจฉาเลยค่ะ ขอบอก...อิอิ